Zielige foto

[Martin E. van Doornik]

Gisteren het verse blad De Wereldfietser ontvangen. Op pagina 48 staat een foto (bij nummer 6) met een klein katje op de voorgrond. Als fervente kattenliefhebber vind ik dit een zielige vertoning, helemaal alleen in een leeg landschap. Zeker vanuit een auto gedumpt? Ik was haast in staat om mijn fietsreis af te breken en de kat mee naar huis nemen!

[Stekeltje]

Hij zal zich later ongetwijfeld ontwikkelen tot een jager die nestjes van weidevogels leeg vreet en lieve kleine vogeltjes opvreet die voor hun jonkies een wormpje willen pakken.

[Leon]

Hij zal zich later ongetwijfeld ontwikkelen tot een jager die nestjes van weidevogels leeg vreet en lieve kleine vogeltjes opvreet die voor hun jonkies een wormpje willen pakken.

Dan hebben de wormpjes ook weer een kans, zodat de bodem beter belucht wordt en planten beter groeien wat goed is tegen het briekaseffect. Katten zijn onmisbaar!
Ik zie rechts langs de weg een muurtje. Zonder verdere info denk ik nog niet dat het erg mis is; er zou best eens een boerderijtje in de buurt kunnen staan.

[Erik v S]

Als kattenliefhebber waardeer ik juist de eigenzinnigheid, de brutaliteit en de zelfredzaamheid van die beestjes. 'Zielig' staat in een mensenwoordenboek. Katten kennen dat woord niet.

Een kat is ontzettend oppurtinistisch. Het zijn na 10.000 jaar domesticatie nog steeds wilde dieren, die de aanwezigheid van een mens in hun territorium gedogen. Zolang jij elke dag twee keer een schoteltje vlees en een aai over hun bol geeft, zijn ze je beste vriend.

Zo niet, dan zoeken ze het zelf wel uit. Bij dat boerderijtje bijvoorbeeld.

Ik heb wereldfietsers rond zien rijden met een hond die ze ergens in het Atlasgebergte 'van de dood gered' hebben. Een kat krijg je niet zo gek.

Mijn oma vond katten ook 'zielig'.
Op een gegeven moment waren er rond haar boerderij 28 katten die elke dag getrakteerd werden op een schoteltje melk met beschuit.

[Leon]

Ik heb wereldfietsers rond zien rijden met een hond die ze ergens in het Atlasgebergte 'van de dood gered' hebben. Een kat krijg je niet zo gek.

Je hoeft niet ver te gaan om een kat met problemen te redden. Ik hoefde er niet eens voor van mijn stoel af. Vorig jaar april kwam er doodleuk een halfverwilderde kat asiel aanvragen bij ons: kwam op terrasstoelen liggen, zat steeds lief te doen en at met de andere katten mee. Hij bleek wat gezondheidsprobelem te hebben waardoor hij o.a. niet goed kon eten en was ook na een maand zoeken van niemand. Nu geniet er elke dag van de verwarming en brokjes.

[Peter_K]

Toen ik deze maand op vakantie was is een van mijn katten ook "gered" door iemand, geen idee wie. Die heeft hem aan de dierenambulance meegegeven, en mijn buren konden vervolgens 27,50 euro betalen om hem weer vrij te kopen...
Dat de kat goed doorvoed, gezond en gechipt was, was kennelijk geen enkele belemmering.

[Johojo]

Ik heb tijdens een fietsreis ooit katjes gered van een (met idiote snelheid) aanstormende bestelbus. De zeer jonge katjes kwamen naar ons toegelopen toen de bus vanaf de andere kant kwam. Het scheelde echt niet veel. De katjes waren uitgehongerd. Ik heb ze toen van de franse pate de campagne ofzoiets gegeven (is ook net kattenvoer ) daarna kwamen ze rennend achter ons aan...

[Riny Visser]

Muis: onze poes, is inderdaad ook een opportunist. Als ze lekker in haar mandje ligt kan ze je volledig negeren, ook als je een hele dag weg bent geweest. Een ander moment zit je net te lezen, krabbelt ze met haar pootje over je been om op schoot te mogen zitten, waarbij ze heel zielig kan kijken en behalve miauwen ook heel klagelijk kan blaten, mekkeren of kwaken. Dat maakt een poes tot zo'n lollig beest. Je raakt er niet op uitgekeken!