Vroeg opgestaan, zoals gebruikelijk, en dan toch ineens verrast worden door het voortschrijden van de tijd. Nou ja, toch de geplande trein van 10.32 naar Breda gehaald, en zelfs nog tijd gehad om een fietskaartje op mijn OV-chipkaart te zetten, en ook zelfs niet vergeten zelf in te checken.
De ontmoeting in Breda met Jaron, Toos en Theo verliep soepel en kort na elf uur gingen we op pad. Via een oranjegekleurde wijk de stad aan de westkant verlaten en spoedig geconfronteerd met de eerste druppels. Toch maar een regenjack aangetrokken, en dat bleek geen overdreven actie, want er viel een redelijke bak met water uit te lucht.
Met een bocht om het mooie Liesbos gereden, in zuidelijke richting richting grens. Een mooi afwisselend landschap met bos en velden. Bij Landgoed Pannenhoef, na een kilometer of 25 denk ik , de eerste pauze. Inmiddels was het droog geworden en ik durfde mijn regenjack wel weer uit te trekken. Daar leek ik kort na het verder rijden weer even spijt van te zullen krijgen, maar snel daarna verbeterde het weer sterk, en uiteindelijk reden we in de zon. We droogden goed op en bij de tweede pauze in Galder op een terras ("iets bij de koffie, nee dat hebben we niet"
)zaten we heerlijk in de zon van de koffie te genieten.
Via een prachtig fietspad langs de Mark reden we uiteindelijk Breda weer in, en op het station namen we afscheid.
Ik had van tevoren gezegd dat ik naar huis wilde fietsen als ik me na het rondje nog fit genoeg voelde, en dat ging eigenlijk best goed, dus mijn eTrex geprogrammeerd mij naar huis te begeleiden en rijden maar. Eenmaal de bebouwde kom van Breda uit was te voelen dat er een best wel stevige wind (kracht 3-4 uit het NW) stond die ik grotendeels dus tegen had. Toch was het prima te doen. In Zevenbergschen Hoek nog even op een terras wat gedronken (geen bier, hoewel me dat erg smakelijk voorkwam, maar daar heb ik in het verleden leergeld mee betaald), en daarna de laatste 20 km. Een leuke opsteker is altijd het voorbijrijden van filerijdende auto's, en dat genoegen was me deze keer gegund op de Moerdijkbrug waar, naar ik inschatte, een Oranje-stoet reed, van mensen die hoopten nog op tijd voor de wedstrijd tegen Mexico thuis te zijn. Mij lukte dat in elk geval ruimschoots.
Ik kon aan het eind van de dag ruim 100 km noteren, en dat geeft voldoende vertrouwen voor de geplande tocht naar Parijs later dit jaar.
Jaron, nogmaals bedankt voor de mooie route, ik kom zeker nog eens meerijden.
