Antofagasta de la Sierra [argentina]

[Pimmmm]

Ik droom over een nieuwe mooie fietstocht in Argentinië en naast de Abra de Acay staat de route van Bélen via Antofagasta de la Sierra naar San Antonio de los Cobres hoog op mijn verlanglijstje.
Hier is echter niet veel informatie over te vinden.

Gaël vertelt hier over zijn ervaringen [Frans].
Christian Dupraz vertelt hier over zijn ervaringen [Duits].

Zijn er mensen die uit eigen ervaring of 'van horen zeggen' iets kunnen en willen vertellen over deze route?

Hieronder zie je een afbeelding van de beoogde route.

[Gudrun]

Zelf het afgelopen jaar Cafayate - S. Antonio gefietst via Molinos en Cachi, superstuk! Wel veel zand...

In San Antonio hebben we twee jongens ontmoet die over de Abra del Açay waren gefietst. Zij vonden het echt zwááááár! Heel veel keien, slechte weg, koud, kouder (maar misschien ook niet al te beste slaapzakken), weinig lucht (maar misschien ook hoogteziekte).

Hier vind je een kort verslagje (in het Frans).

Mag ik je vragen waarom je er bijvoorbeeld niet voor kiest om de paso de Sico te fietsen? Ook zand, veel wind, hoog, maar ook echt van een onbeschrijfelijke schoonheid! Daar heb je wel iets meer waterpunten en kun je evt. nog een aantal keren binnen slapen (als het erg koud is, wat het daar vaak ik natuurlijk).

Ik zou je graag de link naar onze website aanbevelen, maar we zijn afgelopen weekend gehackt en alle bestanden (incl. back-up en redundant back-up) zijn weg . Gelukkig hebben we zelf nog wel een back-up, maar die hebben we nog even niet teruggeplaatst. Als je wil kan ik je binnenkort wel ons verslag van de Paso de Sico toesturen? Stuur me dan even een pb'tje!

In ieder geval leuk plan, hoop dat je meer info kunt vinden...

Groet,
Gudrun

[Pimmmm]

Mag ik je vragen waarom je er bijvoorbeeld niet voor kiest om de paso de Sico te fietsen? Ook zand, veel wind, hoog, maar ook echt van een onbeschrijfelijke schoonheid!

Misschien ga ik dat ook wel doen.

Ik ben me nu aan het verdiepen in waar ik wil fietsen.

Zo'n drie jaar geleden stond ik aan het eind van een dag fietsen (het begon al te schemeren) net voor de splitsing ten zuid-westen van Hualfín:



Wij kozen toen om naar het oosten verder te gaan.
Ik vind het een uitdagend idee om de route naar Antofagasta te gaan fietsen al besef ik goed dat deze route beter vanuit het noorden te fietsen is:
- Bélen ligt op zo'n 1250 meter
- Hualfín ligt op ongeveer 1800 meter
Na Hualfín stijg je in korte afstand zo'n 1500 meter en op die hoogte blijf je, tot Antofagasta zijn er onderweg nauwelijks tot geen voorzieningen, tijd om te wennen aan de hoogte is er maar beperkt en ik heb al eens hoogteziekte gehad terwijl ik me keurig aan het stijgschema van zo'n 300 à 400 meter per dag hield.

[Jan Eleveld]

Vorig jaar heb ik tijdens onze Argentiniëreis ook gefilosofeerd over deze routes, maar om praktische redenen er maar van afgezien. De Cabra de Acay is de hoogste pas ter wereld (zeggen de Argentijnen). Uitdaging genoeg dus, maar zo'n pas van meer dan 5000 meter vraagt natuurlijk om hoogteziekte en ik heb al diverse verslagen gelezen van fietsers die vanwege het weer terugkeerden. Het kan er erg spoken.
De weg over Antofagasta de la Sierra is volgens de kaart die ik heb helemaal onverhard, zo'n 500 km met alleen in Antofagasta voorzieningen. Het noordelijke deel is ca. 300 km, dus je moet misschien voor 3 of 4 dagen water en voedsel bij je hebben, was onze overweging.
Dit is echt het einde van de wereld. Er gaat één bus per week naar Antofagasta...
Dus toch maar niet voor ons. Ik heb ook nog nooit van iemand gehoord die dit traject heeft gefietst. Maar als je het avontuur niet schuwt, Lisette, ik ben erg benieuwd hoe het je bevallen is naderhand.

[liz]

Deze keer was Pim aan het dromen. Maar ik droom lekker met hem mee.

Juist het gevaar van hoogteziekteziekte is een reden om de pas vanuit het noorden te befietsen. Dan kun je eerst heel relaxed in de Quebrada de Humahuaca acclamatiseren voordat je de ruige hoogvlakte op gaat.

Het weer kan altijd roet in het eten gooien. Teruggaan is dan wel zo verstandig. En daarna weer vrolijk verder dromen natuurlijk.