Dit zou in Fiets & Trein kunnen maar het gaat slechts om één ervaring dus om daar dan dat topic mee te bevuilen... 
Ik rij regelmatig ergens in Nederland en daar fiets ik heen, of als de afstand te groot is, pak ik de trein. Op zich wel gewend aan de trein (dus murw zeg maar, niet veel verbaast mij meer). Overstappen op een station met een bepakte reisfiets is neit het handigste. Er zijn wel liften maar die zijn bijzonder traag (en vaak druk) waardoor aansluitingen gemist worden.
Maar zo bont als ik het in Arnhem heb meegemaakt slaat echt alles.
Station Arnhem wordt momenteel verbouwd en zijn noodtrappen gemaakt over het spoor heen. 3 trappen van elk 15 treden, en daar tussendoor 2 platforms. Totaal 45 treden dus. En er zijn liften.
Ik had 10 minuten overstap en ik moest naar perron 8b. Ik naar de lift toe dus en op de knop drukken... en wachten... en wachten... lampje ging niet branden en verder ook geen enkele reactie. Tja tijd begon te dringen dus wat doe je dan? Fiets pakken en de trap opschouwen. 45 treden omhoog, 45 treden omlaag. Zwaar maar te doen. Hup de trein in en klaar was ik.
Helaas... "hier volgt een mededeling". De trein naar Zutphen van ... vertrekt van spoor 7b (ook de klapperborden wijzigden). Ik zag ook anderen met hun fiets sjouwen dus de lift deed het blijkbaar echt niet dus... 45 treden op, 45 treden af naar perron 7b.
De trein in, al een stuk vermoeider maar goed, licht euforisch gevoel (zoals altijd als iets lukt bij de NS) en lekker zitten. Totdat... "hier volgt een rectificatie". De trein op 7b bleef in Arnhem achter, dus iedereen uitstappen. Niemand wist waar de trein naar Zutphen stond, ook NS-personeel zelf niet en men was al druk aan het bellen.
Ah... toch 8b dus. Ik was net 45 treden op toen de trein keurig volgens tijd vertrok. Met mij bleef nog een andere fietser en een stel wat slecht ter been was achter... naast nog een groep mensen die gewoon echt niet meer wist waar ze heen moesten.
Volgende trein opgezocht, 45 treden naar beneden en idd deze trein ging ook echt naar Zutphen.
270 treden gesjouwd met de fiets, m'n rechterarm was 5 cm langer geworden voor m'n gevoel, en ik kreeg flink wat spierpijn. NS bedankt!
Na 2 dagen lekker gefietst te hebben moest ik ook weer terug, en jawel, weer langs station Arnhem. Maar ik was nu voorbereid en had gezorgd voor een overstap van 25 minuten. Dat zou voldoende moeten wezen.
In Arnhem was er weer een hoop vertraging waaronder ook de trein die ik zou moeten hebben. De liften deden het weer (er gaat idd een lampje branden) maar waren zeer traag. Alertheid en een goede positie was dus noodzakelijk om meteen te kunnen reageren.
Ah een conducteur van de specifieke trein (ff gevraagd) en die garandeerde me dat het het goede perron was.
De trein kwam er aan (te laat maar OK) dus er in. Ik zat nét toen ik de kapperborden weer hoorden en jawel hoor, een perronwijziging op het allerlaatste moment. Zit ik daarvoor continue de borden in de gaten te houden. Als je ze niet meer ziet (want in de trein) veranderen ze meteen. Gelukkig was het deze keer de trein aan het overliggende perron dus dat scheelde weer. Maar ook daar zat ik nu niet lekker in want ik verwachte dat deze ook weer iets anders zou gaan doen dan gepland.
Wat dat betreft is m'n vertrouwen in de NS ff totaal verdwenen. De afgelopen 2 dagen zou een horrorscenario van Stephen King kunnen zijn, zo onwerkelijk was het.
Misschien toch maar denken aan een trekhaak + fietsendrager op de auto? Station Arnhem zal ik iig voorlopig proberen te mijden denk ik... want het is daar niet pluis....

Ik rij regelmatig ergens in Nederland en daar fiets ik heen, of als de afstand te groot is, pak ik de trein. Op zich wel gewend aan de trein (dus murw zeg maar, niet veel verbaast mij meer). Overstappen op een station met een bepakte reisfiets is neit het handigste. Er zijn wel liften maar die zijn bijzonder traag (en vaak druk) waardoor aansluitingen gemist worden.
Maar zo bont als ik het in Arnhem heb meegemaakt slaat echt alles.
Station Arnhem wordt momenteel verbouwd en zijn noodtrappen gemaakt over het spoor heen. 3 trappen van elk 15 treden, en daar tussendoor 2 platforms. Totaal 45 treden dus. En er zijn liften.
Ik had 10 minuten overstap en ik moest naar perron 8b. Ik naar de lift toe dus en op de knop drukken... en wachten... en wachten... lampje ging niet branden en verder ook geen enkele reactie. Tja tijd begon te dringen dus wat doe je dan? Fiets pakken en de trap opschouwen. 45 treden omhoog, 45 treden omlaag. Zwaar maar te doen. Hup de trein in en klaar was ik.
Helaas... "hier volgt een mededeling". De trein naar Zutphen van ... vertrekt van spoor 7b (ook de klapperborden wijzigden). Ik zag ook anderen met hun fiets sjouwen dus de lift deed het blijkbaar echt niet dus... 45 treden op, 45 treden af naar perron 7b.
De trein in, al een stuk vermoeider maar goed, licht euforisch gevoel (zoals altijd als iets lukt bij de NS) en lekker zitten. Totdat... "hier volgt een rectificatie". De trein op 7b bleef in Arnhem achter, dus iedereen uitstappen. Niemand wist waar de trein naar Zutphen stond, ook NS-personeel zelf niet en men was al druk aan het bellen.
Ah... toch 8b dus. Ik was net 45 treden op toen de trein keurig volgens tijd vertrok. Met mij bleef nog een andere fietser en een stel wat slecht ter been was achter... naast nog een groep mensen die gewoon echt niet meer wist waar ze heen moesten.
Volgende trein opgezocht, 45 treden naar beneden en idd deze trein ging ook echt naar Zutphen.
270 treden gesjouwd met de fiets, m'n rechterarm was 5 cm langer geworden voor m'n gevoel, en ik kreeg flink wat spierpijn. NS bedankt!
Na 2 dagen lekker gefietst te hebben moest ik ook weer terug, en jawel, weer langs station Arnhem. Maar ik was nu voorbereid en had gezorgd voor een overstap van 25 minuten. Dat zou voldoende moeten wezen.
In Arnhem was er weer een hoop vertraging waaronder ook de trein die ik zou moeten hebben. De liften deden het weer (er gaat idd een lampje branden) maar waren zeer traag. Alertheid en een goede positie was dus noodzakelijk om meteen te kunnen reageren.
Ah een conducteur van de specifieke trein (ff gevraagd) en die garandeerde me dat het het goede perron was.
De trein kwam er aan (te laat maar OK) dus er in. Ik zat nét toen ik de kapperborden weer hoorden en jawel hoor, een perronwijziging op het allerlaatste moment. Zit ik daarvoor continue de borden in de gaten te houden. Als je ze niet meer ziet (want in de trein) veranderen ze meteen. Gelukkig was het deze keer de trein aan het overliggende perron dus dat scheelde weer. Maar ook daar zat ik nu niet lekker in want ik verwachte dat deze ook weer iets anders zou gaan doen dan gepland.
Wat dat betreft is m'n vertrouwen in de NS ff totaal verdwenen. De afgelopen 2 dagen zou een horrorscenario van Stephen King kunnen zijn, zo onwerkelijk was het.
Misschien toch maar denken aan een trekhaak + fietsendrager op de auto? Station Arnhem zal ik iig voorlopig proberen te mijden denk ik... want het is daar niet pluis....