do 29 okt, 2015 15:52
In dit artikel wordt uitgelegd hoe een grote natuurramp uiteindelijk leidde tot de bouw van de allereerste fiets. In 1815 vloog een deel van de vulkaan Tambora de lucht in. Deze zwaarste vulkaanuitbarsting in tienduizend jaar leidde tot een kortstondige klimaatverandering, waardoor wereldwijd oogsten mislukten. Ook het Duitse Mannheim en omgeving werden in 1815-1816 hard getroffen. Door het gebrek aan paarden kwam de handel stil te liggen en was sprake van hongersnood. Dit probleem zette Karl Friedrich Freiherr Drais von Sauerbronn ertoe aan met een oplossing te komen: ‘het houten paard’, ofwel: de fiets. Het is donderdag 12 juni 1817 als hij het eerste fietstochtje uit de geschiedenis maakt, op een houten loopfiets met een soort stuurlat: “De baron trekt zich niets aan van de mensen die hem aangapen en zet zich af door met een voet achterwaarts tegen de grond te duwen. Dan beweegt hij die voet naar voren. De andere voet duwt machine en rijder naar voren. Voorbijgangers kijken vol ongeloof naar het spektakel dat dan volgt. Ook al heeft hij soms geen van beide voeten aan de grond, de baron valt niet om, hij rijdt op slechts twee smalle wielen de weg op! Hoe doet hij dat? Natuurlijk heeft Von Drais geen tijd om uit te leggen dat het balanceren een logisch gevolg is van een natuurkundige wet die zijn landgenot Johann von Bohnenberger toevallig net datzelfde jaar voor de eerste keer wetenschappelijk beschrijft, het gyroscoopeffect.”
