Veiligheid op WF tochten

[Wim]

We hebben allemaal weer genoten van het fietsen op de Veluwe. En toch vond ik het af en toe ook wel wat eng - en ik weet dat ik bepaald niet de enige was. Er werd af en toe vond ik toch wel erg hard gereden over die bospaden met al die bladeren, en soms zelfs in het donker. Dat vond ik des te enger in zo'n grote groep. Rijden in een grote groep is denk ik inderdaad heel anders dan in je eentje of met een paar mensen.
Mijn voorstel zou zijn een volgende keer het gezelschap toch op te splitsen (het was deze keer ook veel groter geworden dan aanvankelijk gedacht). Dan krijg je in elke geval achterin niet dat klassieke fileprobleem van afwisselend hard en zacht rijden. Bovendien kan iedereen dan rijden bij een groep waar een tempo gereden wordt dat hij of zij zelf prettig en veilig vindt.
Wim

[vincent schol]

Meestal deelt een grote groep zich vanzelf op. Dat effect bleef deze keer eigenlijk achterwege waardoor we min of meer bij elkaar bleven. Zelfs als je maar met zijn tweeën bent en naast elkaar rijdt is het uitkijken met die afstekende randen van het fietspad die door het bladerdek niet meer te zien zijn.

[m-gineering]

Rijden in een grote groep is denk ik inderdaad heel anders dan in je eentje of met een paar mensen.

Net als met wielrennen, achter in de harmonica is het hollen en stilstaan. Heb je veel minder last van op de 6e plek, maar daar wil iedereen wel rijden dus dat is weer een ander probleem

[Wim]

Ja en hollen en stilstaan op een bospad met slecht zicht is erg onrustig, zeker als het ook nog hard gaat: je komt niet meer aan de natuur toe.
Wim

[Froggy]

Volgende keer met z'n alle in de bus!


Ik snap wel wat Wim bedoeld - een grote groep, allemaal op zwaarbeladen fietsen en met gezellig kletsende bestuurders vraagt om problemen. Iedereen is natuurlijk erg op drijf (eindelijk weer op de fiets na een week op kantoor!) en wil graag in de groep blijven.
Heb laatst op de racefiets een flinke valpartij meegemaakt - iemand voorin remde voor een halve seconde en iedereen daarachter ook - behalve de laatste - BANG! Was er wel van geschokken.
Net zoals met auto rijden is het een kwestie van goed opletten, ruimte laten en niet al te vaak in de remmen hangen.

[Wit]

Volgende keer met z'n alle in de bus!

Nee!!!!!

Ja en hollen en stilstaan op een bospad met slecht zicht is erg onrustig, zeker als het ook nog hard gaat: je komt niet meer aan de natuur toe.
Wim

Ach, als je wat afstand houdt, een helm draagt en naast het gesprek met je fietspartner van dat moment ook nog een beetje voor uit kijkt en anticipeert, Is er niets aan de hand. Ook het doorgeven van ' Tegen ' naar achteren, helpt. Helaas gebeurt dat niet altijd. Maar gelukkig is het tot nu toe goed gegaan
En wat betreft het toekomen aan de natuur.... Als ik daarvoor ga fietsen ga ik alleen op pad. De WF -weekenden zijn er om te beppen en voor de gezelligheid!

[Iris-in-Zwolle]

(...) een helm draagt

Ik draag echt geen helm om te vallen. Of met andere woorden: ik wil niet dat anderen gevaarlijk(er) rijden omdat ik toch een helm op heb. . Maar ja, die discussie wordt geloof ik gevoerd in een ander forum .

In het bos moet je gewoon rijden op een MTB en niet met dikke tassen .

[Leon]

Heb laatst op de racefiets een flinke valpartij meegemaakt - iemand voorin remde voor een halve seconde ...

We zijn niet allemaal wielrenners bij de Wereldfietser, er zijn meestal zelfs een paar onervaren fietsers bij, die niet ver van tevoren ruiken dat er een gat aankomt, kinderen in de berm spelen, een suicidale hond rondloopt en er verkeer van rechts zou kunnen komen, laat staan dat iedereen weet hoe een afdaling werkt.
De afgelopen paar keren dat ik hier een groep heb rondgeleid heb ik dat laatste van tevoren maar even uitgelegd.
Leon

[Froggy]

Ik had net Camiel Eurlings aan de lijn (moelijk te verstaan wegens dat rare accent van hem!) - hij is met ons eens, Wereldfietser zijn is gevaarlijk en er moet iets aan gedaan worden!
Vanaf 01-01-2010 worden air-bags verplicht gesteld op alle vakantiefietsen gebouwd na 2005. Integrale valhelmen voor alle fietsers en body armour voor iedereen dat wel eens langs een fietspad loopt!
Opgelost!

[Wit]

Heb laatst op de racefiets een flinke valpartij meegemaakt - iemand voorin remde voor een halve seconde ...

We zijn niet allemaal wielrenners bij de Wereldfietser, er zijn meestal zelfs een paar onervaren fietsers bij,.........De afgelopen paar keren dat ik hier een groep heb rondgeleid heb ik dat laatste van tevoren maar even uitgelegd.
Leon

Dat is een heel goed idee, de regels rondom 'tegen' en 'obstakel' van te voren uitleggen!

Ik had net Camiel Eurlings aan de lijn ..............

[VoorheenRJ]

Wat oplossingen om de uitdagingen te lijf te gaan:

1) Wat kleinere groepen helpt uiteraard al een hoop. Dan kun je ook kiezen om wat minder rap te gaan en daardoor meer te genieten van de omgeving, of meer om foto's te maken.
2) Afstand houden is uiteraard geboden.
3) Niet teveel remmen.
4) Route bij minimaal 2 personen per 'groep' bekend.
5) Er is altijd een laatste persoon van de groep. Uiteraard kan dit wisselen tijdens de route, als de laatste maar weet dat hij/zij de laatste hoort te zijn...
6) Een iets duidelijkere organisatie waardoor mensen niet zomaar wat gaan doen, maar dat het overzicht ook behouden blijft. Natuurlijk, we zijn allemaal volwassenen met eigen verantwoordelijkheid. Maar toch kan iets duidelijker organiseren geen kwaad volgens mij.

Schiet me niet gelijk af. Het is zomaar een persoonlijke analyse van waar rekening mee gehouden kan worden m.b.t. meer veiligheid tijdens de WF-tochten.

[Wim]

Misschien moeten we het de organisatie ook niet moeilijker maken dan nodig is.
Wim

[Wit]

Misschien moeten we het de organisatie ook niet moeilijker maken dan nodig is.
Wim

Daar ben ik het helemaal mee eens Wim!

Iedereen heeft zijn eigen verantwoording rondom de veiligheid. Iedereen kan zelf afstand bewaren en anticiperend rijden. Iedereen kon zelf de route uitprinten en groepjes vormen op eigen snelheid. We reizen immers ook zelf zonder handje over de wijde wereld niet? Wel lijkt het me een goed idee om voortaan 'samen' de regels en tekens rondom 'tegen' en 'obstakel links/rechts' ed vooraf even uitleggen voor de mensen die deze regels nog niet kennen.

[Leo van L1erop]

Om ook maar een oplossing aan te dragen, misschien moet degene voor op gewoon heel hard gaan fietsen, valt de groep van zelf uit mekaar.

[jimvandenberg]

Wat oplossingen om de uitdagingen te lijf te gaan:
1) Wat kleinere groepen helpt uiteraard al een hoop. Dan kun je ook kiezen om wat minder rap te gaan en daardoor meer te genieten van de omgeving, of meer om foto's te maken.
2) Afstand houden is uiteraard geboden.
3) Niet teveel remmen.
4) Route bij minimaal 2 personen per 'groep' bekend.
5) Er is altijd een laatste persoon van de groep. Uiteraard kan dit wisselen tijdens de route, als de laatste maar weet dat hij/zij de laatste hoort te zijn...
6) Een iets duidelijkere organisatie waardoor mensen niet zomaar wat gaan doen, maar dat het overzicht ook behouden blijft. Natuurlijk, we zijn allemaal volwassenen met eigen verantwoordelijkheid. Maar toch kan iets duidelijker organiseren geen kwaad volgens mij.

We moeten het ook niet al te rigide aanpakken. Ik kan min of meer aansluiten bij punt 1-5, maar punt 6 niet helemaal. Einddoel van de dag moet in elk geval wel bekend zijn, en het mooiste is als de route al helemaal is uitgestippeld. Maar verder zijn we ook Wereldfietsers, die mogen flexibel zijn en tegen een stootje kunnen. Af en toe zal er dan ook iets fout gaan, bijv. verdwalen omdat er een onverwachte wegomleiding is, of dat ene winkeltje of cafeetje dat toch dicht blijkt te zijn, dat soort dingen.

[janenliseth]

Als lid van de tourcommissie van een plaatselijke tourclub ben ik er wel achter dat het een onoplosbaar probleem is.
Ondanks alle simpele en duidelijke regels en afspraken.
In dit verband trof ik dit artikel met regels aan op de site van de NTFU:

http://www.ntfu.nl/LinkClick.aspx?link= ... 2&mid=2500

en denk bij het organiseren van uitjes en reizen even aan dit artikel
Burgerlijk Wetboek Boek 7
Boek 7. Bijzondere overeenkomsten
Titel 7A. Reisovereenkomst

Een door de deelnemer ondertekende disclaimer zou geen overbodige luxe zijn en anders wellicht een verzekering. Voor dat laatste moet je wel voor uitstapjes en reizen op een flinke premie rekenen en dat is niet zonder reden. Een organiserende partij, vereniging of individu, loopt een behoorlijk risico en dan moet je je afvragen of je je dan met een disclaimer wel echt gevrijwaard weet. Een ding weet ik zeker: zodra er een aansprakelijkheidsstelling op de mat ligt heb je groot probleem.

Zo kan een goed bedoeld rondje om uitlopen op een behoorlijke kater.

mvg
Jan Schoutsen

[Ronald van der Perk]

Bij het weekend in Bosschenhoofd waren er ook wat bijna aanrijdingen. Ik ben het met Wim eens dat soms de groepen wat te groot zijn waardoor de achterste fietsers gedwongen worden om te racen wat tot gevaarlijk situaties kan leiden. Tijdens de weekenden wordt dit met name veroorzaakt doordat er achterin de groep niet altijd iemand is met een routebeschrijving. Losraken van de kopgroep kan dan natuurlijk vervelende gevolgen hebben. Wat mij ook opviel is dat na het oversteken van een drukke weg er vaak niet meer wordt gelet op de achterste fietsers. Die kunnen dan gemakkelijk achterblijven. In het voorjaar is dat gebeurd bij een fietsster die voor het eerst mee ging, je animo om daarna nog eens met ons mee te gaan wordt dan denk ik wat minder. Om dit op te vangen zou iedereen een routebeschrijving moeten hebben, je kan dan zelf bepalen hoe snel en met wie je gaat fietsen en de noodzaak om te gaan scheuren om bij te blijven zal dan verdwenen zijn.

[Marc v G]

Toch zijn we voornamelijk een vereniging van eenlingen, die volgens mij prima zelfstandig een route kunnen fietsen. Bij volgens mij elke tocht is de route vooraf beschikbaar, en dus kan iedereen over de route beschikken. Als iemand deze niet bij zich heeft, heeft deze hier zelf voor gekozen. Ik denk dat we er voor moeten waken om "op zijn Amerikaans" alles in te dekken, want het moet wel leuk blijven.

Bij een andere vereniging hebben we trouwens een vergelijkbare discussie wat betreft de georganiseerde activiteiten, dus het is wel iets wat meer leeft.

[Rutger]

De oplossing voor dit probleem hoeft niet heel moeilijk te zijn. Ik weet uit ervaring dat er best hard gereden wordt. Ik heb ooit de snelle fietsgroep geleid tijdens een wereldfietstocht en ik bleek de minste conditie te hebben. Dat was natuurlijk geen probleem dan wordt er toch wel op je gewacht.

Ik denk dat vooral personen die nieuw zijn bij een tocht per se het allemaal bij willen houden, omdat ze geen watjes willen zijn. Maar zo'n eerste tocht is toch bepalend voor het beeld van de vereniging. En dat houdt misschien mensen tegen om nog eens te komen.

Het idee van een voorrijder (de gids) en een achterrijder vind ik wel goed. Tijdens een tandemtocht (ik zat achterop zo raakte ik ook mijn gids niet kwijt, hoefde niet te sturen )van Passau naar Budapest afgelopen zomer fietsten we met een grote groep (ongeveer 15 tandems) Budapest in.
Elke keer bij een routewijziging naar links of rechts riep de gids dan "corner" en degene in tweede positie moet dan stoppen met de wiel in de richting van de route. Mensen die dan langzamer zijn, weten dan waar naar toe. De "corner" fietst weer verder als de achterrijder passeert. Mensen die dan heel snel fietsen kunnen dan weer naar voren fietsen en opnieuw "corner" zijn. De langzamen kunnen toch hun eigen tempo volgen en hoeven niet bang te zijn de weg kwijt te raken.

Rutger

[eric190173]

Bovenstaand systeem wordt vaak gebruikt in onverharde motortoertochten. Het wordt wel 'systeem D' rijden of stopsysteem genoemd...
Ik vind het perfect werken, vooral omdat op de motor offroad snelheid- cq ervaringsverschillen erg groot kunnen zijn.

Groet,
Eric