Dag 7: Changy - Lyon
Deze nacht wat regen gehad maar buiten modder in de tent geen problemen, gelukkig maar want ik stond nogal zichtbaar. Je mag in Frankrijk bivakkeren maar het is me niet duidelijk of dat ook op de oevers van de kanalen mag.
Na het debacle van gisteren heb ik de route van Benjaminse gelaten voor wat ze was en goede oude getrouwe brouter opgestart. Beginpunt, eindpunt en voila een mooie beschutte route langs de Saône. Soms is die software haast akelig telepathisch, hij kiest precies de route die ik zelf zou tekenen. Als ik Benjaminse had gevolgd was het weer heel de tijd departementals met auto’s rond de oren, zonder beschutting en met een klim over 600m.
Ik zit nu trouwens al in het stroomgebied van de Rhône, naar de Middellandse zee dus. Ik wist niet dat je Frankrijk kon doorkruisen van Noord naar Zuid zonder ooit over de 500m te moeten gaan.
De zuidenwind is nog steeds van de partij maar langs de rivier zijn er vele hagen geplant, ik zit veel meer beschut dan gisteren. En de zon is er terug wat de het ene na het andere prachtige plaatje oplevert. Vandaag is het landschap niet zo indrukwekkend, het is de lucht die alle aandacht opeist.
Na een tijdje begint de ratelfabriek gekend als mijn versnellingen weer op te spelen. Tijd om te smeren, maar bij nader inzien blijk ik de nieuwe ketting op de verkeerde manier door de derailleur geleid te hebben waardoor deze door een stuk metaal van de kooi slijpt! Doh! Ik heb de ketting er thuis ‘s avonds laat in het donker opgelegd maar toch, door mijn domme aanname dat het slijtage was heb ik het niet eerder gecontroleerd en mij zes en halve dag aan geratel geërgert.
Op de middag maak ik de call om een hotel te reserveren in Lyon. Het was heimelijk mijn hoop om op 7 dagen in Lyon te raken en zoals het nu vooruit gaat ziet het eruit alsof dat gaat lukken. Wel een heel gedoe op de telefoon, gelukkig had dat kastje van de bank bij want dat was dus nodig.
Deze nacht wat regen gehad maar buiten modder in de tent geen problemen, gelukkig maar want ik stond nogal zichtbaar. Je mag in Frankrijk bivakkeren maar het is me niet duidelijk of dat ook op de oevers van de kanalen mag.
Na het debacle van gisteren heb ik de route van Benjaminse gelaten voor wat ze was en goede oude getrouwe brouter opgestart. Beginpunt, eindpunt en voila een mooie beschutte route langs de Saône. Soms is die software haast akelig telepathisch, hij kiest precies de route die ik zelf zou tekenen. Als ik Benjaminse had gevolgd was het weer heel de tijd departementals met auto’s rond de oren, zonder beschutting en met een klim over 600m.
Ik zit nu trouwens al in het stroomgebied van de Rhône, naar de Middellandse zee dus. Ik wist niet dat je Frankrijk kon doorkruisen van Noord naar Zuid zonder ooit over de 500m te moeten gaan.
De zuidenwind is nog steeds van de partij maar langs de rivier zijn er vele hagen geplant, ik zit veel meer beschut dan gisteren. En de zon is er terug wat de het ene na het andere prachtige plaatje oplevert. Vandaag is het landschap niet zo indrukwekkend, het is de lucht die alle aandacht opeist.
Na een tijdje begint de ratelfabriek gekend als mijn versnellingen weer op te spelen. Tijd om te smeren, maar bij nader inzien blijk ik de nieuwe ketting op de verkeerde manier door de derailleur geleid te hebben waardoor deze door een stuk metaal van de kooi slijpt! Doh! Ik heb de ketting er thuis ‘s avonds laat in het donker opgelegd maar toch, door mijn domme aanname dat het slijtage was heb ik het niet eerder gecontroleerd en mij zes en halve dag aan geratel geërgert.
Op de middag maak ik de call om een hotel te reserveren in Lyon. Het was heimelijk mijn hoop om op 7 dagen in Lyon te raken en zoals het nu vooruit gaat ziet het eruit alsof dat gaat lukken. Wel een heel gedoe op de telefoon, gelukkig had dat kastje van de bank bij want dat was dus nodig.