wo 07 jun, 2017 09:50
Op Tweede Pinksterdag heb ik een fietstocht gemaakt. Met 64½ kilometer niet erg veel, maar wel mooi. Per trein naar Assen en dan met de harde wind mee naar huis terug gefietst. In 1976 woonde ik toen in Hilversum en liep rond met plannen om naar provincie Groningen te verhuizen. Ik solliciteerde bij een bedrijf in Warffum en ging op sollicitatiebezoek per trein naar Assen en dan per fiets verder naar Warffum. Alleen omdat ik op de provinciegrens een foto van het bord Provincie Groningen voor de verhuiskaarten wilde maken. Nu 41 jaar later is de omgeving wel behoorlijk veranderd.... Ik werd aangenomen en van de verhuizing uit de chaotische Randstad nooit spijt gehad.
Even een waarschuwing: het fietspad langs het kanaal van De Witte Molen tot de Meerweg bij Haren verkeert in deplorabele slechte staat, vol scheuren, bulten en diepe gaten. Dit liever vermijden.
Van het nog vrij nieuwe station Assen, in de plaatselijke volksmond als de ‘moskee’ genoemd, zijn er nu alleen maar perrons met liftschachten en een loopbrug nog over, met ernaast een noodgebouw.
Het beeldje van Bartje in Assen.
Het statige, zogeheten Ontvangsthuis is het oudste huis van Assen, let op de kloostermoppen in de gevel.
Op weg naar Vries.
Voorbij Eelde zag ik vier (!) visdiefjes tegelijk bij elkaar, eentje is hier gefotografeerd. Iets later zag ik een ooievaar, vijf putters, een kudde roodbont-lakenvelders en een grote groep Egyptische Nijlganzen.
De Witte Molen naast de A 28. Toen deze molen enkele jaren geleden een schilderbeurt kreeg, werd er mij gevraagd wat voor kleuren de fokwieken zouden krijgen. Toen waren ze zilvergrijs, nu donkergroen met witte zelfzwichtingskleppen. Die sluiten mooier bij het natuurgebied naast de molen aan.
Mooi hè, een verenpoetsende reiger op vijf meter afstand.
De Amsterdamse Noorderkerk heeft niet alleen model gestaan voor deze lommerrijk gelegen Nieuwe Kerk in Groningen, maar ook in Heerenveen (gesloopt in de jaren ’60) en in het Duitse Emden.
Als kattenliefhebber stop ik graag om foto’s van katten te maken. Tenminste, als ze niet meteen wegrennen....
Even een waarschuwing: het fietspad langs het kanaal van De Witte Molen tot de Meerweg bij Haren verkeert in deplorabele slechte staat, vol scheuren, bulten en diepe gaten. Dit liever vermijden.
Van het nog vrij nieuwe station Assen, in de plaatselijke volksmond als de ‘moskee’ genoemd, zijn er nu alleen maar perrons met liftschachten en een loopbrug nog over, met ernaast een noodgebouw.
Het beeldje van Bartje in Assen.
Het statige, zogeheten Ontvangsthuis is het oudste huis van Assen, let op de kloostermoppen in de gevel.
Op weg naar Vries.
Voorbij Eelde zag ik vier (!) visdiefjes tegelijk bij elkaar, eentje is hier gefotografeerd. Iets later zag ik een ooievaar, vijf putters, een kudde roodbont-lakenvelders en een grote groep Egyptische Nijlganzen.
De Witte Molen naast de A 28. Toen deze molen enkele jaren geleden een schilderbeurt kreeg, werd er mij gevraagd wat voor kleuren de fokwieken zouden krijgen. Toen waren ze zilvergrijs, nu donkergroen met witte zelfzwichtingskleppen. Die sluiten mooier bij het natuurgebied naast de molen aan.
Mooi hè, een verenpoetsende reiger op vijf meter afstand.
De Amsterdamse Noorderkerk heeft niet alleen model gestaan voor deze lommerrijk gelegen Nieuwe Kerk in Groningen, maar ook in Heerenveen (gesloopt in de jaren ’60) en in het Duitse Emden.
Als kattenliefhebber stop ik graag om foto’s van katten te maken. Tenminste, als ze niet meteen wegrennen....
