tempoverschil met partner

[marie881]

Hallo,

Ik heb intussen al 2 fietsreizen binnen Europa met mijn partner achter de rug. We studeren allebei nog, geen gezondheidsproblemen etc... maar ik rij helaas wel een stuk trager dan hem. Eerst leek dat niet zo'n probleem, hij past gewoon zijn tempo aan, duwt af en toe als het hem echt te traag gaat. Maar nu begint het toch steeds vervelender te worden. We doen allebei niet echt regelmatig aan sport maar zijn basisconditie is gewoon veel beter dan de mijne, echte fietsbenen, hij is erg snel. Ik heb ook het gevoel dat ik meer loopbenen heb dan fietsbenen. Zelfs na een paar weken fietsreizen met meer dan 100 km per dag ben ik bij het fietsen in de stad nog altijd wat traagjes in vergelijking met mijn vrienden.

We hebben zelf al wat ideetjes in ons hoofd rondspoken (tandem Hase Pino, ik die wat moet gaan trainen?, met vrienden op reis gaan ipv met elkaar - wat radicaal!..)

Hoe lossen andere fietsende koppels dit op?

Ik kan me voorstellen dat het vaak niet zo'n probleem is, maar bij ons is het tempoverschil zodanig groot dat het niet meer echt leuk is.

[HansvanderVeeke]

Herkenbaar wat je schetst. Maar ik vind het niet zo'n probleem op op haar te wachten. (Ik zorg dat ze nooit uit het zicht raakt) In die tijd kijk ik om me heen, maak een foto en begin een praatje als er iemand langs komt. En in de stad fiets ik gewoon wat langzamer. We zijn tenslotte samen op vakantie. En om het in de juiste context te plaatsen, wij zijn wat ouder en er is een leeftijdsverschil.

Wat maakt dat het bij jou zodanig dat het niet meer leuk is? Misschien moet je eens gaan kijken naar een oplossing voor dat probleem.
Andere oplossingen heb je zelf al genoemd. Een tandem of de ander zoveel meer bagage geven dat het de verschillen opheft.

[Berger]

Herkenbaar, maar ik heb er nooit echt problemen mee. Bij ons is het wel zo dat hoe verder de vakantie vordert, hoe makkelijker zij het tempo aan kan.

Geef hem gewoon zoveel mogelijk bagage en een paar flinke anti-lek banden, doet wonderen

[Wit]

Bij ons verschilt het tempo per persoon, per dag enzv. We vinden het allebei niet zo erg en passen ons aan op degene die langzamer is. Gaan achter de langzamere fietsen, houden deze uit de wind, kijken wat vaker achterom en wachten. Soms nemen we bagage van elkaar over. Ik denk dat het net als met de andere dingen in een relatie gewoon een kwestie is van accepteren en je er niet aan storen. Teveel moois trouwens onderweg te zien om van te genieten, toch?

Je zou ook af kunnen spreken dat je in bepaalde plaatsen wacht. Gaat de ander alvast uitgebreid een terrasje pakken of de tent opzetten en koken. Lang leve voor de mobiele telefoon.

Trouwens vind je partner het echt zo erg of ben jij degene die het erg vind?

[mapel63]

Ik heb ooit ergens zo'n tegeltjes wijsheid gelezen: Fietsen is ook elkaar kunnen loslaten...

[JaapG]

Bij ons is de bagagegewichtsverdeling 80-20 of nog onevenwichtiger, oftewel ik draag minstens 4x zoveel als mijn partner. Als er maar genoeg heuvels/bergen zijn gaan we even hard.

[kenben]

Ook hier ondanks het enorme verschil in snelheid en duurvermogen geen enkel probleem . Kwestie van aanpassen, ik fiets gewoon altijd voorop en hou haar uit de wind. net iets meer bagage en bergop neem ik gewoon nog een tas...

Zie absoluut ook geen meerwaarde in het vooruit fietsen en ergens gaan wachten.Maar een ieder doet het op zijn eigen manier/wijze. Gewoon op zoek naar de modus die bij jullie past. Wat die ook mag zijn. Succes!

[Marjan]

Hoi Marie,

Heel herkenbaar, wij hebben dat opgelost* als volgt:
ik heb een lichtere fiets gekocht, 11kg en geen voortassen meer.
Wim is degene die eigenlijk alle bagage**draagt en foto's maakt, ik fiets dan meestal rustig door en dan haalt hij me wel weer een keer in. Ook vindt hij het niet zo erg om te wachten alhoewel het niet te lang moet duren, vandaar ook destijds het besluit dat ik een andere fiets 'moest'.

* lees tot voor beide prettige oplossing, degenen die Wim kennen snappen wel dat ik hem nooit zal kunnen bijhouden een tandem vind ik een brug te ver maar dat is persoonlijk.

** ik heb alleen eigen kleding en onze beide slaapzakken en matjes, heerlijk licht!

Bergop ben ik nog steeds langzamer, op vlak terrein bijna even snel en voor de wind ben ik soms sneller.

[Georg]

De snelste zal naar mijn mening toch zijn snelheid moeten aanpassen aan de langzaamste; het verhaal van de ketting en de schakel.
Het is tenslotte meestal een vakantiereis.

Het is een probleem dat ik iig niet heb aangezien ik op het ogenblik mijn fietsreizen solo maak. Dan heb je alleen met jezelf te maken, met de bekende voor- en nadelen.

[HansB]

Ik heb 4 grote tassen + stuurtas + tent + 5l water. Mijn vrouw heeft alleen achtertassen en een bidon. Daarnaast kun je elkaar uit de wind houden en indien mogelijk nog meer bagage verschuiven.
Het verschil met veel extra gewicht merk je natuurlijk vooral in de heuvelachtig gebied.

Ik weet niet of loop- of fietsbenen bestaan. Als ik 3 weken met een backpack heb gelopen moet ik haast opnieuw leren fietsen. Als ik 3 weken heb gefietst en ik ga lopen rammelen m'n ruggenwervels en sputteren m'n voeten. Ik ben niet bejaard maar 22 en ik chargeer een beetje, wil alleen stellen dat het in mijn ervaring een kwestie van gewenning/training is.

[dik5]

Wij zestigers herkennen het verschil alleen als er moet worden geklommen.
Op het vlakke is het zo dat hoe langer de rit is ,mijn vrouw eigenlijk steeds makkelijker gaat fietsen endat terwijl ik een veel betere conditie heb.


Bij lange klimmen gewoon wat rustpauzes inlassen.
Bagage verdeling zal bij ons 60 om 40 zijn.

Dirk

Aanpassen aan elkaar,het is toch geen wedstrijd

[Shane]

Tandem proberen?

Misschien toch meer sporten voor een reis als hij dat niet doet?

Paar bakstenen in zijn fietstassen doen?

[Yopie]

Nu, na al die aardige reacties kom ik met m'n asociale gedrag even de gemoedelijk sfeer verstoren. Ik had namelijk op een gegeven moment geen zin meer om de begrijpende vriendin te spelen of eigenlijk kon ik dat gewoon niet meer opbrengen.
Ik was meestal de snelste en het eerste boven enzo en dat heb ik nooit erg gevonden maar wel dat er zo vaak gestopt moest worden omdat er weer zo nodig uitgerust moest worden. Grr, vreselijk! Er waren momenten (na vele keren met m'n ogen gerold te hebben en met benen trappelend van ongeduld) dan ik dan een beetje ontplofde. Ja, erg onaardig.
En hij op zijn beurt vond het echt niet leuk dat ik hem steeds inhaalde, vooral lange heuvels of steile hellingen waren berucht want als ik dan nog langzamer ging fietsen viel ik gewoon om dus moest hem wel steeds inhalen of ik wilde of niet. En op een steeds meer mopperende manlief wachten doe je ook niet voor je lol. Bergafwaarts haalde hij me altijd heel snel in maar zodra het weer begon te klimmen zat ik gelijk in zijn nek.
Nu is het hier in Zweden alleen maar klimmen en dalen dus ben ik snel alleen gaan fietsen, dan maar geen fietstochtjes samen. Ja jammer maar zo is het leven. Je kan niet alles samen doen, hoeveel je ook van elkaar houdt.

Maar ben ondertussen het solofietsen erg gaan waarderen en heb momenteel toch geen relatie meer dus ben zo vrij als een vogel en mag zo asociaal zijn als ik wil. (okee er zijn grenzen)

Grtjes, Yopie

[corry/stephan]

Het wisselt bij ons en sinds we de doggyride mee hebben (hond Sien weegt nu 27 kilo) is het helemaal anders. Ik ben sneller, Stephan heeft meer duurvermogen en als we eenmaal getraind zijn, klimt hij zelfs sneller (ondanks zijn gewicht ).
We wachten op elkaar zn en proberen we wel in zicht te blijven op stille stukken. Wij ervaren het niet als probleem. Nav gelezen verhalen zou ik zeker een tandem overwegen. Wij hebben op de fietsvakantiebeurs eens geprobeerd , niet voor herhaling vatbaar.

[fietsjunks]

Herkenbaar, maar lang niet zo erg dat er irritatie ontstaat. Meestal wordt het verschil kleiner naarmate de vakantie vordert.

El sleept gewoon meer gewicht mee, fietst af en toe een beetje vooruit of komt gewoon weer terug fietsen om dan nog een keer omhoog te fietsen!

Natuurlijk is het voor beiden fijner als het verschil kleiner is, maar overstappen op een tandem gaat mij echt te ver.

Op het vlakke ga ik lekker uit de wind fietsen, dat vind ik prima! Kan ik lekker om me heen kijken en genieten en El roept wel als ik een obstakel moet omzeilen. Dan fietsen we gewoon lekker achter elkaar aan, in een gemiddeld tempo. Dat gaat gewoon goed.

Mag ik vragen wat het tempo van jou en hem dan is? Op een gemiddelde winderige dag, vlak terrein?

[Travelmaster]

Ohoh... ik ga dit vermoedelijk binnenkort ook meemaken, dus ik sta open voor alle tips!

[gios]

Ik ga op fietsvakantie met m'n kinderen. Dan moet ik vaaaaak wachten hoor! Het hoort er gewoon bij. Overigens wacht ik liever dat er op me gewacht moet worden.

[Patria Dublin]

Yopie, zo herkenbaar! Mijn eerste fietsvakanties deed ik met een jongen uit hetzelfde dorp. Hij trok mij op in het vlakke, ik hem in de bergen. Maar zoals het gaat, je krijgt een vriendinnetje, die komt uit een niet fietsland, maar is van goeden wil en hup daar ga je. Resultaat bij de eerste heuvel in Belgie dacht ik al, dit gaat niet goed. Het was te snel, te koud, te nat, te ver en of we niet wat meer pauzes konden doen. Na 3 dagen zijn we er mee gestopt. Man, wat was ik boos. Maar ja, het was wel een aardige vrouw, dus ik ga nu alleen fietsen. Soms doe ik 100 km op een dag, kom thuis en zeg dan: zullen we een eindje gaan fietsen? Dat wil nog wel eens werken als er niet teveel wind is. Ondertussen heeft ze de afgelopen jaren alles op de fiets gedaan en zelfs haar rijbewijs laten verlopen. Nadat de kinderen ouder dan 6 jaar waren, werden die ook al gillend gek om met de moeder te fietsen en ze vroegen zich af hoe het kon dat ze niet omviel bij dat tempo. Ze fiets dus ook alleen. Waarom dingen samen doen waar je beide gefrustreerd van wordt? Niet dus. O ja, we hebben tandems geprobeerd, maar dat werkte ook niet. Dame in kwestie vond het tempo te eng worden boven de 20 km per uur: altijd dus.

[Wim]

Ik ben het eens met al deze reacties, al fietst mijn vrouw meestal wel in een stevig tempo. Maar met de kinderen was dat wel anders. Dus is het advies: bagage drastisch herverdelen (hij voor en achtertassen, jij alleen voortasjes aan je achterdrager), en kijken of je iets aan jouw fiets kunt doen. Snellere banden helpt verrassend veel (de Panaracer Pasela is zowat de snelste tourband) bij snelheden tot iets van 20 km, daarboven helpt vooral een lagere luchtweerstand (geen voortassen, strakkere kleding en het stuur wat lager). Bij het klimmen is het vooral een kwestie van gewicht. Tot slot zijn er twee meer algemene tips: train tevoren wat en doe de rest van het jaar meer op de fiets, en blijf er ontspannen onder. Klimmen doe je eigenlijk toch vooral alleen in je eigen tempo. Op de vlakke weg is samen rijden natuurlijk wel veel leuker.
Wim

[Travelmaster]

Ik ben het eens met al deze reacties, al fietst mijn vrouw meestal wel in een stevig tempo. Maar met de kinderen was dat wel anders. Dus is het advies: bagage drastisch herverdelen (hij voor en achtertassen, jij alleen voortasjes aan je achterdrager), en kijken of je iets aan jouw fiets kunt doen. Snellere banden helpt verrassend veel (de Panaracer Pasela is zowat de snelste tourband) bij snelheden tot iets van 20 km, daarboven helpt vooral een lagere luchtweerstand (geen voortassen, strakkere kleding en het stuur wat lager). Bij het klimmen is het vooral een kwestie van gewicht. Tot slot zijn er twee meer algemene tips: train tevoren wat en doe de rest van het jaar meer op de fiets, en blijf er ontspannen onder. Klimmen doe je eigenlijk toch vooral alleen in je eigen tempo. Op de vlakke weg is samen rijden natuurlijk wel veel leuker.
Wim

Ohoh... als we niet uitkijken wordt dit topic ook weer een bandentopic... !