Additionally, paste this code immediately after the opening tag: alleen op fietsvakantie - Forum Wereldfietser

alleen op fietsvakantie

Hallo,

Ik heb - bij gebrek aan nuttige reacties - besloten om mijn fietsvakantie alleen te doen. Begin juli vertrek ik met de fiets naar Portugal om in septemeber terug in Belgi? te zijn.
Als er iemand ge?nteresseerd is, is een reactie altijd welkom.

Maar ik ga er voorlopig vanuit dat ik alleen vertrek in juli. Zijn er mensen die ervaring hebben met alleen reizen? Hoe doe je dat als je boodschappen moet doen? Laat je alles gewoon buiten staan en maar hopen dat iedereen er vanaf blijft?
Nog belangrijker: hoe is het als meisje of vrouw om alleen te reizen? Is dat te doen?

Greetz,
Vienna

Als ik boodschappen ga doen, dan zet ik mijn fiets zo dicht mogelijk bij de ingang neer. Al mijn waardevolle spullen zitten in mijn stuurtas, die gaat dan mee naar binnen toe. En mijn kabelslot rijg ik door de handvaten van mijn achtertassen. Zo heb ik een veilig gevoel met boodschappen doen.

Verder is alleen op fietsvakantie gaan gewoon je lekker vrij voelen. Zonder kranten, tv of een mobieltje, heeeeerlijk.

Alleen reizen:
Voordeel 1
Eigen tempo. Vooral bergop is dat handig. Met meerderen bergop fietsen is vaak frustrerend voor zowel de wachtenden op de top als voor de langzame klimmers. Vaak een bron van ergernis.
Voordeel 2
Geen gesteggel over kaartlezen. Een fout ingeslagen weg kan je makkelijk tot de goeie veklaren als je alleen bent en geen zin hebt om om te draaien. Zo ben ik een keer in Bretagne terecht gekomen ipv de Vogezen. Als je alleen bent is er eigenlijk geen verkeerde weg.
Voordeel 3
Stoppen als je wilt, vertrekken als je wilt, blijven als je wilt.
Handig als je een beetje stuk zit na een paar zware dagen en het niet meer zo makkelijk gaat.
Voordeel 4
Baas over eigen gedachten.
Alleen fiets ik altijd een beetje te dromen. Dat is lekker. Daar rust ik heel erg van uit. Dat is een soort mediteren. Als ik samen fiets lukt dat niet. Dan ben ik meer bezig met hoe het met die ander gaat.
Voordeel 5
Je ziet meer. je zintuigen zijn meer naar buiten gericht. Meer en leukere kontakten met mensen onderweg. Met honden soms minder. Zeker als het er drie zijn.

Nadeel 1
Lastiger om op je spullen te passen. Klopt.

Nadeel 2
Niemand ziet hoe je over de allerhoogste passen fietst.
Je bent een eenzame held. Maar dat heeft ook wel wat.

Nadeel 3
Soms duur in hotel of kamer. Duur ook qua eten kopen. Porties etc.

veel plezier, niko

Zelf heb ik nog nooit alleen gereisd. Het lijkt me erg wennen, maar het heeft ongetwijfeld zijn charmes.

Onderweg tijdens het fietsen ben ik (met partner) wel eens een alleenfietsende vrouw tegengekomen die bewust voor de groene route naar de middellandse zee had gekozen, omdat je dan altijd wel andere fietsers tegenkomt onderweg op campings. Dat maakt de avonden wat gezelliger. Misschien kun je dat overwegen voor het eerste stuk naar het zuiden.

Ik heb wel gemerkt dat wanneer ik alleen fiets om vb. even boodschappen te doen, ik meer commentaar krijg van mannen onderweg. Maar dat is van voorbijgaande aard (zij zitten meestal in auto's) en in Frankrijk en Spanje versta ik er meestal ook niks van.

Ik zou in elk geval wel een dagboek o.i.d. bijhouden om indrukken te verwerken. Dat doe ik nu ik met z'n twee?n reis ook al, maar lijkt me dan extra fijn.

Stukje uit een dagboek (geschreven door mijn vriend): "In Barcina del B. heb ik wat snelle boodschappen gedaan, terwijl Lisette buiten even de kaart bekeek. In no-time begonnen 6 ? 7 Spanjolen zich ermee te bemoeien en tegen elkaar te schreeuwen en toen ik weer buiten kwam was de kakafonie compleet. (Ik schrijf hier verder:) Van de mannetjes moesten we beslist naar Medina del Pomar gaan. Zoveel begreep ik er wel van. Ons plan was echter..."

Soms worden mannen erg behulpzaam als ze een vrouw alleen zien. In dit geval was dat erg grappig.

Lisette
Hoi Vienna,
Het probleem van boodschappen doen valt in het algemeen erg mee vanwege een aantal redenen.
Ten eerste worden ten zuiden van ons veel minder fietsen gestolen omdat ze minder geliefd zijn; er zijn dus minder dieven die gespitst zijn op een fiets. Ook zal een lokale dief vaak niet weten hoe hij met zo'n volgepakt vehikel weg zou moeten. In mijn geval zouden ze daarbij een probleem hebben met de maat van de fiets; ik met 1,85 m en de meeste fransmannetjes passen niet op mijn fiets.
Je bent vaker op het platteland dan in grote steden, en op het platteland heb je meer sociale controle.
De winkels zijn vaak zo klein dat je je fiets tijdens het winkelen kunt zien staan. Je zet hem immers tegen het raam van de winkel aan. Dat kan vaak ook niet anders omdat de weg vol staat met auto's, en het kan altijd omdat er geen andere fietsen staan.
In grotere steden kun je het probleem oplossen door eerst naar camping of pension te gaan en dan boodschappen te doen.
Groeten en veel plezier,
Leon
Ik ben al zo'n 20 jaar lang enkele weken alleen op stap met mijn fiets en dat is echt h??rlijk: de totale vrijheid. Natuurlijk zijn er elke vakantie momenten dat je je fiets het liefst in de afgrond wil gooien omdat er maar geen einde komt aan die beklimming, of dat je hart in je keel klopt omdat die vent je in the middle of nowhere iets al te nadrukkelijk benadert? maar dat weegt absoluut niet op tegen alle fijne momenten. En eenzaam is het ook niet, want h??l veel mensen willen graag een gezellig babbeltje slaan met ?die dappere dame met die zwaarbeladen fiets?.

Behalve die ene keer dat ik mijn fiets in Tsjechi? niet aan de ketting had gelegd (en hij dus de volgende dag verdwenen was) is me gelukkig ook nooit iets ernstigs overkomen, anders dan ledematen die de dubbele dikte kregen vanwege insectenbeten en de bijna standaard opengeschaafde onderbenen.

Mijn fietsje voor de winkel parkeren is al de laatste van mijn zorgen. Stuurtas met geld, papieren en elektronica gaat mee naar binnen, fiets op slot, en waarschijnlijk zijn er maar weinig mensen die op het idee komen dat die fietstassen materialen bevatten die het stelen waard zijn. In de grote stad is dat natuurlijk een beetje anders, maar als je daar op reis al verzeild raakt zorg je gewoon dat fiets veilig geparkeerd staat op camping of in pensionkamer. Als het even kan vermijd ik boodschappen in Carrefours en andere giga-supermarkten, al was het maar omdat je er meestal met honger naar binnen gaat en met veel meer boodschappen buiten komt dan je logischerwijs kan vervoeren.

Kortom? probeer het deze zomer maar uit, en je bent misschien voor altijd verknocht aan het alleen reizen. Je zegt naar Portugal te willen gaan? nu, de Portugezen zijn extreem vriendelijke en bescheiden mensen, die het misschien wel vreemd vinden dat je alleen reist, maar absoluut niet opdringerig zijn? ook de mannen niet. In sommige regio?s is dat anders. Ik verzin dan ook meestal een werkende manlief aan het thuisfront, om niet al te veel discussie te hebben.

Veel solo(fiets)genot,

Groetjes,

Astrid

Hello,
Het doet me deugd te lezen dat al deze reacties zo positief zijn over alleen fietsen.
Ikzelf fiets ook meestal (=+- altijd) alleen , met groot genoegen, en ik liep reeds met het gedacht dat ik associaal ben of zo, zo steeds alleen op weg.
Wel heb ik steeds een gsm bij met een ingebouwde radio, en daar kan ik bij eenzame momenten wel echt van genieten.
Trouwens een gsm is geen verschrikkelijk ding, het is een prachtig communicatiemiddel in geval van nood, en zeker als je alleen bent.

Hi Vienna,

Vorig jaar ben ik in m'n eentje van Amsterdam naar Istanbul wezen fietsen en ik moet zeggen dat dat geen enkel probleem was. Ik heb totaal geen last gehad van mannen, maar daar ook geen aandacht aan besteed. Wel weet ik dat ze nogal dreigend over kunnen komen, zonder dat ze iets van je willen. Het is een gedachtje die in je hoofd zit, maar wel iets wat aanwezig kan zijn en je een onbehagelijk gevoel kan geven.

Aangezien de route die jij wil gaan fietsen een doorsnee route is en gezien de tijd dat je gaat, moet het geen probleem zijn. Je komt vast nog wel medefietsers tegen en wie weet haak je bij iemand aan of iemand bij jou.

Veel plezier alvast!!

Groet,
Rena :wink:
Hey,

tot nu toe heb ik al heel wat nuttige tips en positieve ervaringen gelezen. Ik zie het echt wel zitten.
Maar hoe is het als je in je eentje in zo'n 'zone acampada' moet camperen? Want volgens mijn fietsgids is er niet altijd een camping op fietsafstand...
Word je dan niet lastig gevallen, als ze zien dat je als vrouw alleen bent?

Een als je verdwaalt en je kent geen Spaans... Is het dan niet onmogelijk om de weg te vragen?
Ik ben van alle delen van Spanje (en frankrijk) waar ik door moet, een Michelin-kaart aan het zoeken. Dan kan ik me nog altijd op die kaart ori?nteren, moest ik de route kwijt zijn. Normaalgezien moet dat toch voldoende zijn...
Moet ik een Spaans woordenboek meenemen?

Greetz,
Vienna
Beste Vienna,

Een 'zona acampada' geeft geen ander effect dan een 'gewone' camping of wild camperen... alleen verdwijnen die momenteel ook wel eens door strictere milieuwetgeving. Dan blijft over: wild kamperen. Dat laatste doe ik zelf niet zo graag, ik vraag dan liever of ik in iemand zijn veld of tuin mag staan.

Spanjaarden zijn Spanjaarden en Fransen zijn Fransen... zo krijg je wel eens een ongewenst aanbod als je rond de Middellandse zee fietst, en ik ben ook wel een aantal keren potloodventers en rukkertjes tegen gekomen. Maar echt fysiek lastig gevallen ben ik nog nooit. Dat gebeurt je denk ik ook niet zo snel... het hangt er natuurlijk een beetje van af hoe je jezelf opstelt.

Kortom... ik voel me redelijk veilig in mijn eentje op reis. Als je trouwens eens op een leuke manier wat verder wil lezen van een vrouw alleen op stap, lees dan eens de boeken van Josie Dew... hoogst vermakelijk.
Groetjes,

Astrid

Hoi Vienna,

Misschien is het altijd wel nuttig om wat belangrijke woorden in het spaans te leren. De basiswoorden kunnen geen kwaad. Een klein taalgidsje voor het hoognodige is waarschijnlijk ook geen overbodige luxe, zeker als je je daarbij zekerder voelt.
Bovendien, denken we, zijn de meeste mensen nogal gecharmeerd als je een poging doet om hun taal te spreken. Nadeel is, dat ze denken dat je gelijk vloeiend die taal beheerst, maar ach.. daar valt ook wel weer mee te leven! Met een hoop handen en voetenwerk en daarbij wat basiswoorden kom je een heel eind!

Succes!

El & El