ma 19 mar, 2018 10:01
Ik ben net terug van 3 maanden fietsen in Nieuw-Zeeland (beide eilanden) en op Tasmanië. Het is hier op het forum eerder wel gegaan over of Nieuw-Zeeland nog wel aantrekkelijk is als fietsland, dus daar ga ik hieronder op in, hoe wij dat hebben ervaren. Voor wie het leuk vindt om te zien waar we geweest zijn: we hebben een 'journaal' bijgehouden met kaart, foto's en verhaaltje, zie https://tinyurl.com/henk-louise Het is op dit forum weinig gegaan over Tasmanië, maar dat kan ik van harte aanbevelen als fietsbestemming!
Dan: is Nieuw-Zeeland nog wel aantrekkelijk voor fietsers? Ja, het is een prachtig fietsland, en het is zeker nog te doen, alleen moet je op het Noordereiland wel goed plannen om de grote wegen te vermijden (SH1, SH2). Op die grote wegen is het zo druk dat je in het beste geval een beetje gek wordt van al dat geronk naast je de hele dag, en in het slechtste geval een keer de berm in moet springen (is mij één keer overkomen), of erger. Desalniettemin hebben we gemiddeld stukken relaxter rondgereden dan in de Randstad - je moet de drukte en hectiek van hier ook niet onderschatten.
De opkomst van de speciale cycle trails vonden wij zo-zo: lekker natuurlijk om van de autodrukte af te zijn en ze lopen door mooie omgevingen, maar ze verschillen nogal in hoe ze erbij liggen en hoe goed ze te befietsen zijn - de Little River Rail Trail op het Zuidereiland had achterstallig onderhoud bijvoorbeeld, waardoor de randen van de bruggetjes scherp omhoog staken en stukken flink overwoekerd waren. Er was er op het Noordereiland eentje (Twin Coast) met een tot afstappen dwingend obstakel per kilometer, daar werd je gek van. Hekjes bedoeld om ander verkeer eraf te houden, maar dat werkt dus niet zo.
Bovendien was het moeilijk om er objectieve informatie over te krijgen, de info is allemaal nogal reclame. Een trail 'for the whole family' (Old Coach Road bij Ohakune op het Noordereiland) was voor ons op bagagefietsen niet te doen, dat was het ergste afzien van de hele reis, we hebben 3 uur gedaan over 14 kilometer. Sommige trails hebben een officiële moeilijkheidsgraad van 1 of 2 ('easy'), en dat komt niet overeen met de realiteit, maar was nodig om subsidie te krijgen. In de Great Taste Trail (grade 1, Zuidereiland) staat ineens een bord met 'sorry, dit stuk is grade 3'. Voor ons met bagage betekende dat lopen, en als we het hadden geweten, hadden we via de weg kunnen omrijden. Op het Noordereiland is een trail waarbij je een zee-arm over moet steken, maar een pont is er niet en een boot charteren kost $ 400.
De enige trail waar we echt volmondig enthousiast over waren was de Central Otago Rail Trail.
En tot slot krijg je in Nieuw-Zeeland nu wel erg de sfeer dat fietsen iets is wat je doet op zo'n trail, dus dan ga je met je auto naar zo'n trail en daar rijd je dan een dagje op, het stukje dat door anderen is uitgestippeld. En dan laat je je weer ophalen. Dus niet de fiets als vervoermiddel om van A naar B te komen. De meeste fietsen zie je achterop auto's
Dat is ook in toenemende mate moeilijk, het land heeft een gigantisch infrastructuurprobleem: amper snelwegen, en steeds drukker. Dus als je ziet wat zich over kleine wegen perst, slingerend tussen de bergen met 100 als maximumsnelheid... en daar moet je dan ook nog proberen tussen te fietsen.
Wij vonden het wel te doen, zeker op het Zuidereiland, maar ik had wel een narrow escape met een vrachtauto, en soms is aangenaam anders, en een boel fietsers hebben nare ervaringen en die rijden dus niet meer op de weg. Dan is zo'n trail wel lekker, maar het probleem los je er niet mee op. Ik ben sowieso benieuwd hoe ze dat gaan aanpakken, want ze verwachten bijvoorbeeld nog een enorme toename van het toerisme (met hun campers - want ja, het barst er van de campers, maar daar hebben we op zich geen last van gehad).
Wij hebben een geweldige reis gehad in elk geval!
Louise
Dan: is Nieuw-Zeeland nog wel aantrekkelijk voor fietsers? Ja, het is een prachtig fietsland, en het is zeker nog te doen, alleen moet je op het Noordereiland wel goed plannen om de grote wegen te vermijden (SH1, SH2). Op die grote wegen is het zo druk dat je in het beste geval een beetje gek wordt van al dat geronk naast je de hele dag, en in het slechtste geval een keer de berm in moet springen (is mij één keer overkomen), of erger. Desalniettemin hebben we gemiddeld stukken relaxter rondgereden dan in de Randstad - je moet de drukte en hectiek van hier ook niet onderschatten.
De opkomst van de speciale cycle trails vonden wij zo-zo: lekker natuurlijk om van de autodrukte af te zijn en ze lopen door mooie omgevingen, maar ze verschillen nogal in hoe ze erbij liggen en hoe goed ze te befietsen zijn - de Little River Rail Trail op het Zuidereiland had achterstallig onderhoud bijvoorbeeld, waardoor de randen van de bruggetjes scherp omhoog staken en stukken flink overwoekerd waren. Er was er op het Noordereiland eentje (Twin Coast) met een tot afstappen dwingend obstakel per kilometer, daar werd je gek van. Hekjes bedoeld om ander verkeer eraf te houden, maar dat werkt dus niet zo.
Bovendien was het moeilijk om er objectieve informatie over te krijgen, de info is allemaal nogal reclame. Een trail 'for the whole family' (Old Coach Road bij Ohakune op het Noordereiland) was voor ons op bagagefietsen niet te doen, dat was het ergste afzien van de hele reis, we hebben 3 uur gedaan over 14 kilometer. Sommige trails hebben een officiële moeilijkheidsgraad van 1 of 2 ('easy'), en dat komt niet overeen met de realiteit, maar was nodig om subsidie te krijgen. In de Great Taste Trail (grade 1, Zuidereiland) staat ineens een bord met 'sorry, dit stuk is grade 3'. Voor ons met bagage betekende dat lopen, en als we het hadden geweten, hadden we via de weg kunnen omrijden. Op het Noordereiland is een trail waarbij je een zee-arm over moet steken, maar een pont is er niet en een boot charteren kost $ 400.
De enige trail waar we echt volmondig enthousiast over waren was de Central Otago Rail Trail.
En tot slot krijg je in Nieuw-Zeeland nu wel erg de sfeer dat fietsen iets is wat je doet op zo'n trail, dus dan ga je met je auto naar zo'n trail en daar rijd je dan een dagje op, het stukje dat door anderen is uitgestippeld. En dan laat je je weer ophalen. Dus niet de fiets als vervoermiddel om van A naar B te komen. De meeste fietsen zie je achterop auto's
Dat is ook in toenemende mate moeilijk, het land heeft een gigantisch infrastructuurprobleem: amper snelwegen, en steeds drukker. Dus als je ziet wat zich over kleine wegen perst, slingerend tussen de bergen met 100 als maximumsnelheid... en daar moet je dan ook nog proberen tussen te fietsen. Wij vonden het wel te doen, zeker op het Zuidereiland, maar ik had wel een narrow escape met een vrachtauto, en soms is aangenaam anders, en een boel fietsers hebben nare ervaringen en die rijden dus niet meer op de weg. Dan is zo'n trail wel lekker, maar het probleem los je er niet mee op. Ik ben sowieso benieuwd hoe ze dat gaan aanpakken, want ze verwachten bijvoorbeeld nog een enorme toename van het toerisme (met hun campers - want ja, het barst er van de campers, maar daar hebben we op zich geen last van gehad).
Wij hebben een geweldige reis gehad in elk geval!
Louise
