Vechten om ruimte op het fietspad

[BartO]

Artikel om wel notie van te nemen. Mijn (onze?) ervaring is dat racefietsers in grote groepen tijdig waarschuwen en inschikkelijk zijn. Maar hoe zit het met ons? Wij zijn soms ook de schrik van het fietspad. Mede door ons toedoen wordt dat fietsen steeds populairder. Volstaat onze gedragscode nog in de huidige ontstane omstandigheden?

http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2686/Bin ... spad.dhtml

Volkskrantsite 30/5 2012

[ruudvp]

Ik heb het artikel ook gelezen. Alles begint met het besef dat je verkeersdeelnemer bent. Zorg dat de wielrenners jou zien, maar zorg ook dat de langzamere fietsers jou zien. Mijn bel is m'n belangrijkste hulpmiddel wanneer ik er op een zondag op uit trek. Helaas, ondanks mijn felle kleuren, ondanks mijn bel, schijnen sommige fietsers met heel andere dingen bezig te zijn en hebben niet door dat ik er aan kom. Afgelopen zondag weer vele staaltjes meegemaakt, met als hoogtepunt een man met een kind op z'n arm op een zeer smal fietspad (schelpenpad), omdat het kind schijnbaar niet achter in de buggy wilde zitten! Dat kom je dan ineens tegen,levensgevaarlijk!
Maar over het algemeen gaat het goed. Een beetje geven , een beetje nemen. Als groepjes wereldfietsers moeten we vooral anticiperen of het wel mogelijk is als groepje te rijden, anders komen we net zo bedreigend over als de wielrenners.

Ruud

[captain_fabulous]

Aangezien ik vakantie fietser en racefietser ben, zou ik me bijna dubbel aangevallen voelen! Grapje natuurlijk....maar ik vond dit zinnetje er uit springen:

De sterkste groei komt voor rekening van ouderen boven de 65. 'We vermoeden dat de komst van de e-bike daar mee te maken heeft. Hogere snelheden gecombineerd met fysieke kwetsbaarheid leiden sneller tot ernstige ongelukken.'

Groepen racefietsers kunnen soms heel associaal rijden, en te weinig rekening houden met andere fieters. Maar de meeste racefietsers rijden best wel netjes.
Als je fietst met grote tassen achterop, moet je ook een beetje oppassen omdat je nu eenmaal wat breed uitsteekt. Maar veel vakantiefietsers zijn behoorlijk bewust bezig, en rijden ook niet zo hard dat het snel gevaarlijk wordt.
Maar een heleboel 65+ fietsers zijn al levensgevaarlijk op een normale fiets, met 1 tot 20 km/u. passeer je zonder te bellen, dan duiken ze bijna in de sloot als je er langs bent. Bel je voor je er aan komt, duiken ze de berm in omdat er achterom gekeken moet worden, slingerend, en ze dus de macht over hhet stuur verliezen. Nu voer je de snelheid op...en ze vallen als vliegen. Goh, vreemd.
Een fietser is een verkeersdeelnemer, en moet zich ook als zodanig gedragen. Dus verantwoording nemen voor wat je doet, en hoe je het doet. Dat heeft niets met leeftijd of soort fiets te maken.

[Wit]

Een beetje rekening houden met de medemens scheelt een hoop. Zoals bijvoorbeeld je omgeving in de gaten houden en anticiperen om potentiele 'gevaren'. Zoals vaart minderen bij ouderen en/of kinderen. En een etiquette in het verkeer. In Schotland heb je zogenaamde passing places. Hier moet een iemand voorrang geven, vaak kregen we daar ook voorrang van auto's. Na het verlenen van de voorrang steek je je hand op als bedankje. Ik heb dit mooie gebruik meegenomen naar Nederland en bedank voortaan altijd de mensen die me voorrang geven door mijn hand op te steken. Das een heel charmant gebaar wat het verkeer bovendien een stuk vrolijker maakt

Mijn waarnemingen;
- Soms wordt ik in de randstad weleens uitscholden als ik voorzichtig aankondig dat ik eraan kom en er langs wil.
- Oudere mensen horen een belletje vaak niet of gaan helemaal achterstevoren zitten en wijken daarmee helemaal naar links
- In een groep Wereldfietsers zet ik altijd een helm op en fietst het liefst voorraan omdat er best wel vaak onvoorzichtig gereden wordt. Vaak merk ik dat mensen nog geen fietser voor zich kijken, te druk pratend vertrouwen op de groep en dus ook niet anticiperen op het verkeer.
- Afgelopen weekend heb ik me weer verbaasd over fietsers die zonder over de schouder heen te kijken de weg opdraaien. Soms heb ik zin om te vragen, rij je zo ook auto?

[jurjan]

Tja,
dat van dat bellen komt me bekend voor.

maar ook: bellen dat je eraan komt levert vaak 1 van deze reacties op:
hey joh, rustig! (en dan alsnog niet aan de kant gaan ook al rijdt men twee of drie breed)
of
de persoon aan de linkerkant (waar ik er dus langs zou willen) staat boven op zijn remmen, met gevolg dat ik nog meer boven op mijn remmen moet. (en dan vaak reactie 1).

De eerste paar keer op een dag kan ik nog wel hebben, maar op een gegeven moment is het op.

Maar ook: ik zag van de week het hemelvaart weekend(?) filmpje alhier gepost.
men rijdt toch gemiddeld gezien wel veel met twee naast elkaar, ook al is er veel verkeer etc.
dus: zoals hier al eerder is gezegd: ook hand in eigen boezem steken en nadenken.
wij zijn inderdaad ook verkeersdeelnemers, met rechten, maar zeker ook plichten.

[Fedor]

Als motorrijder ben ik wel gewend om goed te anticiperen en voorbereid te zijn op de meest waanzinnige acties van medeweggebruikers, dus als fietser vind ik het over het algemeen wel meevallen.

Wat voor mij wel echt "vechten om het fietspad" is zijn oudere fietsers die bijv. op een schelpenpad absoluut niet uit durven te wijken (of gewoon niet willen uitwijken) naar de zijkant, zodat je ze niet kan passeren, of via de berm/zandweg er langs moet. Als tegenligger is het soms helemaal fantastisch: normaal zou je er van uit kunnen gaan dat beiden op een smal paadje iets uit zullen wijken (waarbij ik snelheid minder) zodat er zonder probleem verder gereden kan worden. Helaas is niet van te voren te bepalen wanneer tegenliggers dat niet van plan zijn, zodat ik al een paar keer een bermvlucht heb moeten maken om een botsing te voorkomen.

[Fedor]

Ik heb dit mooie gebruik meegenomen naar Nederland en bedank voortaan altijd de mensen die me voorrang geven door mijn hand op te steken. Das een heel charmant gebaar wat het verkeer bovendien een stuk vrolijker maakt

Is bij mij ook vaste prik. Ook op de motor en (als het zichtbaar is) in de auto.

Kleine moeite, het geeft mij een goed gevoel en hopelijk de medeweggebruiker ook.

[Jonathan]

"Geven en nemen" is een toepasselijk motto voor het Nederlande fietspad, waar ik aan zou willen toevoegen dat je - voor je gevoel in ieder geval - altijd meer moet geven dan nemen.

De enige plek waar ik mijn ego voel opborrelen is op smalle fietspaden met tweerichtingsverkeer. Daar fietsen mensen vaak naast elkaar, liefst ook nog zo breed dat zelfs een enkeling van de andere kan moet uitwijken. Dan doe ik wel eens de Chicken Race.

Lekker in het midden van de eigen rijbaan rijden, blik gericht op een punt achter degene die zo op de middenstreep balanceert. Ik moet zeggen dat het niet altijd lukt. Sommige bejaarden hebben stalen zenuwen, terwijl ze converseren over hoeveel zoetjes ze in hun kopje koffie na die on-ge-lo-fu-lijk indrukwekkende schubertrecital hebben gedaan. En dan op het allerlaatst nog net even het voorwiel zo net naast de trappers van de partner houden, zodat ze enkele seconden zowaar op de eigen rijbaan passen.

[Smitty]

Ik heb juist het idee dat tegenliggers vaak met een Chicken Race bezig zijn: ga jij maar eens de berm in, jochie!!! Ongelooflijk hoe lang ze wachten met teruggaan naar hun eigen helft!

Sommige reacties op bellen verbazen mij; waarom kijken zo veel mensen achterom als je belt (en gaan daardoor slingeren), wat gaat er dan in godsnaam door hun hersenen heen: hé wat zou dat nou zijn, een olifant? En vaak krijg je ook nog een hartelijk groet mee: nou nou, rustig hoor!!!

Omgekeerd als ik veilig inhaal maar men schrikt daar kennelijk wel van, krijg je regelmatig het vriendelijk advies mee: hé aso, kun je niet effe bellen!!!

Maar wat ook mij het meest verbaast (lees: lichtelijk irriteert) is dat zo weinig mensen op de fiets je even bedanken als je aan de kant gaat. Maar dat valt wat mij betreft meer onder algemeen hufterigheid want hoe vaak ik niet een deur voor iemand open houd... er kan nauwelijks een bedankje vanaf!

De dubbele drempels in de duinen tussen Den Haag en Wassenaar zijn al weer een tijdje verdwenen maar daar zag je MTB-ers ook juist extra vaart maken om er overheen te jumpen. Voor overige sportieve fietsers werkten die drempels net als een flitspaal, even afremmen en daarna weer vol op de trappers. Veiliger werd het er niet echt van.

Die toename van ongevallen bij ouderen: door de e-bike gaat de fietssnelheid omhoog maar het reactievermogen blijft hetzelfde. In onverwachte situaties zie je vaak dat er weinig controle over de fiets is. Het valt me overigens op dat bijna alle wielrenners tegenwoordig een helm dragen, zeker in groepjes. Maar ouderen op e-bikes heb ik nog nooit met een helm zien fietsen. Zou dat die toename verklaren?

[supermario]

Ik heb het afgelopen weekend veel gefietst in de duinen, veel last van wielrenners gehad. Komen als gekken aan rijden en proppen met veel lawaai nog even snel tussen 2 andere fietsers door. Bijna ongeluk gehad. Oudere vrouw vertelde mij dat zij niet meer vaak in het weekend durft te fietsen ivm die wielrenners.

Mario

[Mattt]

Vast, het nut van een fietshelm is namelijk onbetwist en ongeevenaard! Baanbrekende veiligheidstechnologie!!

Ik was positief verrast toen ik in zweden meerdere malen werd bedankt (!, tack tack!) voor het bellen, dat zegt helaas wel wat over de mentaliteit van nederlanders.

[SjirkM]

Ik herken vele van de bovengenoemde fouten en hufterige gedragingen van andere fietsers. Minimaal één maal per fietstocht maak ik een verkeerde inschatting, zit ik niet op te letten*, zie de tegenligger te laat aankomen, denk er makkelijk nog langs te kunnen of murmel iets onverstaanbaars als ik dank je wel had moeten zeggen. Ik irriteer me hier ook aan.

Hierbij mijn excuses aan alle andere weggebruikers die ik het ooit moeilijk heb gemaakt.

* van het weekend nog. Ik reed midden op de weg maakte geen keuze toen er een paar wielrenners achter op kwam. Die moesten vol in de rem. Ik schrok wakker en vergat even sorry te zeggen

[Wit]

Sjirk waar zit de Like knop?

[jurjan]

Sjirk,
ook jouw verhaal ken ik maar al te goed.

Iedereen maakt fouten in het verkeer, en we hopen dan meestal maar dat anderen op dat moment WEL opletten.

Wat me echter wel opvalt is hoeveel mensen doorlopend dezelfde 'fouten' maken.
oftewel: het niet aan de kant gaan als er fatsoenlijk gebeld wordt, stug met zijn tweeen (of meer) naast elkaar blijven fietsen etc. etc.

Het kan er bij mij niet in dat dat allemaal 'per ongeluk' gebeurt, maar misschien ben ik wel een beetje te veel een zwartkijker hoor.

[Polling]

Wat mij vooral opvalt is dat we het maar heel gewoon vinden dat inhalen moet kunnen. Zoals sommigen ook zeggen: zou je in een auto ook zo rijden? Als je er niet veilig langs kan, moet je dus in de remmen, kijken en wachten tot je er wel veilig langs kan.
Het probleem is, net als bij sommige automobilisten, niet alleen dat er 'zondagsrijders' zijn die langzaam gaan en niet goed kijken, maar ook dat er 'aso's' zijn die alleen maar snel willen...

Inderdaad, iedereen maakt fouten. Zelfs ik.

[jurjan]

Polling,
we hebben het in mijn voorbeelden niet over niet veilig kunnen passeren.
maar over mensen die met twee of meer op een fietspad (afgezonderd van het overige verkeer dus) naast elkaar rijden.
Nu meen ik me te herinneren dat je in Nederland met twee mensen naast elkaar mag fietsen zolang je niemand daarmee hindert (en dat hinderen is waar het hioer over gaat).
en dat is een verschil met auto's en inhalen.

we hebben het hier over situaties (regelmatig) zoals: ik bel om erlangs te mogen, na enige tijd kan dat, ik ga er langs, en voor mijn vriendin dat ook kan doen zit de andere persoon alweer links, uiteraard zonder te kijken. hoevaak zij wel niet de berm is is gedrukt... en als ze belt om er ook langs te mogen krijg je vaak te horen: rustig, ik ben toch al aan de kant...

en ja, wij maken fouten, net als iedereen, maar we zijn geen racefietsers, wij fietsen rustig, 20 a 25 km per uur.

[Leon]

Ach wat een gezeur over inhalende wielrenners. Waar ik me nu het meest aan erger in de stad zijn spookfietsers. Ze komen je op het eenrichtingsfietspad tegenoet, kijken je aan en verwachten dat je ze ruim baan geeft. Of ze komen je op een gewone weg tegemoet en rijden aan de verkeerde kant van de weg omdat dat iets handiger is, of ze gaan bij het verkeerslicht gewoon tegen de overstekende meute fietsers in. Ik kom er dagelijks meestal drie tegen en ik fiets maximaal 10 km per dag door de stad. In de smalle donkere en drukke eenrichtingstunnel (Scharnerweg) ben ik er ook al een aantal tegengekomen. Meestal studenten en scholieren maar ook bv. vrouwen van in de veertig. Ze hebben geen idee wat ze fout doen.
Leon

[jurjan]

Leon,
ach, hoe herkenbaar.

ik denk dat ik een oude l*l aan het worden ben, hoewel ik me niet kan herinneren me hier niet aan geergerd te hebben.

mischien moet ik eens meedoen aan 'Grumpy Old Men' de Nederlandse editie?

[M.]

Sinds kort bedank ik als men mij doorlaat. Gewoon: "dankuwel!" Dat is leuk, want mensen zijn positief verrast. Wie weet is dat mijn bijdrage aan het verbeteren van de fietscultuur.

Soms is het niet makkelijk maar toch doe ik het. Ook al is het een bejaarde e-biker die pas bij de derde keer bellen achterom kijkt, zich rot schrikt en bijna van het pad af slingert. Eigenlijk wordt de "dankuwel hoor! kijkt u wel uit?" dan nog extra grappig (NB -- ik meen het echt hoor ).

Ik rij meestal rond de 25 per uur dus zo hard is dat niet, maar wel harder dan bijna alle andere mede-padgebruikers. Je zult je erop moeten instellen.

Wielrenners zijn sterk regiogebonden. Mijn ouders, met de camper op pad in Limburg, werden helemaal gek van de wielrenners. Midden op de weg blijven rijden, nooit aan de kant gaan, veel schreeuwen, etc.
In de Ardennen (ik was er 2 weken terug) kwam ik ze dan weer nauwelijks tegen.

Ik vermoed, niet op enige vorm van kwantitatief onderzoek gebaseerd overigens, dat de aso-wielrenner een Nederlands fenomeen is. We zullen het ermee moeten doen. In de tussentijd bel ik, en bedank ik als ik er langs mag.

Maarten

PS -- als ik wielrenner zou zijn, zo echt voor de sport, met een gemiddelde snelheid van 35 à 40, zou ik me allicht ook behoorlijk gaan ergeren. Je training gaat natuurlijk helemaal naar de filistijnen als je telkens in de ankers moet voor de grijze duiven, de gezinnen en de bellende & rellende pubers. En dat moet best vaak...

[Wit]

Wie van jullie geeft er consequent richting aan door een hand uit te steken?

Volgens mij gelden hier gewoon mens erger je niet , goed voorbeeld doet goed volgen en verbeter de wereld begin bij jezelf