Jan Heine

[Friso*]

https://janheine.wordpress.com/2017/05/ ... eel-bikes/

At Bicycle Quarterly, we’ve been testing quite a few titanium and carbon bikes lately, and even a bike made from bamboo. We really liked most of these bikes. And yet our own bikes continue to be made from steel. Why don’t we ride carbon or titanium (or bamboo) bikes?

[supermario]

Ik was bij Hans Struijk fietsen n Den Haag en daar vroeg ik aan de manager, waarom koga gestopt is met de productie van de stalen randonneur.

Volgens koga kunnen zij steeds moeilijker aan staal komen

Mario

[Friso*]

We aren’t the only ones who’ve rediscovered steel. I was surprised when I recently heard about Global Cycling Network’s new “dream bike”. The frame is made from steel, and they absolutely love it. Click on the video below to watch their first ride on the steel machine.

How To Build Your Own Bike Frame Part 1


Part 2
https://www.youtube.com/watch?v=Py1JxSvWqfY
Part 3
https://www.youtube.com/watch?v=6HDXX5NDKSg

[Georg]

Op zich altijd interessant om stukjes van Heine te lezen, maar alles wat deze man schrijft moet wel in het licht van zijn eigen commerciële belangen worden gezien.
De vintage-stijl Franse randonneur is z'n core-business, met alle nostalgische snuisterijen die daar bij horen. Prachtig wel, daar niet van.
De man schrijft ook geen onzin, maar enige drammerigheid is hem niet vreemd.

[Wim]

Inderdaad. Bovendien klopt het niet echt wat hij schrijft, want hij haalt stijfheid en sterkte door elkaar. Stijfheid is vooral een functie van de buisvorm (vooral diameter, maar ook wel wanddikte), terwijl sterkte een functie is van de materiaaleigenschappen. Modern staal is heel sterk, en kan dus in erg geringe wanddiktes gemaakt worden, zelfs met relatief geringe buisdiameters (al wordt een deel van de sterktewinst van modern staal tegenwoordig toch ook gebruikt voor iets grotere buisdiameters). Dat maakt zo'n fiets comfortabel, maar niet ultra stijf. Ook titanium frames kunnen dat soepele comfortabele gevoel hebben. Alu is minder sterk, en kan ook nog eens niet goed tegen buigen, dus je kunt het beter verwerken in buizen met grotere diameter. Het resultaat is dus frames die heel verschillend aanvoelen - wat je dan fijn vindt is vooral een kwestie van smaak. Daarbij moet wel gezegd worden dat dat speciale staal gevoel het meest optreedt bij gebruikmaking van duur dunwandig staal, zoals bij die Franse randonneurs waar Jan Heine zo van houdt, en bij andere chique stalen maatfietsen. Bij kant en klare fietsen wordt meestal toch dikwandiger staal gebruikt, al was het maar omdat die voor berijders van alle gewichtsklassen bruikbaar moeten zijn.

[Friso*]

When Bridgestone USA closed in 1994, many mourned the loss of what they saw as the last bastion of sensible design in the quickly changing world of bicycles. They rejoiced when later that year, Bridgestone’s marketing manager Grant Petersen started Rivendell Bicycle Works. The new company’s first project were three hand-built frames, the Road, Mountain and All-Rounder.

Looking back, it is hard to appreciate the significance of these first Rivendells, because what they championed has become commonplace. They were a turning point in the decline of custom steel bicycles in the U.S. By the early 1990s, steel was rapidly being replaced by aluminum and titanium among high-end bikes. Almost overnight, steel was relegated to inexpensive production bikes. Sure, custom builders still built beautiful steel bikes, but more and more, they seemed like hold-overs from a glorious past when great champions still won big races on steel bikes. It was a dying craft – the idea that young cyclists might pick up the torch and become framebuilders seemed almost laughable.

https://janheine.wordpress.com/2017/07/ ... -the-tide/

[miro]

Op zich altijd interessant om stukjes van Heine te lezen, maar alles wat deze man schrijft moet wel in het licht van zijn eigen commerciële belangen worden gezien.
De vintage-stijl Franse randonneur is z'n core-business, met alle nostalgische snuisterijen die daar bij horen. Prachtig wel, daar niet van.
De man schrijft ook geen onzin, maar enige drammerigheid is hem niet vreemd.

Van het begin vond ik leuk Jan Heinen lezen. Hij is uitstekende journalist. Verhalen zijn indrukwekkend. Ik lees ze als een ontspannend materiaal maar ik neem ze nooit serieus. Sort van ‘Top gears’ show.
Een voorbeeld – here
https://janheine.wordpress.com/2014/11/ ... -brackets/
“Most ISIS bottom brackets last only a few months in hard use.”
Hetzelfde verhaal over de stalen fietsen - Mooi verhaal voor kerk van gelovige in staal fietsen maar geen enkele argument

BTW: Wat is een “steel bike?” – een fiets met stalen frame en vork + Aluminium velgen, remgrepen handels, trappers, kettingbladen, stuurpen, stuur en naven.
Of gewoon een retro bike.

[Travelmaster]

Inderdaad Miro, wederom een zeldzaam staaltje preken voor eigen parochie, schat ik zo in. Niettemin blijft staal een heel mooi materiaal om frames van te bouwen.

[waltertje]

Ik moet nogal giechelen om hoe hij het bestaan van aluminium frames negeert. Het is de hele tijd staal versus titanium en carbon. Terwijl er best veel frames van aluminium gemaakt worden. Misschien wel meer dan van alle andere materialen bij elkaar. Je gaat bijna denken dat liever geen vergelijking maakt tussen staal en aluminium.

Walter

[Friso*]

Ik moet nogal giechelen om hoe hij het bestaan van aluminium frames negeert. Het is de hele tijd staal versus titanium en carbon.

In het blad BQ komen alu frames langs.

“Most ISIS bottom brackets last only a few months in hard use.”

Een hoop hebben toch op zijn zachtst geschreven een wisselvallige reputatie? Over bv. een SKF BXC 600/Race Face Signature XS wel veel goeds gelezen.

[loknor]

Tsja, Jan Heine is een fantastische bron als je een paar zakken zeezout meeneemt.

De fietsen waar Jan van houdt zijn natuurlijk kunstwerkjes die functioneel ondingen zijn... kijk maar naar de prachtige spatborden welke door het eerste de beste steentje of takje worden verwrongen tot schroot. Of de remmen met de romantiek van het prachtige Franse platteland en een remkracht die in de jaren 80 al achter werd gelaten. Een lamp die laag wordt gemonteerd terwijl een hogere hoek veel beter is. Of die romantische frictie derailleurs... prachtig, maar wanneer heeft een geindexeerde Shimano shifter eigenlijk ooit de geest gegeven? En dan hoef je niet tussen de benen te kijken om te zien of alles wel goed loopt (auw Gerrie Kneteman), of heb je geen last van een loslopende D-ring waardoor de boel opeens spontaan opschakelt.

De waarheid is dat Jan van vakmanschap en industriele schoonheid houdt. Dat is prima. Maar zijn functionele argumenten zijn niet alleen subjectief, ze kloppen technisch niet altijd.

[Friso*]

Maar zijn functionele argumenten zijn niet alleen subjectief, ze kloppen technisch niet altijd.

Het is altijd raadzaam om, bij welke bron dan ook, zelf te blijven nadenken. Dat fietsen emotie met zich meebrengt bewijst Heine wel, zo ook dit topic. Niet alles is in steen geschreven.

kijk maar naar de prachtige spatborden welke door het eerste de beste steentje of takje worden verwrongen tot schroot.

Spatborden van Honjo (of gelijkwaardige van Aluminum) lijken mij voldoende stevig?

[loknor]

kijk maar naar de prachtige spatborden welke door het eerste de beste steentje of takje worden verwrongen tot schroot.

Spatborden van Honjo (of gelijkwaardige van Aluminum) lijken mij voldoende stevig?

Er is geen spatbord wat als je ze zo strak monteert niet oprolt als er een tak/steen tussen komt. En dan is het einde oefening. Zelfs een fietsenstalling waar iemand een fiets ruw naast prakt is voor zo'n licht kunstwerkje al een risico.



Met Chromoplastics is dat een paar tientjes en die zijn niet echt deukgevoelig. Honjo's kosten een groffe 200,- .

Ik vind het heel mooi, begrijp me niet verkeerd, maar functioneel is het minder dan een veel goedkoper alternatief.

Ik heb niks tegen zo'n kunstwerk met een dual-wired achterderailleur uit 1930 en een stang aangedreven voorderailleur... maar als Jan dan gaat uitweiden hoe fantastisch functioneel die fiets is (en zo goedkoop... ja hoor Jan)wijs ik echt met mijn vinger naar mijn voorhoofd. Zoals Richard Sachs ooit tegen me zei: "wedding cakes on wheels".

[Leon]

Er is geen spatbord wat als je ze zo strak monteert niet oprolt als er een tak/steen tussen komt.

En dat is niet erg. Liever een verfrommeld spatbord dan een kromme vork en/of frame en/of een salto voorover.

Maar bij die spatborden die heel strak om het wiel lopen gebeurt het wel eerder dat er iets in klem komt te zitten. Plus dat metalen spatborden verfrommelen en je eerder een echte vastloper krijgt dan bij een plastic spatbord dat met wat geluk losbreekt.

Ik geloof dan ook dat de bedoelde volbloedfietsen met veel beleid worden bereden en er zeker niets tussen de spatborden zal komen.

[Friso*]

Er is geen spatbord wat als je ze zo strak monteert niet oprolt als er een tak/steen tussen komt.

Daar ben ik het mee eens. Primair zijn ze tegen het opspatten van regen ed. en dat doen ze heel behoorlijk. Zelf heb ik 'ouderwetse' alu spatborden op stadsfiets en gaan al meer dan 15 jaar mee, redelijk onverwoestbaar. Op randonneur heb ik SKS plastic spatborden en daar heb ik een tak tussen gekregen en het spatbord brak los, waardoor verdere schade mogelijk is voorkomen. Voor beiden valt wat te zeggen, als je een klassieke uitstraling wilt dan passen Honjo/ Velo Orange achtige wellicht beter dan plastic. En zijn dikwijls stukken langer.

[Friso*]

70 jaar oude tandem
Misschien gezichtsbedrog maar verder naar voren met het bovenlichaam door de handen te plaatsen op de drops lijkt enigszins penibel voor de dame achterop.

[CarlW]

Haha, ja hij weet waar hij mee bezig is, in het Japans betekent Metoo 'de edele kunst van het vouwen van kleine spatbordjes' of iets van die strekking.



(ok ok het is al goed)

[Friso*]

12 Myths in Cycling (1): Wider Tires Are Slower

When we started to publish Bicycle Quarterly 15 years ago, it seemed that most of the technical aspects of bicycles were well-established. And yet, as we tested many different bikes, we started to question many of the things we had accepted as ‘facts.’ To celebrate our 15th anniversary, we’ll look at some of these myths. We’ll explain why we (and everybody else) used to believe them, and how things really work. Let’s start this series with the biggest one:

Myth 1: Wider Tires Are Slower

https://janheine.wordpress.com/2018/01/ ... re-slower/

[Friso*]

Myth 2: Titanium is Lighter than Steel

In part 2 of our series ’12 Myths in Cycling,’ we’ll look at why titanium isn’t always lighter than steel. I can hear you saying, “What? Everybody knows that titanium has half the density of steel.”

That much is true: The same part made from titanium will weigh half as much as the equivalent from steel. But titanium has only half the stiffness, so the part will be half as stiff. To make the parts of the same stiffness, you need to use twice as much material with titanium, and the weight will be equal. The same applies to aluminum, which is one-third as heavy and one-third as stiff. (These numbers are for the high-strength alloys; raw aluminum, titanium and iron are not strong enough to be used for cycling applications.)

https://janheine.wordpress.com/2018/01/ ... han-steel/

[loknor]

Tsja, Jan Heine en zijn "wedding cakes on wheels". Dit artikel is een mooi voorbeeld hoe een autoriteit een blog kan gebruiken om onzin te verkopen.

- Stiffness to weight ratio? Wat? Je kan treksterkte vergelijken, maar stijfheid heeft vooral te maken met de constructie, niet met het materiaal.
- Speciale cranks voor Ti/Alu frames?

Mijn Alu fietsen zijn superstijf, relatief licht en hebben totaal geen issues met standaard onderdelen. Er is niks mis met staal, maar dit soort artikelen vallen bijna in de categorie FUD.

Ik lees deze blog graag en Jan heeft vaak wat zinnigs te zeggen, maar zijn voorkeur voor fietsen die functioneel aantoonbaar sub-optimaal zijn en de neiging om zijn eigen voorkeuren met pseudo-feiten te verdedigen leiden tot disinformatie.