Flinke smak gehad

[Martin E. van Doornik]

Vanmorgen was het nog donker; het regende een beetje. Mijn trouwe zwart-gele Giant FCR klaar gemaakt voor mijn dagelijkse woon-werk verkeer. Ik hees me in mijn regenkleding, een lieve smok van mijn vrouw en de acht katten geaaid. Buiten waaide het hard. Ik woon landelijk aan een B-weggetje, deel uitmakend van de fietsroute LF-10. De straathoek om gefietst en ik merkte dat mijn Agu-stuurtas wat scheef aan het stuur hing. Misleid door de duisternis was hij niet goed vastgeklikt. Tijdens het corrigeren viel de tas los vóór mijn voorwiel, terwijl ik al op toeren ben gekomen. Daar heb je het al: ik sloeg over de kop; mijn bovenlijf klapte hard plat op het asfalt, mijn fiets deed hetzelfde, maar dan op mijn rug.... Het deed me denken aan de humoritische tekenfilm 'Road Runner'. Als echte fietsliefhebber keek ik eerst naar de eventuele schade van mijn Giant en dan pas naar mezelf. Ik heb alleen pijnlijke blauwe plekken aan over gehouden, maar mijn fietsstuur is verbogen . De bidonfles met de letters ACQUA erop was de berm in gerold (acqua = water, een herinnering aan mijn Italiaanse fietstocht in 2006, zelfs de vlieglabel van de Fietsvakantiewinkel hangt nog aan mijn Giant). Terug naar huis gestrompeld en mijn vrouw bracht me per auto naar station Baflo, vanwaar ik per trein naar mijn werk ging.
Het liep gelukkig goed af. Ik moet er anders niet aan denken, want wij gaan over een paar dagen naar Zweden op reis!

[renaw]

He Martin,

Hopen dat de blauwe plekken over een paar dagen weg zijn en de fiets weer lekker kan rollen. Veel plezier in Zweden!!

Groet, Rena

[Fedor]

Altijd minder zo iets. Je hebt nog wel kans op flinke spierpijn, dus even in de gaten houden.

[Michael W]

Altijd minder zo iets. Je hebt nog wel kans op flinke spierpijn, dus even in de gaten houden.

Of gekneusde ribben; dat komt meestal ook pas iets later naar boven.

Het blijft gewoon heel vervelend; ik ben zelf 2x over de kop gegaan. Een keer vanwege een stokje dat in m'n voorwiel sprong en een keer omdat kinderen een boomstam op een donker fietspad hadden neergelegd en ik daar in het donker met 35 km/uur tegenaan reed.

[Martin E. van Doornik]

He Martin,

Hopen dat de blauwe plekken over een paar dagen weg zijn en de fiets weer lekker kan rollen. Veel plezier in Zweden!!

Groet, Rena

Vandaag (een dag later) heb ik alleen nog erge **pijn** in mijn rechter bovenarm. Waarschijnlijk een gescheurde spier. Verder enkele blauwe plekken. Maar geen tijd om naar de dokter te gaan. Ben gewoon hier op mijn werk en morgen de spullen inpakken en dan naar Zweden (per auto naar Kiel voor de Stena Line veerboot). Ik heb al een fiets in Zweden staan. Effe proberen....

[De tovenaar]

Goede reis Martin,
Ben net terug van een ligfietstocht door de Spaanse Pyreneeën, en tijdens de afdaling van Cerler bij Benasque (Vuelta etappe eindigde die dag bovenop de col) ook ten val gekomen. De velg van mijn kleine 20 inch voorwiel werd te heet door het afremmen met als gevolg een klapband. Schade viel achteraf mee, maar de schrik zat er goed in, zeker nadat de dag erop opnieuw een klapband in een afdaling volgde (teveel remmen) en ik daarna de grote cols heb helaas links heb moeten laten liggen. De Spaans-Franse grens (van Jaca naar Oloron over de col du Somport) heb ik dus noodgedwongen met de trein en bus moeten doen. De ligfiets neem ik in het hooggebergte voortaan niet meer mee, tenzij ik er schijfremmen op laat zetten
Ondanks alle pech heb ik wel een mooie tocht kunnen maken, verslag en foto's zijn tzt wel op mijn site te bekijken.

[Jeroen1]

nee

[Sephi]

ja das inderdaad flink balen, maar het herstelt nu nog wel allemaal volledig? want ik weet ook dat sommige van die dingen gewoon nite meer goed terug groeien. En ja dat medische mensen het fout kunnen hebben ken ik.. op een iets minder erge manier, maar ik ken het wel(gescheurd trommelvlies is toch wel irritant ... duurt zo een 6-7 weken om ongeveer te genezen als je mazzel hebt)

in ieder geval sterkte!

[Jeroen1]

nee

[Martin E. van Doornik]

Hoe gaat het inmiddels Martin? Veel pijn? Ik weet er alles van want ik ben afgelopen vakantie ook flink gevallen met de fiets.

Dag 7 van mijn vakantie in Italie ging ik met mijn mountainbike even naar mijn zonen beneden bij de rivier.
Gekleed in een zwembroek, T-shirt en sandalen aan mijn voeten zoefde ik op mijn fiets.
Via een redelijk steile asfaltweg ging ik omlaag. Mijn handdoek had ik op mijn stuur gelegd!!!

STOM STOM STOMMER STOMST...

Terwijl ik behoorlijke vaart had zag ik mijn handdoek vrolijk wapperen door de rijsnelheid.
Op het moment dat ik dacht "dit gaat fout, straks schiet hij in mijn voorwiel" gebeurde het onmiddellijk.
Ik stond in een klap stil en werd over het stuur van mijn fiets gelanceerd en knalde hard op het asfalt.
Onmiddellijk greep ik naar mijn schouder en dacht dat mijn sleutelbeen was gebroken.
Ik voelde een enorme pijn in mijn schouder en werd helemaal beroerd. Ik kon niks meer bewegen alles deed pijn.

Dan lig je daar in de middel of nowere... Nou ja niet helemaal. Op 500 meter stond het huis van mijn zwager en schoonzus.
Maar in die omgeving is er geen meter vlak dus moest ik via steile kronkel weggetjes naar ze toe klauteren.
Mijn rechterarm kon ik echt niet meer bewegen en met de linker hield ik de boel op zijn plek.
Met mijn tanden klom ik via allerlei lianen naar boven, jaren lange commando training kwam goed van pas.

Het was zondagmiddag (siësta) en ze waren allemaal thuis. Ik ben direct met hun auto naar het ziekenhuis gebracht.
Daar vroegen ze waar ik pijn had en deden voorzichtig allerlei kleine testen. Ze voelde aan mijn ribben en of dat zeer deed.
Ja, dat doet pijn, maar niet zoveel als mijn schouder. Ze besloten om alleen van mijn schouder een paar foto's te maken.
Mijn T-shirt mocht ik aanhouden. Raarrrrrrrrrrrr
Er werden in totaal 9 röntgen foto's gemaakt, van mijn hoofd, nek en schouder. Ze constateerde dat ik geen botten had gebroken.
Ik kreeg een dikke spuit in me bil, dat was de pijnstiller. En een slap verbandje als mitella. Dat sloeg echt nergens op.
Toen ik 's avonds thuis voorzichtig en met veel pijn mijn T-shirt uit had gedaan zag ik een hele grote schaafwond op mijn schouder.

De volgende dag moest ik terug komen bij de orthopeed. Die had mijn foto's nog eens goed bekeken en vertelde hetzelfde.
Niets gebroken alleen de aanhechtingen van mijn sleutelbeen ontzettend opgerekt. Een brees moest de boel 3 weken op zijn plek houden. 24 uur per dag om houden. Alleen met douchen even af doen.
Een week later moest ik weer terug komen in het ziekenhuis. In die week kreeg ik ontzettend veel pijn in mijn borst. Er was een dikke bult aan de voorkant zichtbaar.

Toen ik terug kwam in het ziekenhuis maakten ze opnieuw 2 röntgen foto's van mijn schouder. Het zag er volgens de arts al iets beter uit. Terwijl ik vertelde dat mijn borst zo een pijn deed zei hij dat mijn spieren wel een flinke klap gemaakt hadden. Dat zal de pijn wel veroorzaken. Ik mocht weer naar huis.

In Nederland aangekomen ben ik als eerste naar de huisarts gegaan. Deze heeft mij gelijk doorgestuurd naar het ziekenhuis. De
orthopeed die mij behandelde vertrouwde de bult voor op mijn borst niet en liet gelijk een CT scan maken. Op een CT scan kunnen ze zien of er spieren en andere organen zijn beschadigd. De uitslag was dat mijn borstbeen is gebroken en mijn eerste rib gebroken is.

Lekker he... loop je daar 2 weken in Italie zonder dat je weet dat je borstbeen en eerste rib gebroken zijn. Volgens de arts in nederland was dat ook de reden dat ik zo ontzettend veel pijn had met liggen en opstaan.
Gisteren was ik bij de huisarts voor controle en ik vertelde dat ook mijn rug nog steeds zo zeer doet. Na contact met de orthopeed kon ik 's middags al bij hun terecht voor nogmaals een CT scan, nu van mijn rug. Op deze scan zagen ze dat er een kleine splinter van mijn schouderblad een stukje spier heeft gescheurd. Dit veroorzaakt de pijn tussen mijn schouderbladen bij niesen, hoesten of diep ademhalen.

Hallo Jeroen,
Wat afschuwelijk wat jou is overkomen! Veel sterkte met je herstel. Kunnen de Italiaanse artsen dan niks goed en hoezo Europa één? Ik ben nu net terug uit Zweden. Wij hebben daar een 2e huis (met ook 2e fiets). Ik heb maar twee korte korte tochtjes, en onder indrukwekkend mooie herfstkleuren, gemaakt . Zodra de dia's zijn ontwikkeld (met CD-rom erbij van de fotozaak) plaats ik hier foto's! Mijn rechter bovenarm doet nog steeds pijn, vaak slecht geslapen . Morgen (maandag 8-10) ga ik naar de huisarts. Afwachten dus.
Groeten van Martin.

[Martin E. van Doornik]

Ik ben nu terug uit Zweden. Wij hebben daar een 2e huis (met ook 2e fiets). Ik heb maar twee korte korte tochtjes, en onder indrukwekkend mooie herfstkleuren, gemaakt . Zodra de dia's zijn ontwikkeld (met CD-rom erbij van de fotozaak) plaats ik hier foto's! Mijn rechter bovenarm doet nog steeds pijn, vaak slecht geslapen . Morgen (maandag 8-10) ga ik naar de huisarts. Afwachten dus.
Groeten van Martin.

Hierbij de foto's uit Zweden. Mijn vrouw en ik reisden met auto en veerboot Kiel-Göteborg. In Zweden heb ik al een fiets staan. Een oude Giant, tweedehand gekocht in 1996. Het heeft met het plaatsen van foto's ff geduurd, want ik heb een analoge spiegelreflexcamera. Gewoon in de fotozaak een CD-rom bij de dia's vragen is geen probleem, toch?
http://www.mijnalbum.nl/Album=JWMRI7ZQ
De eerste foto: m'n zwarte Giant heeft maanden in de schuur bij ons Zweedse huis gestaan. De stuurbekleding is door muizen aangevreten! Tip: mottenballen in de schuur leggen. Ik bezit drie fietsen: een in Zweden en twee in Nederland. Ze hebben alle drie dezelfde klik-houder voor mijn stuurtas (van Agu). Vanwege de pijn in mijn rechter arm (zie eerste topic boven) heb ik maar enkele korte fietstochtjes in de omgeving gemaakt. Zelfs de mooie, maar pittige col met fraaie uitzichten in de weg naar Munkfors heb ik niet kunnen befietsen. De schitterend móóie foto's met prachtige Indian summer-herfstkeuren maken alles weer goed! De vijfde foto is ons Zweedse huis in Sunnemo (prov. Värmland), ca. 320 km ten NO van Göteborg. De Groninger vlag wappert naast de Zweedse. De zesde foto toont mijn Giant in de fietshoes van de Fietsvakantiewinkel, vorig jaar gebruikt voor de vliegreis naar Italië. Die is op de laatste dag (4 oktober 2007) gefotografeerd voor ons vertrek terug naar Nederland om hem gedurende de komende winter stofvrij te bewaren. Niet in de schuur, maar in huis! Ik heb genoteerd wat voor nieuwe onderdelen ik nodig heb voor de volgende reis naar Zweden.
Gisteren was ik in het UMCG-ziekenhuis voor onderzoek: slijmbeursontsteking. Het valt dus mee en ik gebruik nu medicatie voor.