Even een wat aanmerkingen over de vakantie, het huidige commentaar was een beetje bedoeld voor de fietsleken. :p
De voorbereiding was deze keer erg goed, doordat ik lange tijd met volle gewicht heb getraind waren mijn benen sterk. Mijn conditie was zodanig goed, dat ik nergens echt problemen heb gekend. Voor wie dergelijke klimvakanties gaat doen, raad ik aan het zelfde te doen!
Qua route vond ik het heerlijk fietsen in Zwitserland. Ik heb voor het meeste gedeelte de landelijk fietsroute gevolgd. Alleen werd op een gegeven moment de route voor mij wat te mountainbike-achtig. Tussen Ilanz en Disentis (voorrijn) was het pad te smal, te onverhard en te grillig. Daar ging ik gewoon de hoofdweg op wat een stuk lekkerder fietsen was. Zwitserland, graag dit stukje van de route nog even verbeteren.
Er was dit jaar wel een hoop regen onderweg. Het lijkt gezien het veranderde klimaat iets te zijn waar we mee moeten leren leven. Ik denk er over na om toch maar iets van een regenbroek mee te gaan nemen. In de afdaling van de furkapass werd ik geforceerd om mijn normale lange broek aan te trekken (regen, kou). Maar die broek was niet afdoende en werd nog lekker smerig ook door het opspattende water. Maar dankzij mijn goede goretex regenjas, kon ik veelal lekker fietsen wanneer het niet te hard regende.
De remblokjes waren ook behoorlijk versleten. Alhoewel je ze onderweg kan kopen, wil ik ze bij dergelijke tochten toch voortaan in reserve hebben.
Bij de beklimming van de oberalppass begon een van mijn pedalen te kraken. Iets wat me vaak gebeurt. Ik had zelfs de week voor de vakantie mijn pedalen nog vernieuwd. Ik gebruik zeg maar de beste recreatiepedalen, maar duidelijk zijn ze tegen dit geweld niet opgewassen. Resultaat, stuk binnen een week!
In Andermatt heb ik bij een fietswinkel gelijk shimano combi-pedalen er op laten zetten en op de camping de plaatjes onder mijn schoenen bevestigd. Doordat ik spd ook op de racefiets gebruik hoefde ik er niet aan te wennen en was het eerlijk gezegd beter fietsen dan zonder spd.
En nog even over mijn val in de vakantie. Ik was in Kreuzlingen gevallen doordat ik een voetpad op wilde rijden via een oprit. Daar lag een klein randje natuurstenen als verhoging die circa 1,5 cm hoog was. Waarschijnlijk raakte ik dat net verkeerd waardoor mijn voorwiel weg gleed en ik lag. Ik kan je vertellen dat ik me ongelofelijk dom voelde dat ik zo ten val was gekomen.
In Nederland zie je dit soort randjes eigenlijk nooit. Maar vanaf nu heb ik zeer groot respect voor stenen randjes!
Volgend jaar ga ik misschien wel 2 keer op fietsvakantie, het was ondanks de val weer heel goed bevallen.