Additionally, paste this code immediately after the opening tag: Lawaai op de camping. - Forum Wereldfietser

Lawaai op de camping.

Na Paas een tour naar Eifel en Moezel. 6 campings aangedaan. Lawaai kwam van alle kanten: weg, vaarwater, spoor en de lucht. Soms hels kabaal. Hoe ervaren Wf'ers dit ? Zijn er nog wel stille campings ?
Ook in de Eifel vind je nog rustige campings, echter die moet je soms wel even zoeken : dus bij Altenahr niet aan de Ahr, maar in een zijdal etc, ook kan je vaak op een drukke camping wel ergens een rustig plekje vinden. In het Moezeldal wordt het lastiger, want inderdaad: spoorlijn, rivier, weg en luidrustige toeristen. Nadat ik een keer moest overnachten naast tot diep in de nacht feestvierende buren (die aankwamen nadat mijn tentje er al stond) heb ik altijd oordopjes bij me.
Zeker, er zijn nog stille campings. Maar die liggen in mijn ervaring ver verwijderd van oorden van menselijke activiteit.
Of het komt door het klimmen der jaren (niet al te verwijderd van 50, niet piep, maar ook niet echt jong) of niet, ik ervaar zelf meer gevoeligheid voor verstorende geluiden in de nacht. Een zelfdiagnose richting hyperacusis gaat me te ver. Zo ernstig is het nu ook weer niet.

Desondanks ervaar ik vooral mechanische geluiden als tamelijk vervelend. Zeker in de avond en nacht, als de mens minder lawaai veroorzaakt, lijkt elk door apparaten voortgebracht geluid luider en penetranter. Een radio, ook al staat deze niet echt luid, maar is wel objectief duidelijk waarneembaar, kan mijn avonduren tamelijk onaangenaam maken. Zeker als het station waarop is afgestemd niet mijn muziek is. Op vriendelijk verzoek wordt meestal het volume wel aangepast of wordt het toestel uitgeschakeld als je uitlegt dat het geluid ver draagt. Een enkele keer ontmoet je een hork die er geen boodschap aan heeft. Dan laat ik de situatie niet verder escaleren, keer terug naar mijn stek, en hoop het beste ervan (met een kwartiertje wachten is het meestentijds gedaan). Van guitaar spelende en/of zingende mensen bij een kampvuur - als het geen lallen of brallen is - heb ik minder last (is dat een natuurlijker geluid?). Ook dat duurt meestal geen uren.

Het geruis van snelwegen, dat in de avond en nacht duidelijker waarneembaar wordt doordat de overige menselijke activiteit en daarmee geluidsbronnen afnemen, vind ik steeds vervelender worden. Het is jammer, dat daar geen uitknop op zit. :(

Zowel in 2007 (Continental Divide) als 2011 was ik in Canada en de USA. In de backcountry durfde ik, uit angst voor groot wild (beren) mijn oren niet te bedekken. Ondanks de afgelegenheid van sommige oorden waar ik overnachtte, was geregeld een treinfluit te horen. Veel spoorwegovergangen zijn daar enkel beveiligd met een AKI en vaak staan er alleen maar Andreaskruizen en is de machinist verplicht veelvuldig aan de fluit (geluidsfragmenten) te hangen. Omdat spoorbeddingen (en fijne fietswegen) in moeilijk terrein (Rockies bijv.) vrijwel altijd de rivierdalen volgen werd mijn nachtrust geregeld aangetast. Nadat ik in de Columbia River Gorge een paar nachten om die reden minder goed sliep ben ik gehoorbescherming gaan gebruiken. Ik kreeg van een medekampeerder, die er ook last van had, maar beter was voorbereid, oordopjes van de wegwerpvariant. Waarschijnlijk ken je ze wel: van die gele kunststof rolletjes, die je wat moet verkleinen door ze tussen je vingers te rollen en dan in de gehoorgang plaatst.

Met oordopjes in is voor mij de rust teruggekeerd. Bij warm weer kan het ietwat oncomfortabel zijn en ook de eerste paar nachten was het wennen, maar ik heb ze sindsdien wel standaard in mijn reisbagage. Mijn voorraad van toen is nog niet uitgeput, zodra ze op zijn, stap ik over op de afwasbare en daardoor milieuvriendelijker variant. Kan iemand mij uit eigen ervaring een bepaald model, type of merk aan- of afraden?

De voor mij ultieme test wordt het slapen in het verlengde van een start- of landingsbaan voor vliegtuigen. Ooit kwam ik laat aan op de luchthaven Gardermoen en was te moe en onbekend met de omgeving om alvast een stukje te fietsen. Ik plaatste mijn tent in het groen. Plotsklaps in de hele vroege ochtend werd ik gewekt. Horen en zien verging me. Mijn tent was hel verlicht. Ik had geen idee wat me overkwam. Toen ik in pure paniek in minder dan 5 seconden mijn slaapzak was uitgewurmd en in mijn ondergoed blootvoets naast mijn tent stond, werd mij duidelijk wat er aan de hand was.
Er was een andere landingsbaan in gebruik genomen en op minder dan 30 meter boven mij kwamen de vliegtuigen met korte tussenpozen en donderend geraas over. De landingslichten maakten mijn nacht tot dag. De piloten die mij die ochtend zagen hebben vast en zeker hartelijk gelachen om die verwilderd uitziende, schaarsgekleedde en enigszins domme kampeerder. Als oordoppen tegen dat lawaai helpen ...
Helaas kan je soms moeilijk van te voren inschatten wat er 's nachts gaat gebeuren op je camping. (Zo bleek op de stadscamping in Wenen pal boven mijn tent een lantaarnpaal te staan die de hele nacht aan ging. Had ik bij het opzetten van mijn tent bij daglicht niet gezien. Vergelijkbare dingen gebeuren met geluid vrij vaak.) Mijn oplossing is inderdaad oordoppen meenemen voor het geval dat.

Ik ben groot liefhebber van alpine oordoppen. Ik zie wel op de site dat ze hun sleepsoft vervangen hebben door een nieuwer model, daar heb ik geen ervaring mee. Het gedeelte dat in je oor gaat is van zacht materiaal en dat kan eventueel bijgeknipt worden voor kleine oren, er zitten instructies bij. Ik heb kleine oren maar het was niet nodig om ze te knippen. Ik gebruik ze soms ook bij het studeren.

Als je echt een heel lichte slaper bent is het misschien niet genoeg, het dempt niet alles. Voor mij is het effect dat ik het gevoel heb dat het geluid veel verder weg is, waardoor mijn brein het onbelangrijk vindt. Ik heb nog weleens op festivals gewerkt en dat is wel de luidste camping die ik ooit heb meegemaakt. Dankzij de oordopjes voelde het niet meer alsof mensen pal naast mijn tent stonden te praten, maar een stukje verderop.
SanneB schreef:Helaas kan je soms moeilijk van te voren inschatten wat er 's nachts gaat gebeuren op je camping. (Zo bleek op de stadscamping in Wenen pal boven mijn tent een lantaarnpaal te staan die de hele nacht aan ging. Had ik bij het opzetten van mijn tent bij daglicht niet gezien. Vergelijkbare dingen gebeuren met geluid vrij vaak.)
[...]
Ik ben groot liefhebber van alpine oordoppen.
Ja, lantaarnpalen in de nacht, dat is voor mij ook een grote ergernis. Ik erger me dan vooral aan mezelf: ik weet dat het me erg stoort, ik weet dat ik er bij de selectie van een plekje op moet letten, maar als ik dan toch in de schijnwerpers sta, baal ik. Gelukkig is het zo incidenteel, dat ik geen slaapmasker meeneem.

Dank voor de link voor de oordoppen. Ik had bij een buitensportzaak al wel wat zien liggen, maar me er nog niet verder in verdiept. Dit is een goed vertrekpunt.
Ik ben gelukkig van het type dat nog door een kanonschot heen slaapt. (aan de Franse kust bijvoorbeeld een enorme onweersstorm over de camping gehad waardoor bijna alle tenten plat gegaan waren, de boel deels onder water stond en mensen het water uit de tent moesten hozen. Mijn tentje bleef echter perfect staan en ik werd dus de volgende morgen rustig wakker met de vraag wat er eigenlijk gebeurt was :D )

Ik snap echter je irritatie wel. Veel landen beginnen steeds meer lawaai te hebben. Dit is de reden dat ik steeds verder noordelijk trek.
Van treinen of wegverkeer heb ik eigenlijk nooit last. Gekmakend zijn de boemboem-openluchtdisco's in Zuid-Europa, maar het zijn toch vooral de geluiden op de camping zelf die voor deels doorwaakte nachten zorgen: midden in de nacht dronken uit de kroeg terugkerende kampeerders, relatieproblemen die om drie uur 's nachts plotseling opgelost moeten worden, en op nummer één qua frequentie: de luid ronkende kampeerder in zijn tentje. Voor we een plek kiezen, schatten we altijd eerst hoe hoog de buurman op de snurkindex scoort (corpulentie, leeftijd, bier).
Lennart-Tampico schreef:Veel landen beginnen steeds meer lawaai te hebben. Dit is de reden dat ik steeds verder noordelijk trek.
Scandinaviëfan meldt zich present! Ofschoon ik me in Alberta, British Columbia maar vooral Yukon & Northwest Territories ook wel erg happy voelde. Zo weinig volk, zo'n rust en stilte, zo weids, zo heerlijk.
peter de rijk schreef:Van treinen of wegverkeer heb ik eigenlijk nooit last.
In Nederland, en in andere delen van Europa, slaap ik ook wel door de spoorgeluiden heen. Luister maar eens naar de geluidsfragmenten in de link die ik hierboven gaf. Die tyfoonsignalen dringen goed door (en met goede reden).
peter de rijk schreef:Gekmakend zijn de boemboem-openluchtdisco's in Zuid-Europa, maar het zijn toch vooral de geluiden op de camping zelf die voor deels doorwaakte nachten zorgen: [...]snurkindex[...].
Ik prijs mij gelukkig dat ik vrijwel altijd de jaarlijkse, zomerse, volksverhuizing kan ontlopen. Campings met meer dan ca. 25 plaatsen mijd ik als de pest. Zodra veel volk dicht op elkaar zit, worden alle eigenschappen van de medemens onaangenaam.
Haha, snurkindex (schuddebuikend van het lachen), ik zie het al voor me. De receptionist(e) vraagt bij het inchecken op de camping: "En meneer, wat is uw snurkindex? Kunnen we een goed plekkie voor u uitzoeken!" :lol: :lol: :lol:
janenliseth schreef:Na Paas een tour naar Eifel en Moezel. 6 campings aangedaan. Lawaai kwam van alle kanten: weg, vaarwater, spoor en de lucht. Soms hels kabaal. Hoe ervaren Wf'ers dit ? Zijn er nog wel stille campings ?
In 2010 "crashte" ik bij de Moezel, in Cochem.

In Koblenz was een leuk trekkers veldje op de camping aan de Rijn, vlak bij de landtong het Deutsches Eck. Het was mooi en warm weer die dag en veel stelletjes zaten buiten. Ik wilde graag slapen rond 22:00 uur maar moest mijn bedtijd aanpassen aan de overige bezoekers omdat die nog buiten zaten. Gelukkig had ik oordoppen, maar overal stonden lantarenpalen waardoor het voor mij veel te licht was om te kunnen slapen. Ik ben toen naar de camping receptie gelopen met de vraag of de verlichting uitgeschakeld kon worden. Dat hebben ze gedaan! Dat was dus erg fijn. Daarna kon ik met oordoppen in wel slapen.

Langs de Moesel vond ik het maar een vervelende omgeving met een boel toeristische drukte. Ik werd nog kwaad van een camping afgestuurd toen ik na 10 minuten wachten bij een receptie die volgens het bord open zou zijn maar niet bemand was zelf even het terrein op fietste om te kijken of er een leuke plek was want ik wilde die dag niet veel fietsen want ik was moe. De eigenaresse werd erg boos op mij want ik had op haar moeten wachten voordat ik het terrein op liep. Zo gaat dat daar, nogal anders dan op de Scandinavische campings.

Het humeur was, ook door andere persoonlijke omstandigheden, al niet best. Ik had een rustige plek nodig om even bij te komen en fietste verder naar Cochem. Steeds langgerekte campings propvol met toeristen. Uiteindelijk vond ik er een bij Cochem die eigenlijk al vol zat, maar er was voor een fietser nog wel een plekje. Tot 23:00 uur zaten Engelsen tegenover mij vuurtje te maken en troep te verbranden. De vader kwam dronken uit zijn caravan en maakte kennis met zijn Franse buren. Daarna werd er veel gedronken en werd het steeds lawaaiiger. De barbecue ging na 0:00 uur aan en ik had er genoeg van. Ik heb mijn spullen ingepakt en ben zonder overleg ergens anders op de camping gaan staan. Helaas hadden daar mijn buren continu de radio aan.

De volgende dag besloot ik landinwaarts te gaan met het idee dat de campings daar wat rustiger zouden zijn. Ik kwam op een mooie camping in het bos. Helaas wees de eigenaar mij een plek aan, bij een kampvuur plek. Normaal zet ik mijn tent altijd zo ver mogelijk weg van vuur plaatsen omdat het mensen en lawaai aantrekt. Tot 23:00 uur was het rustig en ik lag rond 22:00 uur in mijn tent om te slapen. Rond 23:00 uur begonnen mijn buren hout te verzamelen voor een kampvuur. Regelmatig liep men langs mijn tent om uit de automobiel kofferbak nieuwe bierflessen op te halen en het werd steeds lawaaiiger bij het kampvuur waar ik niet ver vanaf stond. Rond 01:00 uur besloot ik vrij chagrijnig eens te vragen of deze idioten misschien wat stiller konden zijn. Ik ben wel vriendelijk gebleven maar dat kostte moeite. Tot mijn verbazing zat de camping eigenaar ook bij het vuur. Zo'n 10 minuten fluitserde men waarna het steeds weer lawaaiiger werd. Ook de rook trok precies over mijn tent dus echt lekker fris was het niet. Rond 3:00 uur gingen de mensen naar bed.

Sindsdien ben ik niet meer naar dit soort toeristische gebieden gedaan. Ik heb er een enorme hekel aan en vind het ontzettend asociaal. Wildkamperen is dan een betere optie in deze gebieden. Vroeger had je nog "abendruhe" in Duitsland vertelde een vriend mij, dan zou het vanaf 22:00 uur stil moeten zijn. Tegenwoordig probeer ik wat vaker de tent ergens in het wild te plaatsen hoewel het in de gebieden waar ik vaak fiets (Noord Duitsland en Scandinavië) doorgaans veel rustiger is op de campings.
jeroen_ schreef:Helaas hadden daar mijn buren continu de radio aan.
Gelukkig, ik ben niet de enige die een radio in de buitenlucht storend vindt. Je wordt op je vraag om het ding uit te doen soms aangestaard ... alsof je een buitenaardse cultuurbarbaar bent. Maar ja, of dat volk ooit de vleugelslag van kolibries of mooier 'hummingbirds' (omdat die naam het zoemende geluid van hun vleugelslag benadrukt) heeft ervaren?
jeroen_ schreef:Vroeger had je nog "abendruhe" vertelde een vriend mij, dan zou het vanaf 22:00 uur stil moeten zijn.
Hee, dat ken ik van Duitse campings ook wel. Niet overal, maar het bestaat nog steeds. Een goede campingbaas dwingt het af, door tijdig en kordaat optreden.
Wat naar mijn idee in Duitstalige gebieden minder strikt wordt nageleefd is de "Mittagsruhe", ruim rond lunchtijd. Dat ging dan zelfs zover dat de receptie en de toegangspoort werden afgesloten. En o wee als je een radio had aanstaan, hoe zacht ook (aardvark had geen radio bij zich). Spelende, rumoerige kinderen werden evenmin getolereerd. Of was ik verzeild geraakt in een rusthuis? Hoe dan ook, het had wel iets. Ofschoon, eisen van kinderen dat ze echt stil zijn, op een camping, in de buitenlucht? Dat gaat mij in elk geval te ver.
@aardvark: bedankt voor de link naar de wiki pagina over Mittagsruhe, ik kende dat nog niet, interessant.

Ik zou wel eens in een tijdmachine willen kunnen stappen om te ervaren hoe het 30 geleden terug op de campings was.
Deze zomer gekampeerd in Walenstadt aan de Walensee in Zwitserland. Het was mooi weer, het was weekend en de camping was al druk toen wij er aan kwamen. Tegen de avond moest je opletten niet over de scheerlijnen te struikelen, ging overal de barbecue aan en werd er muziek gemaakt. Wonder boven wonder was het toen wij rond elven naar bed gingen al redelijk rustig en ik heb de hele nacht goed geslapen, zo kan het dus ook!
jeroen_ schreef:Ik zou wel eens in een tijdmachine willen kunnen stappen om te ervaren hoe het 30 geleden terug op de campings was.
Maak jezelf niks wijs, schorriemorrie bestond toen ook al, net als beschaafde lui. Het gaat erom of je van goede wil bent, en of je een aanmerking op je gedrag tolereert. En aldus echt rekening houdt met je medemens.

Maar terug on topic. Volgens mij ging het janenliseth vooral ook om niet direct te beïnvloeden, dus niet met gedrag te maken hebbende, mechanisch voortgebrachte geluiden.
janenliseth schreef:Lawaai kwam van alle kanten: weg, vaarwater, spoor en de lucht. Soms hels kabaal.
De natuurkampeerterreinen in nederland, daar kom ik wel vaak, ook veel verschillende.
Het is jammer als blijkt dat het terrein vlak langs een weg ligt. Met van die keitjes bijvoorbeeld. Autoverkeer valt dan nog meer op. Zeker in het weekend als het op een route blijkt te liggen naar de plaatselijke uitgaansgelegenheden.
Vanmorgen op de camping bij El Chorro te Andalusië gewekt met motorzagen, hanengekraai en hondengeblaf. :shock:
Wij hebben herfst 2012 en voorzomer 2013 gefietst langs de Duitse rivieren: Rijn, Ahr, Erft, Rur, Lahn, Weser. Het weer zorgde voor rustige campings, dus van medegasten geen last: ze waren er meestal niet. Maar omdat je door de dalen fietst, blijf je altijd in de buurt van de auto- en spoorwegen. En dat kan overlast geven...

Afbeelding
Polling schreef:[...]de Duitse rivieren: Rijn[...] en spoorwegen. En dat kan overlast geven...
Dank Polling, dat roept bij mij een herinnering naar boven. In het najaar van 2012 verbleef ik op een camping in Keulen in het stadsdeel Poll, ook niet ver verwijderd van een verkeers- en een spoorbrug. Nu denk je wellicht dat ik daar overlast van had. Het viel wel mee, doordat de camping erg veel lager, net naast de rivier de Rijn vrijwel in de winterbedding ligt. Het geluid waaide er als het ware overheen.
De herrie kwam tweemaal per avond, net als het verkeersgeruis nog verder afnam en de stadsgeluiden stiller werden: eenmaal bij de aftocht uit & eenmaal bij de terugkeer naar het centrum van een partyboot op het water ... mag je dan wensen dat de scheepsjongen is vergeten om een afsluiter onder de waterspiegel dicht te draaien?
Voor het geluid van de Amerikaanse treinhoorns mogen ze me elk moment van de dag wakker maken...
Bedankt voor de link naar de geluiden!
snowfreakyvon schreef:De natuurkampeerterreinen in nederland, daar kom ik wel vaak, ook veel verschillende.
Het is jammer als blijkt dat het terrein vlak langs [cursivering van mij - Carl] een weg ligt.
Vergis je niet; natuurkampeerterrein De Oude Boomgaard tussen Linschoten en Oudewater ligt 2 km van de doorgaande weg vandaan, toch hoor je daar autoverkeer. En op Bergvlietse Bossen, tweeenhalve beboste kilometers van de dichtstbijzijnde N-weg, hoor je lekker geen verkeer, maar er is wel een kennel vlakbij...

Overigens sta ik toch graag op beide terreinen omdat er veel voordelen tegenover kleine nadeeltjes staan. Ook ik heb altijd oordopjes bij me, maar ik vind het jammer als ik die moet gebruiken omdat ik wel graag vogels hoor (die overigens ook een pestherrie kunnen maken, maar gek genoeg vinden veel mensen dat juist 'stilte').

Off-topic:
jeroen_ schreef: Ik zou wel eens in een tijdmachine willen kunnen stappen om te ervaren hoe het 30 geleden terug op de campings was.
http://vimeo.com/56432222 :lol:

Carl
Carl schreef: http://vimeo.com/56432222 :lol:
Carl

Carl, bedankt voor de link naar het vermakelijke filmpje :)