Re: Wereldfietsen als statussymbool
Geplaatst: di 21 aug, 2018 19:23
Pagina 5 van 14
Re: Wereldfietsen als statussymbool
Geplaatst: di 21 aug, 2018 19:41
Re: Wereldfietsen als statussymbool
Geplaatst: wo 22 aug, 2018 14:06
ja idd. zoiets dat het er wel zeker mee te maken heeft ook al 'denk' of 'voel' je dat misschien niet zo, maar dat komt dan weer door de indoctrinatie natuurlijk, dank voor je reactie!
Re: Wereldfietsen als statussymbool
Geplaatst: wo 22 aug, 2018 17:20
Als antwoord op de vraag:
Mijn belangrijkste motieven waren en zijn mijn gezondheid, geluk en plezier.
Conclusie: ik ben gezonder, gelukkiger en blijer.
En gaandeweg zie, beleef en leer ik ook nog wat.
Als dat de zoektocht is naar de hemel, dan kan ik dat iedereen aanraden.
Ga het niet romantiseren en praat me niet over avontuur want het is gewoon keihard werken.
Ja, je moet er wat voor over hebben om in de hemel te komen.
Re: Wereldfietsen als statussymbool
Geplaatst: wo 22 aug, 2018 21:44
2x hemel. Vertel daar eens wat meer over, dat wil ik ook wel. Op de een of andere manier lukt dat me nog niet zo, maar ik ben hier tenslotte op aarde om te leren. Ik begrijp ook dat ik er wat voor over moet hebben, dus dat het allemaal niet zo eenvoudig is, tenslotte is niets voor niets. opofferingen moeten er zijn, anders is alles te gemakkelijk. Ik ben benieuwd!janenliseth schreef: ↑wo 22 aug, 2018 17:20Als dat de zoektocht is naar de hemel, dan kan ik dat iedereen aanraden.
...
Ja, je moet er wat voor over hebben om in de hemel te komen.
Re: Wereldfietsen als statussymbool
Geplaatst: wo 22 aug, 2018 22:27
Rooss, je weet niet wat je mist.
Ik ben er al vaak geweest (op de fiets hè
)Groet,
Tom.
Re: Wereldfietsen als statussymbool
Geplaatst: wo 22 aug, 2018 23:12
Na het mezelf intoxiceren met hoegaarden verboden vrucht, duvel, en judas is dat misschien wel een goed idee. De tocht er naar toe is denk ik nog niet zo'n probleem al blijft het een zogenaamd pleuris-eind, maar wil ik er blijven? Het blijft altijd een risico. Misschien wil ik terug en dan is Bodegraven wat dichterbij. Dat red ik nog wel met een promillage van 2.0, al blijft het oppassen met al die e-bikes op het fietspad.
https://www.hetbiermoment.nl/a-37437184 ... arde-33cl/
Re: Wereldfietsen als statussymbool
Geplaatst: do 23 aug, 2018 09:47
Van alcohol word ik moe in mijn benen, dan is de hemel helemaal ver te zoeken.
Bij mij is het altijd kick en hemel als ik al langer onderweg ben en alles goed gaat en ik één wordt met de omgeving, als mijn fiets mijn thuis is, als ik mijn tentje opzetten en overnachtingsritme steeds beter enhandiger en sneller in de vingers heb en me thuisvoel op campings of waar dan ook, als mensen ook niet meer zo snel kunnen zien dat ik een evt. buitenlander ben, dat ik dit al jaren doe, dat dit mijn levensstijl is, dag in dag uit en ik me zekerder voel waar ik dan ook ben en gewend ben aan de evt. koude al als ik iedereen al met lange mouwen zie en ik denk, die wonen binnen en hebben het koud, ik ben een wilde van het paradijs, de hemel op aarde en het moment van thuiskomen is hemel, daarna word ik vaak moe als ik ook weer het warme leven van de civilisatie inga, haha.
Bij mij is het altijd kick en hemel als ik al langer onderweg ben en alles goed gaat en ik één wordt met de omgeving, als mijn fiets mijn thuis is, als ik mijn tentje opzetten en overnachtingsritme steeds beter enhandiger en sneller in de vingers heb en me thuisvoel op campings of waar dan ook, als mensen ook niet meer zo snel kunnen zien dat ik een evt. buitenlander ben, dat ik dit al jaren doe, dat dit mijn levensstijl is, dag in dag uit en ik me zekerder voel waar ik dan ook ben en gewend ben aan de evt. koude al als ik iedereen al met lange mouwen zie en ik denk, die wonen binnen en hebben het koud, ik ben een wilde van het paradijs, de hemel op aarde en het moment van thuiskomen is hemel, daarna word ik vaak moe als ik ook weer het warme leven van de civilisatie inga, haha.
Re: Wereldfietsen als statussymbool
Geplaatst: vr 25 jan, 2019 22:35
We zijn weer enkele maanden verder en dit topic intrigeert me nog steeds. Als ik op dit forum rondkijk, is 'wereldfietsen' nog maar zelden een avontuur zoals dat van Gerard Monnink en Ton Damhuis, die in 1936 met fiets en tent naar de Oriënt reden (zie hier).
Een enkeling fietst nu helemaal naar China, maar voor velen is een mooie tocht door de Alpen ook prima. Verder lijkt het erop dat steeds meer fietsers 'wereldfietsen' beschouwen als een relatief kort stukje fietsen tussen twee lange vliegreizen in. Zoveel verschillen wij ook niet van een willekeurige bezoeker van de Vakantiebeurs, hoe suf je die beurs ook mag vinden.
Over die Vakantiebeurs en over wereldfietsen schreef Jerry Goossens in De Gelderlander:
[...] We bladeren door glimfolders vol reisporno en dwalen in de Jaarbeurs langs originele Laotiaanse paalwoningen, Balinese vingercymbalisten en een echte barbecuewoestijn. Hoera, het is weer vakantiebeurs!
Kon je daar vroeger onbekommerd bij wegdromen, tegenwoordig tekent zich aan al die verre horizonten het pikzwarte silhouet van het schuldgevoel af. Want al dat gereis, dat doen we niet op de fiets. Dat is te zeggen: zelfs de actieve vakantievierder die dat wél doet, laat zich met toerfiets en al op de luchthaven van Bangkok of Alma Ata afzetten. Waarmee we weer vele duizenden, nutteloze kilo’s CO2 de atmosfeer in pompen. Ik las laatst ergens dat een retourtje Bali even veel uitstoot genereert als een leven lang rondpruttelen in een Hummer. Toch kijkt niemand je scheef aan als je demonstratief een plankje Lonely Planet-gidsen in de boekenkast hebt, terwijl je met een dikke SUV onder de bleke kantoorbillen al snel als milieuvandaal wordt gezien.
Dat onderscheid begint intussen een beetje te knagen. De Volkskrant muntte er een neologisme voor dat over elf maanden vermoedelijk hoog zal scoren bij de verkiezing van het woord van het jaar: vliegschaamte. Een kwaal waarvoor een doeltreffend medicijn beschikbaar is: goedkope vliegtickets. Alleen beperkt de werkzaamheid daarvan zich op miraculeuze wijze tot de duur van de vakantie. Waarna de gêne in verhevigde mate terugkeert. [...]
Ook moest ik glimlachen om dit filmpje, waarin econoom Mathijs Bouman uitlegt dat 'duurzaam' vliegen simpelweg niet mogelijk is. Dan wordt hij onderbroken door een vrouwenstem, die zomaar van een wereldfietsster zou kunnen zijn: 'Maar Matthijs, ik wil naar Thailand!'
Mathijs legt uit dat een volgeboekte chartervlucht weliswaar iets minder vervuilend is dan een minder volle lijnvlucht, maar vraagt zich ook af waarom je helemaal naar de andere kant van de wereld zou willen.
'Als je naar de zon wilt, ga dan naar de Canarische Eilanden. Daarvoor hoef je niet helemaal naar Thailand.'
Dan roept die vrouw opnieuw, en nog wat dwingender: 'Maar ik wil wèl naar Thailand!'
Mathijs beseft dat hij Thailand niet uit haar hoofd kan praten, en komt dan met de suggestie om haar CO2-uitstoot enigszins te compenseren door ergens bomen te laten planten, maar oogst slechts verontwaardiging.
'Ik ga echt niet meer betalen!'
'Vlieg dan maar naar Thailand', verzucht Mathijs, 'Maar eet daarna een half jaar geen vlees. Niet dat je daarmee het klimaat redt, maar je voelt je misschien wel wat minder schuldig.'
Alsof ze daar überhaupt last van zou hebben...
Niet iedereen is zo onverschillig, maar vaak wel naïef - of op z'n minst pennywise en poundfoolish. In een reportage over de vakantiebeurs in De Volkskrant komen ook twee reisblogsters voor, die mensen willen stimuleren om naar plekken te gaan waar de bevolking van hun aanwezigheid profiteert. Een van hen vertelt: ‘Ik ken een stel dat plasticloos wilde reizen naar Indonesië. Dat is bijna onmogelijk. Ze kregen afwasbare rietjes van bamboe in restaurants, maar op hun hotelkamer zat er plastic om hun wc-rollen.’
Veel mensen van mijn generatie zijn best wel verwend en geloven dat het hun tijd wel zal duren of vrezen dat hun verworvenheden worden afgepakt door doemdenkers en klimaatgekkies. Of denken simpelweg 'Na mij de zondvloed'.
Tot voor kort dacht ik dat de meeste jongeren minstens zo decadent waren, met hun examenfeestjes aan de Costa del Sol. (Van wereldfietsers begrijp ik nog waarom ze wel eens in de Himalaya of in Afrika willen zijn, maar waarom je voor een weekje comazuipen naar Torremolinos zou moeten vliegen, terwijl dat ook prima op camping De Appelhof kan, ontgaat mij; of het moet zijn dat vliegen naar Torrelominos goedkoper is dan de boot naar Terschelling).
Ik was dan ook aangenaam verrast, toen ik zag dat gisteren 35.000 scholieren gisteren voor een klimaatmars naar Brussel waren gekomen. Zo'n mars is natuurlijk ook een prachtig excuus om te spijbelen.
Er broeit iets, meer dan pakweg een jaar geleden. Elke keer als er even geen theatervoorstelling in het Britse Lagerhuis of in Washington is, zijn de klimaatdoelen voorpaginanieuws. Ook vandaag weer.
De afgelopen weken heb ik ook enkele weblogs gelezen van blogsters die proberen af te kicken van hun vliegverslaving. Een enkeling heeft nu zelfs het vakantiefietsen ontdekt en is al met haar gezin naar Rome en Praag gefietst. Binnenkort meer over deze blogsters.
Een enkeling fietst nu helemaal naar China, maar voor velen is een mooie tocht door de Alpen ook prima. Verder lijkt het erop dat steeds meer fietsers 'wereldfietsen' beschouwen als een relatief kort stukje fietsen tussen twee lange vliegreizen in. Zoveel verschillen wij ook niet van een willekeurige bezoeker van de Vakantiebeurs, hoe suf je die beurs ook mag vinden.
Over die Vakantiebeurs en over wereldfietsen schreef Jerry Goossens in De Gelderlander:
[...] We bladeren door glimfolders vol reisporno en dwalen in de Jaarbeurs langs originele Laotiaanse paalwoningen, Balinese vingercymbalisten en een echte barbecuewoestijn. Hoera, het is weer vakantiebeurs!
Kon je daar vroeger onbekommerd bij wegdromen, tegenwoordig tekent zich aan al die verre horizonten het pikzwarte silhouet van het schuldgevoel af. Want al dat gereis, dat doen we niet op de fiets. Dat is te zeggen: zelfs de actieve vakantievierder die dat wél doet, laat zich met toerfiets en al op de luchthaven van Bangkok of Alma Ata afzetten. Waarmee we weer vele duizenden, nutteloze kilo’s CO2 de atmosfeer in pompen. Ik las laatst ergens dat een retourtje Bali even veel uitstoot genereert als een leven lang rondpruttelen in een Hummer. Toch kijkt niemand je scheef aan als je demonstratief een plankje Lonely Planet-gidsen in de boekenkast hebt, terwijl je met een dikke SUV onder de bleke kantoorbillen al snel als milieuvandaal wordt gezien.
Dat onderscheid begint intussen een beetje te knagen. De Volkskrant muntte er een neologisme voor dat over elf maanden vermoedelijk hoog zal scoren bij de verkiezing van het woord van het jaar: vliegschaamte. Een kwaal waarvoor een doeltreffend medicijn beschikbaar is: goedkope vliegtickets. Alleen beperkt de werkzaamheid daarvan zich op miraculeuze wijze tot de duur van de vakantie. Waarna de gêne in verhevigde mate terugkeert. [...]
Ook moest ik glimlachen om dit filmpje, waarin econoom Mathijs Bouman uitlegt dat 'duurzaam' vliegen simpelweg niet mogelijk is. Dan wordt hij onderbroken door een vrouwenstem, die zomaar van een wereldfietsster zou kunnen zijn: 'Maar Matthijs, ik wil naar Thailand!'
Mathijs legt uit dat een volgeboekte chartervlucht weliswaar iets minder vervuilend is dan een minder volle lijnvlucht, maar vraagt zich ook af waarom je helemaal naar de andere kant van de wereld zou willen.
'Als je naar de zon wilt, ga dan naar de Canarische Eilanden. Daarvoor hoef je niet helemaal naar Thailand.'
Dan roept die vrouw opnieuw, en nog wat dwingender: 'Maar ik wil wèl naar Thailand!'
Mathijs beseft dat hij Thailand niet uit haar hoofd kan praten, en komt dan met de suggestie om haar CO2-uitstoot enigszins te compenseren door ergens bomen te laten planten, maar oogst slechts verontwaardiging.
'Ik ga echt niet meer betalen!'
'Vlieg dan maar naar Thailand', verzucht Mathijs, 'Maar eet daarna een half jaar geen vlees. Niet dat je daarmee het klimaat redt, maar je voelt je misschien wel wat minder schuldig.'
Alsof ze daar überhaupt last van zou hebben...
Niet iedereen is zo onverschillig, maar vaak wel naïef - of op z'n minst pennywise en poundfoolish. In een reportage over de vakantiebeurs in De Volkskrant komen ook twee reisblogsters voor, die mensen willen stimuleren om naar plekken te gaan waar de bevolking van hun aanwezigheid profiteert. Een van hen vertelt: ‘Ik ken een stel dat plasticloos wilde reizen naar Indonesië. Dat is bijna onmogelijk. Ze kregen afwasbare rietjes van bamboe in restaurants, maar op hun hotelkamer zat er plastic om hun wc-rollen.’
Veel mensen van mijn generatie zijn best wel verwend en geloven dat het hun tijd wel zal duren of vrezen dat hun verworvenheden worden afgepakt door doemdenkers en klimaatgekkies. Of denken simpelweg 'Na mij de zondvloed'.
Tot voor kort dacht ik dat de meeste jongeren minstens zo decadent waren, met hun examenfeestjes aan de Costa del Sol. (Van wereldfietsers begrijp ik nog waarom ze wel eens in de Himalaya of in Afrika willen zijn, maar waarom je voor een weekje comazuipen naar Torremolinos zou moeten vliegen, terwijl dat ook prima op camping De Appelhof kan, ontgaat mij; of het moet zijn dat vliegen naar Torrelominos goedkoper is dan de boot naar Terschelling).
Ik was dan ook aangenaam verrast, toen ik zag dat gisteren 35.000 scholieren gisteren voor een klimaatmars naar Brussel waren gekomen. Zo'n mars is natuurlijk ook een prachtig excuus om te spijbelen.
Er broeit iets, meer dan pakweg een jaar geleden. Elke keer als er even geen theatervoorstelling in het Britse Lagerhuis of in Washington is, zijn de klimaatdoelen voorpaginanieuws. Ook vandaag weer.
De afgelopen weken heb ik ook enkele weblogs gelezen van blogsters die proberen af te kicken van hun vliegverslaving. Een enkeling heeft nu zelfs het vakantiefietsen ontdekt en is al met haar gezin naar Rome en Praag gefietst. Binnenkort meer over deze blogsters.
Re: Wereldfietsen als statussymbool
Geplaatst: za 26 jan, 2019 11:18
Hij roept nog op tot compensatie, maar legt niet uit dat het alleen je schuldgevoel compenseert, maar niet de CO2-uitstoot.keesswart schreef: ↑vr 25 jan, 2019 22:35Ook moest ik glimlachen om dit filmpje, waarin econoom Mathijs Bouman uitlegt dat 'duurzaam' vliegen simpelweg niet mogelijk is.
Hier een uitleg waarom dat zo is: https://leonpoels.home.blog/2019/01/13/ ... -niet-kan/
Re: Wereldfietsen als statussymbool
Geplaatst: za 26 jan, 2019 14:08
Ik heb pas op TV een documentaire gezien over Paul Kingsnorth een schrijver en ex-milieuactivist.
https://www.vpro.nl/programmas/tegenlic ... north.html
Ik kan me herinneren dat hij zoiets zei als dat hij het als een opluchting ervoer dat hij zichzelf toestond om het niet meer als een persoonlijke taak te zien de wereld te redden en dat eigenlijk gewoon iedereen schuldig is aan de ontstane situatie. Hij probeerde zo eenvoudig mogelijk en milieuvriendelijk te leven, maar had bijvoorbeeld wel een auto. Hij vindt dat de klimaatverandering niet meer tegen te houden is.Het is geen reëel idee dat de mens dit tegen kan houden en zeker niet door zich eenzijdig en alleen op de c02-uitstoot te richten. En dat de aanpak verkeerd is omdat we het willen oplossen met techniek, wat nou juist de oorzaak van alle ellende is. Wel leuk om eens iemand te zien waar ik het grotendeels mee eens ben.
En nu hoorde ik pas ook nog dat de scheepvaart nog veel meer c02 uitstoot dan de luchtvaart.
Het hele klimaatverhaal vertoont wel opmerkelijke overeenkomsten met religie; schuldigen en schuldgevoel, grote catastrofes, het einde der tijden, goed en kwaad, en natuurlijk de verlossing dmv klimaatakkoorden etc. etc.
https://www.vpro.nl/programmas/tegenlic ... north.html
Ik kan me herinneren dat hij zoiets zei als dat hij het als een opluchting ervoer dat hij zichzelf toestond om het niet meer als een persoonlijke taak te zien de wereld te redden en dat eigenlijk gewoon iedereen schuldig is aan de ontstane situatie. Hij probeerde zo eenvoudig mogelijk en milieuvriendelijk te leven, maar had bijvoorbeeld wel een auto. Hij vindt dat de klimaatverandering niet meer tegen te houden is.Het is geen reëel idee dat de mens dit tegen kan houden en zeker niet door zich eenzijdig en alleen op de c02-uitstoot te richten. En dat de aanpak verkeerd is omdat we het willen oplossen met techniek, wat nou juist de oorzaak van alle ellende is. Wel leuk om eens iemand te zien waar ik het grotendeels mee eens ben.
En nu hoorde ik pas ook nog dat de scheepvaart nog veel meer c02 uitstoot dan de luchtvaart.
Het hele klimaatverhaal vertoont wel opmerkelijke overeenkomsten met religie; schuldigen en schuldgevoel, grote catastrofes, het einde der tijden, goed en kwaad, en natuurlijk de verlossing dmv klimaatakkoorden etc. etc.
Re: Wereldfietsen als statussymbool
Geplaatst: za 26 jan, 2019 14:26
Ik vermoed dat hij dat wel weet, gezien zijn standpunt 'duurzaam vliegen is niet vliegen'. Maar Mathijs Bouman weet natuurlijk ook dat als je wilt bereiken dat mensen die in principe van goede wil zijn, niet meteen doorzappen maar naar je blijven luisteren en ergens over gaan nadenken, het niet altijd handig is om ze gelijk met de harde feiten te confronteren.Leon schreef:Hij roept nog op tot compensatie, maar legt niet uit dat het alleen je schuldgevoel compenseert, maar niet de CO2-uitstoot.
Heldere uiteenzetting. Ook die van de Scheveningse vreugdevuren. Herr Biedermann und die Brandstifter is nog verbluffend actueel.Leon schreef:Hier een uitleg waarom dat zo is: https://leonpoels.home.blog/2019/01/13/ ... -niet-kan/
Dat klopt. Het gaat nu vooral om de mate waarin we het klimaat laten veranderen, variërend van nog enigszins beheersbaar tot catastrofaal.
Alleen groeit de luchtvaart nu als kool, mede door het toerisme. Ook lijkt het eenvoudiger om de scheepvaart te verduurzamen dan de luchtvaart.
Religie berust op dogma's en heilige boeken, klimaatverandering kan feitelijk onderbouwd worden.
Re: Wereldfietsen als statussymbool
Geplaatst: zo 27 jan, 2019 10:07
De mens reageert pas als het probleem zichtbaar wordt, is me allang duidelijk, pas als de lucht zwart is, de zee vol plastic ed.
Toen ik 25 jaar geleden begon over dat, als een auto dan slecht is voor het milieu, we dat niet meer moeten doen, of zo min mogelijk, werd ik voor niet normaal aangezien en werd ik nog net niet uitgescholden, maar wel als heel vervelend wegezet door bv. een vertegenwoordiger die dagelijks honderden kilometers maakt voor zijn beroep. Misschien moeten we het beroep vertegenwoordiger, die alleen maar voor hogere onnodige verkoopcijfers wil zorgen, ook uitroeien. Ik wilde die vertegenwoordiger helemaal niet uit de auto praten, ik wilde er alleen over praten, maar dat kon dus, niet eens.
Ik ben er klaar mee. Als iedereen net als ik in de Achterhoek destijds wonend, alles op de fiets had gedaan tussen al die dorpjes en steden aldaar, was de twenteroute nog steeds de twenteroute geweest en kon het ECHT nodige verkeer probleemloos blijven rijden, net zoals zoveel knelpunten meer nog in NL, maar nee hoor, de mensen willen gewoon scheuren in hun auto en gaan klagen over dat ze nu ineens over moeten stappen op elektrisch en dat hen dat duizenden euro's weer gaat kosten. Wie heeft gezegd dat je überhaupt auto 'moet' gaan rijden.
ik was bereid om met een dikke trui voor donker te gaan slapen, om licht en gas etc. te besparen, alles omwille van het milieu, biologisch eten kweken, met z'n ALLEN, zodat het wel te behappen zou zijn, alles wat we DAN nog zouden vervuilen, maar anderen waren dat niet en zijn dat nog steeds niet. Dus tja, ik ben iig zo blij dat ik geen kinderen heb en ze NIETS hoef te ontzeggen en nu maar gewoon doorleven en verhalen aanhoren van zeer intelligente mensen vaak die zeggen, nee maar voor iedere honderd kilometer die ik rijd wordt er ergens een boom geplant.
Alsof die boom kan compenseren wat die auto verbruid.. En dan die mensen die volop bezig zijn hun reis naar MARS voor te bereiden. Geen 1x heb ik iets gehoord over waar al die energie dan vandaan moet komen om er te komen, terwijl dat vliegschaamte to the MAX zou moeten geven, maar dat mag kennelijk zomaar, want de elite die veel geld heeft, wil in nood natuurlijk in een nieuw schoon paradijs kunnen beginnen en als je maar geld hebt is alles te betalen en laat de massa maar wegrotten op moeder aarde.
Zo heerlijk dat was eruit,
ik weet het antwoord niet, de mensen doen maar, doordat we niet geleerd worden, niet voldoende bewust worden gemaakt omdat de ELITE daar geen baat bij heeft. Tot er dus grote rampen gebeuren en er massa's mensen weer doodgaan, ook dat kan de elite niet schelen, ze zien ons als ongedierte die ze makkelijk kunnen inzetten om hun behoeften te bevredigen en om lekker te kicken op hun macht over ons, voor hen zwakke wezentjes, tja.. ik moet het maar 'aanzien', maar het is wel moeilijk, gelukkig gelukkig heb ik geen kinderen dat kan toch niet iedereen zeggen, zo, ben ik cynisch terug, want iedereen met kinderen .. gaat weer excuses verzinnen, want tja, je kunt je toch niet meer laten kennen, als je eenmaal kinderen hebt, niemand geeft toe, want ik doe het op eigenlijk niet zo'n leuke manier, maar het is ook niet leuk en vooral ook NIET persoonlijk bedoeld, maar mensen interpreteren dat vaak wel zo, ik lach me dan dood.
En vwb fietsen, ik vertrek graag van huis, maar soms ga ik met de trein of bus naar plaats van bestemming in Europa, ik heb 1x gevlogen maar dat was voor een mislukt teakhout project, anders was ik nooit naar thailand gevlogen, ik had er zelfs graag op de fiets naar toegegaan, maar durf die landen daarvoor niet te doorkruizen, dat is eigenlijk de hoofdreden waarom ik het niet buiten europa zoek, ik durf het niet als vrouw alleen en ik fiets graag alleen, maar anders, zou ik het allang gedaan hebben, lijkt me heerlijk, in niemandslanden fietsen, lekker met nog veel natuur, maar dat heb je ook nog wel een beetje in eur.
Toen ik 25 jaar geleden begon over dat, als een auto dan slecht is voor het milieu, we dat niet meer moeten doen, of zo min mogelijk, werd ik voor niet normaal aangezien en werd ik nog net niet uitgescholden, maar wel als heel vervelend wegezet door bv. een vertegenwoordiger die dagelijks honderden kilometers maakt voor zijn beroep. Misschien moeten we het beroep vertegenwoordiger, die alleen maar voor hogere onnodige verkoopcijfers wil zorgen, ook uitroeien. Ik wilde die vertegenwoordiger helemaal niet uit de auto praten, ik wilde er alleen over praten, maar dat kon dus, niet eens.
Ik ben er klaar mee. Als iedereen net als ik in de Achterhoek destijds wonend, alles op de fiets had gedaan tussen al die dorpjes en steden aldaar, was de twenteroute nog steeds de twenteroute geweest en kon het ECHT nodige verkeer probleemloos blijven rijden, net zoals zoveel knelpunten meer nog in NL, maar nee hoor, de mensen willen gewoon scheuren in hun auto en gaan klagen over dat ze nu ineens over moeten stappen op elektrisch en dat hen dat duizenden euro's weer gaat kosten. Wie heeft gezegd dat je überhaupt auto 'moet' gaan rijden.
ik was bereid om met een dikke trui voor donker te gaan slapen, om licht en gas etc. te besparen, alles omwille van het milieu, biologisch eten kweken, met z'n ALLEN, zodat het wel te behappen zou zijn, alles wat we DAN nog zouden vervuilen, maar anderen waren dat niet en zijn dat nog steeds niet. Dus tja, ik ben iig zo blij dat ik geen kinderen heb en ze NIETS hoef te ontzeggen en nu maar gewoon doorleven en verhalen aanhoren van zeer intelligente mensen vaak die zeggen, nee maar voor iedere honderd kilometer die ik rijd wordt er ergens een boom geplant.
Alsof die boom kan compenseren wat die auto verbruid.. En dan die mensen die volop bezig zijn hun reis naar MARS voor te bereiden. Geen 1x heb ik iets gehoord over waar al die energie dan vandaan moet komen om er te komen, terwijl dat vliegschaamte to the MAX zou moeten geven, maar dat mag kennelijk zomaar, want de elite die veel geld heeft, wil in nood natuurlijk in een nieuw schoon paradijs kunnen beginnen en als je maar geld hebt is alles te betalen en laat de massa maar wegrotten op moeder aarde.
Zo heerlijk dat was eruit,
ik weet het antwoord niet, de mensen doen maar, doordat we niet geleerd worden, niet voldoende bewust worden gemaakt omdat de ELITE daar geen baat bij heeft. Tot er dus grote rampen gebeuren en er massa's mensen weer doodgaan, ook dat kan de elite niet schelen, ze zien ons als ongedierte die ze makkelijk kunnen inzetten om hun behoeften te bevredigen en om lekker te kicken op hun macht over ons, voor hen zwakke wezentjes, tja.. ik moet het maar 'aanzien', maar het is wel moeilijk, gelukkig gelukkig heb ik geen kinderen dat kan toch niet iedereen zeggen, zo, ben ik cynisch terug, want iedereen met kinderen .. gaat weer excuses verzinnen, want tja, je kunt je toch niet meer laten kennen, als je eenmaal kinderen hebt, niemand geeft toe, want ik doe het op eigenlijk niet zo'n leuke manier, maar het is ook niet leuk en vooral ook NIET persoonlijk bedoeld, maar mensen interpreteren dat vaak wel zo, ik lach me dan dood.
En vwb fietsen, ik vertrek graag van huis, maar soms ga ik met de trein of bus naar plaats van bestemming in Europa, ik heb 1x gevlogen maar dat was voor een mislukt teakhout project, anders was ik nooit naar thailand gevlogen, ik had er zelfs graag op de fiets naar toegegaan, maar durf die landen daarvoor niet te doorkruizen, dat is eigenlijk de hoofdreden waarom ik het niet buiten europa zoek, ik durf het niet als vrouw alleen en ik fiets graag alleen, maar anders, zou ik het allang gedaan hebben, lijkt me heerlijk, in niemandslanden fietsen, lekker met nog veel natuur, maar dat heb je ook nog wel een beetje in eur.
Re: Wereldfietsen als statussymbool
Geplaatst: zo 27 jan, 2019 10:49
@fud0,
Lucht zeker wel op?
Lucht zeker wel op?
Re: Wereldfietsen als statussymbool
Geplaatst: zo 27 jan, 2019 11:39
- Al een beetje wakker geschud nu?
Re: Wereldfietsen als statussymbool
Geplaatst: zo 27 jan, 2019 11:55
Wakker schieten lijkt me een prima advies. Slapend schieten is ook zo wat.
Re: Wereldfietsen als statussymbool
Geplaatst: zo 27 jan, 2019 12:03
Dat is offtopic. Alsof je in een discussie over fietsremmen ineens iets gaat vertellen over fietstassen. "Ja maar het gaat ook over fietsen"....
Niet alle milieu/gezondheid/fairtrade/diervriendelijkheids-/etc. etc. dingen kun je op één hoop gooien. Sterker: niet zelden bijt het een het ander behoorlijk.
Re: Wereldfietsen als statussymbool
Geplaatst: zo 27 jan, 2019 12:35
Ach, ik vind het wel een mooi stuk op basis waarvan ik kan nadenken over wat ik zelf doe. Er klinkt wel teleurstelling in door maar op een mooie en nette manier.
Ik kan het niet laten om me nog te vragen of dit nog wereldfietsen in de oorspronkelijke betekenis is, of dat dit fietsen voor de wereld, oftewel al je vervoeren fietsend of met OV doen om je voetafdruk te verminderen.
Brengt me ook bij het punt dat ik wat tegenstrijdigheid voel als iemand eerst gaat vliegen om dan ergens een fietsvakantie te houden. Maar begrijpen doe ik het ook wel weer.
Re: Wereldfietsen als statussymbool
Geplaatst: zo 27 jan, 2019 12:43
Ik oe de fietsvakanties niet om het milieu te sparen, maar omdat ik het zo leuk vind.
Daarnaast kan je natuurlijk heel goed discussieren over het milieu, je ecologische voetafdruk enz., maar voor mij staat dat los van mijn fietsvakanties.
Daarnaast kan je natuurlijk heel goed discussieren over het milieu, je ecologische voetafdruk enz., maar voor mij staat dat los van mijn fietsvakanties.
Re: Wereldfietsen als statussymbool
Geplaatst: zo 27 jan, 2019 12:49
Dat bedoel ik, met 'dit soort mensen' kreeg ik altijd te maken.
fietsvakantie moet idd leuk zijn en een fiets heeft zoveel meerwaarde, je kunt er zoveel plezier mee beleven en nuttigheid aan geven dat het al de vervuiling om een fiets te maken goed maakt, mijns inziens,
een beetje nadenken over transport naar je plaats van vertrek vind ik eigenlijk dan iig wel wenselijk en als het even kan het vliegtuig daarin laten staan.