Er staat al heel veel informatie in, maar er kan nog wel wat praktische informatie bij. Ik som hier wat punten op, zodat anderen ze kunnen lezen en becommentariëren.
- Geld - Pinnen. Meestal wordt er een fee van $2-3 per transactie gerekend, maar sommige geldautomaten (ATM genaamd) waren gratis (Wells Fargo?). Het kan zijn dat dit afhangt van de bankkaart waarmee je pint.
- Paspoort en Visum. Ik vind de redactie hiervan onlogisch. Voor de meeste Nederlanders en Belgen is de eerste en gemakkelijkste stap het vooraf registreren bij ESTA. Dit zorgt voor een maximaal verblijf van 90 dagen en blijft 2 jaar geldig. Voor de meeste toeristen is dit ruim voldoende en andere aanvragen zijn overbodig.
Bij inreis wordt altijd gevraagd naar een verblijfsadres. Als je dat niet hebt, wordt het naar mijn ervaring lastig. Ik zorg daarom dat ik vooraf voor één nacht een hotel geboekt heb op de aankomstplaats. Dat is bovendien heel geruststellend na een vermoeiende reisdag.
- Communicatie - telefoon. In dunbevolkte gebieden heb je vaak geen dekking voor mobiel bellen, óók in kleine plaatsen. Bovendien gebruiken de telecom bedrijven elkaars netwerken niet, anders dan in Europa. Het bedrijf met de grootste dekking is Verizon.
- Fietsroutes. Adventure Cycling heeft niet 'enkele lange routes', maar tientallen en door het hele land en uitstekend gedocumenteerd en geactualiseerd! Zie
http://www.adventurecycling.org/routes- ... twork-map/
- Wegen en verkeer. 'Je mag op Interstates en highways fietsen'. Volgens mij verschilt dit wat betreft Interstates per staat, bv. wel in Arizona en niet in California.
Op veel verharde wegen is er rechts een doorgetrokken witte streep en daarnaast een 'shoulder'. Fietsers worden geacht (zijn verplicht?) op de shoulder te fietsen, ook al ligt daar vaak troep (glassplinters, metaaldraadjes van kapotte autobanden).
Vaak is er rechts van de witte streep nog een 'rumble strip' om automobilisten wakker en op afstand te houden.
De '3 ft minimum' inhaalafstand ten opzichte van fietsers wordt in het algemeen goed nageleefd. Maar op smalle wegen kunnen heel lange voertuigen dit niet, bv. de coal trucks in Kentucky, boomstamtransporten in de Pacific Northwest of gigantische RV's met aanhanger in Yellowstone en andere Nationale Parken. In die situatie moet je als fietser een keuze maken: óf brutaal in het midden van je weghelft gaan fietsen, zodat zwaar vervoer niet kan inhalen, óf als zwakste partij maar even van de weg stappen.
Gelijkwaardige kruisingen zijn anders geregeld dan in Europa. Er geldt niet 'rechts gaat voor', maar 'wie het eerst kwam, mag het eerst weg'. Je ziet dus iedereen voor kruisingen netjes afremmen en de beurt afwachten.
- Overnachten - wildkamperen. 'Wild kamperen is in de meeste staten niet toegestaan'. Mijn informatie is dat het wél is toegestaan op 'public lands'. Dit zijn vaak gigantische grote gebieden, die op Google Maps groen zijn gekleurd. Daarnaast krijg je vaak toestemming op een dorpsplantsoen of bij de brandweer te kamperen.
- Overnachten - hotels. Ik maak zelden reserveringen vooraf, behalve na een vlucht, omdat mijn ervaring is dat hotels bijna nooit volgeboekt zijn, behalve op de speciale lange weekenden rond Memorial Day en Independence Day. Er wordt ook nooit bezwaar gemaakt om de fiets mee te nemen naar de kamer.
- Gastankjes. De prikblikjes van Camping Gaz zijn onbekend, maar de camping-gas blikjes met ingebouwd ventiel, waardoor je de branderkop steeds kunt afkoppelen, zijn wel op veel plekken te koop. Langs de Great Divide MTB route waren ze echter moeilijk te vinden; alleen bij Wallmart.
- Fooien. Een boeiend discussie-onderwerp! Volgens mij geeft niemand fooi bij de fastfood restaurants met afhaalbalie, zoals McDonalds, Subway, Dairy Queen. Na 5 fietstochten in de VS zit ik nog vaak te twijfelen of ik een fooi moet geven bij fastfood met bediening, zoals Pizzahut of tankstations met een burger-menukaart. Bij ontbijtcafé's krijgt een bediening die zorgt dat mijn koffiemok voortdurend tot de rand wordt bijgevuld meer fooi dan een zaak waar de bestelling aan je tafel wordt afgeleverd, je verder niemand ziet totdat er opeens een rekening ligt die je bij een centrale kassa afrekent. In hotels geef ik nooit een fooi voor het schoonmaakpersoneel. Dat zal ook wel heel Nederlands zijn.