Ik heb heel veel in Noorwegen gefietst en ja tunnels zijn daar niet altijd prettig (Zoals haarspeldbochten in het stikdonker, stralen ijskoud water die uit het dak spuiten en die op het geluid alleen moeilijk te ontwijken zijn, ontbreken van asfalt, plots opduikende schapen, mist, ...).
Maar als het zo om het vriespunt is en het regent dan kan een lange tunnel ook een verademing zijn
De meeste langere tunnels zijn verboden om doorheen te fietsen. Vaak ligt er buiten de tunnel om nog de oude weg van voordat de tunnel gebouwd werd. In dat geval til ik mijn fiets over de vangrail en ga buitenom. (al kun je dan wel eens vast raken in de boompjes die intussen op het oude tracée opgeschoten zijn of blijkt er soms een stuk van het pad weggeslagen te zijn of geblokkeerd te worden door een aardverschuiving)
Als er een busroute door de tunnel loopt kun je met de bus mee (de fiets gaat achterop of in het laadruim) Probleem hierbij is wel dat de bussen niet zo frequent rijden als in Nederland en je wel eens een dag moet wachten voordat de eerste bus komt...
Proberen een lift te krijgen is ook een mogelijkheid, en soms wil een automoblist wel langzaam achter je blijven rijden zodat je gebruik kunt maken van zijn verlichting.
Als het geen drukke route is kun je de verbodsbordjes eventueel ook negeren...
Behalve de verlichting van mijn fiets zet ik in de onverlichte tunnels ook een hoofdlamp op. In de lichtbundel hiervan probeer ik dan de reflectoren langs de tunnelwanden te vangen.
Mocht je exacte informatie over de tunnels willen hebben: Statens Vegvesen (Zeg maar de noorse rijkswaterstaat) gaf een paar jaar terug voor fietsers een gratis boekje uit met alle tunnels in het wegennet (gerangschikt per fylke (vergelijkbaar met onze provincies) en wegnummer). Per tunnel wordt de lengte aangegeven, of er verlichting en/of ventilatie aanwezig is en of je er mag fietsen. Zo nee dan wordt er ook aangegeven wat het alternatief is (bus, boot, omrijden via..., oude weg buitenom, of soms: Geen...)
De titel:
Tunnelguide for syklister på riksveger i Norge
Het boekje is in het Noors met een summiere verklarende woordenlijst naar het engels.
Jan