In mijn hoofd zat ik al een paar jaar te azen op een vakantiefiets waarmee je ook de gebaande paden kunt verlaten. Off-road, single-tracks, mtb routes, etc. Niks mis met gebaande paden en geasfalteerde fietsroutes. Maar het is wel erg leuk om daar ook van af te kunnen wijken, of zelfs zoveel mogelijk onverhard te rijden.

In december 2022 ging ik met een vriend de Ardennen en de Eiffel in: fietsen en wildkamperen. Naast stukjes Vennbahn en andere spoortrajecten reden we ook veel slechte halfverharde boswegen, stukken onverharde modderpaden en af en toe een stukje singletrack. Mijn vriend had een tweedehands Merida mtb omgebouwd met spatborden en dragers. De beste fiets die ik in de aanbieding has was mijn oude vertrouwde Koga Randonneur. Die heb ik nog wel een beetje geprepareerd door er 37mm profielbanden op te leggen in plaats van de 42mm slicks die er normaal op liggen.
Het was behelpen hoor!
Ik ging een keer op m'n plaat op een spekgladde boomwortel. Gelukkig reed ik stapvoets. En verder was het in afdalingen vooral heelhouden en niet losgaan. Dus m'n remblokjes waren aardig versleten na een paar dagen in de bagger.
Vanwege het rijden op singletracks had ik m’n lowrider tassen thuisgelaten. Die zouden maar in het hoge gras of achter stenen blijven haken. Dus alle bagage achterop. Vanwege het winterkamperen (dikke fleecetrui, overjas, regenkleding, volledige set reservekleren met veel droge sokken, dikke winterslaapzak en calorierijk eten voor meerdere dagen) was dat flink veel gewicht en volume. Ook niet ideaal dus qua gewichtsverdeling. Mijn vriend had op zijn mtb overigens wel lowriders geïnstalleerd. Dat ging zonder ongelukken, al vind ik het niet ideaal.
Maar na die paar dagen in de Ardennen had ik wel de smaak te pakken, en het besluit genomen een fiets te gaan kopen die voor het ruigere off-road werk geschikt is. Door veel op het web te snuffelen, onder andere bij de Amerikaanse website Bikepacking.com had ik mijn zinnen gezet op een Surly Ogre. Een Amerikaanse fiets die eigenlijk een compromis is tussen een trekkingfiets en een mountainbike. Ouderwets staal, ongeveerd, ruimte voor lekkere dikke banden en eindeloos veel bevestigingspunten voor al het mogelijke dat je er op wilt schroeven.
Nou zijn Surly's niet heel courant in Nederland. Slechts een enkele gespecialiseerde dealer levert ze, en buiten een clubje liefhebbers (waarvan sommigen op dit forum zitten) heeft niemand er ooit van gehoord. Dus ik was zo'n beetje aan het bedenken hoe ik dat zou gaan aanpakken: dealer zoeken in Nederland, of rechtstreeks uit de USA importeren (met pre-Trumpiaanse importtarieven)? Toen zag ik plots een advertentie op Marktplaats! Alsof er een hogere macht in het spel was! Een Surly Ogre in mijn maat en in de altijd acceptabele kleur donkerzwart. Ik ben meteen een proefrit gaan maken. En ik kwam thuis van de proefrit, met een auto vol nieuwe fiets en een grote grijns op m'n gezicht. Het was thuis nog wel even een dingetje, want het was mijn vierde fiets in de garage, die daardoor geheel onbegaanbaar werd. Maar dat is inmiddels in den minne geschikt. Dit was in januari 2023.

Dit zat er achter in m'n auto: Een Surly Ogre, bouwjaar voor 2017 (toen was er een update van het model), maat XL met Rohloffnaaf en Son dynamo, uitgerust als wereldfiets: Velocity Blunt velgen. 2 inch Big Apple tourbanden, kunststof SKS spatborden en een Tubus Logo drager achterop. Breed MTB stuur met Ergon GP 5 grepen. Son edelux koplamp en achterlicht. Avid BB 7 mechanische schijfremmen.

Rohloff en Avid BB7 schijfremmen.

Middleburn cranckset en Chainglider kettingbeschermer
Echt wel een mooi afgemonteerde fiets dus. Alles topkwaliteit. Een stalen Santos of zoiets. Deze fiets is ooit met zorg opgebouwd vanaf een kaal frame met heel bewust uitgekozen onderdelen. Ik weet niet door wie, waarvoor en wat er met deze fiets ooit gedaan is. Maar op wat lichte gebruikssporen na, is hij in prima staat. Dus de hele wereld is hij volgens mij niet over geweest. Het was dan ook geen koopje. Maar het rekensommetje was snel gemaakt: nieuwkoop zou flink duurder uitvallen. Als ik hem zelf nieuw had gekocht was ik voor een derailleur gegaan en zonder naafdynamo, puur om de kosten wat te drukken. Maar ja, nu zat het er al op. Take it or leave it.
Dit was echter nog niet de fiets die ik voor ogen had. Daarvoor moest er nog meer in de buidel getast en gesleuteld worden. Dus wat onderdelen besteld:

Surly Moloko bar

Schwalbe Smart Sam 2.7 inch banden. Lekkere baggerbanden die het ook op de weg nog aardig doen.

En een Brooks C17 voor de edele delen. Bij aankoop zat er een kermiszadel op. Maar dat geeft niet, want zadels zijn natuurlijk heel persoonlijk.

Na montage van de nieuwe onderdelen (en demontage van een paar andere onderdelen). Dat begint erop te lijken. Ik heb er ook nog Crank Brothers platformpedalen opgezet. Maar ik ben vergeten daar een foto van te maken.

De eerste proefrit op de MTB route vlak bij mij in de buurt. Met een fijne klassieke Engelse Carradice Super C zadeltas voor gereedschap, binnenbandje, boterhammen en regenjasje.

Kijk, dat gaat al lekker!

De volgende stap was een Pelago Medium Commuter frontrack voor de bevestiging van mijn Restrap randonneurtas.

En zo zit je dan aan de setup voor lange dagtochten en creditcardtourtjes. (Of tochtjes met logeerplek.)
Maar nu kan ook het echte werk beginnen:

Mijn eerste meerdaagse tocht in februari 2023. Kampeersetup met grote Carradice zadeltas (20) liter, Restrap randonneurtas (17 liter), Restrap Full Framebag (9 liter) twee Restrap Fork Bags (5 liter) en een tentje en jas achter de zadelpen. De bidons zitten aan de vork om ruimte te hebben voor de frametas. En aan de onderbuis hangt nog een brandstofflesje. Die plek is minder geschikt voor een bidon, want alles komt daar onder de bagger.

En hier een andere variant zonder de Fork Bags, maar met twee Ortlieb City Frontrollers (12 liter t stuk) aan de achterdrager. Meer dan genoeg ruimte zo voor een wekenlange fietstocht.

Inmiddels is het twee jaar na aanschaf, en ben ik nog steeds heel blij met m'n Surly. Ik heb er al een heel stel meerdaagse tochten op gemaakt met veel off-roadwerk in Brabant, Limburg, België (Ardennen) en Duitsland (Eiffel). En dat is echt wel leuk. Je komt met zo'n fiets op routes die voor m'n Koga Randonneur niet te fietsen zijn. En verder maak ik regelmatig de MTB routes hier in de buurt onveilig om de technische vaardigheden bij te houden. Grote sprongen en diepe drops, doe ik niet omdat ik geen vering heb en alles uit de dikke banden en het staal moet komen. Maar verder kan ie alles aan. Hij is niet supersnel of wendbaar, want hij is langer en zwaarder dan een echte MTB. Maar hij rijdt comfortabel, ook na uren in t zadel. En je kunt hem helemaal volhangen met alles wat je mee wilt nemen. Een baggertractor, een adventurebike, een Panzerfahrrad (zoals Fedor een van z'n fietsen noemt), zoiets is het.

Uiteindelijk heb ik de afgelopen tijd nog maar één ding getweaked, en dat is het zadel. Ik kon niet wennen aan de Brooks C17. Na meer dan 1000km inrijden bleef ik een zere reet krijgen op dat ding. Dus toen maar vervangen door een oude vertrouwde Brooks B17, die ik gelukkig voor een mooie prijsje op Marktplaats vond. Daar kan ik dus gewoon de hele dag op blijven zitten, op een B17, geen centje pijn. Alleen jammer dat ie niet zo baggerbestendig is als de C17. Dus hij heeft wat meer aandacht en liefde nodig van het vetpotje.

Zo, die is weer klaar voor de douche!

In december 2022 ging ik met een vriend de Ardennen en de Eiffel in: fietsen en wildkamperen. Naast stukjes Vennbahn en andere spoortrajecten reden we ook veel slechte halfverharde boswegen, stukken onverharde modderpaden en af en toe een stukje singletrack. Mijn vriend had een tweedehands Merida mtb omgebouwd met spatborden en dragers. De beste fiets die ik in de aanbieding has was mijn oude vertrouwde Koga Randonneur. Die heb ik nog wel een beetje geprepareerd door er 37mm profielbanden op te leggen in plaats van de 42mm slicks die er normaal op liggen.
Het was behelpen hoor!
Ik ging een keer op m'n plaat op een spekgladde boomwortel. Gelukkig reed ik stapvoets. En verder was het in afdalingen vooral heelhouden en niet losgaan. Dus m'n remblokjes waren aardig versleten na een paar dagen in de bagger.
Vanwege het rijden op singletracks had ik m’n lowrider tassen thuisgelaten. Die zouden maar in het hoge gras of achter stenen blijven haken. Dus alle bagage achterop. Vanwege het winterkamperen (dikke fleecetrui, overjas, regenkleding, volledige set reservekleren met veel droge sokken, dikke winterslaapzak en calorierijk eten voor meerdere dagen) was dat flink veel gewicht en volume. Ook niet ideaal dus qua gewichtsverdeling. Mijn vriend had op zijn mtb overigens wel lowriders geïnstalleerd. Dat ging zonder ongelukken, al vind ik het niet ideaal.
Maar na die paar dagen in de Ardennen had ik wel de smaak te pakken, en het besluit genomen een fiets te gaan kopen die voor het ruigere off-road werk geschikt is. Door veel op het web te snuffelen, onder andere bij de Amerikaanse website Bikepacking.com had ik mijn zinnen gezet op een Surly Ogre. Een Amerikaanse fiets die eigenlijk een compromis is tussen een trekkingfiets en een mountainbike. Ouderwets staal, ongeveerd, ruimte voor lekkere dikke banden en eindeloos veel bevestigingspunten voor al het mogelijke dat je er op wilt schroeven.
Nou zijn Surly's niet heel courant in Nederland. Slechts een enkele gespecialiseerde dealer levert ze, en buiten een clubje liefhebbers (waarvan sommigen op dit forum zitten) heeft niemand er ooit van gehoord. Dus ik was zo'n beetje aan het bedenken hoe ik dat zou gaan aanpakken: dealer zoeken in Nederland, of rechtstreeks uit de USA importeren (met pre-Trumpiaanse importtarieven)? Toen zag ik plots een advertentie op Marktplaats! Alsof er een hogere macht in het spel was! Een Surly Ogre in mijn maat en in de altijd acceptabele kleur donkerzwart. Ik ben meteen een proefrit gaan maken. En ik kwam thuis van de proefrit, met een auto vol nieuwe fiets en een grote grijns op m'n gezicht. Het was thuis nog wel even een dingetje, want het was mijn vierde fiets in de garage, die daardoor geheel onbegaanbaar werd. Maar dat is inmiddels in den minne geschikt. Dit was in januari 2023.

Dit zat er achter in m'n auto: Een Surly Ogre, bouwjaar voor 2017 (toen was er een update van het model), maat XL met Rohloffnaaf en Son dynamo, uitgerust als wereldfiets: Velocity Blunt velgen. 2 inch Big Apple tourbanden, kunststof SKS spatborden en een Tubus Logo drager achterop. Breed MTB stuur met Ergon GP 5 grepen. Son edelux koplamp en achterlicht. Avid BB 7 mechanische schijfremmen.

Rohloff en Avid BB7 schijfremmen.

Middleburn cranckset en Chainglider kettingbeschermer
Echt wel een mooi afgemonteerde fiets dus. Alles topkwaliteit. Een stalen Santos of zoiets. Deze fiets is ooit met zorg opgebouwd vanaf een kaal frame met heel bewust uitgekozen onderdelen. Ik weet niet door wie, waarvoor en wat er met deze fiets ooit gedaan is. Maar op wat lichte gebruikssporen na, is hij in prima staat. Dus de hele wereld is hij volgens mij niet over geweest. Het was dan ook geen koopje. Maar het rekensommetje was snel gemaakt: nieuwkoop zou flink duurder uitvallen. Als ik hem zelf nieuw had gekocht was ik voor een derailleur gegaan en zonder naafdynamo, puur om de kosten wat te drukken. Maar ja, nu zat het er al op. Take it or leave it.
Dit was echter nog niet de fiets die ik voor ogen had. Daarvoor moest er nog meer in de buidel getast en gesleuteld worden. Dus wat onderdelen besteld:

Surly Moloko bar

Schwalbe Smart Sam 2.7 inch banden. Lekkere baggerbanden die het ook op de weg nog aardig doen.

En een Brooks C17 voor de edele delen. Bij aankoop zat er een kermiszadel op. Maar dat geeft niet, want zadels zijn natuurlijk heel persoonlijk.

Na montage van de nieuwe onderdelen (en demontage van een paar andere onderdelen). Dat begint erop te lijken. Ik heb er ook nog Crank Brothers platformpedalen opgezet. Maar ik ben vergeten daar een foto van te maken.

De eerste proefrit op de MTB route vlak bij mij in de buurt. Met een fijne klassieke Engelse Carradice Super C zadeltas voor gereedschap, binnenbandje, boterhammen en regenjasje.

Kijk, dat gaat al lekker!

De volgende stap was een Pelago Medium Commuter frontrack voor de bevestiging van mijn Restrap randonneurtas.

En zo zit je dan aan de setup voor lange dagtochten en creditcardtourtjes. (Of tochtjes met logeerplek.)
Maar nu kan ook het echte werk beginnen:

Mijn eerste meerdaagse tocht in februari 2023. Kampeersetup met grote Carradice zadeltas (20) liter, Restrap randonneurtas (17 liter), Restrap Full Framebag (9 liter) twee Restrap Fork Bags (5 liter) en een tentje en jas achter de zadelpen. De bidons zitten aan de vork om ruimte te hebben voor de frametas. En aan de onderbuis hangt nog een brandstofflesje. Die plek is minder geschikt voor een bidon, want alles komt daar onder de bagger.

En hier een andere variant zonder de Fork Bags, maar met twee Ortlieb City Frontrollers (12 liter t stuk) aan de achterdrager. Meer dan genoeg ruimte zo voor een wekenlange fietstocht.

Inmiddels is het twee jaar na aanschaf, en ben ik nog steeds heel blij met m'n Surly. Ik heb er al een heel stel meerdaagse tochten op gemaakt met veel off-roadwerk in Brabant, Limburg, België (Ardennen) en Duitsland (Eiffel). En dat is echt wel leuk. Je komt met zo'n fiets op routes die voor m'n Koga Randonneur niet te fietsen zijn. En verder maak ik regelmatig de MTB routes hier in de buurt onveilig om de technische vaardigheden bij te houden. Grote sprongen en diepe drops, doe ik niet omdat ik geen vering heb en alles uit de dikke banden en het staal moet komen. Maar verder kan ie alles aan. Hij is niet supersnel of wendbaar, want hij is langer en zwaarder dan een echte MTB. Maar hij rijdt comfortabel, ook na uren in t zadel. En je kunt hem helemaal volhangen met alles wat je mee wilt nemen. Een baggertractor, een adventurebike, een Panzerfahrrad (zoals Fedor een van z'n fietsen noemt), zoiets is het.

Uiteindelijk heb ik de afgelopen tijd nog maar één ding getweaked, en dat is het zadel. Ik kon niet wennen aan de Brooks C17. Na meer dan 1000km inrijden bleef ik een zere reet krijgen op dat ding. Dus toen maar vervangen door een oude vertrouwde Brooks B17, die ik gelukkig voor een mooie prijsje op Marktplaats vond. Daar kan ik dus gewoon de hele dag op blijven zitten, op een B17, geen centje pijn. Alleen jammer dat ie niet zo baggerbestendig is als de C17. Dus hij heeft wat meer aandacht en liefde nodig van het vetpotje.

Zo, die is weer klaar voor de douche!
