Beste Forummers,
Hierbij mijn verslag van de wedergeboorte van een fiets. Ik kreeg het frame, nog ingebouwd in een fiets. Das was een behoorlijk geleefde Koga Miyata WorldTraveller. Het serienummer doet vermoeden dat de fiets uit 1993-1994 komt. Ik kreeg hem zoals op de eerste foto. Beschadigde lak, versleten tandwielen en nogal vies. Op zoek naar onderdelen ruwweg uit de goede periode, kreeg ik van forumlid snowfreakyvon een mooie set remgrepen en een XT achterderailleur uit die tijd. Zij vroeg me om er nog eens een fotootje van op te sturen. Maar wellicht vindt de rest van het forum het ook wel leuk om te zien hoe een afgeschreven fiets nieuw leven wordt ingeblazen.
Als illustratie deze foto, van het volledig doorgesleten achterwiel.
Als eerste werd de fiets volledig gedemonteerd. Op deze foto zitten de balhoofdcups nog op hun plaats. Die heb ik verwijderd met een "zelfgemaakte" balhoofduitdrijver, die bestond uit een stalen buis waar ik in de kopse kant een kruis heb gezaagd, die een beetje heb uitgebogen en waar ik flink op heb getimmerd om het balhoofd eruit te krijgen.
Daarna mocht hij naar de spuiter, of eigenlijk de peodercoater. Gedaan door Van Rijn Moffel en Coatingbedrijf in Utrecht. De kleur is nogal geel, RAL 1018. De bagagedrager was ook niet meer om aan te zien, dus die heb ik er ook bij afgegeven.
Dat heeft de coater netjes gedaan. Hij heeft twee lagen gedaan. Wel jammer dat hij pas voor de tweede laag de remnokken afplakte. Er moet dus nog wat gekrabd en geschuurd worden. Bij de rechtervoornok op deze foto ben ik daar al aan begonnen.
Als nieuw balhoofd vond ik een StrongLight A9 met naaldlagers bij mijn favoriete fietsenboer. Er ligt blijkbaar nog weleens wat in een magazijn. Monteren ging met een draadeind en grote ringen. Dat ging verbazend goed.
Bij dezelfde fietsenboer vond ik een Nitto Moustache Bar (Voor een tientje!). Ik vind het een erg mooi stuurtje, maar ik vraag me af of het een lekker stuur is op vakantie. Er is vrijwel geen recht stuk haaks op de zadelpen. ik zit erover te denken om een Nitto Randonneur of Noodle Bar te zoeken, of anders een VeloOrange Chris's Rando Bar. Die vind ik ook wel mooi. Ik zou er alleen wel graag een keertje één in mijn handen hebben, om te kijken hoe breed zo'n ding is en hoe het in de hand ligt. Misschien fiets ik binnenkort eens langs Wageningen, daar schijnen ze verkocht te worden.
Ik wil graag houten spatbordjes. Dat lijkt me wel sjiek. Bovendien zijn spatborden vrij duur. 40 euro, geen probleem. Dat moet beter kunnen. Op 't web zegt men dat het een goed idee is om dunne lagen triplex (vliegtuigtriplex) op elkaar te lijmen terwijl je ze in de goede vorm klemt. Dat dunne triplex is moeilijk te vinden. Bij de Gamma verkopen ze niks dunner dan 3.6 mm en de Jongeneel, een grote houthandel hier in Utrecht, heeft ook niks dunners dan 3.4 mm. Kunnen ze wel bestellen, maar dan moet je het vervoer per pallet betalen en dat begint bij 80 euro. Bij de Bouwmaat (achter iemand aan gesneakt met een pasje, anders mag je niet naar binnen) hadden ze een plaat liggen waar eigenlijk niemand van wist wat het was. Waarschijnlijk een beschermplaat voor boven op het pallet. "Neem maar mee, we smijtem hem toch weg." Dikte 1.8 mm, dus dat is aardig. Niet erg mooi hout, maar je moet wat. Dat heb ik in dunne stroken gezaagd en met veel lijm met een spanband over een fietswiel gespannen.
Na een paar uur had ik dit resultaat. Niet slecht, al zeg ik het zelf. Ze moeten nog wel mooi in vorm, met een beetje ronde uiteinden en flink in de lak, want anders houden ze het niet lang, vrees ik.
Het crankstel is een Deore, uit begin jaren negentig, 48,38,28.
Om ze vast te maken had de fietsenmaker van die mooie stangetjes, en boutjes met een gaatje dwars erin om die stangetjes van te houden, maar geen beugeltjes. Bij de Gamma kocht ik een aluminium strip van 1 cm bij 2 mm om op maat te zagen, buigen en gaatjes te boren op strategische plekken. Ik denk dat ik het hout bevestig met popnagels, maar daar moet ik nog even over nadenken.
Niet onbelangrijk: De wielen. Velgen en spaken kocht ik bij Rose. De naafjes zijn gebruikte RX100 naven. 7 Speed. Omdat het frame een 130 mm spacing heeft voor de achternaaf zou er een 8,9,10 race-achternaaf in kunnen, maar ik denk dat dan de ketting op het kleinste kransje wel heel dicht bij het frame komt. Da's zonde van de nieuwe lak. Dus heb ik de (126 mm) RX100 naaf verbreed naar 130 mm en ga ik er 8 van de 9 tandwielen van een 9-speed cassette in zetten. Door de naaf te verbreden wordt hij ook wat minder paraplu. Eigenlijk kom je dan precies uit bij een 7-speed mtb-naaf, zoals die er ook in zat.
Het voorwiel is inmiddels af. Aan het achterwiel moet ik nog beginnen. Spaken zijn DT Competition (2.0 - 1.8 - 2.0) voor het voorwiel en de linkerkant van het achterwiel. Voor de cassettekant heb ik DT Alpine III (2.3 - 1.8 - 2.0) spaken gekocht. Dat schijnt stevig te zijn en voor die paar euro's hoef je het niet te laten.
Als zadel wil ik graag een zwart leren zadel. Brooks zou kunnen, maar als je je er dan een beetje in verdiept blijken dat ineens niet meer zulke hele mooie te zijn. Die Gilles Berthouds zijn veel mooier, zoals ik ze van de week zag bij de VakantieFietser in Amsterdam. Maar ja, die kosten ook wel een boel. Mijn fiets tot nog toe heeft zo'n 400 euro gekost. Dan is zo'n zadel wel best gortig. Ik moet nog bij mezelf te rade. Als het toch een Brooks wordt moet ik nog kiezen. Ik zou een vrij smal model willen, vanwege de vrij diepe zit, dus de B17 Narrow, de Team Pro of de Swift misschien, al komt die laatse, kwa prijs wel weer aardig in de buurt van een Berthoud. Zijn er nog zadelbouwers die ik over het hoofd zie?
Bij een leren zadel hoort natuurlijk een leren stuurlintje. Bij de lapjesmarkt in Utrecht kocht ik de buitenkant van een kalfje. Mooi zacht leer en vrij soepel. De bedoeling is om zoeiets te maken als de VeloOrange leren stuurdekjes. Ik ben benieuwd of dat wat wordt. Misschien doe ik er nog een gewoon stuurlintje overdwars onder voor een beetje comfort. In het echt is het leer zwart.
Verder gebruik ik als remmen de Tektro CR720.
Binnekort meer.
Koploper
Hierbij mijn verslag van de wedergeboorte van een fiets. Ik kreeg het frame, nog ingebouwd in een fiets. Das was een behoorlijk geleefde Koga Miyata WorldTraveller. Het serienummer doet vermoeden dat de fiets uit 1993-1994 komt. Ik kreeg hem zoals op de eerste foto. Beschadigde lak, versleten tandwielen en nogal vies. Op zoek naar onderdelen ruwweg uit de goede periode, kreeg ik van forumlid snowfreakyvon een mooie set remgrepen en een XT achterderailleur uit die tijd. Zij vroeg me om er nog eens een fotootje van op te sturen. Maar wellicht vindt de rest van het forum het ook wel leuk om te zien hoe een afgeschreven fiets nieuw leven wordt ingeblazen.
Als illustratie deze foto, van het volledig doorgesleten achterwiel.
Als eerste werd de fiets volledig gedemonteerd. Op deze foto zitten de balhoofdcups nog op hun plaats. Die heb ik verwijderd met een "zelfgemaakte" balhoofduitdrijver, die bestond uit een stalen buis waar ik in de kopse kant een kruis heb gezaagd, die een beetje heb uitgebogen en waar ik flink op heb getimmerd om het balhoofd eruit te krijgen.
Daarna mocht hij naar de spuiter, of eigenlijk de peodercoater. Gedaan door Van Rijn Moffel en Coatingbedrijf in Utrecht. De kleur is nogal geel, RAL 1018. De bagagedrager was ook niet meer om aan te zien, dus die heb ik er ook bij afgegeven.
Dat heeft de coater netjes gedaan. Hij heeft twee lagen gedaan. Wel jammer dat hij pas voor de tweede laag de remnokken afplakte. Er moet dus nog wat gekrabd en geschuurd worden. Bij de rechtervoornok op deze foto ben ik daar al aan begonnen.
Als nieuw balhoofd vond ik een StrongLight A9 met naaldlagers bij mijn favoriete fietsenboer. Er ligt blijkbaar nog weleens wat in een magazijn. Monteren ging met een draadeind en grote ringen. Dat ging verbazend goed.
Bij dezelfde fietsenboer vond ik een Nitto Moustache Bar (Voor een tientje!). Ik vind het een erg mooi stuurtje, maar ik vraag me af of het een lekker stuur is op vakantie. Er is vrijwel geen recht stuk haaks op de zadelpen. ik zit erover te denken om een Nitto Randonneur of Noodle Bar te zoeken, of anders een VeloOrange Chris's Rando Bar. Die vind ik ook wel mooi. Ik zou er alleen wel graag een keertje één in mijn handen hebben, om te kijken hoe breed zo'n ding is en hoe het in de hand ligt. Misschien fiets ik binnenkort eens langs Wageningen, daar schijnen ze verkocht te worden.
Ik wil graag houten spatbordjes. Dat lijkt me wel sjiek. Bovendien zijn spatborden vrij duur. 40 euro, geen probleem. Dat moet beter kunnen. Op 't web zegt men dat het een goed idee is om dunne lagen triplex (vliegtuigtriplex) op elkaar te lijmen terwijl je ze in de goede vorm klemt. Dat dunne triplex is moeilijk te vinden. Bij de Gamma verkopen ze niks dunner dan 3.6 mm en de Jongeneel, een grote houthandel hier in Utrecht, heeft ook niks dunners dan 3.4 mm. Kunnen ze wel bestellen, maar dan moet je het vervoer per pallet betalen en dat begint bij 80 euro. Bij de Bouwmaat (achter iemand aan gesneakt met een pasje, anders mag je niet naar binnen) hadden ze een plaat liggen waar eigenlijk niemand van wist wat het was. Waarschijnlijk een beschermplaat voor boven op het pallet. "Neem maar mee, we smijtem hem toch weg." Dikte 1.8 mm, dus dat is aardig. Niet erg mooi hout, maar je moet wat. Dat heb ik in dunne stroken gezaagd en met veel lijm met een spanband over een fietswiel gespannen.
Na een paar uur had ik dit resultaat. Niet slecht, al zeg ik het zelf. Ze moeten nog wel mooi in vorm, met een beetje ronde uiteinden en flink in de lak, want anders houden ze het niet lang, vrees ik.
Het crankstel is een Deore, uit begin jaren negentig, 48,38,28.
Om ze vast te maken had de fietsenmaker van die mooie stangetjes, en boutjes met een gaatje dwars erin om die stangetjes van te houden, maar geen beugeltjes. Bij de Gamma kocht ik een aluminium strip van 1 cm bij 2 mm om op maat te zagen, buigen en gaatjes te boren op strategische plekken. Ik denk dat ik het hout bevestig met popnagels, maar daar moet ik nog even over nadenken.
Niet onbelangrijk: De wielen. Velgen en spaken kocht ik bij Rose. De naafjes zijn gebruikte RX100 naven. 7 Speed. Omdat het frame een 130 mm spacing heeft voor de achternaaf zou er een 8,9,10 race-achternaaf in kunnen, maar ik denk dat dan de ketting op het kleinste kransje wel heel dicht bij het frame komt. Da's zonde van de nieuwe lak. Dus heb ik de (126 mm) RX100 naaf verbreed naar 130 mm en ga ik er 8 van de 9 tandwielen van een 9-speed cassette in zetten. Door de naaf te verbreden wordt hij ook wat minder paraplu. Eigenlijk kom je dan precies uit bij een 7-speed mtb-naaf, zoals die er ook in zat.
Het voorwiel is inmiddels af. Aan het achterwiel moet ik nog beginnen. Spaken zijn DT Competition (2.0 - 1.8 - 2.0) voor het voorwiel en de linkerkant van het achterwiel. Voor de cassettekant heb ik DT Alpine III (2.3 - 1.8 - 2.0) spaken gekocht. Dat schijnt stevig te zijn en voor die paar euro's hoef je het niet te laten.
Als zadel wil ik graag een zwart leren zadel. Brooks zou kunnen, maar als je je er dan een beetje in verdiept blijken dat ineens niet meer zulke hele mooie te zijn. Die Gilles Berthouds zijn veel mooier, zoals ik ze van de week zag bij de VakantieFietser in Amsterdam. Maar ja, die kosten ook wel een boel. Mijn fiets tot nog toe heeft zo'n 400 euro gekost. Dan is zo'n zadel wel best gortig. Ik moet nog bij mezelf te rade. Als het toch een Brooks wordt moet ik nog kiezen. Ik zou een vrij smal model willen, vanwege de vrij diepe zit, dus de B17 Narrow, de Team Pro of de Swift misschien, al komt die laatse, kwa prijs wel weer aardig in de buurt van een Berthoud. Zijn er nog zadelbouwers die ik over het hoofd zie?
Bij een leren zadel hoort natuurlijk een leren stuurlintje. Bij de lapjesmarkt in Utrecht kocht ik de buitenkant van een kalfje. Mooi zacht leer en vrij soepel. De bedoeling is om zoeiets te maken als de VeloOrange leren stuurdekjes. Ik ben benieuwd of dat wat wordt. Misschien doe ik er nog een gewoon stuurlintje overdwars onder voor een beetje comfort. In het echt is het leer zwart.
Verder gebruik ik als remmen de Tektro CR720.
Binnekort meer.
Koploper