Additionally, paste this code immediately after the opening tag: Naar de Filippijnen - Forum Wereldfietser

Naar de Filippijnen

Hetty en ik hebben een druk jaar achter de rug. Extreem druk op mijn werk en druk met de fietsvakantiewinkel. Daardoor hebben we onszelf bijna niet laten zien bij de Wereldfietser. Gelukkig is de ergste drukte voorbij en kunnen we onze vrije tijd in gaan vullen. Na enig wikken en wegen (Gaan we verbouwen of toch maar weer op reis) hebben we besloten dat de verbouwing nog wel even kan wachten. We gaan dus op pad. Dit keer naar de Filippijnen.

Nu de keuze is gemaakt en de vliegreis is geboekt rolt zich een voor ons bekend patroon uit. Kaarten zoeken, papieren kaarten en digitale voor de Garmin, recente Lonely Planet gevonden op marktplaats, boeken lezen, site van de Wereldfietser doorlezen, via internet contact zoeken met mensen op de Filippijnen, visum regelen. We maken geen route. We verzamelen alleen interessante plaatsen om naar toe te gaan en vertrouwen verder op ons geluk. We praten ter plaatse met mensen en aan de hand van de verkregen informatie en onze vooraf gevonden plaatsen vinden we onze weg. We nemen vooral de tijd om het land op ons in te laten werken. Nog 6 weken, dan zijn we weer op pad.
Leuk, fietsen op de Filippijnen!

Wij hebben daar vorig jaar op diverse eilanden gefietst.
Naast het fietsen hebben we ook veel gedoken. Het duiken is echt top op de Filippijnen.

Voor foto's en een overzicht van onze route:
http://www.xs4all.nl/~berdua/kaderset.html
Ik had al gehoord dat jullie ook gingen, misschien komen we elkaar wel tegen.

Heb jullie nog tips voor goedkoopste vlucht? Ik moet alle voorbereidingen nog bijna doen, zucht.

Hans en Annemarie ik ga jullie site eens goed bekijken, leuk die route overzicht.

Wat een geweldige duikfoto's hebben jullie gemaakt. Hadden jullie divemasters die jullie die hele kleine dingetjes aanwees? Meestal willen ze snel en zo diep mogelijk denk ik wel eens. Echt schitterend!
We rijden al enkele jaren op de Marathon Supreme banden van Schwalbe. De, min of meer, nieuwe Marathon Dureme banden zouden wat meer grip geven in slechtere omstandigheden. Ze liggen nu een paar weken op mijn fiets en bevallen tot dusver goed. Ik heb wel de indruk dat je ze iets harder op moet pompen om ze net zo gemakkelijk over het asfalt te laten rollen. In ieder geval de moeite waard om uit te proberen op de Pilippijnen. Hetty gaat gewoon op de oude vertrouwde Supreme.

Afbeelding

Nog twee dagen werken en nog een paar dagen om de fietsen in te pakken en de spullen bij elkaar te zoeken, dan zijn we weer op pad.
Hans van Lent schreef:Leuk, fietsen op de Filippijnen!

Wij hebben daar vorig jaar op diverse eilanden gefietst.
Naast het fietsen hebben we ook veel gedoken. Het duiken is echt top op de Filippijnen.

Voor foto's en een overzicht van onze route:
http://www.xs4all.nl/~berdua/kaderset.html
We hebben jullie reisverhaal uitgebreid gelezen en daarnaast van alles bij elkaar gezocht over de Filippijnen. De kaart is al op allerlei plaatsen voorzien van aantekeningen.
Ook deze keer stippelen we geen route uit. Alles wat we hebben is een soort lijst van mooie plaatsen. Verder zoeken we het ter plaatse wel uit.
Wat we ook uit gaan proberen is een nieuwe stroomvoorziening van Tout Terrain: The plug

Na een paar uurtjes monteren (Voorwiel eruit, spatbord los, kroon van het balhoofd uitboren, alles monteren, stekkertjes voor de naafdynamo aansolderen) ziet dat er zo uit:

Afbeelding

Je hebt dan een USB aansluiting bij je stuur waar je van alles mee op moet kunnen laden. Het zie er in ieder geval goed uit, als het nu ook nog goed werkt.....
lauke schreef:Wat we ook uit gaan proberen is een nieuwe stroomvoorziening van Tout Terrain: The plug

Je hebt dan een USB aansluiting bij je stuur waar je van alles mee op moet kunnen laden. Het zie er in ieder geval goed uit, als het nu ook nog goed werkt.....
Ben benieuwd of het werkt. Kan interessant zijn. (al moet ik dan wel eerst een naafdynamo aanschaffen... . :?
Ik ben een jaar of tien terug op het eiland Palawan geweest. Zonder fiets weliswaar, maar het is me erg goed bevallen. Wat ik me nog wel kan herinneren is dat de wegen na een fikse regenbui erg slecht worden. We moesten de vastgelopen bus op een gegeven moment met alle passagiers uit de modder trekken. Veel plezier.
Abacus schreef:
lauke schreef:Wat we ook uit gaan proberen is een nieuwe stroomvoorziening van Tout Terrain: The plug

Je hebt dan een USB aansluiting bij je stuur waar je van alles mee op moet kunnen laden. Het zie er in ieder geval goed uit, als het nu ook nog goed werkt.....
Ben benieuwd of het werkt. Kan interessant zijn. (al moet ik dan wel eerst een naafdynamo aanschaffen... . :?
Ik ben een jaar of tien terug op het eiland Palawan geweest. Zonder fiets weliswaar, maar het is me erg goed bevallen. Wat ik me nog wel kan herinneren is dat de wegen na een fikse regenbui erg slecht worden. We moesten de vastgelopen bus op een gegeven moment met alle passagiers uit de modder trekken. Veel plezier.
Bij Palawan staat op onze kaart een sterretje. Het schijnt een eiland te zijn met weinig bevolking en veel natuurschoon. Lijkt me heerlijk daar een stuk te fietsen.

Nog 3 nachtjes slapen.
Een goede reis en een hele fijne tijd daar!

Jullie gaan op een goed moment, weg uit de kou hier.
Hee Lauran en Hetty,

Jaloers!!!!!!!!!!!!!!!!!
Heel heel veel plezier gewenst.
Wij gaan met de oma's en kids een lang weekje naar de sneeuw.
Ik verheug me nu al op al jullie verhalen.
De voorbereidingen zijn al even in volle gang.
Nou behouden vaart en kom weer heelhuids thuis.
Heel veel groeten,
Esther en Jeroen.
maak er een fijne tocht van, Hetty en Lauren

groeten van Hein
Het begin is gemaakt. De vliegreis zit erop.
Er was behoorlijk wat drukte op Schiphol omdat het zaterdag flink gesneeuwd had. Daardoor waren er veel vluchten geanuleerd die op zondag, onze vertrekdag, moesten worden ingehaald. Laten we het erop houden dat het geen saaie dag was op Schiphol.
Onze vlucht liep een uurtje vertraging op omdat een paar passagiers niet op kwamen dagen. Dat resulteert dan in uitladen van bagage en inplannen van nieuwe passagiers. Nog knap dat ze dat in een uur redden.

Afbeelding

Aangekomen in Manila, een wereldstad met 15.000.000 inwoners, zijn we met een busje naar Angeles gegaan. Iets ten Noorden van Manila. We hadden geen trek om die miljoenen stad met de fiets door te rijden. Achteraf geen slechte keuze want het is er verschrikkelijk druk. Toch zijn er weg stukken waar gefietst wordt zoals op de foto te zien is, dat zijn echter de rustigere stukken. Hier hebben we vannacht de tijd om bij te slapen en morgen om onze fietsen klaar te maken. Dat bijslapen is wel nodig wat met 7 uur tijdverschil hadden we maar een korte nacht. In het hotel waar we zitten kunnen we het inpakmateriaal van onze fietsen in bewaring geven. Kan gemakkelijk zijn als weer naar huis gaan.
Vannacht het klokje rond geslapen, ook 's nachts schijnt het hier niet af te koelen, dus ook 30 graden. Maar gisteren was er al zweet bij niets doen, vandaag gaat het al beter. Klokje rond geslapen, gaat het allemaal weer een stuk beter. De fietsen staan al startklaar, daarnet al een klein stukje gefietst. Even benzine halen, kunnen we goede koffie zetten onderweg, en een ATM zoeken, de geldautomaat. Die werkt dus ook. Vandaag in de stad even proberen om zoveel mogelijk briefjes van 500 pesos klein te maken. Want daar hebben ze ( ook bij de kleine winkeltjes in Angeles) vaak niet van terug, is 10 euro! Ook hier volop Kerstversieringen, is per slot van rekening een katholiek land. In Thailand kreeg je conooms bij binnenkomst in het hotel, maar dat kan hier natuurlijk niet (katholiek), dus dan maar een tandenborstel. Angeles is een voormalige amerikaanse legerbasis. Daar was dus altijd al volop vertier voor die mannen. Ook nu maken de Europese en Amerikaanse mannen er nog volop gebruik van . Schijnt nog steeds een van de betere plekken op Luzon te zijn, dus in het hotel volop oudere mannen met een mooi poppetje. Ieder zijn vantie, wij gaan morgen maar fietsen. We gaan eerst een klein stukje zuidelijk om bij de kust uit te komen. Dan komen langs een vulkaan die in 1991 letterlijk ontploft schijnt te zijn, en een heel gebied onder een modder stroom van enkele meters heeft gelegd. Daarboven op hebben ze weer nieuwe huizen bebouwd wat het geheel hier en daar uit zijn demensie trekt. We zullen zien.............................
We hebben er inmiddels 3 fietsdagen op zitten en zien in een drukke straat een internetcafetje. Intenetten kost hier 15 Pesos per uur (30 eurocent). Dat wordt opschieten om binnen het budget te blijven. Vanuit het erg drukke Angeles City zijn we met een flinke omweg naar de kust gefietst. Heel geleidelijk laten we de ergste drukte achter ons. In het begin was het niet duidelijk waar het ene dorpje in het andere stadje over ging. Nu liggen de dorpjes een kilometer of 10 uit elkaar en zien we ook wat van het platte land,

Afbeelding

Misschien een traditioneel plaatje maar het hoort er hier wel echt bij. De mensen op het land verdienen ongeveer 100 - 200 Pesos per dag (2 - 4 Euro) Hier moet je heel goed uitkijken met je geld als je daarmee een gezinnetje wil runnen. Je kinderen mogen alleen naar de basisschool wanneer ze een schooluniform dragen. Alleen dat al kan hier een financieel probleem zijn.

Op de weg komen we van alles tegen. Vooral de brommers met zijspan (de tricycles) zijn in de meerderheid. Er past vanalles op: een heel gezin het 6 kinderen is geen probleem. Ook een complete winkel past erop.

Afbeelding
We reizen voor de eerste keer met de Lonley Planet bij ons. Daar stond in het stadje waar we wilden overnachten dat er een exentrieke Zwitser een Wild Farm had waar je ook kon overnachten. Dus wij daarnaar op zoek. Hij heeft er een schitterend huis. En een verzameling en opvang van zowel kansloze Filipijnse kinderen, planten en beesten. Hij werkt 6 maanden per jaar als een hoge baas in een kerncentrale, en de andere helft zit hij hier op de Filippijnen. Hij geeft dorpen in de bergen drinkwaterputten, geeft kansrijke jongeren de mogelijkheid om te studeren, in ruil voor werk in zijn huis. Maar dan hebben ze ook kost en inwoning.
Afbeelding
Maar hij heeft ook een prachtige collectie orgideën in zijn tuin, een opvang van bijna uitgestorven Filippijnse hertjes, een zeeschildpad die gewond was door een visser, en zijn hobby is allerlei reptielen. Hij praat graag, dus we zijn van alles te weten gekomen over het land en zijn besturing ervan.
Afbeelding

Direct een lekkere duik in de oceaan, we hebben een hutje aan het strand.....
We maken er een sport van om zoveel mogelijk gesprekken te voeren met mensen die hier wonen. Gisteren waren we koffie aan het zetten in een bushokje (waiting shed) toen er een Filippijnse vrouw bij ons kwam zitten. Ze was onderweg naar de stad om haar maandelijkse betaling voor haar tricycle te voldoen. Met die bromfiets met zijspan bracht ze dagelijks groentes rond. Daarmee verdiende ze genoeg om van rond te komen en haar kinderen naar school te laten gaan. Haar man had slechts af en toe werk en verdiende dus nauwelijks iets.

We slapen 2 nachten bij Filippijnse mensen thuis in het stadje Alaminos. Hier lijkt zich het zelfde patroon te ontvouwen. Zij werkt door een aantal kamers in huis te verhuren en eten klaar te maken. Hij vind dat hij erg arm is en dus niets kan. Als er geld is, en dat is er nu wij er zijn, haalt hij sterke drank en sigaretten. Toen wij al vroeg naar bed gingen was hij al dronken. Het valt niet mee om een gesprek met ze te voeren want je weet niet altijd zeker of ze Engels tegen ons praten of Filippijns tegen elkaar. Toch wordt wel duidelijk dat zij vinden dat onder Marcos alles beter was: iedereen had werk en goed eten. Alle kinderen konden naar school. Er was een duidelijke geboortebeperking ( 2 kinderen en als je er meer wilde moest je aantonen dat je die op kon voeden) Condoons, pillen en sterilisatie waren gratis. Je mocht niet in de stad wonen als je er geen werk had. Als je op het platte land woonde moest je ook op het land werken. Marcos had het in hun ogen goed voor elkaar. De democratie die er nu is heeft, volgens hun, alleen tot veel ongelijkheid en corruptie geleid. Het land wordt nu in feite bestuurd door de rijke families die zo alleen maar rijker worden.
Vandaag hebben we het Nationaal park " The 100 islands" bezocht. We hadden een prive boot van een vriend van ons "Hotel". Hij had er 25 jaar in gewerkt en de grotten beschermd. We hadden een soort kano met zijarmen van bamboe en een motortje. Het is een groep van 100 eilanden ontstaan door een aardbeving, lang geleden. Veel eilanden zijn niet meer dan een steenklomp, maar er zijn ook grotere. Maar vooral onder water is het erg mooi. We hebben uren gesnorkeld, we zagen koraal, zeesterren, allerlei dingen waar ik de naam niet van weet en heel veel vissen. Het leek wel of je door een zoutwateraquarium zwom, prachtig. De vissen hebben alle kleuren van de regenboog, en zwemmen meest in scholen, behalve de maanvissen. Ook hebben we veel doopvondschelpen gezien, erg grote schelpen die niet op veel plaatsen in de wereld meer voorkomen. We zijn ook nog in een grot geweest waar heel veel vleermuizen hingen, en een paar rondvlogen. Dus we hebben echt genoten :-) Wat wel opviel dat er nauwlijks vogels zaten, een paar rotszwaluwen, meer niet, zelfs geen meeuwen. Ook nauwlijks mensen trouwens, een paar bootjes met voornamelijk inlanders die kwamen zwemmen op zondag.
Afbeelding
Gisteren een heel stuk gefietst langs de kust naar het noorden. Daarbij zijn we het drukke Dagupan City gepasseerd. Af en toe zien we links de oceaan. Het was een erg warme dag met veel verkeer. Wel een leuke ontmoeting gehad met een Argentijnse familie welke met hun 4 kinderen en een Rolls Royce een reis rond de wereld maken.
Ze zijn van de week hier op televisie geweest, dus iedereen heeft het erover hier.
Wat opvalt is dat er hier veel resorts worden gebouwd door buitenlanders. Maar ze zetten er dan een Filippijns gezin in een hutje bij die het moeten beheren. Maar die interseerd het echt helemaal niets, als je het terrein op rijd en vraagt om een plekje om te slapen hebben ze geen tijd, zijn vol,( niemand te zien!) of pas volgende week open. Dus die krijgen hun investering er nooit uit.
Vandaag maar een klein stukje gefietst, en verder een was- en rust dag.
Afbeelding
Hier nog een leuke foto van een Jeepney, die je hier, naast de brommertjes met zijspan, erg veel ziet. Ze worden in grote getale gebruikt als openbaar vervoer voor kleine afstanden. Instappen, betalen, meerijden.
We hebben een "sprongetje" gemaakt: een stuk de jeepny genomen om een onherbergzaam gedeelte niet te hoeven fietsen. Normaal zijn we niet zo flauw maar het betreft hier een bergachtig gebied, zonder mogelijkheden voor overnachten. Gezien de weersomstandigheden ('s morgens zon - 's middags plensbuien) leek het ons beter dit gebied op deze manier over te slaan.

We zijn afgezet in Banaue (spreek uit Ba-nau-wie), wereldberoemd vanwege het 8e wereldwonder. Een 400 vierkante killometer groot bergachtig terrein waar mensen 2000-4000 jaar geleden begonnen zijn met het aanleggen van rijst terrassen. Het staat op de wereld erfgoed lijst en kan alleen blijven bestaan door intensief onderhoud.
Afbeelding
Onderweg begrepen we al dat vooral dat onderhoud, het daadwerkelijk rijst telen op deze terrassen, een probleem is. Vrijwel alles gebeurt met de hand. Een tractor of iets wat er op lijkt krijg je nooit over die steile hellingen getransporteerd. Zelfs een karbouw krijg je niet 1-2-3 in die kleine veldjes. Jonge mensen hebben geen trek meer in het zware handwerk.
Vandaag hebben we al een flinke fietstocht in de omgeving gemaakt. Het is een prachtig gezicht en moet nog veel mooier zijn wanneer de rijstvelden groen zijn, in mei - juni.
Zojuist kreeg ik van een collega het onvermijdelijke, maar daardoor niet minder slechte, nieuws door dat Jack Droog is overleden. Jack was algemeen directeur van ATM (waar ik werk) tot hij ruim een jaar geleden begreep dat hij ongeneeslijk ziek was. Hij heeft toen vrij snel zijn functie neergelegd en van zijn tijd die hem nog gegund, was gemaakt wat er van te maken was. Vanuit de Filippijnen condoleren wij zijn vrouw, kinderen en ATM met het verlies van deze geweldige man.