Additionally, paste this code immediately after the opening tag: Zadelpen spontaan afgebroken - Forum Wereldfietser

Zadelpen spontaan afgebroken

Fiets ik gistermiddag lekker met de handen op de rug terug naar huis, donder ik zowat achterover van mijn fiets,

zadelpen spontaan gebroken op de sleuf van de zadelbout :( :( :evil:

bijna 5 jaar en 26.000km, al was tie 2ehands, toch verwacht je zoiets niet, zijn er anderen die dit is overkomen?
Alles wat kapot kan gaat eens kapot. Jij bent een zware sterke vent, dus mij verbaast het helemaal niet dat een tweedehands pen dan sneuvelt. Koop er de volgende keer ook een met twee bouten. Dat is ook weer een probleem minder.
Wim
Wat een bekend verschijnsel is, is dat de ene bout afbreekt. Daarom wordt een pen met twee bouten aanbevolen, want die zijn sterker en/of als er al een bout breekt donder je er nog niet vanaf. Of zo'n ding op de plek zou kunnen breken waar de jouwe gebroken is, is me uit jouw verhaal nog niet duidelijk.
Leon
heb dit ook eens een kleine 10 jaar geleden meegemaakt op de mountainbike, ben dan zo nog verder over een mtb-parcours gereden voor 10km totdat ik in het volgende dorpje uit kwam (was in Ardennen en heb toen ferm afgezien met mijn zadel onder mijn t-shirt) om daar tesamen met een oude man in zijn rommelschuur zitten zoeken naar een boutje die zou kunnen passen

was ook met een zadelpen waarmee het zadel met één bout gemonteerd werd, sindsdien ga ik altijd voor pennen met 2 bouten en heb ik ook een boutje in reserve mee
Roald schreef:Fiets ik gistermiddag lekker met de handen op de rug terug naar huis, donder ik zowat achterover van mijn fiets,

zadelpen spontaan gebroken op de sleuf van de zadelbout :( :( :evil:

bijna 5 jaar en 26.000km, al was tie 2ehands, toch verwacht je zoiets niet, zijn er anderen die dit is overkomen?
Als je naar het breukvlak kijkt is een betere kop voor je post vermoedelijk "Zadelpen geeft na lange strijd eindelijk de geest"

8)
Heb dit zelfde meegemaakt met mn Kronan, reed van het trottoir de rijbaan op toen door de stoot de zadelpen spontaan afbrak.
Gelukkig goed afgelopen, zelf niks gebroken :lol:
De bout zit nog netjes op het stukje dat is afgebroken :)

Eerste wat ik deed was kijken naar de breuk, oudere verkleuring is er nauwelijks, het is een Ritchey magnesium? of toch alu...

NU vooruit maar, één met twee bouten nu zonder off-set...

zit nu iets meer naar voren,

dat is wachten op breuk van de brug van het zadel........

Ik zal voortaan maar iets minder achterover leunen :)

Toch raar als je er zelden onverhard mee rijd, vind ik, waren het toch de Belgische kasseien dan 8)
Gunter schreef:heb dit ook eens een kleine 10 jaar geleden meegemaakt op de mountainbike, ben dan zo nog verder over een mtb-parcours gereden voor 10km totdat ik in het volgende dorpje uit kwam (was in Ardennen en heb toen ferm afgezien met mijn zadel onder mijn t-shirt) om daar tesamen met een oude man in zijn rommelschuur zitten zoeken naar een boutje die zou kunnen passen

was ook met een zadelpen waarmee het zadel met één bout gemonteerd werd, sindsdien ga ik altijd voor pennen met 2 bouten en heb ik ook een boutje in reserve mee

Heb de 15km naar huis op de bagagedrager gezeten, kan nu doorstromen naar een Johnny Loco Beachcruiser ... :D
Roald schreef:Toch raar als je er zelden onverhard mee rijd, vind ik, waren het toch de Belgische kasseien dan 8)
onverhard over ruw terrein met een mtb met brede banden en lage druk zal veel meer comfort geven (en dus minder kans op zadelboutbreuk) dan een racefiets met 23mm bandjes met hoge druk over de kinderkopjes

maar allée toch één iets waar de Belgen goed in zijn: de slechtste wegen zo slecht mogelijk houden ;-)
Heye Roald, misschien een verende zadelpen om de impact van je ongeveerde gewicht op je fiets (onderdelen) te verkleinen? Om onduidelijke redenen zakken mijn zadelpennen altijd naar beneden.....
Is mij ook overkomen, enkele maanden na een lange en zware fietstocht in het Midden-Oosten. Fietste ik mooi door het Drentse landschap nabij Roden en dan krak! Ik greep mijn stuur nog vaster om een val te voorkomen. Ik had in de bovengenoemde fietsvakantie een dun metalen stripje tussen de buis en zadelpen geklemd, omdat de buis door de woestijnhitte zo was uitgezet dat de pen langzaam omlaag zakte en het verder aandraaien van de bout zijn maximum bereikte. Dit stripje had ik geknipt (met een schaartje uit het verbandtrommeltje) uit het blikken Simson-doosje. Maar ook veel hoogteverschillen (tot 1200 m op één dag) met spanningen op de zadelpen eisten waarschijnlijk z'n tol.
Was het in NL zo sterk afgekoeld, dat de pen in de buis was gaan knellen?
Bij de plaatselijke fietsenzaak een nieuwe pen in laten zetten.
Martin E. van Doornik schreef:Ik had in de bovengenoemde fietsvakantie een dun metalen stripje tussen de buis en zadelpen geklemd, omdat de buis door de woestijnhitte zo was uitgezet dat de pen langzaam omlaag zakte en het verder aandraaien van de bout zijn maximum bereikte.
Ik vrees dat er toch wat anders aan de hand was. Frame en zadelpen worden in de woestijn allebei warmer, en de aluminium zadelpen zet daarbij nog meer uit dan een stalen frame. Als die pen losser gaat zitten dan is dat vooral s'nachts :D
m-gineering schreef:Ik vrees dat er toch wat anders aan de hand was. Frame en zadelpen worden in de woestijn allebei warmer, en de aluminium zadelpen zet daarbij nog meer uit dan een stalen frame. Als die pen losser gaat zitten dan is dat vooral 's nachts :D
De zadelpen was niet van aluminium maar van ijzer. Het doorzakken gebeurde tijdens het fietsen bij 41 graden midden in de woestijn, met de zon recht boven me. Ik merkte langzamerhand dat mijn afstand tot de trappers wel erg kort waren. Het rode fietsframe was te heet om aan te raken!
Eric op de Fiets schreef:Heye Roald, misschien een verende zadelpen om de impact van je ongeveerde gewicht op je fiets (onderdelen) te verkleinen?
....
Misschien ooit op een volgende fiets, zo'n thudbuster lijkt me wel wat, maar zit met beperkte inbouwhoogte door de extra lang doorlopende zadelbuis bij de Avaghon. Op mijn oude Giant ga ik het zeker niet doen.
m-gineering schreef:
Als je naar het breukvlak kijkt is een betere kop voor je post vermoedelijk "Zadelpen geeft na lange strijd eindelijk de geest"

8)
Nog eens goed bij daglicht gekeken en de bovenste delen van de bovenkant van de breuken zijn wel degelijk doffer van kleur. :roll:
Martin E. van Doornik schreef:De zadelpen was niet van aluminium maar van ijzer. Het doorzakken gebeurde tijdens het fietsen bij 41 graden midden in de woestijn, met de zon recht boven me. Ik merkte langzamerhand dat mijn afstand tot de trappers wel erg kort waren. Het rode fietsframe was te heet om aan te raken!
41 graden is voor jou erg warm, voor mij niet want ik hoop het niet nog eens mee te maken, maar voor de meeste metalen is 41 graden niets bijzonders. 51, 61, 81, 101 en 120 ook niet overigens. Daarom maken ze er bij voorbeeld frituurpannen (180 graden) en automotoren van (meestal 4 ijzers die 50 keer per seconde op en neer gaan met elk 25x een ontploffing erboven en dat 250.000 km lang zonder uit elkaar te halen.)
Leon
Ik ben erg blij met mijn Thudbuster ST. Die is niet goedkoop, en zal ook wel niet het eeuwige leven hebben. Maar hij is wel erg comfortabel. De inbouwhoogte van de ST versie valt mee (10 cm). Zelf zou ik de LT alleen kiezen voor een echte off road fiets.
Wim
Leon schreef:
Martin E. van Doornik schreef:De zadelpen was niet van aluminium maar van ijzer. Het doorzakken gebeurde tijdens het fietsen bij 41 graden midden in de woestijn, met de zon recht boven me. Ik merkte langzamerhand dat mijn afstand tot de trappers wel erg kort waren. Het rode fietsframe was te heet om aan te raken!
41 graden is voor jou erg warm, voor mij niet want ik hoop het niet nog eens mee te maken, maar voor de meeste metalen is 41 graden niets bijzonders. 51, 61, 81, 101 en 120 ook niet overigens. Daarom maken ze er bij voorbeeld frituurpannen (180 graden) en automotoren van (meestal 4 ijzers die 50 keer per seconde op en neer gaan met elk 25x een ontploffing erboven en dat 250.000 km lang zonder uit elkaar te halen.)
Leon
Hieronder de foto van mijn fiets in de Jordaanse woestijn bij 41 graden in 1979. Ik heb gedurende vier dagen lang door de woestijn (gemiddeld 98 km per dag) amper een huis gezien, maar wel voldoende overnachtingsplekken en tappunten voor water aanwezig. Aan de bagagedrager hangt een jerrycan met 5 liter water. Zonder dat ding was het fietsen daar absoluut uitgesloten. Die tank bewaar ik nog steeds. Voldoende beschermde kleding aangetrokken. Ik denk nog vaak aan die bijzondere fietstocht in een vreemd landschap, het is gewoon natuur in een andere gedaante.

Afbeelding
Afbeelding