Gisteren ontving ik het nieuwe tijdschrift De Wereldfietser.
In het adreskaartje, dat onder de plastic postomslag (waarom zoveel plastic omslagen tegenwoordig, i.p.v. enveloppen of papieren adresomslagen = bergen plastic afval....) lag, zat geperforeerd een clubkaartje van WF. Aan één kant gewoon papier en aan de andere kant geplasticifeerd. Had ik kort daarna per ongeluk hete Droste-chocolademelk overheen gemorst, vlug schoongemaakt. Gelukkig geen vlekken, maar ik raad jullie wel aan om dit kaartje overnieuw te lamineren. Gelukkig heb ik lamineerspullen in huis. Gewoon doen, dan zijn die kaartjes veel steviger!
In het adreskaartje, dat onder de plastic postomslag (waarom zoveel plastic omslagen tegenwoordig, i.p.v. enveloppen of papieren adresomslagen = bergen plastic afval....) lag, zat geperforeerd een clubkaartje van WF. Aan één kant gewoon papier en aan de andere kant geplasticifeerd. Had ik kort daarna per ongeluk hete Droste-chocolademelk overheen gemorst, vlug schoongemaakt. Gelukkig geen vlekken, maar ik raad jullie wel aan om dit kaartje overnieuw te lamineren. Gelukkig heb ik lamineerspullen in huis. Gewoon doen, dan zijn die kaartjes veel steviger!