Fietsjack met bediening mobiele telefoon

[bert sitters]

Dit is géén 1-aprilgrap.
Google en Levi’s slaan de handen ineen. De internetgigant en het kledingmerk ontwikkelen een ’slimme jas’, waarmee fietsers met sensoren hun mobiele telefoon kunnen bedienen.
Zo kan de muziek op een mobieltje worden bediend met handgebaren, word je gewaarschuwd als er een bericht binnenkomt en worden er trillingen verzonden om de route aan te geven. De denimjas, Project Jacquard genaamd, komt eind dit jaar op de markt en is in 2017 voor het grote publiek beschikbaar.

Zie: https://atap.google.com/jacquard/

[Loes vdB]

Dit is een pre-1-aprilgrap, Bert
Loes

[Shrek]

Nee hoor, dit soort dingen komen er echt wel aan.
Navigatie-aanwijzingen dmv tactiele info lijkt me erg handig trouwens.

[Loes vdB]

Oh!

[Friso*]

Typisch een oplossing voor een niet bestaand probleem welke geld moet opleveren.

[Shrek]

Dat zou je over bijna ieder nieuw product dat op de markt komt kunnen zeggen.

[martijnvz]

Ik vind de momenten zonder telefoon juist zo fijn.

[Eric op de Fiets]

Ik vind de momenten zonder telefoon juist zo fijn.

[keesswart]

Ik vind de momenten zonder telefoon juist zo fijn.

Me too! Wie mij wil bereiken, stuurt maar een e-mail (en krijgt dan soms een automatisch antwoord dat ik een paar weken weg ben). Dan kan ik tenminste reageren wanneer me dat uitkomt.
Een smartphone heb ik nooit gehad en sinds een dik jaar ook geen vaste telefoon meer (die nam ik al bijna nooit op als ik niet wist wie er belde: het waren veel te vaak commerciële callcenters die zich niets aantrokken van het bel-me-niet-register). Voor noodgevallen heb ik een simpele prepaid Nokia van 25 euro, waarvan maar weinig mensen het nummer kennen.
Ik ken iemand die elk jaar wel een paar keer in retraite gaat (10 dagen lang mediteren zonder enig contact met de buitenwereld en ook niet met retraitegenoten): een radicale methode om te ontsnappen aan de bereikbaarheidsdwang...

[keesswart]

En de volgende stap is een fietshelm van Google, die de gedachten van de drager leest en opslaat in The Cloud

[martijnvz]

Ik vind de momenten zonder telefoon juist zo fijn.

Me too! Wie mij wil bereiken, stuurt maar een e-mail (en krijgt dan soms een automatisch antwoord dat ik een paar weken weg ben). Dan kan ik tenminste reageren wanneer me dat uitkomt.
Een smartphone heb ik nooit gehad en sinds een dik jaar ook geen vaste telefoon meer (die nam ik al bijna nooit op als ik niet wist wie er belde: het waren veel te vaak commerciële callcenters die zich niets aantrokken van het bel-me-niet-register). Voor noodgevallen heb ik een simpele prepaid Nokia van 25 euro, waarvan maar weinig mensen het nummer kennen.
Ik ken iemand die elk jaar wel een paar keer in retraite gaat (10 dagen lang mediteren zonder enig contact met de buitenwereld en ook niet met retraitegenoten): een radicale methode om te ontsnappen aan de bereikbaarheidsdwang...

Ik doe dat tijdens het fietsen of hiking automatisch. Noodnummer bij mij een nokia 3720 die ik kan opladen op naaf of met mijn zonnepanelen en dan een 8 dagen standby is.
Slapen doe ik in mijn eigen tentje (wildkamperen)
enige contact dat ik heb is bij een kassa als ik mijn eten en drinken afreken.
Ben helemaal in mijn eigen zone tijdens het reizen.
Foto's maken en lopen/fietsen
Groot verschil met mijn werkdagen waar ze verwachten dat ik 24 uur 7 dagen per week bereikbaar ben.
En even terug op de topic.
Die jas is weer zoiets als ik mijn koptelefoon gebruik kan ik ook al deze functies gebruiken met mijn remote.
Persoonlijk denk ik niet dat het een succes is

[keesswart]

Slapen doe ik in mijn eigen tentje (wildkamperen)
enige contact dat ik heb is bij een kassa als ik mijn eten en drinken afreken.
Ben helemaal in mijn eigen zone tijdens het reizen.
Foto's maken en lopen/fietsen

Zo doe ik dat ook al jaren, wanneer ik alleen op stap ga. Alleen wildkamperen doe ik niet vaak meer omdat ik graag een warme douche neem voor ik in de slaapzak duik. Menselijk contact beperkt zich dan tot 'une baguette et une chausson au pomme', 'un café crème s'il vous plaît' of 'une nuit et une tente', 'merci' en 'au revoir'. In Engels- of Duitstalige landen soms ook nog een kort gesprek over mijn tocht of over het weer. Als er niemand in de buurt is loei ik ook wel eens terug naar een koe of blaat ik mee met de schapen, maar verder ben ik dan full time beschikbaar voor mijn gedachten.