Cadeautjes om mee te nemen?

[Wit]

Op fietsvakanties krijg je maar al te vaak een uitnodiging om te slapen/eten/drinken enzv. Erg leuk! Maar soms ook wel lastig als de uitnodigende partij het duidelijk niet echt breed heeft. Aanstaande zomer gaan we naar Georgie en daar zullen we vast en zeker ook weer vaak worden uitgenodigd. We willen graag ('nederlandse') cadeautjes meenemen.

Nemen jullie cadeautjes mee en zo ja wat? Ik heb vaker gehoord van andere fietsers dat een foto van jezelf het goed doet.(?!) Of iets typisch uit je eigen land. Ervaring?

Alvast bedankt voor de antwoorden!

[Dreelien]

Wat wij meegenomen hadden toen wij voor de eerste keer in Azie gingen fietsen
( Thailand,Cambodja en Vietnam ) waren ongelooflijk toeristische ansichtkaarten met groeten uit Ermelo ( onze woonplaats indertijd ), met daarop foto's van dat oerhollandse dorpje en op de achterkant hadden we een etiket geplakt met onze namen, ons internetadres en ons e-mail adres. Met daarnaast een ter plaatse handgeschreven bedankje.

Een zeer gewaardeerd kadootje.

[EnriceV]

Als liftende Belg deden flesjes trappist overal deuren open . Op de fiets wordt dat echter al snel zwaar. Bovendien is het als Nederlander al wat minder logisch om bier mee te slepen.

Ik vind een gerecht maken van je thuisland altijd erg leuk. Pannekoeken met suiker zijn daarvan een handig voorbeeld (en de ingrediënten zijn makkelijk te bewaren en compact). Als er op de plaats waar we slapen iets kapot is, dan probeer ik dat soms ook te herstellen.

We noteren wel alle adressen en sturen met kerstmis een kaartje, zo krijgen die mensen een aangename verrassing.

[peter de rijk]

Echt Hollandsche Ansichtkaarten met rode tulpen, Kinderdijkmolens en Friesche koeien doen het altijd goed. Hoe meer cliché, hoe beter. Op Schiphol verkopen ze hele mooie (wel duur).

[fiets-ster]

Bij Xenos verkopen ze porselijnen klompjes sleutelhangers voor 0,79 cent.

[Zuiz]

Leg geld neer op een plaats waar ze het pas later vinden. (twee keer gedaan in Marokko). hebben ze veel meer aan.

[Wit]

Nemen jullie me nu in de maling met die kitsch-kaarten en klompjes?
Hoe wisten jullie zo zeker dat de mensen dit echt leuk vonden? Zeiden ze dit niet uit beleefdheid? Wij stuurden vaak achteraf foto's naar de mensen die het goed hadden. Maar we hebben nog nooit gehoord of er daadwerkelijk wat aangekomen was.

@zuiz, dat is een optie inderdaad bij de mensen die weinig geld hebben. Maar zelfs dan kan het op het moment dat ze het vinden nog een beleding zijn, niet? Moeilijke kwestie. In Marokko gaf ik soms aspirines, pleisters of medicijnen. Of we deelden ons eten.

[Zuiz]

Nee,ja moeilijk. Je kan het ook zien als een stimulans om een B&B te beginnen.

[Fietsertje71]

Een kenmerkende (zelfgemaakte?) ansichtkaart met een beeld(verzameling) van je eigen dorp of stad of iets karaktervols uit je eigen omgeving, lijkt me ook heel praktisch, het neemt weinig ruimte in en laat tegelijkertijd iets van je eigen woonomgeving zien.

En dat dan in combinatie met nog eens een kaartje bij een daar gebruikelijke feestdag (suikerfeest?) dan geef je de mensen later nog eens een stukje aandacht. Lijkt me dat ze dat leuk vinden.

(Zelf geen ervaring mee dus)

[Frits]

De meeste kinderen zijn altijd gek op kauwgum en pennen (gaan tijdens een reis ook niet gauw kapot).
Voor de volwassenen weet ik het zo één twee niet. Ik zat ook te denken aan klompjes en sleutelhangers.

[Dreelien]

Wij hadden inderdaad ook een hele etui met gekleurde pennen bij ons, hebben we heel veel kinderen blij mee gemaakt.

Tja kitscherige kaarten en klompjes lijken heel onbenullig, maar het is wel een Hollands souvenirtje en ook al hebben ze er niets aan toch hebben ze een aandenken aan de ontmoeting die ze met je hadden.

Ik zou ook niet meteen een Tulpen kaart geven, maar een kaart waar foto's op staan van mooie Hollandse landschappen is best mooi.

Uiteraard kun je ook geld geven, maar ten eerste is dat inderdaad vaak een belediging, en ten tweede dat is ook snel weer op en dan is het idee van een aandenken alweer snel vervlogen.

Geld gebruik ik om mee te betalen voor geleverde diensten en goederen, maar ik gebruik het niet om mijn "schuldgevoel" af te kopen. Dat vind ik geen souvenirtje namelijk.

[peter de rijk]

Nemen jullie me nu in de maling met die kitsch-kaarten en klompjes?

Hoezo? Je hoeft het zelf toch niet mooi te vinden? In veel landen kennen ze Nederland (Holland) alleen van de tulpen en koeien (en van Roet Goeliet en Johan Croeif). Voor veel mensen is zo'n kaart en die klompjes dan een leuke, herkenbare herinnering aan gasten uit dat land die met de fiets langskwamen.
Als je te gast wordt genodigd en dan een echte tegenprestatie gaat leveren in de vorm van geld of zo, dan zal je gastheer/gastvrouw zich eerder bezwaard voelen, want dan is het geen gastvrijheid meer maar een ruilhandeltje geworden. Dat het soms genant kan zijn is waar, daarom proberen wij het meestal na een babbeltje een beetje af te houden, maar dat is persoonlijk.

[Wit]

Als je te gast wordt genodigd en dan een echte tegenprestatie gaat leveren in de vorm van geld of zo, dan zal je gastheer/gastvrouw zich eerder bezwaard voelen, want dan is het geen gastvrijheid meer maar een ruilhandeltje geworden. Dat het soms genant kan zijn is waar, daarom proberen wij het meestal na een babbeltje een beetje af te houden, maar dat is persoonlijk.

Mee eens! Het afhouden doen we ook met name bij de 'arme' mensen. Maar als blijkt dat ze het echt willen en leuk vinden, gaan we erop in (als het uitkomt). Maar we letten wel op dat we niet teveeel 'nemen'. In gebieden waar we niet wild willen kamperen vragen we vaak aan mensen (soms met handen en voeten) of we de tent in de tuin/ bij het huis mogen zetten. Daar hebben we geen problemen mee. Vaak krijg je dan thee aangeboden. Het eten houden we altijd af door ons eigen eten te laten zien. Vaak is men dan super benieuwd naar hoe we gaan koken. En vergeten ze onder het schouwspel al snel de uitnodiging.

Eten delen, sóchtends een kopje koffie voor de gastgevers zetten, snoepjes voor de kinderen, meehelpen, cadeautje geven vinden we dan toch charmanter dan geld geven. Ook wordt het vaak gewaardeerd als je met behulp van een kaart je route laat zien of videobeelden die je gemaakt hebt. Geld geven of stiekum achterlaten vind ik eigenlijk een belediging vor de oprechte gastvrijheid.

Bedankt iedereen voor de tips. Afgaande op de tips denk ik er nu aan een soort 'Hollandse kaart' te maken met typische nederlandse zaken, een foto en adresgegevens van ons en een bedankje in de taal van het land. In combinatie met onze bovenstaande dingen. En mischien een fotoboekje maak met wat dingen van thuis om te laten zien.

Maar meer tips en ervaringen zijn nog steeds welkom!

[Bob1955]

snoepjes voor de kinderen,

Uh....... is mij ooit afgeraden omdat niet ieder kind periodiek naar een tandarts gaat/kan! Met name arme landen.
Waar je in dat soort landen (zuid-amerika) kinderen blij mee kunt maken zijn ballonnen. Nemen weinig ruimte in en ondanks dat die niet lang mee gaan, hebben ze er veel plezier van.
Ansichtkaarten (geen tulpenvelden of klompen) van Nederland, potloden en schriften nemen we ook altijd mee!

[Wit]

Uh....... is mij ooit afgeraden omdat niet ieder kind periodiek naar een tandarts gaat/kan! Met name arme landen.
Waar je in dat soort landen (zuid-amerika) kinderen blij mee kunt maken zijn ballonnen. Nemen weinig ruimte in en ondanks dat die niet lang mee gaan, hebben ze er veel plezier van.
Ansichtkaarten (geen tulpenvelden of klompen) van Nederland, potloden en schriften nemen we ook altijd mee!

Yep balonnen ook ooit gedaan en een goed idee. Ik deel de snoepjes ook niet uit als sinterklaas op straat (we zijn ook meer van fruit ed). Maar we kijken altijd wat we kunnen delen als we ergens te gast zijn. Vaak hebben we wel een chocoladereep/koek in de tas en behoort dat tot de mogelijke cadeau's die we kunnen geven als er kinderen in huis zijn. We vragen wel eerst vooraf toestemming aan de ouders. Vaak was dat in Marokko. Ooit gezien hoeveel brokken suiker daar de thee ingaat? Ik denk niet dat dan net onze reep voor gaatjes gaat zorgen

[VoorheenRJ]

Ballonnen komen echter bij het toch al problematische afval terecht. Balpennen kunnen ze dagen-/wekenlang plezier van hebben met tekeningen etc. Én gebruiken voor school.

[SjirkM]

Het is inderdaad een spel van geven en nemen. Het geven van geld is vaak niet de beste manier. In Tjadzikistan heb ik het wel gedaan. Veel van de uitnodigingen zijn gebaseerd op een soort van homestay overeenkomst. Ze kunnen zichzelf niet homestay noemen want dan komt de politie langs om hun deel op te eisen. Dus mondje dicht en gewoon iets achterlaten.

In andere landen heb ik een andere taktiek gevolgd en dat is er voor te zorgen dat de mensen een interessante, leuke avond hebben. Veel mensen waar je bij slaapt zijn werkelijk erg geinteresseerd in waar je vandaan komt, hoe je gefietst bent en wat je hebt meegemaakt. Dus ik heb een wereldkaartje bij me. Ik laat de foto´s op mijn camera zien. Ik vertel met handen en voeten mijn verhaal en probeer ondertussen hun verhaal te horen. Voor hen probeer ik een leuke onderbreking in het dagelijks leven te zijn en dat ben je per definitie natuurlijk al. Het uitdoen van mijn lenzen is trouwens de topatractie!

Ik verwacht trouwens hetzelfde als ik iemand uitnodig in mijn huis! (niet dat diegene zijn lenzen uitdoet, maar dat de gast vertelt waar ie vandan komt en waarom. Dat vind ik ook interessant)

Verschillende keren heb ik mijn etensvoorraad weggeschonken, meestal niet aan de gastdame en gastheer, maar aan de lokale armsten van de gemeenschap, die langskomen zodra ze weten dat jij er bent. Ze leven van de barmhartigheid van de gemeenschap.

Ik heb ook wel balonnen, fluitjes en ansichtkaarten gegeven, maar ik merkte dat ik daar weinig terugkoppeling op kreeg. Schriften en pennen heb ik niet geprobeerd, ga ik nog eens een keer doen.

Snoejes doe ik niet. Ik ben teveel kinderen tegengekomen die het eisen (zeker in Marokko).

Sjirk

[Martin E. van Doornik]

Echt Hollandsche Ansichtkaarten met rode tulpen, Kinderdijkmolens en Friesche koeien doen het altijd goed. Hoe meer cliché, hoe beter. Op Schiphol verkopen ze hele mooie (wel duur).

Er zijn genoeg souvenirswinkels op het Damrak in Amsterdam, die minder duur zijn dan op Schiphol. Daar komen sommige opgenaaide badges van landen op mijn Karrimor-zijtassen vandaan. Werkelijk veel landen van de wereld hebben ze daar.

[henkfietst52]

Ik deel van alles uit behalve snoep. Geld geef ik heel sporadisch.

In Ghana hadden we een zak vol spullen, pennen, schriftjes, potloden en balonnen maar ook oude brillen zijn erg welkom. Ze vochten er werkelijk om, een man bij een waterput had de tranen in zijn ogen toen we [mijn dochter en ik] hem een pen gaven, hij deed letterlijk een vreugde dansje.

Ook neem ik ansichtkaarten [altijd leuk die tulpen] mee, of soms koop ik heel goedkope T-Shirts voor kinderen bij de HEMA.

Henk kunst en fietswerk http://www.kleurrijkleven.webklik.nl

ps. pakje shag doet het ook altijd goed, ik rook niet maar soms is het leuk om samen met mannen onderweg een sigaret te draaien. evt. een beetje mee paffen.

[Zuiz]

Je hebt gelijk Blanche.