Additionally, paste this code immediately after the opening tag: Voorkomen van glijpartijen in de winter.. - Forum Wereldfietser

Voorkomen van glijpartijen in de winter..

De winter is eindelijk gearriveerd en dus lijkt het erop dat het morgen nog flink zal vriezen als ik door de Polder naar mijn werk fiets. De temperatuur is op zich geen probleem want ik heb voldoende kleding om me lekker warm te houden! Waar ik wel erg huiverig voor ben zijn lokale gladde plekken die kunnen leiden tot nare onverwachte glijpartijen (zoals twee jaar geleden, met gelukkig alleen een verbogen trapas tot gevolg :shock: )

Heeft iemand nog goede tips om glijpartijen tegen te gaan? Of kan ik de winterse periode van komende week beter mijn gemak houden? Ik hoor het graag!
Je gemak houden is altijd goed!
- lucht uit je banden voor meer grip.
- niet remmen, druk op het voorwiel houden en het stuur niet te krampachtig vast houden.
- nog snel winterbanden monteren.
Ook ik moet er morgen doorheen en voel me er niet heel prettig bij. Vandaag echter zonder problemen flink stuk gefietst en morgen zien we wel weer!
Winterbanden zijn een goed idee. En als je zelf van ijs geen last wilt hebben zijn spijkerbanden te overwegen. Maar die zijn dan weer niet echt ideaal op momenten en plaatsen waar er geen sprake is van gladheid.

Renaat
Logisch nadenken, waar kan het glad zijn. Bij bochten en remmen extra opletten. Snelheid aanpassen, anticiperen. Strategisch voetje bijplaatsen om overeind te blijven. Handen aan het stuur houden. Snel kunnen reageren. Fatsoenlijke banden. Ik heb zelf geen speciale winterbanden, maar de Kenda Khan die ik nu heb verliezen hun grip nog niet in het sneeuw en ijs van vandaag.

Persoonlijk heb ik als tiener vroeger veel lol gehad en praktisch veel geleerd door expres met vriendjes over bevroren grasvelden of sloten te fietsen, te slippen, noem het maar op. Daar heb ik nu nog steeds heel veel profijt van, want ik blijf in de winterse omstandigheden tot nu toe meestal overeind waar anderen en masse onderuit gaan. Helaas vriest het tegenwoordig niet zo hard dat je dit nog veel kunt oefenen of je moet in Groningen wonen misschien.
Roomijsje? Bladerdeeg? Het wordt steeds gezelliger bij de Wereldfietser.
Ik rijd regelmatig op banden met spikes, maar als het maar een paar dagen glad is, is het monteren en weer demonteren (vooral bij een fiets met vaste achternaaf) wel een heel gedoe. Een andere tip: voorzie je schoenen van snow-steps zodat je in elk geval blijft staan als je je voet op het gladde wegdek zet.
Koop een drie-wieler, dat geeft je ook nog eens een hele andere kijk op de wereld naast dat je hier met de bevroren wegen fantastisch mee kan sliden. Omvallen lukt ook maar dan moet je het wel bont maken.
Zelf ben ik erg tevreden over Conti Topcontact Winter II winterbanden. Dat zijn geen spikes banden en dus niet geschikt voor het allerergste winterweer. In plaats daarvan hebben ze net als autobanden voor de winter een ander (fijn) profiel en een ander rubbermengsel dat soepel blijft bij lage temperaturen. Het maakt heel veel verschil. Als ik voluit in de remmen ga op een bevroren ondergrond sta ik gewoon stil zonder dat de band op enige manier slipt. In de Nederlandse context vind ik ze het perfecte compromis. Ook bij temperaturen iets boven nul heb je nog veel meer grip. Bovendien blijven de banden soepeler als het wat kouder is (beneden ongeveer 7 graden) en daarmee zijn ze wat comfortabeler en sneller. Ze zijn helaas wel duur. Bovendien vallen ze smal. Op mijn stadsfiets heb ik de 37-622 en die is in werkelijkheid 31 mm breed (maar wel vrij hoog). Op de doorsnee stadsfiets zou ik een maat breder monteren. De 26 inch versie viel ook vrij smal.
Ik deel Wim's ervaring. Continental winterbanden doen hun werk. Ze verrichten geen wonderen (je kan met alles onderuit gaan) maar geven behoorlijke grip in sneeuwige en ijzige situaties. Verder doen zoals hierboven vermeld: geen hoge snelheden maken, extra opletten in de bochten. Voetje van de trappers houden indien het link wordt. Indien het zeer glad is glijdt het steunvoetje gewoon mee en ben je stabiel met drie contactpunten (twee wielen en een voetje) - je liesspieren moeten wel sterk genoeg zijn :-).
Eerste sneeuw is meestal relatief ongevaarlijk. Platgereden sneeuw is gladder. Ingevroren sporen in de sneeuw zijn nog gevaarlijker. Het gevaarlijkst zijn ingevroren sporen onzichtbaar gemaakt door een verse sneeuwlaag.
Als je snel en acrobatisch bent kan je bij een aankomende schuiver je fiets laten gaan en zelf over de fiets heen verder huppelen (is me twee jaar geleden een keer gelukt) :-)
Voor extreme omstandigheden heb ik een oude MTB met Schwalbe Ice Spiker Pro banden. Op ijs en aangevroren sneeuw kun je daarmee prima uit de voeten.

Afbeelding
Echt heel fijn dit forum :D dank voor alle tips!!!! :D

Samenvattend: vooral voorzichtigheid geboden, terughoudend met remmen, winterbanden monteren en eventueel een voetje bij...

De winterbanden heb ik niet liggen maar ik zal overwegen ze gelijk te laten installeren met de onderhoudsbeurt die mijn fiets volgende week krijgt. Wat dat betreft komt de winter net te vroeg...

Hier in Den Haag en omgeving ligt geen sneeuw, dus het gaat vooral om de stiekem :evil: toch glad geworden stukjes wegdek. Mijn valpartij twee jaar terug was in de bocht op een geasfalteerd fietspad waar eigenlijk niets aan af te zien viel, maar wel echt spekglad was... Voorzichtigheid is dus geen waterdichte beheersmaatregel. Ik geloof wel dat remmen toen de aanzet was tot de glijpartij...

ik ga het morgen maar eens ondervinden! Nogmaals dank voor alle reacties!
Winterbanden zijn niet altijd op voorraad, dus ik zou nu al contact opnemen met je fietsenmaker. En eerst even kijken op de Conti site voor de soorten en maten.
Gisteren mn Conti TopContact Winter banden weer gemonteerd. Zodra de verwachtingen onder nul gaan, gaan ze erop. En zodra de lange termijn verwachtingen geen vorst meer voorspellen gaan ze er ook heel rap weer af trouwens....
Net NAAST het fietspad rijden kan soms een goede keuze zijn. Op het bevroren c.q. besneeuwde gras kun je vaak prima fietsen.
wimmo17 schreef:Net NAAST het fietspad rijden kan soms een goede keuze zijn. Op het bevroren c.q. besneeuwde gras kun je vaak prima fietsen.
Dan wordt het slalom met de lantaarnpalen, ben ik bang. Vanochtend m'n 18km door -3 C (volgens de iPhone, weerkaarten zeggen kouder) afgelegd. Beviel uitermate goed: eindelijk droog, en lekkere dichte koude lucht in de longen in plaats van die nattigheid van de afgelopen weken. Er was gepekeld, maar dat vind ik niet erg zolang het droog is. En je moet een beetje slim rijden natuurlijk: als je weet dat om de bocht al weken een grote plas water ligt, kun je er donder op zeggen dat dat nu een ijsbaan is. Dus zonder problemen met m'n Big Apples op kantoor aangekomen. En m'n winterschoenen, handschoenen, helm, buff, bandana, etc. etc...
Ook ik ben veilig aangekomen :D 24km langs de Schie, met volgens mijn km-teller een luttele -1.7 (weerkaarten zeggen eveneens kouder). Nauwelijks gladheid tegen gekomen, met uitzondering van wat bevroren plasjes. Had wel koude teentjes bij aankomst...

Ook heeft één van mijn remkabels het begeven :( . Kan dit ook nog iets met de kou te maken hebben? Of gewoon domme pech?
Kan zeker iets met de kou te maken hebben - tenminste, hangt er een beetje vanaf hoe het gebeurde. Had je vóór het knappen al geremd? Ging dat goed? Dan is het denk ik gewoon domme pech, hoewel alles brozer wordt in kou. Vraag maar aan Yopie, hoewel zij waarschijnlijk in korte broek en T-shirt ronddartelt bij deze temperaturen.

Als je voor het eerst remde, en dat ging moeilijk en hij brak meteen, denk ik aan vocht in de buitenkabel. Ik kon vanmorgen ook niet schakelen, in het begin - ik heb gisteren de fiets grondig gereinigd, maar drogen aan de buitenlucht was denk ik wat minder verstandig... 8)
Nadat mijn vorige fiets vorige zomer tijdens de tweede nacht buiten slapen al gestolen werd zeul ik mijn nieuwe fiets elke dag mee naar mijn appartement op de tweede verdieping zodat hij lekker warm binnen staat :? Toen ik wegging was er dus zeker niets bevroren maar tijdens het fietsen ging inderdaad het schakelen steeds trager en bij het laatste stoplicht trok ik de remkabel dus kapot... Zou zomaar kunnen dat er vocht in het omhulsel van de kabel heeft gezeten wat onderweg misschien bevroren is?
Dat zou kunnen - of toch gewoon domme pech. Maar je geeft aan dat ook het schakelen moeilijker ging, dus ik vermoed een vorst-dingetje. Maar je moet (vermoedelijk) een nieuwe remkabel monteren nu. Je kunt overwegen om die met een lichte olie in te vetten. WD-40 mag vast ook wel in dit geval.

En een jaar of vier a vijf geleden kwam ik tijdens een nachtelijk MTB-rit ook eens stil te staan met bevroren palletjes in de naafbody. Dan kun je trappen wat je wil, maar je komt nergens. Sindsdien raad ik mensen aan om veel te drinken voor het vertrek - om zo genoeg voorraad te hebben om over je cassette heen te kunnen "wateren".

En ja, dat helpt dus echt. Het wordt je jaren nagedragen, maar dat moet je maar voor lief nemen 8) .
Bevroren kabels zijn een probleem (al horen ze er niet van te breken), maar een goed ontwerp van de kabelloop kan een hoop ellende voorkomen, net als goede montage en onderhoud. Bij damesfietsen is er het extra probleem dat de kabel van de achterrem eerst naar beneden moet en dan weer helemaal omhoog. Daar beneden blijft makkelijk water staan dat vervolgens bevriest. Zorg dus dat het er aan de bovenkant niet zo makkelijk in kan komen.