Ellie Bennet
Mud, sweat and gears
Uitgegeven door Summersdale (Engelstalig)
ISBN 978-1-84953-220-4
Het fietsen van Land's end naar John O'Groats in Engeland staat al een tijdje op mijn to-do lijstje. Sterker nog, hij staat voor volgend jaar op het programma. Als voorbereiding daarop vind ik het leuk om de reisverhalen van anderen, die LEJOG gedaan hebben, te lezen. Dus toen in de mailing van Sustrans (een soort Engelse fietsersbond) dit boek langs kwam, was de bestelling zo gedaan.
Ik ken inmiddels al vele routemogelijkheden voor deze tocht. Maar deze variant kende ik nog niet. Deze route loopt namelijk voornamelijk via de pub. De twee fietsers, Ellie en Mick, houden wel van een goed biertje. Het liefst van een lokale brouwer. Achterin het boek staat de top 50 (!!) van beste bieren die ze gehad hebben. Het waren er dus meer.
Ze zijn beide niet echt getraind en hebben beide weinig fietservaring. En ze maken mee wat wij allemaal wel mee hebben gemaakt. Regen, tegenwind, drukke autowegen, hellingen en geen plaats om te overnachten. Geen camping, te slecht weer om te kamperen of geen B&B beschikbaar. We kennen het allemaal. Ellie weet dit alles op een prettige manier te beschrijven, met de nodige zelfspot. Zo gaat, voor de gezelligheid, een 70-jarige fietser met hun op pad (ze zijn zelf 50) maar die haakt al snel af omdat het te langzaam gaat.
In het begin gaat het boek meer over het eigen lijden en de relatie met Mick. Gaandeweg weet ze steeds meer te vertellen van de plaatsen waar ze komen en de omgeving. Als Engeland liefhebber vind ik dat hier een paar interessante stukjes bij zitten.
Jammer vind ik het feit dat er nauwelijks kaartjes en foto's in het boek zitten. Er zit één overzichtskaarten voorin en daar moet je het mee doen. Ik vind gedetailleerdere kaartjes om de route goed te kunnen volgen prettig. Nu moest ik af en toe Google Maps erbij pakken.
Al met al heb ik best wel plezier gehad met het lezen van dit boek. En één idee heb ik zeker overgehouden na het lezen; als ik volgend jaar LEJOG doe, dan ga ik onderweg ook de locale bieren proeven. Niet dat ik de 50 wil halen, maar een goede 'ale' gaat er altijd wel in.
Mud, sweat and gears
Uitgegeven door Summersdale (Engelstalig)
ISBN 978-1-84953-220-4
Het fietsen van Land's end naar John O'Groats in Engeland staat al een tijdje op mijn to-do lijstje. Sterker nog, hij staat voor volgend jaar op het programma. Als voorbereiding daarop vind ik het leuk om de reisverhalen van anderen, die LEJOG gedaan hebben, te lezen. Dus toen in de mailing van Sustrans (een soort Engelse fietsersbond) dit boek langs kwam, was de bestelling zo gedaan.
Ik ken inmiddels al vele routemogelijkheden voor deze tocht. Maar deze variant kende ik nog niet. Deze route loopt namelijk voornamelijk via de pub. De twee fietsers, Ellie en Mick, houden wel van een goed biertje. Het liefst van een lokale brouwer. Achterin het boek staat de top 50 (!!) van beste bieren die ze gehad hebben. Het waren er dus meer.
Ze zijn beide niet echt getraind en hebben beide weinig fietservaring. En ze maken mee wat wij allemaal wel mee hebben gemaakt. Regen, tegenwind, drukke autowegen, hellingen en geen plaats om te overnachten. Geen camping, te slecht weer om te kamperen of geen B&B beschikbaar. We kennen het allemaal. Ellie weet dit alles op een prettige manier te beschrijven, met de nodige zelfspot. Zo gaat, voor de gezelligheid, een 70-jarige fietser met hun op pad (ze zijn zelf 50) maar die haakt al snel af omdat het te langzaam gaat.
In het begin gaat het boek meer over het eigen lijden en de relatie met Mick. Gaandeweg weet ze steeds meer te vertellen van de plaatsen waar ze komen en de omgeving. Als Engeland liefhebber vind ik dat hier een paar interessante stukjes bij zitten.
Jammer vind ik het feit dat er nauwelijks kaartjes en foto's in het boek zitten. Er zit één overzichtskaarten voorin en daar moet je het mee doen. Ik vind gedetailleerdere kaartjes om de route goed te kunnen volgen prettig. Nu moest ik af en toe Google Maps erbij pakken.
Al met al heb ik best wel plezier gehad met het lezen van dit boek. En één idee heb ik zeker overgehouden na het lezen; als ik volgend jaar LEJOG doe, dan ga ik onderweg ook de locale bieren proeven. Niet dat ik de 50 wil halen, maar een goede 'ale' gaat er altijd wel in.
