Lezing over Dumela; op de fiets door Lesotho

[De Vakantiefietser]

Dumela!

Dat betekent goedendag in Lesotho en dat is de titel van mijn nieuwe boek. Ik heb daar onlangs gefietst. Nou ja… Het was vaak lopen, duwen, mopperen, ploeteren en vloeken. Ach, je snapt het al; het was weer een bijzondere tocht.

Op dinsdagavond 17 oktober geef ik om 20.00 uur in De Vakantiefietser een korte lezing over deze expeditie en wordt Dumela gepresenteerd.
Ik zorg voor recensie-exemplaren, koffie, thee, negerzoenen, likahele en papa.

Graag aanmelden: eric@vakantiefietser.nl

[JanWillem]

Prachtige omslag!!
Gefeliciteerd met je boek!

[De Vakantiefietser]

Dank je wel voor je felicitatie. Het was een aardige klus, want ik ben er drie jaar aan bezig geweest. Maar het is reuze heel leuk om te doen.

Overigens geef ik ook op de Fiets- en Wandelbeurs in februari een lezing over deze bijzondere tocht.

Hier nog een foto. Weinig mensen geloven dat dit ook Afrika is! Maar het is toch echt zo...

[keesswart]

Het was vaak lopen, duwen, mopperen, ploeteren en vloeken.

Zo te zien is er niks veranderd in Lesotho! Ik heb er gefietst in 1989 en 1992 (zie http://www.keesswart.nl/fietsreportages/Lesotho.htm) en blijf een zwak voor dit deel van Afrika hebben. Ben benieuwd naar je boek, maar op 17 oktober ben ik hoogstwaarschijnlijk ergens in Frankrijk aan het fietsen. Ik ben vast van plan om naar je lezing te komen op de Fiets en Wandelbeurs!

[bert sitters]

Ha die Eric,

Heb je nog een stoel vrij voor mij op 17 oktober?

Gr.

Bert

[bert sitters]

Eten in de Jordaan ?
Op en vooral rond de Westerstraat barst het van de leuke restaurantjes: een lekkere Chinees , een prima Thai , een heerlijke Spanjaard , een smaakvolle Italiaan , een authentieke Jordanese Tante Mien en nog veel meer . Welke Wereldfietsers gaan ook op 17 oktober naar de presentatie van het nieuwe boek van Eric en zijn lezing? Wellicht kunnen we vooraf gezellig een hapje eten in de buurt van de winkel van Eric.

[Eric Schuijt]

Hoi Kees,

oh van jouw was dat goede en leuke artikel in Op Pad. Ik heb het pas gelezen toen ik in Lesotho was geweest. Jouw stuk was een feest van herkenning! In welke periode ben jij er toen geweest? Het schijnt dat in de zomer (hier de winter) het er behoorlijk kan spoken en dat het er zeer warm is.
Nou als je naar de foto kijkt, is het wel duidelijk dat wij er in de winter waren. De laagste temperatuur was iets van minus 20 graden. En dat in zuidelijk Afrika! Gelukkig waren we er op voorbereid.

[keesswart]

Hoi Kees,

Jouw stuk was een feest van herkenning! In welke periode ben jij er toen geweest? Het schijnt dat in de zomer (hier de winter) het er behoorlijk kan spoken en dat het er zeer warm is.

Hoi Eric,

Ik ben er destijds van januari tot april en in juni/juli geweest. Van januari tot april was het warm (maar vanwege de hoogte meestal niet boven de 30 graden) tot aan het eind van de middag, wanneer het heel vaak hevig ging onweren. Dan moet je dus niet net bovenop een bergpas fietsen!
In juni en juli wordt het overdag vaak nog wel 10 tot 20 graden en kan het 's nachts, vooral in de bergen, hard vriezen, zoals je hebt gemerkt. Ik heb toen een tijdje vrijwilligerswerk gedaan en ben daarna vanwege de kou niet meer de bergen ingereden, maar naar het warmere Swaziland gegaan. Wel heb ik in Lesotho nog een stevige sneeuwbui meegemaakt en tot grote verbazing van de kinderen laten zien hoe je baantje kunt glijden op natuurijs.
De opgewektheid waarmee de Basotho zich door hun armoedige bestaan worstelen, is me het best bijgebleven. Maar ik herinner me ook hoe moeilijk het soms was om onderweg een plekje te vinden waar je ongestoord even een boterham kon eten. En natuurlijk de ladderzatte automobilisten, waartussen het op de drukkere wegen rond Maseru geen feest was om te fietsen...

[De Vakantiefietser]

Oh dus je kent Lesotho heel goed omdat je er hebt gewerkt. Mmmm, misschien kun jij mij helpen. Ik ben op zoek naar het gerecht voor likakele en papa. Ik wil dat op de avond van de lezing aan iedereen voorschotelen. Maar hoe ik ook 'googel', ik kan niets vinden. Weet jij hoe ik dat klaar moet maken?

Maar misschien zijn de gasten daar uiteindelijk best wel blij mee.

[keesswart]

Ik ben op zoek naar het gerecht voor likakele en papa.

Likakele weet ik niet, maar papa is heel simpel: maïsmeel koken in water (de juiste hoeveelheid is natte vingerwerk). Goed maïsmeel vindt je in Afrikaanse winkels: dit is veel witter, minder klef en smaakt beter dan 'gewoon' maïsmeel. Ik kocht het wel eens bij een Ghanese winkel in de Dapperstraat. De Basotho met wie ik gewerkt heb, aten het meestal met 'moroho', een raapachtige groente, en goedkoop vlees uit blik (een soort corned beef, misschien wel van het merk SPAM, waar later het woord voor ongewenste e-mail van afgeleid is!). Bij bijzondere gelegenheden aten we vis of werd een geit geslacht (daar moet bij een Marokkaanse slager aan te komen zijn). Het lastigst is nog de groente: in Nederland heb ik nooit een gewas kunnen vinden dat net zo smaakt als 'moroho'. Qua kleur en substantie komt spinazie er het dichtst bij.
Veel plezier bij het kokkerellen en ik hoor nog wel of het culinair succesnummer wordt!

[De Vakantiefietser]

Nou Kees dank voor jouw recept. Ik ga zelf wel een poging doen om Likahele te maken.

Gewoon een paar meter darm, een paar stukken lever en wat blokjes hart. En dan lekker laten sudderen vermoed ik?
Bert, als je geen eters hebt gevonden om hier in de buurt mee te gaan eten, dan reserveer ik wel een portie voor je!

[renaw]

Hé Eric,
Helaas kan ik dinsdag niet. Vind ik wel jammer, want ik had wel wat willen proeven van de Likahele, van Lesotho en natuurlijk van je boek. Maarja, soms kom je tijd tekort.... Desalniettemin zal het weer een gezellige boel worden. Zijn er nog steeds negerzoenen?

Hé Kees,
Ik heb even jouw website bekeken en heerlijk zitten smullen van de foto's en verhalen, maar mensen, wat een geweldig mooie site!!
Mijn complimenten!!!!!!!!

Groet, Rena

[Eric Schuijt]

En Kees, leuk artikel over Zuid-Frankrijk in de laatste Op Pad. Echt op de Op Pad manier geschreven, dus met af en toe wat leuke gesprekjes tussen jou en Corrie. Dat maakt een verhaal lekker levendig. Dat had je toen met jouw Lesotho artikel in Op Pad ook gedaan en dat leest leuk.

En eh.., Corrie is maar wat blij dat je toen geen Lesothaanse dame achterop hebt meegenomen?

[keesswart]

En eh.., Corrie is maar wat blij dat je toen geen Lesothaanse dame achterop hebt meegenomen?

Ach, met zo'n duopassagier was ik vast niet over de Monantsapas en de God-help-me-pas gekomen...
Uiteindelijk gaat er niks boven een vriendin die zelf kan fietsen!
(Corrie leerde ik een paar jaar later kennen: tijdens ons eerste gesprek bleek dat we met pasen 1992 allebei voor dezelfde waterval in Lesotho hadden gestaan! We zijn elkaar daar misgelopen, maar de tijd was er nog niet rijp voor: terwijl ik achtervolgd werd door Basothodames, was Corrie nog helemaal weg van een charmante Engelse collega...)