Additionally, paste this code immediately after the opening tag: Trektocht door Chili en Argentinie - Forum Wereldfietser

Trektocht door Chili en Argentinie

Nog 2 1/2 week, dan vertrekt ons vliegtuig naar Santiago de Chili. We gaan een trektocht maken door Chili en Argentinie en hopen een van de laatste dagen van januari weer thuis te komen.
De voorbereidingen zijn in volle gang. Bagage bij elkaar zoeken, nog een warme fietsbroek kopen voor in de bergen, en vooral veel lezen over de bestemming en kruisjes op de landkaart zetten. Heel bewust plannen we de reis niet te veel. We laten het verloop van de reis voor een groot deel van het toeval en de plaatselijke omstandigheden afhangen. Ligt er weinig sneeuw in het Andesgebergte dan gaan we waarschijnlijk al vrij snel de oversteek wagen naar Argentinie. Wijn proeven in de Medoza. Ligt er zoveel sneeuw dat de passen nog niet open zijn dan gaan we eerst naar het zuiden op zoek naar dat mooie merengebied. Misschien zakken we dan nog wel verder af naar Patagonie.
Zondag was Marloes hier. Na het horen van haar reisverhaal en het zien van haar foto's van Chili en Argentinie kunnen we haast niet meer wachten om te vertrekken. Tot het zover is heb ik nog een paar drukke weken op het werk waarna ik de fietsen klaar kan gaan maken. Lagere versnelling erop, 38/17 i.pv. 42/16 om wat gemakkelijker te kunnen klimmen. Alles even nakijken en dan een van de laatste dagen in gaan pakken. We zien het helemaal zitten.

Lauran en Hetty
Dat wordt file-fietsen de komende maanden, eerst Lars, dan Johnny, nu Hetty en Lauran! Nou, heel veel plezier, zo te lezen wordt het een supermooie reis.
Eens proberen of we er zo een foto op krijgen??

Afbeelding
Have fun guys!
We hebben de route van Dakar 2010 eens bekeken

Afbeelding

Volgens mij gaan we daar een glimp van meepikken. Toch eens kijken of ik die gasten voor kan blijven, want ik ben best snel in het losse zand.
We hebben nog 2 dagen voor vertrek. Mijn laatste werkdag voor de vakantie zit erop en we zijn aan het inpakken. Nieuwe banden op de fiets, een kleiner voorblad monteren en een grotere tandkrans op de Rohloffnaaf. En dan in het bobbeltjes plastic met de fietsen. Hoes erom en in een doos. We zijn nog voorzichtiger met de fietsen dan andere jaren. Niet dat we problemen hebben gehad in het verleden maar ik moet er nu even niet aan denken dat de fieten niet heel aan zouden komen in Santiago de Chili.
Hetty zoekt spullen bij elkaar. Wat gaat er mee. Wat meer kleding dan vorig jaar want we zullen nu ook kou krijgen. Een fietstas meer want we zullen ook voor meer dagen eten en drinken moeten kunnen vervoeren. Uitgebreide EHBO kit want we moeten dagen op onszelf vertrouwen. We zijn al meer dan eens op pad geweest maar iedere keer weer is het spannend. Zondagavond vliegen we van Schiphol naar Parijs, en daarna van Parijs naar Santiago. Daar zullen we om 09.25 plaatselijke tijd landen.

Na een eerste overnachting in Chili kunnen we metteen op bedevaart. 8 december is een nationale feestdag (Maria Onbevlekte Ontvangenis) Er is dan een bedevaart, op de fiets, van Santiago naar Valparaiso. Het schijnt een hele happening te zijn. De belangrijkste verbindingsweg wordt daarvoor afgezet. Hetty heeft via internet contact met een van de bedevaartgangers. Een Nederlandse fietser die in Santiago woont. Die haalt ons met een busje op van het vliegveld en regelt de eerste overnachting.
Veel plezier daar in het Wilde Westen! En de groeten aan Johnny, al zul je die daar denk ik niet tegen komen... :wink:

Ik ben ook even in Zuid-Amerika van 20 t/m 25 december (Buenos Aires, Argentinië), maar helaas zonder fiets... :cry:
We zijn goed aangekomen in Santiago de Chili.
De vlucht verliep goed, en was mooi op tijd.
In Santiago was de bagage er zo, inclusief de fietsen. Het was wel even schrikken want een fietsdoos was echt helemaal kapot. Maar de doos was een extra, hij was verder gelukkig nog zeer goed ingepakt.
Dus in eerste instantie lijkt alles goed. Lauran is de fietsen nu in elkaar aan het zetten, dus straks weet ik het zeker.
We zijn opgehaald door Hubert en afgezet bij echt een super mooi hotel, eigenlijk meer een appartement. Samen zijn we even gaan lunchen en wat babbelen over Chili. Direct nog wat boodschapjes doen en we kunnen lekker koken, 4 pits gastel en koelkast, wat een luxe.
Morgen vertrekken we om half 6 voor de bedevaartstocht.
De mensen die hem te voet doen kwamen we vandaag al tegen langs de snelweg. Morgen verwachten ze tienduizenden mensen en wordt de weg dus afgezet. Ben benieuwd!
Hi Lauran en Hetty,

Veel plezier in Chili!

De groeten van de andere kant van de wereld: uit Ayutthaya. Dat ligt in Thailand,

Bert
Hoi Lauran en Hetty,

Alles loopt hier op rolletjes, op dit moment volop met de 1e stort bezig.

Vanuit een druilerig Nederland heel veel fietsplezier toegewenst.

gr. Eddy en Marion Beck
Al uren voor de landing was het licht. We hadden uit het vliegtuig, van 10 km hoogte, uitzicht op de Anders. De hoogste toppen liggen op 5-6 km en zijn nog wit besneeuwd. Ze kijken ons uitdagend aan. Wij kijken gewoon gemeen terug. We komen ze nog wel tegen.

De eerste fietsdag zijn we ´s morgens al om 5.30h vertrokken. In het centrum van Santiago verzamelen ongeveer 20 fietsers. In de stad rijden we links van de rijbaan de stad uit. Onderweg in de stad zien we steeds meer fietsers die dezelfde kant op rijden. De meeste zijn mountainbikers met een rugzak.
Om 8.00h rijden we de stad uit de snelweg op. Die was niet afgezet maar de vluchtstrook en de echter rijbaan zijn voor ons. Er zijn inmiddels duizenden fietsers, ongeorganiseerd of in kleine groepjes. Soms racers in gelijke fietskleding met een lekker gangetje.
Onze groep bestaat bestaat uit geoefende en ongeoefende fietsers en valt bij het eerste klimmetje helemaal uit elkaar. Boven wachten we op elkaar.
Hetty en ik vallen op omdat we de enige met fietstassen zijn. We staan honderden keren op de foto. Als we even stoppen staan mensen in drommen om ons heen en maken foto´s van ons en de fietsen. De sfeer is gemoedelijk.
De rit valt samen met een bedevaarttocht over de zelfde snelweg. Na 70 km fietsen komen we de eerste, achterblijvende wandelaars tegen. Die waren gisteren al vertrokken. Na 90 km wordt het zo druk op de snelweg, met lopers en fietsers dat we 20 km secundiar gaan rijden. Daar zijn we voorbij het bedevaartpunt en volgen we de snelweg naar Valparaiso.

Kort voor Valparaiso verlaten we de groep en de snelweg en zetten we koers naar Laguna Verde. Een natuurgebied ten zuiden van Valparaiso met naar verluid campings. Het is echter nog flink klimmen en dalen voordat we, op het puntje van het schiereiland, de beoogde camping, La raviota, de zeemeeuw, vinden.
Hee Hetty en Lauran,

Ik wist helemaal niet dat jullie met een groep zouden rijden. Klinkt leuk en ik ben benieuwd naar de eerste beelden!
Fijne reis!

Blanche
Gisteren hadden we metteen een rustdag. Hetty had de eerste fietsdag al een pr te pakken met 155 km met 1000 hoogtemeters. Dat ging prima, dus die moet de rest van de vakantie niet zeuren dat het ver of steil is, ze kan het gewoon.
In de oceaan zien we zeehonden en natuurlijk veel zeevogels.

Vandaag zijn we noordelijk gaan fietsen van Laguna Verde, via Valparaiso naar Vina del Mar. Beide steden zijn aan elkaar gegroeid en liggen aan de oceaan tegen de rotsen geplakt. Overal zie je schuine liften die mensen naar boven brengen. Wij hoeven er geen gebruik van te maken want we fietsen langs de kust en de weg van Valparaiso naar Vina del Mar is vlak.
Blanche schreef:Hee Hetty en Lauran,

Ik wist helemaal niet dat jullie met een groep zouden rijden. Klinkt leuk en ik ben benieuwd naar de eerste beelden!
Fijne reis!

Blanche
Hoi Blanche,

We reizen ook niet in een groep. We hadden alleen thuis van deze tocht op Maria Onbevlekte Ontvangenis gehoord en vonden het wel een goed idee om zo de vakantie te beginnen en de hoofdstad uit te komen.
Vandaag zijn we verder langs de kust gefietst.
Het valt op dat er hier overal veel gebouwd wordt.
Er ontstaan nieuwe wijken en huizen die volgens mij veel luxer zijn dan normaal.
We zijn aangekomen in La Ligua, op weg de Andes in.
Vandaag was het heel de dag langs de kust, maar niet vlak.
Iedere keer naar 300 meter, en dan weer naar 30, op en neer.
Aan de kust was het overal groen met veel eucalyptus bomen, en veel bomen in bloei, het is hier echt voorjaar.
Een half uur fietsen van de kust af wordt het al erg droog, veel dor gras met hier en daar een struik of kleine boom. Het is niet zo warm hier, maar zelfs bij bewolkt weer en helemaal niet zo warm verbrand je levend. Het is ook erg licht hier. Nu schijnt de zon, en verder naar het noorden wordt het snel veel warmer, zeggen ze.
We zien wel.
De 5 was in de klok Bert toen we hier aankwamen, en de Escudo, verkrijgbaar per halve of 3 ! liter smaakt ook hier goed:-)
Maar wijn is hier veel populairder.
We gaan morgen de bergen in, wanneer er weer een internet mogelijkheid is weten we niet.
Hier een foto van onze bedevaarttocht.

Afbeelding

¿Cómo andan? Fue divertido el martes pasado, pedaleando dirección Lo Vázquez
con tanta gente.
Bueno, ojalá fue un buen principio de un viaje inolvidable por Chile y
Argentina.
Ik heb ook een leren hoed en poncho... :D

Atacama is waarschijnlijk te noordelijk? (En te risicovol met dat gedoe tussen Chili en Peru...)
Over 9 dagen ben ik in Buenos Aires. Wie weet zien we elkaar daar!
Buenos Aires gaan we niet halen Robbert Jan.
We zijn onderweg naar de Aqua Negra pas, en komen daarnauiteindelijk wel in Argentinie aan, maar gaan dan de Mandoza in. We willen wel eens zien en proeven waar die heerlije wijnen gemaakt worden. We hebben contact met een Belg die daar woont en een Posada heeft daar, bij hem gaan we een paar nachten logeren.

We hebben nu een paar dagen door het lagere gedeelte van de Andes gefietst, met toppen tot 2000 meter, waar we gelukkig langsaf reden. Het is hier wel een heel bijzonder landschap, alles is steen en zand, met hier en daar een struik of cactussen. Het weinige verdroogde gras wordt afgefreten door groepen geiten. De wegen zijn best redelijk, in ieder geval veel beter dan in Costa Rica. Het is hier warm, overdag ongeveer 36 graden, en hier wordt het ´s nachts ook nog niet koud. En het is zoeken naar een struik die groot genoeg is om wat schaduw te geven. We gaan nu naar Ovalle.
Hoog in de bergen is het rustig, erg rustig. Mensen wonen er nauwelijks en hier en daar zwerft een troep geiten of een hond. We kamperen wild en ´s nachts hangen we het eten en het afval in een boom. Midden in de nacht worden we wakker als een hond de afvalzak weet kapot te trekken. We jagen hem weg.

Een paar uur later wordt ik wakker van een gil van Hetty: een hond in de tent.
Niet echt dus, maar ze had het wel echt gedroomd.
5 Minuten later droomt ze weer maar nu van elfjes en kaboutertjes.
Ik kan met een hardslag van 180 de slaap niet meteen vatten.
Voordat we naar Chili vertrokken hebben we heel wat gelezen. Op de site van Erik lazen we over een potkachel kamping. Er zijn ook alternatieven.

Afbeelding