di 28 jan, 2014 21:32
Sinds 27 februari 2013 zijn we eigenaar van twee Santos Travelmasters. Deze fietsen hebben we aangeschaft voor onze kinderen, op dat moment 9 en 10 jaar oud, om te gebruiken als vakantiefiets en voor fietstochten. De Santos fietsen dienen daarbij de vervangers te worden van de twee jaar intensief gebruikte Alpina Girlpower en Sparta Young (beide uitgerust met 3-versnelling Nexus-naven). Omdat we voor onze 6e fietsvakantie voor de Hart van Engeland route hebben gekozen, de kinderen de Alpina en de Sparta ontgroeid waren en deze fietsen qua versnellingen ongeschikt zijn voor een dergelijke route, hebben we ons laten overhalen tot de aanschaf van twee Travelmasters. Om te dienen als kinderfiets een extreme oplossing (qua investering), maar met als motivatie dat we topkwaliteit kopen waar onze kinderen in principe een fiets built for life aan hebben. Om de fietsen passend te krijgen zijn deze door onze fietsenmaker licht gemodificeerd: behalve de keuze voor een 17” frame, is de zadelpen ingekort en is er een stuurpen gemonteerd die het stuur dichter bij het zadel brengt.
Tot onze spijt hebben de Travelmasters niet aan onze verwachtingen voldaan. Deze fietsen zijn op dit moment nog geen jaar oud, maar kennen inmiddels een lange historie van kleine en grote problemen. Op het gebied van betrouwbaarheid en gebruiksgemak kunnen ze tot op dit moment eenvoudig niet in de schaduw staan van de Alpina en de Sparta, laat staan van onze eigen Gazelle Medeo’s van nu 11 jaar oud. Let wel, de Travelmasters zijn fietsen die ruim 13! keer duurder zijn dan de Alpina en de Sparta, 4! keer duurder dan onze eigen Gazelle’s. Voor een dergelijke prijs mag ik toch op zijn minst verwachten dat:
1. Alle onderdelen er aan blijven zitten, zonder spontaan los te trillen;
2. De schakeling (versnellingen) het onder normale omstandigheden gewoon blijft doen. Dat was toch eigenlijk de hoofdreden voor deze investering.
Om het hier even scherp te stellen: De Alpina en de Sparta, noch onze eigen Gazelle’s, hebben op deze punten ooit teleurgesteld. Uit het onderstaande blijkt dat dit voor wat betreft de Travelmasters in het geheel niet het geval is.
Travelmaster probleempunten (beide fietsen) na aflevering
1. De aandrijving loopt extreem zwaar. (onder aandrijving versta ik de gecombineerde loopeigenschappen van pedalen, crankstel, kettingaandrijving en Rohloff naaf). Ik kan niet discrimineren welk van deze onderdelen de grootste bijdrage levert aan het probleem, maar ik heb de indruk dat het met stip op één de chain glider is, op de voet gevolgd door de Rohloff naaf (zie ook onder punt 2).
2. Het achterwiel loopt zwaar. Zelfs in 11e versnelling (prise direct voor een Rohloff naaf) staat het achterwiel na luttele omwentelingen stil. De Nexus-naven lopen in 2e versnelling (prise direct) aanmerkelijk lichter dan in 1e of 3e, maar in alle versnellingen veel lichter dan de Rohloff-naaf.
Punt 1: opgelost door onze fietsenmaker door de chain glider te vervangen voor een kettingschermpje.
Punt 2: is volgens de fietsenmaker niks aan te doen.
Travelmaster probleempunten (beide fietsen) na afloop van de Hart van Engeland Route
Opmerking vooraf: de km-stand vóór vertrek is ca. 1.500, beide fietsen hebben hun 2e check door onze fietsenmaker achter de rug. We gaan dus niet met fietsen “net uit het krat” op pad.
1. Schakelen gaat op den duur (km-stand 2.100) veel te zwaar: veranderen van versnelling met natte(regen) of bezwete (als het niet regent) handen ook voor mij gewoon niet mogelijk.
Dit is een zeer serieus probleem, want maakt dat je in een klim, die opeens steiler wordt en terugschakelen nodig maakt, gewoon stilvalt en moet afstappen. Dit gebeurt dus ook op wegen met achteropkomend verkeer. Als je uiteindelijk (als kind) stilvalt en naar rechts (Engeland) van de fiets moet springen om niet te vallen, sta je dus letterlijk in het pad van het achteropkomende verkeer, stil op de helling.
Opgelost door met een papieren zakdoek rond de gripshifter verder te rijden (op een fiets van ruim 3 mille!, treurig), zodat je tenminste voldoende koppel op de shifter uit kan oefenen om met voldoende geweld van versnelling te veranderen.
2. De ketting moet ingekort, want is niet meer te spannen (excenter staat, bezien vanaf NA-zijde, nu op 9 uur).
Oorzaak: reeds bij aflevering stond de excenter tussen 6 en 7 uur (bezien vanaf NA-zijde), i.p.v. tussen 3 en 4 uur.
Het grootste deel van het stelbereik was dus reeds bij aflevering al niet meer beschikbaar voor stellen van de ketting.
Noot: vlak voor vertrek heb ik de zaak zelf voor de 2e maal afgesteld, de ketting staat strak, maar het excenter staat nu ook op 9 uur. De huidige rek komt dus volledig voort uit de laatste 1.200 km (Noot: met een kind van 35 kg in het zadel, niet een zware volwassene). Aan het eind van de Engeland route staan de kettingen van beide Travelmasters zó los dat deze nog net 2 a 3 mm “los” blijven van de achtervork. De ketting heeft midden tussen de tandwielen nu een "travel" naar boven en beneden van 8 to 9 cm!
3. De sloten (Protagtor) waren op een gegeven moment ook door mij gewoon nauwelijks meer te bedienen.
Oorzaak: droge montage. Zelf opgelost door deze goed in te vetten (pre-Engeland probleempje). Het slot van TM1 vertoond na 2.700 km bovendien een `rammel`, die zeer irritant is. Als het asfalt niet biljartlakenstrak is, hoor je aanhoudend een klek/klek klekkerdeklek geluid van de fiets komen. Fijn, zo´n dure rammelkast. Probleem is nog niet opgelost.
4. De gemonteerde SANTOS Travelmaster pedalen zijn niet bestand tegen schoenen: de reflectors worden er spontaan uitgedrukt. De asymmetrische wijze van ontwerp van het pedaal is hier debet aan: de reflector wordt aan achterzijde eenvoudig niet door het pedaal afgeschermd van je schoen. Daarnaast zijn ze, behalve loodzwaar, geen garantie tegen afglijden, reden waarvoor ze ons zijn aanbevolen. Mijn dochter is hier wel heel pijnlijk achter gekomen, want de ene keer dat ze met haar linkervoet naar voren van het pedaal is geschoten heeft ze moeten bekopen met drie centimeters lange krassen die dwars door de huid in haar kuit zijn gekerft. Als het aan mij ligt, worden deze pedalen nu nog omgeruild voor Koga Sole-Mate’s.
Specifieke problemen met Santos Travelmaster TM1 na afloop van de Hart van Engeland Route
1. Rohloff naaf lekt/zweet olie NA-zijde
Onze fietsenmaker stelt dat dit “normaal” is, en onderneemt hierop i.e.i. (augustus 2013) geen actie. Het probleem wordt echter alleen maar groter, en op 24 januari jl. heb ik alsnog het wiel aangeboden ter reparatie. Dit betekent echter wel wéér een rit naar de fietsenmaker, en wéér een fiets die enige tijd niet beschikbaar is.
2. Stuur onderweg losgeraakt.
Oorzaak: ankerbout niet op moment bij aflevering.
Een serieus veiligheidsaspect
3. Balhoofd onderweg losgelopen. Borgmoer nog maar op twee a drie draadgangen vast.
Oorzaak: Balhoofd niet op moment afgemonteerd bij aflevering.
Een serieus veiligheidsaspect, fiets wordt op hoge snelheid onbestuurbaar. (zo ook ontdekt, omdat mijn zoon in een afdaling zegt dat zijn fiets niet meer goed stuurt!)
4. Koplampbevestiging aan voorvork losgetrilt.
Oorzaak: ontwerp bevestigingsbeugel (nu een gebogen 3 mm RVS draadje)
Dit kan gewoon niet duurzaam vast blijven zitten.
Gevolgschade: lak weggesleten tot op blank metaal voorvork.
Opgelost door onze fietsenmaker door een andere beugel voor de koplampbevestiging toe te passen.
5. In samenhang met 4: voorspatbord losgeraakt t.p.v. voorvorkbevestiging onder het balhoofd, spatbord heeft de lak aan binnenzijde vorkpoot tot op het blanke metaal doorgesleten. Foto toont de slijtplek op het spatbord, waar dat tegen de voorvork heeft staan schavielen.
6. De achterrem (Magura) blijkt niet goed uitgelijnd bij initiële montage. Daarmee bedoel ik dat als ik de stelschroef van de remhandle zo afstel dat de rem niet aanloopt, ik, bezien in rijrichting, aan de linkerkant ca. 0.3 mm speling heb tussen remblok en velg, terwijl dat dan aan de rechterkant tot 3.3 mm speling leidt. Speling gemeten met voelermaten. Deze speling, nodig om de zaak niet aan te laten lopen, maakt dat de remhandel haast tot aan het handvat moet worden ingetrokken om enige remwerking te krijgen, wat voor de berijder tot een slechte controle over de uitgeoefende remkracht leidt. De fietsenmaker heeft dit probleem opgelost door de rechterremklauw met een grote waterpomptang te verschuiven in de bevestigingsklem, zie foto. De pijl geeft de verschuivingsafstand aan, d.w.z. de afstand waarover de remklauw in de beugel is verschoven. Als ik de montagevoorschriften van Magura er op nasla, dan blijkt dat 1: de initiële afstelling dient plaats te vinden door de klauwen op een “dummy” velg (zonder band) uit te lijnen (wat dus niet of niet correct is gebeurd) en dat 2: een “oplossing” van dit probleem door de klauw op een later moment met grof geweld te verschuiven in de klembeugel door Magura niet is toegestaan.
Los van bovenstaande mishandeling van de Magura’s an sich, zijn de wielen, en dan met name het achterwiel, niet te demonteren zonder de band leeg te laten lopen. Dit vanwege het aspect dat de linkerklauw een vaste klauw is. Nu zult u stellen dat de wielen er alleen met een lekke band uit hoeven: was dat maar waar! Als het aan mij ligt ruil ik de Magura’s van de Travelmasters nu nog om voor Shimano Deore XT V-brakes, want die zijn 1) 300 gram lichter, 2) beide klauwen bewegen weg van de velg, wat veel handiger is bij het uitnemen van de wielen, 3) een bowdenkabel en remblokjes zijn overal te krijgen en te repareren, i.t.t. een hydrauliek leidingkje en de hyperspeciale blokjes van Magura, en 4) remmen net zo hard. Als er mensen zijn die ook motorrijden, zoals ik, dan weten ze wat een "rolling-stoppie" is. Geen probleem met mijn Gazelle met Shimano V-brakes, en zeg nou zelf: kun je nóg harder remmen dan rijdend op voorwiel met het achterwiel dertig centimeter van de grond?
Specifieke problemen met Santos Travelmaster TM2
1. Afstandsbusje onderste bevestigingspunt bagagedrager NA-zijde ontbreekt.
Gevolg: bagagedrager zit scheef. Opgelost door onze fietsenmaker met een stapeltje onderlegringetjes, ná onze fietsvakantie.
2. De snelbinder is aan A-zijde spontaan losgeschoten en rond de naaf gewikkeld met blokkerend achterwiel tot gevolg.
Een serieus veiligheidsaspect. Het gebeurde nu gelukkig in een klim, maar in een afdaling loopt iets dergelijks gewoon ernstig af. Bij afdalen in Devon en Cornwall haal je moeiteloos en in no time snelheden van 50 km per uur en meer. De wijze van bevestigen van de snelbinder is hier debet aan: de haak kan eenvoudig van de drager af schuiven tijdens het rijden/door beweging van de tassen.
Tenslotte, voor onze volgende uitdaging heb ik een 2e set bidonhouders gemonteerd in het frame. Tot mijn verbazing lukt dat niet, zonder dat de bidon op de onderste framebuis staat. Om enige speling te krijgen tussen bidon en framebuis moet ik de houder maximaal omhoog schuiven. De verbinding tussen houder en frame is nu echter niet meer vormgebonden, maar louter krachtgebonden. Een klein beetje relaxatie van bout/houder/frame en de houder schuift gewoon naar beneden zodat de bovenzijde van het sleufgat rust op de bout. De bidon staat dan wel op de framebuis, en zal daar door de lak heen schavielen! De boutgaten voor de 2e bidon 5 tot 10 mm hoger op de framebuis monteren had dit probleem eenvoudig kunnen voorkomen. Nu een onhaalbare kaart om nog te wijzigen.
Samenvatting
De Travelmasters hebben tot op heden in het geheel niet aan onze verwachtingen voldaan. De grondoorzaak van de meeste hierboven aangehaalde problemen (niet meer/zeer zwaar schakelen, excenters reeds bij aflevering bijna aan einde stelbereik, remklauw niet uitgelijnd, olielekkage Rohloff naaf etc. etc. etc.) ligt mijns inziens besloten in een onzorgvuldige afmontage van de fietsen. Andere (pedalen waar geen reflector in blijft zitten, koplampen die lostrillen, spatborden die t.b.v. montage zijn platgeknepen) zijn wat mij betreft eenvoudig onzorgvuldige componentkeuzes. Voor hetzelfde geld is het in 1 keer goed. SANTOS heeft nu een jaar de kans gehad om adequaat op deze problemen te acteren, en is uitgebreid op de hoogte gesteld, maar heeft vooralsnog niet de moeite genomen om contact op te nemen.
Na het spenderen van 6 mille voor twee fietsjes, waarvan de ronkende teksten op de website van Santos, Christophorus etc. etc. deze fietsen hemelhoog prijzen, voel ik me op dit moment toch tamelijk bekocht. Ben ik te kritisch, en haalt elke échte wereldfietser zijn schouders op bij zo'n beetje tegenslag op een asfaltstukkie van 1.200 km, of......
Ik weet wel dat de vervangers van onze inmiddels wel versleten "confectie" Gazelle's van nu 11 jaar oud en ca. 45.000 km in ieder geval géén SANTOSSEN gaan worden.
Tot onze spijt hebben de Travelmasters niet aan onze verwachtingen voldaan. Deze fietsen zijn op dit moment nog geen jaar oud, maar kennen inmiddels een lange historie van kleine en grote problemen. Op het gebied van betrouwbaarheid en gebruiksgemak kunnen ze tot op dit moment eenvoudig niet in de schaduw staan van de Alpina en de Sparta, laat staan van onze eigen Gazelle Medeo’s van nu 11 jaar oud. Let wel, de Travelmasters zijn fietsen die ruim 13! keer duurder zijn dan de Alpina en de Sparta, 4! keer duurder dan onze eigen Gazelle’s. Voor een dergelijke prijs mag ik toch op zijn minst verwachten dat:
1. Alle onderdelen er aan blijven zitten, zonder spontaan los te trillen;
2. De schakeling (versnellingen) het onder normale omstandigheden gewoon blijft doen. Dat was toch eigenlijk de hoofdreden voor deze investering.
Om het hier even scherp te stellen: De Alpina en de Sparta, noch onze eigen Gazelle’s, hebben op deze punten ooit teleurgesteld. Uit het onderstaande blijkt dat dit voor wat betreft de Travelmasters in het geheel niet het geval is.
Travelmaster probleempunten (beide fietsen) na aflevering
1. De aandrijving loopt extreem zwaar. (onder aandrijving versta ik de gecombineerde loopeigenschappen van pedalen, crankstel, kettingaandrijving en Rohloff naaf). Ik kan niet discrimineren welk van deze onderdelen de grootste bijdrage levert aan het probleem, maar ik heb de indruk dat het met stip op één de chain glider is, op de voet gevolgd door de Rohloff naaf (zie ook onder punt 2).
2. Het achterwiel loopt zwaar. Zelfs in 11e versnelling (prise direct voor een Rohloff naaf) staat het achterwiel na luttele omwentelingen stil. De Nexus-naven lopen in 2e versnelling (prise direct) aanmerkelijk lichter dan in 1e of 3e, maar in alle versnellingen veel lichter dan de Rohloff-naaf.
Punt 1: opgelost door onze fietsenmaker door de chain glider te vervangen voor een kettingschermpje.
Punt 2: is volgens de fietsenmaker niks aan te doen.
Travelmaster probleempunten (beide fietsen) na afloop van de Hart van Engeland Route
Opmerking vooraf: de km-stand vóór vertrek is ca. 1.500, beide fietsen hebben hun 2e check door onze fietsenmaker achter de rug. We gaan dus niet met fietsen “net uit het krat” op pad.
1. Schakelen gaat op den duur (km-stand 2.100) veel te zwaar: veranderen van versnelling met natte(regen) of bezwete (als het niet regent) handen ook voor mij gewoon niet mogelijk.
Dit is een zeer serieus probleem, want maakt dat je in een klim, die opeens steiler wordt en terugschakelen nodig maakt, gewoon stilvalt en moet afstappen. Dit gebeurt dus ook op wegen met achteropkomend verkeer. Als je uiteindelijk (als kind) stilvalt en naar rechts (Engeland) van de fiets moet springen om niet te vallen, sta je dus letterlijk in het pad van het achteropkomende verkeer, stil op de helling.
Opgelost door met een papieren zakdoek rond de gripshifter verder te rijden (op een fiets van ruim 3 mille!, treurig), zodat je tenminste voldoende koppel op de shifter uit kan oefenen om met voldoende geweld van versnelling te veranderen.
2. De ketting moet ingekort, want is niet meer te spannen (excenter staat, bezien vanaf NA-zijde, nu op 9 uur).
Oorzaak: reeds bij aflevering stond de excenter tussen 6 en 7 uur (bezien vanaf NA-zijde), i.p.v. tussen 3 en 4 uur.
Het grootste deel van het stelbereik was dus reeds bij aflevering al niet meer beschikbaar voor stellen van de ketting.
Noot: vlak voor vertrek heb ik de zaak zelf voor de 2e maal afgesteld, de ketting staat strak, maar het excenter staat nu ook op 9 uur. De huidige rek komt dus volledig voort uit de laatste 1.200 km (Noot: met een kind van 35 kg in het zadel, niet een zware volwassene). Aan het eind van de Engeland route staan de kettingen van beide Travelmasters zó los dat deze nog net 2 a 3 mm “los” blijven van de achtervork. De ketting heeft midden tussen de tandwielen nu een "travel" naar boven en beneden van 8 to 9 cm!
3. De sloten (Protagtor) waren op een gegeven moment ook door mij gewoon nauwelijks meer te bedienen.
Oorzaak: droge montage. Zelf opgelost door deze goed in te vetten (pre-Engeland probleempje). Het slot van TM1 vertoond na 2.700 km bovendien een `rammel`, die zeer irritant is. Als het asfalt niet biljartlakenstrak is, hoor je aanhoudend een klek/klek klekkerdeklek geluid van de fiets komen. Fijn, zo´n dure rammelkast. Probleem is nog niet opgelost.
4. De gemonteerde SANTOS Travelmaster pedalen zijn niet bestand tegen schoenen: de reflectors worden er spontaan uitgedrukt. De asymmetrische wijze van ontwerp van het pedaal is hier debet aan: de reflector wordt aan achterzijde eenvoudig niet door het pedaal afgeschermd van je schoen. Daarnaast zijn ze, behalve loodzwaar, geen garantie tegen afglijden, reden waarvoor ze ons zijn aanbevolen. Mijn dochter is hier wel heel pijnlijk achter gekomen, want de ene keer dat ze met haar linkervoet naar voren van het pedaal is geschoten heeft ze moeten bekopen met drie centimeters lange krassen die dwars door de huid in haar kuit zijn gekerft. Als het aan mij ligt, worden deze pedalen nu nog omgeruild voor Koga Sole-Mate’s.
Specifieke problemen met Santos Travelmaster TM1 na afloop van de Hart van Engeland Route
1. Rohloff naaf lekt/zweet olie NA-zijde
Onze fietsenmaker stelt dat dit “normaal” is, en onderneemt hierop i.e.i. (augustus 2013) geen actie. Het probleem wordt echter alleen maar groter, en op 24 januari jl. heb ik alsnog het wiel aangeboden ter reparatie. Dit betekent echter wel wéér een rit naar de fietsenmaker, en wéér een fiets die enige tijd niet beschikbaar is.
2. Stuur onderweg losgeraakt.
Oorzaak: ankerbout niet op moment bij aflevering.
Een serieus veiligheidsaspect
3. Balhoofd onderweg losgelopen. Borgmoer nog maar op twee a drie draadgangen vast.
Oorzaak: Balhoofd niet op moment afgemonteerd bij aflevering.
Een serieus veiligheidsaspect, fiets wordt op hoge snelheid onbestuurbaar. (zo ook ontdekt, omdat mijn zoon in een afdaling zegt dat zijn fiets niet meer goed stuurt!)
4. Koplampbevestiging aan voorvork losgetrilt.
Oorzaak: ontwerp bevestigingsbeugel (nu een gebogen 3 mm RVS draadje)
Dit kan gewoon niet duurzaam vast blijven zitten.
Gevolgschade: lak weggesleten tot op blank metaal voorvork.
Opgelost door onze fietsenmaker door een andere beugel voor de koplampbevestiging toe te passen.
5. In samenhang met 4: voorspatbord losgeraakt t.p.v. voorvorkbevestiging onder het balhoofd, spatbord heeft de lak aan binnenzijde vorkpoot tot op het blanke metaal doorgesleten. Foto toont de slijtplek op het spatbord, waar dat tegen de voorvork heeft staan schavielen.
6. De achterrem (Magura) blijkt niet goed uitgelijnd bij initiële montage. Daarmee bedoel ik dat als ik de stelschroef van de remhandle zo afstel dat de rem niet aanloopt, ik, bezien in rijrichting, aan de linkerkant ca. 0.3 mm speling heb tussen remblok en velg, terwijl dat dan aan de rechterkant tot 3.3 mm speling leidt. Speling gemeten met voelermaten. Deze speling, nodig om de zaak niet aan te laten lopen, maakt dat de remhandel haast tot aan het handvat moet worden ingetrokken om enige remwerking te krijgen, wat voor de berijder tot een slechte controle over de uitgeoefende remkracht leidt. De fietsenmaker heeft dit probleem opgelost door de rechterremklauw met een grote waterpomptang te verschuiven in de bevestigingsklem, zie foto. De pijl geeft de verschuivingsafstand aan, d.w.z. de afstand waarover de remklauw in de beugel is verschoven. Als ik de montagevoorschriften van Magura er op nasla, dan blijkt dat 1: de initiële afstelling dient plaats te vinden door de klauwen op een “dummy” velg (zonder band) uit te lijnen (wat dus niet of niet correct is gebeurd) en dat 2: een “oplossing” van dit probleem door de klauw op een later moment met grof geweld te verschuiven in de klembeugel door Magura niet is toegestaan.
Los van bovenstaande mishandeling van de Magura’s an sich, zijn de wielen, en dan met name het achterwiel, niet te demonteren zonder de band leeg te laten lopen. Dit vanwege het aspect dat de linkerklauw een vaste klauw is. Nu zult u stellen dat de wielen er alleen met een lekke band uit hoeven: was dat maar waar! Als het aan mij ligt ruil ik de Magura’s van de Travelmasters nu nog om voor Shimano Deore XT V-brakes, want die zijn 1) 300 gram lichter, 2) beide klauwen bewegen weg van de velg, wat veel handiger is bij het uitnemen van de wielen, 3) een bowdenkabel en remblokjes zijn overal te krijgen en te repareren, i.t.t. een hydrauliek leidingkje en de hyperspeciale blokjes van Magura, en 4) remmen net zo hard. Als er mensen zijn die ook motorrijden, zoals ik, dan weten ze wat een "rolling-stoppie" is. Geen probleem met mijn Gazelle met Shimano V-brakes, en zeg nou zelf: kun je nóg harder remmen dan rijdend op voorwiel met het achterwiel dertig centimeter van de grond?
Specifieke problemen met Santos Travelmaster TM2
1. Afstandsbusje onderste bevestigingspunt bagagedrager NA-zijde ontbreekt.
Gevolg: bagagedrager zit scheef. Opgelost door onze fietsenmaker met een stapeltje onderlegringetjes, ná onze fietsvakantie.
2. De snelbinder is aan A-zijde spontaan losgeschoten en rond de naaf gewikkeld met blokkerend achterwiel tot gevolg.
Een serieus veiligheidsaspect. Het gebeurde nu gelukkig in een klim, maar in een afdaling loopt iets dergelijks gewoon ernstig af. Bij afdalen in Devon en Cornwall haal je moeiteloos en in no time snelheden van 50 km per uur en meer. De wijze van bevestigen van de snelbinder is hier debet aan: de haak kan eenvoudig van de drager af schuiven tijdens het rijden/door beweging van de tassen.
Tenslotte, voor onze volgende uitdaging heb ik een 2e set bidonhouders gemonteerd in het frame. Tot mijn verbazing lukt dat niet, zonder dat de bidon op de onderste framebuis staat. Om enige speling te krijgen tussen bidon en framebuis moet ik de houder maximaal omhoog schuiven. De verbinding tussen houder en frame is nu echter niet meer vormgebonden, maar louter krachtgebonden. Een klein beetje relaxatie van bout/houder/frame en de houder schuift gewoon naar beneden zodat de bovenzijde van het sleufgat rust op de bout. De bidon staat dan wel op de framebuis, en zal daar door de lak heen schavielen! De boutgaten voor de 2e bidon 5 tot 10 mm hoger op de framebuis monteren had dit probleem eenvoudig kunnen voorkomen. Nu een onhaalbare kaart om nog te wijzigen.
Samenvatting
De Travelmasters hebben tot op heden in het geheel niet aan onze verwachtingen voldaan. De grondoorzaak van de meeste hierboven aangehaalde problemen (niet meer/zeer zwaar schakelen, excenters reeds bij aflevering bijna aan einde stelbereik, remklauw niet uitgelijnd, olielekkage Rohloff naaf etc. etc. etc.) ligt mijns inziens besloten in een onzorgvuldige afmontage van de fietsen. Andere (pedalen waar geen reflector in blijft zitten, koplampen die lostrillen, spatborden die t.b.v. montage zijn platgeknepen) zijn wat mij betreft eenvoudig onzorgvuldige componentkeuzes. Voor hetzelfde geld is het in 1 keer goed. SANTOS heeft nu een jaar de kans gehad om adequaat op deze problemen te acteren, en is uitgebreid op de hoogte gesteld, maar heeft vooralsnog niet de moeite genomen om contact op te nemen.
Na het spenderen van 6 mille voor twee fietsjes, waarvan de ronkende teksten op de website van Santos, Christophorus etc. etc. deze fietsen hemelhoog prijzen, voel ik me op dit moment toch tamelijk bekocht. Ben ik te kritisch, en haalt elke échte wereldfietser zijn schouders op bij zo'n beetje tegenslag op een asfaltstukkie van 1.200 km, of......
Ik weet wel dat de vervangers van onze inmiddels wel versleten "confectie" Gazelle's van nu 11 jaar oud en ca. 45.000 km in ieder geval géén SANTOSSEN gaan worden.
