Reserveren voor de fiets in de intercity naar Brussel in juli en Augustus

[bert sitters]

Als ik op 15 augustus in Dinant aan kom fietsen ? Kan ik dan direct aansluitend voor die middag reserveren.

Hangt er natuurlijk vanaf of er nog fietsplaatsen in de trein van Brussel naar Amsterdam vrij zijn.
Je kunt ook via Luik en Maastricht.

Natuurlijk kom ik wel thuis, maar ... het is weer een extra hobbel, weer iets waardoor de treinreis een minder aantrekkelijk alternatief is.
Het is een beetje in het verlengde van de 16,8% die een fietskaartje uit de automaat haalt ... dat was te weinig, en dus een reden deze optie uit de automaat te halen.
De Nederlandse Spoorwegen (en je ziet dit effect ook bij andere maatschappijen) richten zich op het laag hangend fruit, de makkelijke reiziger, de Disneyland-Parijs bezoeker, of de Notre-Dame-ramptoerist .... wil je een fiets meenemen dan hoor je tot de lastige minderheid.

Groeten BSM

Wellicht nog even: volgens NS wordt 16,8 % van de fietskaartjes naar België via de automaten verkocht. Dat heeft niets te maken met Disneyland-bezoekers, want die nemen geen Fiets mee.

[Martin E. van Doornik]

Wat een omslachtig gedoe van het tegenwoordige moeilijk maken van treinreizen met fiets mee.
In april 1975 ging ik per trein van Hilversum (heb daar gewoond) naar Brussel. Gewoon aan het loket de kaarten gekocht en dan hop, zo in de trein. In Utrecht en Rotterdam overgestapt. In Antwerpen kop gemaakt.
Ik verbleef in de jeugdherberg in Rue Verte, dat was vlakbij station Brussel-Noord. De naargeestige omgeving had als rosse buurt een niet bepaald frisse naam. De trein reed in Brussel-Noord gewoon door en op Brussel-Centraal gingen de fietsdeuren niet open, zodat ik uiteindelijk op Brussel-Zuid ben uitgestapt en naar Noord ben gefietst.
Het was ook de laatste keer dat ik Brussel heb gezien.
Maar waar blijven de goeie ouwe tijden van het makkelijk reizen met je fiets mee....

[keesswart]

Weet je zeker dat het toen al zo simpel ging, Martin? Zelf herinner ik me nog uit die tijd (ik dacht zelfs nog in 1976) dat je op één fietskaartje niet meer dan 40 km mocht reizen. Voor langere afstanden kon je je fiets door Van Gend & Loos naar een station laten vervoeren. Zo lieten mijn ouders onze fietsen in 1972 van Terschelling naar Zwolle brengen, waar we ze enkele dagen later op kwamen halen om naar Ommen te fietsen.
Later kwam er een goedkoop kaartje voor korte afstanden (ik dacht tot 70 km) en een wat duurder kaartje voor langere afstanden binnen Nederland. Rond 1980 waren er nog geen speciale fietsplekken in de trein, maar was er in veel treinen achter de machinistencabine wel een flinke ruimte voor postzakken (zie foto), waar je je fiets op de vloer kon leggen. Vanaf het perron moest je je fiets dan wel een flink stuk optillen, want de deuren van het postzakkenhok bevonden zich direct op treinvloerhoogte, terwijl gewone deuren altijd nog een opstapje hadden.

[Martin E. van Doornik]

Weet je zeker dat het toen al zo simpel ging, Martin? Zelf herinner ik me nog uit die tijd (ik dacht zelfs nog in 1976) dat je op één fietskaartje niet meer dan 40 km mocht reizen.

Ja dat weet ik nog heel goed, maar die 40 km-beperking gold alleen in de drukke zomermaanden. In augustus 1970 reisde ik van Bussum naar Alkmaar en moest in Zaandam opnieuw een fietskaartje kopen! In juli 1971 stuurde ik mijn fiets van Hilversum naar Maastricht wel per Van Gend & Loos.
En ik was in maart 1975 (foutje van mij: niet april) op reis, Paasweekend. Ik kon de dag voor en na Brussel mijn fiets helemaal niet missen, had gelijk nodig voor mijn werk. Die van Hilversum-Utrecht was de trein van het type Mat '64 of Plan-V. Geel van kleur.
Die van Utrecht naar Rotterdam weet ik niet meer, waarschijnlijk Mat '54 (Hondenkop, zoals jouw foto hierboven), maar naar Brussel waren het donkerblauwe rijtuigen, getrokken door een loc van het type 1100, door de machinisten bijgenaamd als de „dansende Emma", omdat hij zo schokte. Zie hier: https://nl.wikipedia.org/wiki/Plan_W Daar was een bagagewagon van zelfde kleur bij met brede deuren. Ik heb veel dia's genomen maar niet van de trein. Die dia's staan toevallig op de plank net boven mijn computer: het eerste beeld was de Manneken Pis....

[Bridgestone SM]

Weet je zeker dat het toen al zo simpel ging, Martin? Zelf herinner ik me nog uit die tijd (ik dacht zelfs nog in 1976) dat je op één fietskaartje niet meer dan 40 km mocht reizen. Voor langere afstanden kon je je fiets door Van Gend & Loos naar een station laten vervoeren. Zo lieten mijn ouders onze fietsen in 1972 van Terschelling naar Zwolle brengen, waar we ze enkele dagen later op kwamen halen om naar Ommen te fietsen.
Later kwam er een goedkoop kaartje voor korte afstanden (ik dacht tot 70 km) en een wat duurder kaartje voor langere afstanden binnen Nederland. Rond 1980 waren er nog geen speciale fietsplekken in de trein, maar was er in veel treinen achter de machinistencabine wel een flinke ruimte voor postzakken (zie foto), waar je je fiets op de vloer kon leggen. Vanaf het perron moest je je fiets dan wel een flink stuk optillen, want de deuren van het postzakkenhok bevonden zich direct op treinvloerhoogte, terwijl gewone deuren altijd nog een opstapje hadden.

Hmmm ... Kees, ik kan je niet vaak op onvolkomenheden betrappen maar dat van die treinen is in ieder geval niet 100%. Wat betreft de fietskaartjes weet ik het zelf niet 100%.
Er was in ieder geval een langere periode waarin fietsverzending en het zelf fietsvervoeren naast elkaar bestond.
Heel lang kon je bijvoorbeeld je fiets naar Frankijk niet zelf vervoeren, verzenden kon wel ... alleen kwam 1 op de 20 niet aan, en denkelijk een hoger percentage beschadigd - ik heb gezien hoe de laatste fietsen met na een bijzondere atletische impuls met een balistisch boogje boven op een stapel fietsen landde, en die stapel lag bovenop een rijtje staande fietsen, en dit alles op zo'n stationskarretje.

In 1980 kon je met een eenvoudig fietskaartje helemaal naar Vlissingen (of elders), en in 1982 kocht ik in Z-België een kaartje terug naar huis -- eerder fietste ik gewoon naar huis.

En echt onjuist is het verhaal van de ruimte voor postzakken. Die ruimte werd vaak gebruikt voor (expres)post, maar in de overgrote meerderheid van de treinen was die ruimte echt als bagage-ruimte bedoeld en ook zo benoemd. De in- en uitstap was wel weer zoals je beschrijft ... men name verraderlijk als je met een zware fiets op je nek uit wilde stappen.
Er waren wel speciale postrijtuigen, maar die waren niet voor bagage of fietsen (als ik me niet vergis zijn uiteindelijk enkele oude boventallige postrijtuigen omgebouwd tot fietsrijtuig).

O ja, Martin maakt ook een foutje: De toenmalige NS 1100 reed beslist niet naar Brussel. In België staat er 3000 V op de bovenleiding, in Nederland 1500 V (dat is inmiddels iets verhoogd, maar nog steeds ongeveer de helft van België). Voor het grensoverschrijdend verkeer heb je dus meerspannings-locomotieven nodig (of het truukje in Roosendaal ... de Belgische locomotief reed de laatste kilometers op halve spanning).


Groeten BSM

[Martin E. van Doornik]

De hierboven door keesswart genoemde beperkingen van de jaren '70 gebeurden alleen binnen Nederland. Ik weet niet of Van Gend & Loos ook fietsen over de grens stuurde.
In april 1973 was ik drie dagen op fietstocht in de Harz. Er ging een DB-trein van Hilversum rechtstreeks naar Goslar, alleen werd er in Oldenzaal van locomotief gewisseld. Zo'n rood-zwarte loc met bolle neuzen. Fiets gewoon mee!
In 1962 reisde ik met mijn vader op dezelfde spoorlijn naar Goslar, getrokken door een heuse stoomlocomotief!
Ik denk daarom dat de 1100-loc vanaf Rotterdam in Roosendaal ook werd gewisseld voor een Belgische loc.
De kaarten naar Goslar heb ik nog in bezit.
Tot 2002 heb ik nog nooit in Frankrijk getreind.
In 1981 van Groningen rechtstreeks naar Bremen was ook geen probleem. Ik heb, let wel, haarscherpe geheugen!

[Bridgestone SM]

....
Ik denk daarom dat de 1100-loc vanaf Rotterdam in Roosendaal ook werd gewisseld voor een Belgische loc.
....

Martin,

Toen er voor de Benelux-dienst rijtuigen Plan W werden ingezet (na ombouw voor deze dienst in 1972/73) waren er Belgische locomotieven die na een kleine aanpassing onder 1500 & 3000 V konden rijden. Die treinen kregen naast de Plan W ook een omgebouwd restauratierijtuig met een stuurstand zodat de locomotief niet om hoefde te lopen op de eindpunten en op het kopstation van Antwerpen.
De echt oplettende treinreiziger zocht overigens naar de Belgische rijtuigen, één was eerste klas, de andere was eerste en tweede klas, en daar was de tweede klas beduidend comfortabeler als het Plan W comfort.
Naast de getrokken Benelux-trein was er ook nog de Benelux-Hondekop, waarmee indertijd de Benelux-dienst was begonnen.
 

Benelux - Den Haag HS

 

Groeten BSM

[keesswart]

In 1980 kon je met een eenvoudig fietskaartje helemaal naar Vlissingen (of elders), en in 1982 kocht ik in Z-België een kaartje terug naar huis -- eerder fietste ik gewoon naar huis.

In de jaren 80 deed ik dat ook. De 40 km beperking die ik noemde, was eerder. Volgens Martin gold die beperking dus alleen in de zomer.

En echt onjuist is het verhaal van de ruimte voor postzakken. Die ruimte werd vaak gebruikt voor (expres)post, maar in de overgrote meerderheid van de treinen was die ruimte echt als bagage-ruimte bedoeld en ook zo benoemd. De in- en uitstap was wel weer zoals je beschrijft ... men name verraderlijk als je met een zware fiets op je nek uit wilde stappen.
Er waren wel speciale postrijtuigen, maar die waren niet voor bagage of fietsen (als ik me niet vergis zijn uiteindelijk enkele oude boventallige postrijtuigen omgebouwd tot fietsrijtuig).

Ik noemde het een ruimte voor postzakken, omdat ik er regelmatig één of twee postzakken zag liggen. Andere bagage dan postzakken en fietsen kan ik me niet herinneren. Ook werden er in mijn herinnering toen niet zoveel fietsen meegenomen als tegenwoordig. Er was altijd plek. En er waren inderdaad ook speciale posttreinen.

[Martin E. van Doornik]

Mijn ouders reisden in de jaren vijftig geregeld per trein naar het buitenland, fietsen mee. In 1951 hebben zij door de Belgische Ardennen gefietst. Helaas was zijn reisverslag nogal summier. Ik vermoed dat de treinen in dat jaar voornamelijk uit Blokkendozen (https://nl.wikipedia.org/wiki/Mat_%2724) en Mat '46 (https://nl.wikipedia.org/wiki/Mat_%2746) bestonden. Ik heb als klein kind nog geregeld met deze types mee gereden. Stoomlocomotieven reden in ons land nog tot 1958, maar daar heb ik amper van meegekregen. Zij zijn in Hilversum ingestapt. Van Maastricht naar Luik werd er Belgisch materieel gebruikt.
Hieronder een tweetal scans uit zijn reisverslag van 1951.

[Martin E. van Doornik]

Hieronder nog een ander verslag, maar dan wel in de richting van Duitsland met Denemarken als bestemming.

„Na onze fietsvakantie in het Teutoburgerwald in 1957 voerde deze vakantie ons deze maal naar Denemarken.

Vertrek zondag 22 juni 1958. Op de fiets uit Blaricum om 6.45 uur. Omdat er ’s zondags zo vroeg geen bus rijdt, hadden wij ontheffing gekregen van de verplichting om de fietsen de vorige avond op ’t station van Hilversum in te leveren. De trein ging om 8.03 uur. Van huis tot Apeldoorn hoosregens! Daarna kwam de zon door. In Oldenzaal werd er een stoomlocomotief aangekoppeld. Na ’n voorspoedige reis, precies op tijd in Padborg. 5 km gefietst naar Kruså waar ’n camping was met drie sterren.
Onze bagage woog 40 kg all-in. Wij hadden D.Kr. 250,– benevens ƒ 116,75 bij ons. De Deense kroon is ongeveer 50 cent. De overnachting kostte D.Kr. 2,50.

Dinsdag 1 juli 1958. Van onze Hollandse geldvoorraad werd al eerder ƒ 50,– gewisseld in Svendborg en ƒ 20,– in Fredericia. De reis kostte dus totaal D.Kr. 250,– = ± ƒ 135,– en ƒ 75,– retour voor de trein.
Fantastische fietstocht! Alleen is 10 dagen veel te kort!"

Johan M. van Doornik


Een Duitse stoomlocomotief naar Padborg in 1958.


Mijn vader met zijn fiets na aankomst op het station van Padborg in 1958. Zijn leeftijd was 42 jaar. Rechts de fiets van mijn moeder.
Ik weet niet wat voor merk zijn fiets was. Het frame was donker purperrood, aluminium spatborden, Sturmey-Archer drieversnellingsnaaf. Grijze stuurhandvatten. Brooks-zadel. Het voorblad was bijzonder van vorm: daarin zaten om de as heen drie achter elkaar springende herten. Het voorwiel had zowel velg- als trommelremmen tegelijk!

[Bridgestone SM]

....
Het voorblad was bijzonder van vorm: daarin zaten om de as heen drie achter elkaar springende herten.

Drie Gazelles wellicht ...

Groeten BSM

[keesswart]

Omdat we volgende week met fietsen in de trein naar België willen, ben ik gaan zoeken naar recente info over het reserveren van fietsplekken in de intercity naar Brussel. Hier is te lezen: Om uw fiets mee te nemen in Intercity Brussel heeft u een internationaal fietsticket nodig à € 12 per enkele reis.
Reist u deze zomer dan is een reservering verplicht voor uw fiets. Deze reservering kunt u kopen vanaf 15 juni bij de balie op het station voor € 4 enkele reis.

Wat met 'deze zomer' wordt bedoeld, is in nevelen gehuld. De astronomische zomer van 21 juni tot 21 september, de meteorologische zomer van 1 juni tot 1 september of de vakantiemaanden juli en augustus? Wel lijkt me duidelijk dat het meenemen van fietsen op deze manier wordt ontmoedigd, als je voor zo'n reservering ouderwets in de rij voor een stationsloket moet gaan staan en dan bovenop de aanschaf van een internationaal fietsticket ook nog 4 euro extra moet betalen.

In dit NS forum werd de 'zomer' 10 maanden geleden door 'Miriam NS' omschreven als de periode van 10 juli tot en met 31 augustus 2018.

Tenslotte meldt de topic starter daar o.a.: De baliemedewerker wist me te vertellen dat deze hele regeling bedacht is omdat het NS-personeel knettergek werd van al die boze reizigers die niet meer met hun fiets meekonden. Nu is er tenminste een regel: als je een reservering hebt, mag je in ieder geval mee.
Nu nog afwachten of het werkt, en hopen dat we geluk hebben in de loterij van rijdende IC Brussel's.

Ik vrees voor het NS-personeel dat ze met deze onduidelijke en omslachtige regeling niet van boze reizigers met fietsen verlost zullen worden, integendeel.

Wij kunnen volgende week dus nog zonder reservering onze fietsen meenemen. Daarna laten we België voorlopig maar links liggen. Hopelijk zullen andere fietsers hier gaan melden of de nieuwe regeling hun bevallen is .

[keesswart]

In mei hebben we voor het laatst met fietsen in de IC-trein naar Antwerpen gereisd.
Fietskaartjes naar België en Noord-Frankrijk konden we toen nog uit de kaartjesautomaat van de NS halen. Reserveren was nog niet mogelijk.
Tijdens de reis hebben onze fietsen eerst alleen gezelschap van een vouwfiets (waarvoor het fietsenhok niet bedoeld is, al is er geen vouwfietsbezitter die dat wil weten), maar in Breda stappen enkele Amerikaanse en Portugese toeristen met gehuurde fietsen in, waardoor het gezellig druk wordt en er al meer fietsen aan boord zijn dan er officieel mee mogen (maximaal vier). Gelukkig willen ze er in Antwerpen uit, net als wij. (Zie foto hieronder. Die had ik liever op deze plek in de tekst geplaatst, maar om een mij onbekende reden lukt het niet meer om foto's vanaf mijn eigen website op dit forum te plaatsen.)

Inmiddels is het niet meer mogelijk om fietskaartjes naar België uit de NS-automaten te halen. Ook online heb ik die optie nog niet kunnen vinden. Blijkbaar kan dat nu alleen nog aan een stationsloket, zoals we in de vorige eeuw gewend waren. Alleen hier vind ik wat info over het verplicht reserveren van fietsplekken in de IC-treinen naar België: 'Reist u deze zomer dan is een reservering verplicht voor uw fiets. Deze reservering bedraagt € 4 enkele reis en kunt u telefonisch (T: 030-2300023) of bij de balie op het station kopen'. Wat bedoeld wordt met 'deze zomer', mogen we blijkbaar zelf uitvinden.
Op de site van de NMBS heb ik nog helemaal niets over de nieuwe regeling kunnen vinden.

De NS heb ik verder niet kunnen betrappen op enige poging om reizigers te informeren over het verdwijnen van de internationale fietskaartjes uit de automaat en het invoeren van de zomerse reserveringsplicht. Het moet zeker net zo'n goed bewaard geheim worden als dat je met een internationaal fietsticket ook tijdens de spitsuren mag reizen.

Heeft iemand deze zomer nog geprobeerd om aan een fietskaartje naar België te komen? Heeft iemand sinds het begin van de reserveringsverplichting (weet iemand trouwens wanneer deze van kracht werd?) een fiets meegenomen in een IC-trein naar België? En omgekeerd van België met een IC-trein naar Nederland? Zijn die fietsreserveringen ook al op Belgische stations te krijgen? Controleren de conducteurs in deze treinen nu consequent of je een fietsreservering hebt of is de nieuwe regel in de praktijk een papieren tijger?

En als je besluit om niet met de intercity maar met een lokale trein naar België te reizen, krijg je dan - net als voorheen uit de automaat - aan het loket zonder problemen een fietsticket naar een bestemming in België (of naar Lille, net over de Franse grens)? Het zou me namelijk niet verbazen als lokettisten in de Randstad niet eens weten dat je ook via Roosendaal of Maastricht naar België kunt boemelen. In België kun je overigens een fietsbiljet van 4 euro naar Roosendaal of Maastricht uit de automaat halen (zie hier).

[Meneer Zwijn]

Wij zijn op zondag 28 juli van Breda naar Leuven gereisd om 17u. 2 volwassen en 2 fietsen, voor ongeveer 80€. Aan het loket moeten regelen, de mevrouw was heel behulpzaam, maar het duurde echt waar een half uur. 2 medewerkers kwamen er nog aan te pas, ik denk dat ze wel 20 tabbladen op computer open had staan. Een warboel, zei ze. Op al je andere vragen kan ik niet zo goed antwoorden, weet ik niet meer.
In Nederland verliep het prima, gereserveerde plaatsen, alles duidelijk. In Antwerpen-Berchem overgestapt: chaos, gestresseerd treinpersoneel, vertragingen, als sardienen in een doosje...
Voldoende om een tijdje de trein niet meer te combineren met de fiets.
Uit eigen ervaring weet ik dat het soms ook geweldig goed gaat. Natuurlijk kies ik liefst een tijd en richting buiten de spitsuren en niet rond Brussel of de kust in de zomer, liefst ook zonder over te moeten stappen. Maar je hebt het niet altijd te kiezen.

[keesswart]

Aan het loket moeten regelen, de mevrouw was heel behulpzaam, maar het duurde echt waar een half uur. 2 medewerkers kwamen er nog aan te pas, ik denk dat ze wel 20 tabbladen op computer open had staan. Een warboel, zei ze.

Als je dat halve uur aan het loket optelt bij de reistijd, is de boemelroute via Roosendaal ondanks een dozijn tussenstops nog een redelijk vlot alternatief .

[123456]

[...foutje...kan weg...]

[fud0]

Hieronder nog een ander verslag, maar dan wel in de richting van Duitsland met Denemarken als bestemming.

„Na onze fietsvakantie in het Teutoburgerwald in 1957 voerde deze vakantie ons deze maal naar Denemarken.

Vertrek zondag 22 juni 1958. Op de fiets uit Blaricum om 6.45 uur. Omdat er ’s zondags zo vroeg geen bus rijdt, hadden wij ontheffing gekregen van de verplichting om de fietsen de vorige avond op ’t station van Hilversum in te leveren. De trein ging om 8.03 uur. Van huis tot Apeldoorn hoosregens! Daarna kwam de zon door. In Oldenzaal werd er een stoomlocomotief aangekoppeld. Na ’n voorspoedige reis, precies op tijd in Padborg. 5 km gefietst naar Kruså waar ’n camping was met drie sterren.
Onze bagage woog 40 kg all-in. Wij hadden D.Kr. 250,– benevens ƒ 116,75 bij ons. De Deense kroon is ongeveer 50 cent. De overnachting kostte D.Kr. 2,50.

Dinsdag 1 juli 1958. Van onze Hollandse geldvoorraad werd al eerder ƒ 50,– gewisseld in Svendborg en ƒ 20,– in Fredericia. De reis kostte dus totaal D.Kr. 250,– = ± ƒ 135,– en ƒ 75,– retour voor de trein.
Fantastische fietstocht! Alleen is 10 dagen veel te kort!"

Johan M. van Doornik


Een Duitse stoomlocomotief naar Padborg in 1958.


Mijn vader met zijn fiets na aankomst op het station van Padborg in 1958. Zijn leeftijd was 42 jaar. Rechts de fiets van mijn moeder.
Ik weet niet wat voor merk zijn fiets was. Het frame was donker purperrood, aluminium spatborden, Sturmey-Archer drieversnellingsnaaf. Grijze stuurhandvatten. Brooks-zadel. Het voorblad was bijzonder van vorm: daarin zaten om de as heen drie achter elkaar springende herten. Het voorwiel had zowel velg- als trommelremmen tegelijk!

Ik denk dat het het merk Gazelle was, die hadden hun gazelle ook in de tandwielen verwerkt, ik heb ze wel eens gezien, idd. heel bijzonder, wat een mooie foto en leuk dat je vader en moeder toen ook al met fietsen weggingen, superleuk om te zien.

Ik heb het opgezocht, het is idd. Gazelle https://www.fietsersbond.nl/nieuws/fietsarcheologie/

[Martin E. van Doornik]

Mijn vader met zijn fiets na aankomst op het station van Padborg in 1958. Zijn leeftijd was 42 jaar. Rechts de fiets van mijn moeder.
Ik weet niet wat voor merk zijn fiets was. Het frame was donker purperrood, aluminium spatborden, Sturmey-Archer drieversnellingsnaaf. Grijze stuurhandvatten. Brooks-zadel. Het voorblad was bijzonder van vorm: daarin zaten om de as heen drie achter elkaar springende herten. Het voorwiel had zowel velg- als trommelremmen tegelijk!

Ik denk dat het het merk Gazelle was, die hadden hun gazelle ook in de tandwielen verwerkt, ik heb ze wel eens gezien, idd. heel bijzonder, wat een mooie foto en leuk dat je vader en moeder toen ook al met fietsen weggingen, superleuk om te zien.

Ik heb het opgezocht, het is idd. Gazelle https://www.fietsersbond.nl/nieuws/fietsarcheologie/

Reuze bedankt fuf0! Ik heb de foto van het bewuste tandwiel gedownload. Ik heb in augustus 2016 een bezoek gebracht aan het station van Padborg, 58 jaar na 1958.... Gewoon om te "voelen" dat mijn ouders hier hebben gestaan.... Het stationsgebouw is amper veranderd, hier en daar andere palen, de bovenleiding die er niet was, er staat links nu een boom en dan die lelijke muur rechts. Maar de contouren van het station kloppen nog precies. Mijn vader overleed in 1963, ik schoot ervan vol toen ik hier stond.

[keesswart]

Op de site van de NMBS wordt nu duidelijk uitgelegd hoe je met je fiets in de trein de grens over kunt (zie hier en klik op 'Mag ik mijn fiets meenemen op de trein?').

Onderaan staat in rode letters: Aan boord van de IC Nederland (Brussel-Amsterdam en Brussel-Den Haag) zijn er, om veiligheidsredenen, maximum 4 fietsen toegelaten. Gezien de grotere vraag in de zomer, is de reservering voor uw fiets verplicht voor internationale reizen met de IC Nederland in juli en augustus. De fietsreservering is mogelijk vanaf 19 juni via ons Contact Center, in de 21 stations met verkoop van internationale tickets alsook in het station Noorderkempen voor de prijs van €4 per fiets (bovenop de prijs van het fietsbiljet).

Vergelijk dit met de summiere info op de site van de NS (zie hier): Om uw fiets mee te nemen in Intercity Brussel heeft u een internationaal fietsticket nodig à € 12 per enkele reis. Reist u deze zomer dan is een reservering verplicht voor uw fiets. Deze reservering bedraagt € 4 enkele reis en kunt u telefonisch (T: 030-2300023) of bij de balie op het station kopen.
'Deze zomer' is al een stuk vager dan 'in juli en augustus'. En 'De balie op het station' is ook niet erg duidelijk. Elk station waar nog een loket is of alleen stations die internationale tickets verkopen?

Al je op de Belgische site de link naar stations met verkoop van internationale tickets aanklikt, dan staat daar nog een waarschuwing: Opgelet: als u internationale tickets koopt aan onze stationsloketten, betaalt u dossierkosten. Klik je daar weer op, dan staat er: Die kosten (btw inbegrepen) bedragen:
€9 voor reserveringen op een hogesnelheidstrein of nachttrein
€5 voor de aankoop van tickets voor 'klassieke' internationale dagtreinen
€14 voor de aankoop van Eurostar tickets in de stations Brussel-Zuid, Paris Nord en London St.-Pancras.
Geen dossierkosten voor korte trajecten in het grensverkeer (openbare dienstverlening)
De dossierkosten gelden per dossier (en niet per ticket) en worden niet terugbetaald bij annulering van de reis.

U betaalt geen dossierkosten:
voor online aankopen via onze website of via onze app
voor een aantal specifieke uitzonderingen opgesomd in onze leaflet (PDF)

Ik download die pdf-file en lees dat er voor fietstickets geen dossierkosten in rekening worden gebracht.

Bij de NS lees ik alleen iets over boekingskosten bij de intercity naar Berlijn (€ 7,50), maar niet bij de intercity naar België. (Dat doet mij vermoeden dat voor fietskaartjes naar Berlijn wel en voor fietskaartjes naar België geen boekingskosten worden geheven. Zie ook dit verhaal van een ervaringsdeskunige over die boekingskosten. Die Duitse fietskaartjes kun je volgens de NS ook alleen bij een internationale balie krijgen. Dat ook de Treinreiswinkel ze verkoopt, hebben ze er maar niet bijgezet.)

Op de site van de NMBS is ook te lezen dat je vanaf Roosendaal of Maastricht met een veel goedkoper fietskaartje de grens over kunt. Zo'n fietsbiljet kost maar 4 euro. Vertrek je van een ander Nederlands station, dan heb je daarnaast ook een 'Fietskaart Dal' nodig, die binnenkort € 7,50 gaat kosten. In totaal ben je dan nog altijd iets goedkoper uit dan met een internationaal fietsticket, al mag je dan op werkdagen buiten juli en augustus in Nederland niet in de spitsuren reizen.
Het grote voordeel van 2 binnenlandse fietskaartjes t.o.v een internationaal fietskaartje is dan ook niet het geringe prijsverschil, maar dat je er niet voor in de rij voor een loket hoeft te gaan staan. In het tijdperk van de OV-chipkaart staan er in die rijen immers nauwelijks nog mensen die een simpel kaartje nodig hebben, maar vooral mensen met tijdrovende vragen en problemen. Anders dan een internationaal fietskaartje zijn zowel de Nederlandse Fietskaart Dal (hier) als het Belgische Fietsbiljet (hier) online verkrijgbaar. (Voor een fietsbiljet moet je nog wel wat gegevens invoeren: van (Roosendaal of Maastricht, als je uit Nederland komt), naar (een Belgische bestemming (of Moeskroen, het laatste station voor de Franse grens, als je met je fiets naar Lille Flandres wilt. Lille of Rijs(s)el wordt in dit menu niet herkend, omdat op deze site geen tickets naar Frankrijk verkocht worden. Voor het traject Moeskroen-Lille zijn sowieso geen fietskaartjes te koop omdat op het Franse deel van dit traject fietsvervoer gratis is. Al zou in theorie een conducteur je fiets in Moeskroen uit de de trein kunnen zetten omdat er Moeskroen op je fietsbiljet staat; zie het verhaal van deze ervaringsdeskundige ), klik dan op Toon biljetten en nog een keer op Toon meer biljetten: et voilá, daar verschijnt de optie Fietsbiljet.

Natuurlijk zou ik liever zien dat je net zo makkelijk een fietskaartje en/of reservering in de intercitytreinen naar België zou kunnen regelen, maar zolang dat niet het geval is, biedt dit een bruikbaar alternatief. Reis je verder dan Lille en heb je ook reserveringen voor Franse TGV's nodig, dan blijft de Treinreiswinkel een prima optie. Die regelt dan gelijk een fietsticket/reservering voor de intercity naar België. Voor de hele reis betaal je dan wel € 9,50 aan boekingskosten.

[bert sitters]

@Kees, tot afgelopen voorjaar kon je inderdaad gewoon uit de kaartjesautomaten op alle NS-stations een fietskaartje trekken naar veel stations in Belgie. Daar zaten geen reserveringskosten bij.
Ooit zat ook Rijsel In het keuzemenu van de automaten.
Probleem is het beperkt aantal fietsplaatsen in de Beneluxtrein van Amsterdam naar Antwerpen. Slechts vier fietsplaatsen, terwijl de EU-norm acht fietsplaatsen is. De Beneluxtreinen kunnen gemakkelijk worden ingericht voor deze acht fietsen en zelfs nog meer. Even een kwestie van een paar eenvoudige aanpassingen.
Ik ben deze zomer een paar keer met reservering voor mijn fiets in de Beneluxtrein geweest.
Op deze trein doen wisselend Nederlandse en Belgische conducteurs dienst. In het begin van de zomer bleken de Belgen niet goed op de hoogte. Later werd mij voor het instappen op Brussel-Zuid door de Belgen gevraagd: "heeft u een reservatie uw fiets."
De Belgische conducteurs op de trein van Antwerpen naar Rijsel v.v. doen nooit moeilijk. Dit zijn Vlamingen die vaker dienst doen op deze trein. Zij weten dat Frankrijk géén fietskaartjes kent voor gewone treinen.
Ik ben ook wel eens vanuit Rijsel naar Doornik gereisd in een Frans treinstel. Er waren een Franse en een Waalse conducteur aan boord die samen de kaartjescontrole deden. Zij raaakten met elkaar in discussie. De Waal vond dat een fietskaartje noodzakelijk was de Fransman bracht in: "Dit is een TER-trein. Er bestaan geen fietskaartjes voor de TER." De Belg reageerde volgens mijn dienstregeling is dit een intercity.
Na een tijdje balletje heen en weer tussen beide heren kwam er uiteindelijk uit dat ik mee mocht tot Doornik en ik in Doornik een fietskaartje zou kopen.