zo 11 mar, 2007 11:33
Hier een verslag van onze fietsreis door Cuba 2 weken in feb-maart 2007.
Cuba is een fascinerend land. Het heeft prachtige natuur om te fietsen, maar het blijft vreemd om vakantie te hebben in een dictatuur waarin de vrijheden van haar inwoners sterk beperkt zijn.
Eerst wat praktische dingen.
Cuba heeft 2 munten. Voor toeristen is er de peso convertibele ($CUC).
1 euro = 1.17 $CUC
Cubanen zelf leven grotendeels op de peso monedo national (peso MN)
1 euro = ongeveer 25 pesos MN
Fietsen in een Giant kartonnen doos 'ready to ride', dus je rijdt hem er zo in (zonder trappers en stuur dwars uiteraard). Gratis bij de fietsenmaker en ideaal voor de reis. Op Havana kan je niets achterlaten op het vliegveld.
Vlucht
We zijn gevlogen met Martinair naar Havana. Geboekt via www.billiger-reisen.de voor € 1358 voor 2 personen inc alle kosten, behalve de fietsen. Dat scheelde een paar honderd euro met boeken direct bij Martinair. Plek voor de fietsen hebben we telefonisch gereserveerd bij Martinair. Wij moesten ongeveer 80 euro per fiets per enkele reis afrekenen bij vertrek (160 euro op schiphol, 160 euro bij vertrek uit Havana). Je hebt dan wel nog de volledige 20kg bagageruimte voor je overige bagage. Op schiphol hoorden we dat sommige mensen vouchers krijgen van hun reisbureau voor de fietsen en dat het daarmee een stuk goedkoper is om de fietsen mee te nemen. Misschien een goede tip om uit te zoeken...
Aangekomen in Havana ongeveer een uur in de rij gestaan bij de douane. Fietsen waren netjes aangekomen. 25 km fietsen naar het centrum en de eerste Casa Particular. Straatverlichting is er nauwelijks in Cuba, dus goede fietsverlichting is wel handig (of eigenlijk kan je beter helemaal niet in het donker fietsen).
Slapen kan ik cuba in alle grotere steden in een casa particular. Dat zijn mensen die 1 kamer hebben en die aan toeristen mogen verhuren. De prijzen zijn 15-30 $CUC / nacht per kamer. Ontbijt is meestal 3 $CUC pp, diner 6-10 $CUC pp. Er zijn nogal wat regels aan casa particulares gebonden:
* maximaal 2 kamers
* maximaal 2 gasten per kamer
* de casa eigenaar moet 150-300 $CUC belasting per maand betalen aan de staat en maar zien of hij / zij dat terugverdient, de druk om mensen te vinden is dus hoog
* vis en kreeft zijn officiëel verboden, maar vaak wel te krijgen (en erg lekker!)
* bij aankomst van een gast moet het paspoort en visum-nummer binnen ongeveer een uur worden doorgegeven aan de immigratie-dienst. Bij binnenkomst wordt daar dus meteen om gevraagd, waarna de gastheer / vrouw wegsnelt om alles af te geven bij de CDR ( de partij), die zitten overal en vaak dus een paar deuren verder
Na 2 nachten Havana gestart met fietsen:
Havana - Soroa (115km). Havana uit gaat via voorsteden en randwijken. Aan de rand staat een militaire post met camera's die iedereen filmen die de stad in en uitgaan... Vrij drukke wegen, weinig interessant. Na het oversteken van de snelweg (zie kaart) komen de bergen en wordt het rustig en mooi. Las Terrassas is een soort voorbeeld-commune. Er woont bijna niemand, maar het lege schooltje ziet er prachtig onderhouden uit en de omgeving is idyllisch. Heerlijk gegeten in het eko-restaurant. Tussen Las Terrassas en Soroa zit een pittige klim, die met name heel stijl is. Alleen zig-zaggend over de weg konden we blijven fietsen.
Soroa - Vienales via de noordkust (117 km). Prachtige afdaling van Soroa naar beneden. Weg hier en daar met veel kuilen. De kustweg is vrij rustig en van matige kwaliteit. Vienales is een toeristendorp. Veel backpackers. Bijna ieder huis is een Casa Particular. Wel relaxte sfeer met meerdere restaurantjes met terrasjes. 1 rustdag in Vienales
Vienales - Sandino (ongeveer 110km)
Prachtige weg door de heuvels rond Vienales. Tabaksplantages. Oude gammele bruggen. Mooi! Sancti Thomas grotten waren prachtig (10 $CUC pp) en niet zo overtoeristisch als die in Vienales. Sandino is een lelijke industriestad met 2 casas particular. Het zou mooi zijn als je het kan vermijden om hier te slapen, maar dan moet je of heel ver doorfietsen in 1 keer naar Maria La Gorda (155 km) of in Embalsa Laguna Grande slapen.
Sandino - Maria La Gorda (66 km)
De laatste 20 km naar Maria La Gorda zijn prachtig. De weg loopt 20 meter langs het koraalstrand. De azuurblauwe zee ligt achter een rij bomen. Super! Overnachting in Maria la Gorda was 65 $CUC voor 2 pers. inclusief uitgebreid ontbijtbuffet. Wij hadden geen reservering, maar het is wel verstandig om die te hebben.
In Maria La Gorda is het lastig om weg te komen zonder een taxi te nemen. De meeste bussen kunnen geen fietsen meenemen. Uiteindelijk hebben we een taxi genomen naar Pinar del Rio voor 60 $CUC. Fietsen op de imperiaal mee. Overnacht in Pinar. Vanuit Pinar de Viazul (prima toeristenbussen) naar Havana en direct door naar Cienfuegos (bij elkaar iets van 45 $CUC pp + 2.40 $CUC per fiets).
Daarna weer gefietst:
Cienfuegos - Quatros Vientos (90 km)
Doe dit niet! Wij wilden naar de watervallen van El Nicho, die prachtig zijn. De weg naar Crucitas is enorm stijl en wij moesten allebei stukken lopen. Vanuit crucitas mooi uitzicht over het dal. De weg naar El Nicho is dramatisch slecht. Het probleem was dat toen wij weer boven kwamen in Crucitas de weg naar Mayagi gesoten bleek te zijn: 'Zona Militar'. Wij moesten weer terug naar el Nicho en daar zou een weg zijn. Die bleek 15 km precies zo te zijn als het eerste deel: dramatisch slecht. Door de regen was het zand in plakkerige klei veranderd waardoor onze wielen vastliepen en we hebben moeten lopen. Uiteindelijk kwamen we in het pikkedonker aan in Quatros Vientos waar we gelukkig in het Cubaanse hotel mochten overnachten (voor 12 peso MN!). Bij het lokale barretje broodjes voor 0.25 peso MN (1 eurocent). Ik denk dat de goede route was geweest: naar el salto de hanabanilla en dan met de boot naar el nicho en uiteindelijk naar Jibacoa. Ik weet niet of de fiets meemag op die boot, dus check dat eerst voordat je dit probeert...
Quatros Vientos - Topes de Collantes (12 km)
Kort stukje om onze reis af te maken.
Topes de Collantes - Sancti Spiritu (via Manicaragua, 125km)
Lang maar mooi. Mooie afdaling naar Manicaragua. Tussen Güinia de Miranda en Fomento is de weg 10 km onverhard, maar wel te befietsen. Licht glooiend, veel tabaksplantages. Het laatste stuk over de provincale weg naar Sancti Spiritu is druk en de weg vrij smal.
Sancti Spiritu - Trinidad (70km)
Vrij drukke provinciale weg. Met wind mee (staat meestal oost->west in Cuba) wel een lekkere racebaan. Inc uitstapje naar de slaventoren waren we er in 3 uur.
Vanuit Trinidad een taxi gedeeld direct naar Havana airport voor 30 $CUC pp inc fietsen.
Praktische dingen:
Eten
Op de fiets in cuba kan eten een obsessie worden, omdat het soms lastig te krijgen is. In de grotere dorpen is vaak een standje met broodjes ham / kaas. Soms kan je daar met peso MN betalen en dan kosten ze 0.25 - 5 peso MN (bijna niets dus). Soms zijn de broodjes op en dan heb je pech. Muesli-repen oid meenemen dus. Waterflessen van 1,5L zijn in dollarwinkels te koop voor 0.60-1.50 $CUC.
Geld
In theorie kan je in Havana pinnen, maar ik weet niet of ze ook daadwerkelijk werken. Wisselen van euro's gaat makkelijk. Voor dollars geld een boete-commissie (éen van de gevolgen van het pesten van de amerikanen door de cubanen en vise versa). Alle grote steden hebben banken waar je met VISA creditcard geld kan opnemen, maar die worden verrekend in dollars, dus inclusief de boete-commissie. Neem dus genoeg euro's mee! Cuba is niet goedkoop, dus reken op € 50 / dag pp ongeveer. Een aantal dingen, zoals overnachtingen, zijn bijna niet goedkoper te doen dan 15-20 $CUC. Echt low-budget reizen is dus heel lastig.
Een goed salaris in de toeristenindustrie is in Cuba 25 $CUC per maand. Een politieagent verdient 40 $CUC per maand. Een arts 15 $CUC. Een pensioen is 125 peso MN per maand. Het minimuloon is 7 $CUC per maand. Een apartement in Cuba kost 12.000 $CUC een topappartement op de Malácon in Havana kost 50.000 $CUC. Een telefoonaansluiting kost 1.000 $CUC. Een telefoontje een paar peso MN. Per dag kan je dus zomaar een jaarpensioen uitgeven.
Fietsonderdelen
Fietsonderdelen zijn niet te krijgen in Cuba, neem dus álles mee dat je eventueel nodig denkt te hebben. Wij hebben behalve 2 lekke banden geen problemen gehad.
Winkels
Er zijn 2 soorten winkels. Winkels waar je met peso MN kan betalen verkopen meestal goedkope alcohol (1 liter 'vuurwater' voor 3-4 peso MN), refresco's (blikje cola 10 peso MN), broodjes, rijst en lokale sigaren etc. Winkels waar je met $CUC kan betalen verkopen alcohol, eten, koekjes, chips en vlees. In de grote steden zijn nog cigarenwinkels. Verder kan je helemaal niets kopen in Cuba. Ook geen kranten / boeken / tijdschriften (buiten propaganda). Neem dus alles mee dat je nodig denkt te hebben en ook voldoende boeken. In afgelegen dorpen is er 's avonds niet veel te doen, dus zat tijd om veel boeken te lezen.
Kaart
Wij hadden die van http://www.nelles-verlag.de/ . Gewoon een goede kaart. Wel van papier. http://www.reise-know-how.de heeft er een van plastic. Daar hebben we de Laos versie van en die is perfec voor fietsers. De Cuba versie heb ik nog niet gezien.
Boeken
Wij hadden alleen de gewone lonely planet Cuba mee. Op de routes van de Cycling Cuba LP zijn we in totaal 6 fietsers tegengekomen, dus die worden wat drukker bereden. Verder vond ik het boek van Edwin Koopman, De ritselaars van Havana een goede manier om wat meer inzicht te krijgen in de cultuur van het revolutionaire bewind.
Wegen
De snelweg is bijzonder rustig en er mag op gefietst worden, maar het uitzicht is meestal niet zo bijzonder. Provinciale (rode) wegen zijn vaak druk en zou ik proberen te vermijden als er een alternatief is. Cubaans verkeer bestaat nog grotendeels uit voertuigen van voor de revolutie. Dat is visueel aantrekkelijk, maar heeft ook zijn nadelen. Een schoolbus vloog een keer bijna uit de bocht waardoor hij gevaarlijk dichtbij kwam op onze weghelft. Eén keer kwam een op hol geslagen paardenkoets recht op ons afgerend. Heel vaak stoten passerende vrachtwagens enorme zwarte roetwolken uit. Wij hebben altijd met helm gefiets. De kwaliteit van de wegen is redelijk. Regelmatig diepe kuilen tot een 30-40cm diep, maar zolang je die ontwijkt gaat het prima.
Politiek en veiligheid
Cuba is een dictatuur met een uitgebreid politie-apparaat. In het toeristendeel van Havana staat op iedere hoek van de straat een soldaat. Ieder dorp is ingedeeld in zones die gecontroleerd worden door de partij. Vrijuit discussieren over de politiek is ons niet gelukt. Iedereen zegt dan dat het een fantastisch systeem is, dat Fidel de grote leider is en dat er niets gaat veranderen als hij overlijdt. Wat ze werkelijk denken weet ik niet.
Alle casa-eigenaren waarschuwden om voorzichtig te zijn met de fietsen omdat die snel gestolen worden. We hebben ze altijd op onze kamer gestalt en daar verder geen problemen mee gehad. Een hollands kabelslot is een goede keuze, want boeven zullen geen betonscharen bij de hand hebben over het algemeen.
Op straat heb ik me nooit onveilig gevoeld. In kleine dorpen is er wel veel 'watching them watching us'.
Overigens is het blijkbaar sinds 2005 verboden voor 'gewone' cubanen om met toeristen te spreken. Dit om gehassle over sigaren etc. te voorkomen. Dit maakt het contact natuurlijk wel lastiger, alhoewel het ook weer niet zo is dat iedereen daar voor terugschrikt.
Wat meenemen
Volledige fietsreparatieset. Veel boeken. Flinke rol ducktape om je fiets in te pakken voor de terugweg. Karton is lastig te krijgen. Laat eventueel je fietsdoos achter in een casa. Evt. waterzuiveringstabletten. Alle toeristen hebben pennen en zeep bij zich, maar met dat laatste zijn cubanen nog steeds blij. Er is aan álles schaarste in cuba, ook aan medicijnen bijvoorbeeld. Sommige casa-eigenaren vroegen of we iets konden meegeven aan reizigers die hen na ons zullen bezoeken. Voor je gaat is het dus aardig om even rond te vragen naar iemand met contacten in Cuba zodat je als postbode kan dienen.
Mail eventueel voor onze casa adressen: jonas apestaartje drj.nl (even zo opgeschreven om spam te voorkomen).
Onze route: (klik op rechtermuisknop, 'afbeelding bekijken' voor een vergroting)
Cuba is een fascinerend land. Het heeft prachtige natuur om te fietsen, maar het blijft vreemd om vakantie te hebben in een dictatuur waarin de vrijheden van haar inwoners sterk beperkt zijn.
Eerst wat praktische dingen.
Cuba heeft 2 munten. Voor toeristen is er de peso convertibele ($CUC).
1 euro = 1.17 $CUC
Cubanen zelf leven grotendeels op de peso monedo national (peso MN)
1 euro = ongeveer 25 pesos MN
Fietsen in een Giant kartonnen doos 'ready to ride', dus je rijdt hem er zo in (zonder trappers en stuur dwars uiteraard). Gratis bij de fietsenmaker en ideaal voor de reis. Op Havana kan je niets achterlaten op het vliegveld.
Vlucht
We zijn gevlogen met Martinair naar Havana. Geboekt via www.billiger-reisen.de voor € 1358 voor 2 personen inc alle kosten, behalve de fietsen. Dat scheelde een paar honderd euro met boeken direct bij Martinair. Plek voor de fietsen hebben we telefonisch gereserveerd bij Martinair. Wij moesten ongeveer 80 euro per fiets per enkele reis afrekenen bij vertrek (160 euro op schiphol, 160 euro bij vertrek uit Havana). Je hebt dan wel nog de volledige 20kg bagageruimte voor je overige bagage. Op schiphol hoorden we dat sommige mensen vouchers krijgen van hun reisbureau voor de fietsen en dat het daarmee een stuk goedkoper is om de fietsen mee te nemen. Misschien een goede tip om uit te zoeken...
Aangekomen in Havana ongeveer een uur in de rij gestaan bij de douane. Fietsen waren netjes aangekomen. 25 km fietsen naar het centrum en de eerste Casa Particular. Straatverlichting is er nauwelijks in Cuba, dus goede fietsverlichting is wel handig (of eigenlijk kan je beter helemaal niet in het donker fietsen).
Slapen kan ik cuba in alle grotere steden in een casa particular. Dat zijn mensen die 1 kamer hebben en die aan toeristen mogen verhuren. De prijzen zijn 15-30 $CUC / nacht per kamer. Ontbijt is meestal 3 $CUC pp, diner 6-10 $CUC pp. Er zijn nogal wat regels aan casa particulares gebonden:
* maximaal 2 kamers
* maximaal 2 gasten per kamer
* de casa eigenaar moet 150-300 $CUC belasting per maand betalen aan de staat en maar zien of hij / zij dat terugverdient, de druk om mensen te vinden is dus hoog
* vis en kreeft zijn officiëel verboden, maar vaak wel te krijgen (en erg lekker!)
* bij aankomst van een gast moet het paspoort en visum-nummer binnen ongeveer een uur worden doorgegeven aan de immigratie-dienst. Bij binnenkomst wordt daar dus meteen om gevraagd, waarna de gastheer / vrouw wegsnelt om alles af te geven bij de CDR ( de partij), die zitten overal en vaak dus een paar deuren verder
Na 2 nachten Havana gestart met fietsen:
Havana - Soroa (115km). Havana uit gaat via voorsteden en randwijken. Aan de rand staat een militaire post met camera's die iedereen filmen die de stad in en uitgaan... Vrij drukke wegen, weinig interessant. Na het oversteken van de snelweg (zie kaart) komen de bergen en wordt het rustig en mooi. Las Terrassas is een soort voorbeeld-commune. Er woont bijna niemand, maar het lege schooltje ziet er prachtig onderhouden uit en de omgeving is idyllisch. Heerlijk gegeten in het eko-restaurant. Tussen Las Terrassas en Soroa zit een pittige klim, die met name heel stijl is. Alleen zig-zaggend over de weg konden we blijven fietsen.
Soroa - Vienales via de noordkust (117 km). Prachtige afdaling van Soroa naar beneden. Weg hier en daar met veel kuilen. De kustweg is vrij rustig en van matige kwaliteit. Vienales is een toeristendorp. Veel backpackers. Bijna ieder huis is een Casa Particular. Wel relaxte sfeer met meerdere restaurantjes met terrasjes. 1 rustdag in Vienales
Vienales - Sandino (ongeveer 110km)
Prachtige weg door de heuvels rond Vienales. Tabaksplantages. Oude gammele bruggen. Mooi! Sancti Thomas grotten waren prachtig (10 $CUC pp) en niet zo overtoeristisch als die in Vienales. Sandino is een lelijke industriestad met 2 casas particular. Het zou mooi zijn als je het kan vermijden om hier te slapen, maar dan moet je of heel ver doorfietsen in 1 keer naar Maria La Gorda (155 km) of in Embalsa Laguna Grande slapen.
Sandino - Maria La Gorda (66 km)
De laatste 20 km naar Maria La Gorda zijn prachtig. De weg loopt 20 meter langs het koraalstrand. De azuurblauwe zee ligt achter een rij bomen. Super! Overnachting in Maria la Gorda was 65 $CUC voor 2 pers. inclusief uitgebreid ontbijtbuffet. Wij hadden geen reservering, maar het is wel verstandig om die te hebben.
In Maria La Gorda is het lastig om weg te komen zonder een taxi te nemen. De meeste bussen kunnen geen fietsen meenemen. Uiteindelijk hebben we een taxi genomen naar Pinar del Rio voor 60 $CUC. Fietsen op de imperiaal mee. Overnacht in Pinar. Vanuit Pinar de Viazul (prima toeristenbussen) naar Havana en direct door naar Cienfuegos (bij elkaar iets van 45 $CUC pp + 2.40 $CUC per fiets).
Daarna weer gefietst:
Cienfuegos - Quatros Vientos (90 km)
Doe dit niet! Wij wilden naar de watervallen van El Nicho, die prachtig zijn. De weg naar Crucitas is enorm stijl en wij moesten allebei stukken lopen. Vanuit crucitas mooi uitzicht over het dal. De weg naar El Nicho is dramatisch slecht. Het probleem was dat toen wij weer boven kwamen in Crucitas de weg naar Mayagi gesoten bleek te zijn: 'Zona Militar'. Wij moesten weer terug naar el Nicho en daar zou een weg zijn. Die bleek 15 km precies zo te zijn als het eerste deel: dramatisch slecht. Door de regen was het zand in plakkerige klei veranderd waardoor onze wielen vastliepen en we hebben moeten lopen. Uiteindelijk kwamen we in het pikkedonker aan in Quatros Vientos waar we gelukkig in het Cubaanse hotel mochten overnachten (voor 12 peso MN!). Bij het lokale barretje broodjes voor 0.25 peso MN (1 eurocent). Ik denk dat de goede route was geweest: naar el salto de hanabanilla en dan met de boot naar el nicho en uiteindelijk naar Jibacoa. Ik weet niet of de fiets meemag op die boot, dus check dat eerst voordat je dit probeert...
Quatros Vientos - Topes de Collantes (12 km)
Kort stukje om onze reis af te maken.
Topes de Collantes - Sancti Spiritu (via Manicaragua, 125km)
Lang maar mooi. Mooie afdaling naar Manicaragua. Tussen Güinia de Miranda en Fomento is de weg 10 km onverhard, maar wel te befietsen. Licht glooiend, veel tabaksplantages. Het laatste stuk over de provincale weg naar Sancti Spiritu is druk en de weg vrij smal.
Sancti Spiritu - Trinidad (70km)
Vrij drukke provinciale weg. Met wind mee (staat meestal oost->west in Cuba) wel een lekkere racebaan. Inc uitstapje naar de slaventoren waren we er in 3 uur.
Vanuit Trinidad een taxi gedeeld direct naar Havana airport voor 30 $CUC pp inc fietsen.
Praktische dingen:
Eten
Op de fiets in cuba kan eten een obsessie worden, omdat het soms lastig te krijgen is. In de grotere dorpen is vaak een standje met broodjes ham / kaas. Soms kan je daar met peso MN betalen en dan kosten ze 0.25 - 5 peso MN (bijna niets dus). Soms zijn de broodjes op en dan heb je pech. Muesli-repen oid meenemen dus. Waterflessen van 1,5L zijn in dollarwinkels te koop voor 0.60-1.50 $CUC.
Geld
In theorie kan je in Havana pinnen, maar ik weet niet of ze ook daadwerkelijk werken. Wisselen van euro's gaat makkelijk. Voor dollars geld een boete-commissie (éen van de gevolgen van het pesten van de amerikanen door de cubanen en vise versa). Alle grote steden hebben banken waar je met VISA creditcard geld kan opnemen, maar die worden verrekend in dollars, dus inclusief de boete-commissie. Neem dus genoeg euro's mee! Cuba is niet goedkoop, dus reken op € 50 / dag pp ongeveer. Een aantal dingen, zoals overnachtingen, zijn bijna niet goedkoper te doen dan 15-20 $CUC. Echt low-budget reizen is dus heel lastig.
Een goed salaris in de toeristenindustrie is in Cuba 25 $CUC per maand. Een politieagent verdient 40 $CUC per maand. Een arts 15 $CUC. Een pensioen is 125 peso MN per maand. Het minimuloon is 7 $CUC per maand. Een apartement in Cuba kost 12.000 $CUC een topappartement op de Malácon in Havana kost 50.000 $CUC. Een telefoonaansluiting kost 1.000 $CUC. Een telefoontje een paar peso MN. Per dag kan je dus zomaar een jaarpensioen uitgeven.
Fietsonderdelen
Fietsonderdelen zijn niet te krijgen in Cuba, neem dus álles mee dat je eventueel nodig denkt te hebben. Wij hebben behalve 2 lekke banden geen problemen gehad.
Winkels
Er zijn 2 soorten winkels. Winkels waar je met peso MN kan betalen verkopen meestal goedkope alcohol (1 liter 'vuurwater' voor 3-4 peso MN), refresco's (blikje cola 10 peso MN), broodjes, rijst en lokale sigaren etc. Winkels waar je met $CUC kan betalen verkopen alcohol, eten, koekjes, chips en vlees. In de grote steden zijn nog cigarenwinkels. Verder kan je helemaal niets kopen in Cuba. Ook geen kranten / boeken / tijdschriften (buiten propaganda). Neem dus alles mee dat je nodig denkt te hebben en ook voldoende boeken. In afgelegen dorpen is er 's avonds niet veel te doen, dus zat tijd om veel boeken te lezen.
Kaart
Wij hadden die van http://www.nelles-verlag.de/ . Gewoon een goede kaart. Wel van papier. http://www.reise-know-how.de heeft er een van plastic. Daar hebben we de Laos versie van en die is perfec voor fietsers. De Cuba versie heb ik nog niet gezien.
Boeken
Wij hadden alleen de gewone lonely planet Cuba mee. Op de routes van de Cycling Cuba LP zijn we in totaal 6 fietsers tegengekomen, dus die worden wat drukker bereden. Verder vond ik het boek van Edwin Koopman, De ritselaars van Havana een goede manier om wat meer inzicht te krijgen in de cultuur van het revolutionaire bewind.
Wegen
De snelweg is bijzonder rustig en er mag op gefietst worden, maar het uitzicht is meestal niet zo bijzonder. Provinciale (rode) wegen zijn vaak druk en zou ik proberen te vermijden als er een alternatief is. Cubaans verkeer bestaat nog grotendeels uit voertuigen van voor de revolutie. Dat is visueel aantrekkelijk, maar heeft ook zijn nadelen. Een schoolbus vloog een keer bijna uit de bocht waardoor hij gevaarlijk dichtbij kwam op onze weghelft. Eén keer kwam een op hol geslagen paardenkoets recht op ons afgerend. Heel vaak stoten passerende vrachtwagens enorme zwarte roetwolken uit. Wij hebben altijd met helm gefiets. De kwaliteit van de wegen is redelijk. Regelmatig diepe kuilen tot een 30-40cm diep, maar zolang je die ontwijkt gaat het prima.
Politiek en veiligheid
Cuba is een dictatuur met een uitgebreid politie-apparaat. In het toeristendeel van Havana staat op iedere hoek van de straat een soldaat. Ieder dorp is ingedeeld in zones die gecontroleerd worden door de partij. Vrijuit discussieren over de politiek is ons niet gelukt. Iedereen zegt dan dat het een fantastisch systeem is, dat Fidel de grote leider is en dat er niets gaat veranderen als hij overlijdt. Wat ze werkelijk denken weet ik niet.
Alle casa-eigenaren waarschuwden om voorzichtig te zijn met de fietsen omdat die snel gestolen worden. We hebben ze altijd op onze kamer gestalt en daar verder geen problemen mee gehad. Een hollands kabelslot is een goede keuze, want boeven zullen geen betonscharen bij de hand hebben over het algemeen.
Op straat heb ik me nooit onveilig gevoeld. In kleine dorpen is er wel veel 'watching them watching us'.
Overigens is het blijkbaar sinds 2005 verboden voor 'gewone' cubanen om met toeristen te spreken. Dit om gehassle over sigaren etc. te voorkomen. Dit maakt het contact natuurlijk wel lastiger, alhoewel het ook weer niet zo is dat iedereen daar voor terugschrikt.
Wat meenemen
Volledige fietsreparatieset. Veel boeken. Flinke rol ducktape om je fiets in te pakken voor de terugweg. Karton is lastig te krijgen. Laat eventueel je fietsdoos achter in een casa. Evt. waterzuiveringstabletten. Alle toeristen hebben pennen en zeep bij zich, maar met dat laatste zijn cubanen nog steeds blij. Er is aan álles schaarste in cuba, ook aan medicijnen bijvoorbeeld. Sommige casa-eigenaren vroegen of we iets konden meegeven aan reizigers die hen na ons zullen bezoeken. Voor je gaat is het dus aardig om even rond te vragen naar iemand met contacten in Cuba zodat je als postbode kan dienen.
Mail eventueel voor onze casa adressen: jonas apestaartje drj.nl (even zo opgeschreven om spam te voorkomen).
Onze route: (klik op rechtermuisknop, 'afbeelding bekijken' voor een vergroting)
