Additionally, paste this code immediately after the opening tag: Techniek van het fietsen - Forum Wereldfietser

Techniek van het fietsen

Zomaar om over na te denken. Fietsen is feitelijk een routinematig handeling die je doet zonder erbij na te denken. Maar nu het volgende.
Stel dat je een helling op moet, levert een zwaardere persoon voordeel op t.o.v. een lichtere persoon indien beide personen op de pedalen gaan staan? M.i. kan naast de spierkracht het gewicht een voordeel opleveren die niet te onderschatten is. Als men op de pedalen gaat staan maakt men een trekkende beweging aan het stuur waarbij het lichaam naar beneden wordt gedrukt. M.a.w. sterke armen kan ook voordelen opleveren. Ik ben benieuwd naar jullie antwoorden. :?:

Wim
Loopt een zwaarder persoon makkelijker een trap op? Een zwaarder persoon is op een helling bijna altijd in het nadeel. Ik denk dat het niet voor niks is dat de gemiddelde tour de france rijder, en zeker de sprinters en klimmers kleine mannetjes zijn. Zijn ze groot en hebben ze lange benen dan worden ze wel schaatser :wink:
Heb je sterke armen, dan kun je dit proberen:
Afbeelding
Toen ik nog in Groningen woonde hadden we op de roeivereniging een tijdje zo'n ding en daar kon je serieus snel mee 'fietsen'....

Groet
Eric
Wim Tjan schreef:Stel dat je een helling op moet, levert een zwaardere persoon voordeel op t.o.v. een lichtere persoon indien beide personen op de pedalen gaan staan?
Een 2x zo zwaar persoon heeft 2x zoveel energie nodig om omhoog te komen, dus als hij (m/v) hetzelfde van bouw is als de lichtere, dan hebben zijn spieren ook 2x zoveel werk (ergens tussen 2x zoveel kracht en 2x zoveel rpm) en aangezien bij identieke bouw de 2x zo zware persoon een 2x zo groot spiervolume heeft heeft dit effect de neiging om zichzelf precies op te heffen. Iets kort door de bocht: daarom zijn er zowel grote als kleine wielrenners.
Leon
eric190173 schreef:Ik denk dat het niet voor niks is dat de gemiddelde tour de france rijder, en zeker de sprinters en klimmers kleine mannetjes zijn.
Maar in de Tour de France rijden ze niet op van die zware vakantiefietsen zoals wij doen.
Hele lichte fietsers kunnen minder kracht leveren als wat zwaardere fietsers. Dus kan het denk ik best wel zo zijn dat op een fiets van laten we zeggen 35kg een te lichte fietser in het nadeel kan zijn, ook bergop.
Toen ik nog jong en wat lichter was en op de sportopleiding zat, fietsten we in een ATB-route een helling op in de Ardennen. Waar andere, niet onverdienstelijke, mountainbikers af moesten stappen, wist ik zonder stoppen boven te komen. Toch denk ik dat het wel iets uitmaakt als je lichter bent, en dat gewicht en spierkracht/-volume e.d. elkaar niet helemaal opheffen.

Ik zou zeggen: klein (licht :wink:) maar fijn.
Een voorbeeld.

Laten we zeggen dat Luis Herrera 40kg weegt. En Bernard Hinault 60kg.

Zet ze allebei op een fiets van 7 kg. En ik wed dat Herrera sneller is.

Maar wat als je ze allebei op een fiets van 35 kg zet?
Het heeft met het specifiek vermogen te maken.
Dwz de kracht die men langere tijd kan leveren ten opzichte van het eigen gewicht.
Kleinere magere kereltjes zijn in het voordeel. Niet in het minst door een lagere luchtweerstand.
Dikkerts hebben ook een voordeel: die hebben reserves.

niko
nikopaul schreef:Het heeft met het specifiek vermogen te maken.
Dwz de kracht die men langere tijd kan leveren ten opzichte van het eigen gewicht.
Kleinere magere kereltjes zijn in het voordeel. Niet in het minst door een lagere luchtweerstand.
Dikkerts hebben ook een voordeel: die hebben reserves.

niko
klein en mager levert ook een groter huidoppervlak ten opzichte van de inhoud, en dus een lagere temperatuur voor de 'motor'. Is in de voorjaarsklassiekers geen voordeel, dus daar zie je anders gebouwde renners excelleren
Aha, vandaar dat ik het zo lekker vind om nu op de racefiets te zitten en iedereen in kan halen, ik heb een winterpostuur :wink:
Maar dan rest nog de vraag of je armen nog extra kracht aan kan toevoegen om je lichaam naar beneden te trekken. Als je gewoon op je zadel blijft zitten heeft 't m.i. weinig invloed op je pedaaldruk. Zodra je op je pedalen gaat staan kan volgens mij degelijk van invloed zijn en dan is het zelfs zo hoe verder het stuur naar voren ligt hoe minder het van invloed kan zijn op je neerwaartse beweging.

Wim
Op de pedalen staan met een fiets vol bagage vind ik niet prettig, ik blijf meestal zitten tijdens het klimmen.
Met mijn nieuwe fiets + oude kar ging het eerst niet, op de pedalen. De boel begon te slingeren. Na verloop werden we beste vrienden en ging het wel!

Maar om de trekkracht van je armen om te zetten in pedaalkracht, dat zie ik niet zitten. Ik denk dat het grappig zou zijn om je zo te zien klimmen.

Groeten
lars
Ook ik klim liever gewoon zittend. Ook op langere klimmen met veel bagage ben ik dan na 2 weken fietsen nog sneller dan Zwitsers na 5 weken fietsen en met slechts 1 tasje... :wink:

Omlaag trekken met de armen lijkt me niet functioneel.
Wim Tjan schreef:Maar dan rest nog de vraag of je armen nog extra kracht aan kan toevoegen om je lichaam naar beneden te trekken.
Dat je kracht kunt toevoegen lijkt me evident. Door je schrap te zetten kun je met het aandrijvende been zo een kracht uitoefenen op het pedaal die flink wat groter is dan je eigen gewicht. Of dat na het stoplichtsprintje ook nog van nut is, is de vraag. Mij is gebleken dat de fietsers die op het vlakke aan elkaar gewaagd waren tijdens een klim gescheiden werden, in het nadeel van de staande klimmers (die meestal voorzien zijn van een zwaar verzet).
Of het zo is weet ik niet, maar het ligt voor de hand om aan te nemen dat de ingewikkelde bewegingen die bij staand fietsen optreden niet zo efficient zijn als een mooie rondgaande beweging van de benen.
Op het einde van een wieleretappe is dat niet meer relevant, vandaar dat een massaprint er altijd zo chaotisch uitziet :lol:
Leon
Leon schreef:[Of het zo is weet ik niet, maar het ligt voor de hand om aan te nemen dat de ingewikkelde bewegingen die bij staand fietsen optreden niet zo efficient zijn als een mooie rondgaande beweging van de benen.
Leon
Het dode moment wanneer er een pedaal boven en onder staat is lastiger te overwinnen als je er recht boven staat met je volle gewicht, dan als je er iets voor of achter bevindt met je bovenlichaam.
Staand klimmen kan voor even meer kracht opleveren, maar voor een kortere tijd.

Juist nu ben ik er (anatomie, biomechanica, fysiologie, etc.):
:arrow: Zittend:
Als je zit, steunt een groot gedeelte van je lichaamsgewicht op het zadel. Je benen hoeven alleen maar rond te draaien. Dat is een constante kracht, die uiteraard vergroot wordt door een helling, maar weer kleiner wordt door een kleiner verzet (hoewel daarmee wel de snelheid omlaag gaat, uiteraard).
:arrow: Staand:
Als je staat, moeten die benen een kracht produceren die zij niet gewend zijn. Zij zijn getraind op krachtuithoudingsvermogen (ja, dat is een technische term :D) zittend op het vlakke. Nu je gaat staan, moeten ze hogere krachten produceren dan dat zij op getraind zijn. Immers, je lichaamsgewicht welke normaal op het zadel rustte, moet ook door hen gedragen worden. Dit heeft met name betrekking op de musculus biceps femoris, maar ook op de musculus quadriceps femoris, beiden in de bovenbenen. Mensen die meer op kracht fietsen hebben vaak wat dikkere kuiten, en het heeft dan ook zeker ook betrekking op o.a. de musculus peroneus longus en de musculus soleus in het onderbeen.
Heb je klikpedalen en ga je trekken aan de pedalen, dan worden de al genoemde musculus quadriceps femoris uiteraard meer belast. De vraag is dan hoe getraind dat die zijn, want dat bepaald dan met name het krachtuithoudingsvermogen om op deze wijze de helling omhoog te 'stampen'.
:arrow: Trekken aan het stuur:
Door te trekken aan het stuur kun je je beter schrap zetten. Hierdoor kan diezelfde energie in een korter tijdsbestek in het ronddraaien van de trappers gestopt worden. (Vergeleken met staand klimmen.)
Uiteraard gebruik je hierbij meer je armen. Als je je stuur met je handen rechtop vasthoud, kun je niet zo veel kracht zetten. Dus óf je handen moeten met de rug naar beneden gehouden worden (dorsale zijde naar beneden gericht), óf je pakt het stuur aan de bar-ends vast, óf je pakt het stuur onderin de bocht (beide standen de palmaire zijde mediaal gericht). In alle gevallen zet je je ellebooggewricht op slot. In mijn ervaring zijn de 'antagonisten' musculus triceps in verhouding minder sterk ontwikkeld dan de musculus biceps brachii, en aldus zal de inhoud van dit krachtuithoudingsvermogen dan ook van de ontwikkeling van de triceps afhankelijk zijn.

Goed, een ieder weet nu welke spiergroepen met name te trainen voor de langere en steilere hellingen... :D (PB'en voor voorbeeld-oefeningen mag natuurlijk altijd :wink:.)
Om efficiënt op de trappers te lopen zeker ook de buikspieren niet vergeten lijkt me. Het moet je wel liggen (of misschien kun je het trainen?), in koers zijn er ook maar enkele begenadigde klimmers die 'en danseuse' omhoog geraken. Inderdaad is het met bagage nog een ander verhaal.
Ik vind het aangenaam om tijdens lange klimmen wisselend uit het zadel te komen, al was het maar om de rug te ontlasten.
Robertjan schreef:Goed, een ieder weet nu welke spiergroepen met name te trainen voor de langere en steilere hellingen...
Het komt niet vaak voor, maar vanochtend heb ik een prima bergtraining gehad. Windkracht 8 tegenwind in fietsen. :D
Ik fiets dan bijna het zelfde als bergop. Zo ver mogelijk voor over, zonder aan het stuur te trekken of te steunen. En dan met een hoog beentempo!

Ooit werd aan Steven Rooks gevraagd waarom hij zo goed bergop kon rijden. Het antwoord was dat het altijd zo hard waaide in Noord Holland.
Nou Leo, je kunt nog beter trainen hoor...!

Je kent vast wel het beeld van de anabole steroïden-sporter die een buis met zware gewichten aan het uiteinde in de nek legt en een klein stukje door zijn knieën zakt om weer omhoog te komen?
Nu, hij doet dat om zijn 'maximaalkracht' te trainen. Dat willen we niet bij bergop fietsen (hoewel het ook geen kwaad kan de 'maximaalkracht' te trainen). Bergop wil je krachtuithoudingsvermogen trainen. Als je dus een gewicht pakt waarmee je het best zwaar is om honderd keer dat te doen, dan kom je al een eind. Wel zou je dan je knieën tot zo'n 90º moeten buigen.
Tevens train je hiermee de musculus biceps femoris en de musculus quadriceps femoris. En uiteraard, lamaes, ook o.a. de musculus rectus abdominus en de musculus transversus abdominis. Mits je je buikspieren aanspant en de rug recht houdt natuurlijk.
Oh ja: ook de musculus gluteus maximus wordt hiermee getraind... :lol:

Niet vergeten om voldoende rust in te bouwen gedurende de week.
Leo van Lierop schreef:Een voorbeeld.
Laten we zeggen dat Luis Herrera 40kg weegt. En Bernard Hinault 60kg.
Zet ze allebei op een fiets van 7 kg. En ik wed dat Herrera sneller is.
Maar wat als je ze allebei op een fiets van 35 kg zet?
En wat te denken van de Italiaanse wielrenner Marco Pantani? Hij was klein van gestalte en beklom de Alpe d'Huez in 37 min. en 35 sec. Zijn record is tot op heden nog nooit is geëvenaard.
Het maakt niet uit of je trekt en duwt aan je pedalen, achteruit de berg op fietst of liggend of staand. Het gaat om een aantal kilo's dat over een afstand en een hoogte getransporteerd moet worden. Dat kost energie. En die energie staat vast. Die is bekend. De luchtweerstand is ook bekend. Gewoon middelbare school natuurkunde. Magerder worden, trainen zodat je vermogen (kracht x tijd) groter wordt, iets doen aan je geestelijke hygiène (vermogen om af te kunnen zien) en je wint de tour.
Succes!
niko