Forum Wereldfietser

Hoi,

Ik kwam dit filmpje tegen van een zeer snelle fietser !
Daar valt mijn 91 km per uur op een iraanse supermooie asfaltweg, bergje af, bij in het niet ..

Sorry voor het intro, dat zit eraan vast.

http://video.msn.com/?mkt=nl-nl&playlis ... 0742030820

Maar nu we het er toch over hebben, wat zijn jullie snelheids records ?

Hier staat het filmpje zonder reclames:
http://www.youtube.com/watch?v=dM5MC86LFDo

Het wereldrecord staat trouwens met 268,831 kilometer per uur op naam van Fred Rompelberg.

Mijn eigen record is 92 km/u vanaf deze helling in de Schotse Hooglanden:

Mijn snelheidsrecord ligt ergens tegen de 50 km/h op een kaarsrechte, vers geasfalteerde helling ergens in Frankrijk zonder zijwegen. Ik wil eigenlijk nooit zo hard gaan, want ik ben niet met een wedstrijd bezig. Na die helling heb ik besloten dat ik het echt nooit meer ga doen, want de snelheidsdrempels aan het eind van de helling in de vorm van afgeronde stoepranden in asfaltkleur heb ik maar ternauwernood kunnen missen. Ik denk dat ik anders in een tochtje door de lucht kon maken!

lars de wit schreef: Daar valt mijn 91 km per uur op een iraanse supermooie asfaltweg, bergje af, bij in het niet ..

Ik denk dat jouw topsnelheid aardig overeen komt met zijn top, 100 km/u op een autoteller zijn meestal ca. 90 echte kilometers in het uur (oftewel 25 meter per seconde....)

Overigens solliciteert deze man volgens mij naar een Darwin Award. Niet vanwege de snelheid, maar omdat hij zo dicht op de vrachtauto zit. Één tikje op de rem van de vrachtauto, of een balkje die hij niet ziet aankomen of een putdekseltje of...... en hij is een schnitzel.

Mijn ongemotoriseerde topsnelheid heb ik één keer laten oplopen tot ongeveer 85 km/u. Met bagage aan lowrider en achterdrager, zonder bagage zou ik dat al helemaal niet durven. En sinds ik een lekke band tijdens een afdaling heb gehad laat ik de snelheid niet meer boven de 45 km/u komen, daarboven vind ik het niet aangenaam meer en....

Groeten
Eric

Met mijn oude fiets 72km/hr volle bepakking tijdens de buitenlandtocht in Noord-Engeland.

Wat een allemachtig hels kabaal maakte mijn remmen onderaan waar een flauwe bocht was, ik dacht dat heel mijn velg zou ontploffen, al lag het waarschijnlijk aan trillende blokjes door speling op het asje/draaipunt van de v-brake.

Dit geeft eigenlijk allemaal aan dat het niet slim is zo echt heel hard te gaan. Mijn eigen wat recentere record is 55 km op de Malojapas, op onze tandem met mijn zoontje van toen acht achterop en de tweewieler bagagekar erachter. Die tandem lag als een huis (net als de zwaarbeladen kar). Mijn zoontje vond het vet cool, net als mijn dochter van toen tien die volgde op haar eigen fiets. Gelukkig was ze gehoorzaam en ging niet harder, ook al had ze de zaak perfect onder controle. Dat is ook het gevaarlijke: het gaat perfect, totdat je bijvoorbeeld een lekke band hebt, of totdat er zand in een bocht ligt.
Wim

Wim schreef:Dit geeft eigenlijk allemaal aan dat het niet slim is zo echt heel hard te gaan.
Wim

It's the neeeeeed for speeeed

Toch heb ik de ervaring dat fietsers die denken dat ze voorzichtig (dus langzaam) afdalen meer brokken maken dan de snelle afdalers de een klein beetje reserve houden. Kwestie van een betere lijn kunnen kiezen (midden op de rechterrijstrook) waar de auto's alle troep hebben weggereden en beter geconcentreerd zijn.
O ja, mijn record ligt dicht bij huis, 84km/u op de Halembaye.

Ja, de eerste dagen is het altijd weer wennen tijdens de afdalingen, langzaam durf je weer wat harder en harder. Een paar jaar geleden was ik in Spanje geobsedeerd door m'n max snelheid, iedere dag moest het weer sneller naar beneden, echt kicken, totdat ik m'n "record" heb geklokt. En dat was het dan, ik ben nooit meer met m'n "record" bezig geweest, het is wel leuk om naar beneden te suizen, daar geniet ik volop van maar m'n "record" verbeteren? Ik moet er niet aan denken!

Macha !

Ivo Miesen schreef:Toch heb ik de ervaring dat fietsers die denken dat ze voorzichtig (dus langzaam) afdalen meer brokken maken dan de snelle afdalers de een klein beetje reserve houden. Kwestie van een betere lijn kunnen kiezen (midden op de rechterrijstrook) waar de auto's alle troep hebben weggereden en beter geconcentreerd zijn.
O ja, mijn record ligt dicht bij huis, 84km/u op de Halembaye.

Reserve houden is op de lange duur inderdaad noodzakelijk. Je kunt beter de snelheid aanhouden waarbij je nog de baas bent over je fiets: als je nog durft te remmen en een uitwijkmanoevre kunt maken. Die snelheid is voor iedereen natuurlijk anders en hangt ook van het wegdek af. Voor mij ligt het ongeveer bij 45-50 km/u, op onverhard 35-40.
Daarom was mijn record (ook op de Halembaye) van 82 km/u niet zo'n goed idee: de superflauwe glooiïng die ik nog niet eerder gezien had is bij die snelheid net een verkeersdrempel ... terwijl onverwacht een vijfendertigtonner me met 100 km/u voorbijraast
Leon

Mijn record ligt op 85. Ik weet niet meer waar precies, maar ergens in de Rocky Mountains, Verenigde Staten. Het was een lange afdaling en ik kwam op een vlak stukje. Ik las op mijn teller af dat ik 75 had gehaald, ook wel snel. Ik reed toen 60 wat op dat ogenblik helemaal niet zo hard leek anders zou ik niet op mijn teller kijken. En toen ging het weer naar beneden, zo'n 6 procent en dat betekent nog meer snelheid. Ik suisde de helling af en kneep wel af en toe in mijn remmen, maar zag toch dat ik 85 km had gehaald later toen ik mijn maximumsnelheid op mijn fietscomputer bekeek. Ik heb me daarover geen moment onveilig gevoeld. Ik heb zelf geen schrik van snelheden boven de 60 of 70.

Rutger

Onze records reden wij tijdens onze honeymoon fietsvakantie in Slovenie in 2000, Wurzenpass Slo > Oos.
Ik reed max 80 km/u, en Marieke 83. Tegenwoordig doen we wat rustiger aan...

willem.megens schreef:Tegenwoordig doen we wat rustiger aan...

Misschien dat je in Schotland vanaf de Devil's Elbow je record nog kunt aanscherpen

http://www.climbbybike.com/climb.asp?Co ... ainID=3963
Niet supersteil, maar wel lange rechte stukken à 9%.

Omdat ik in een afdaling nooit door anderen wordt ingehaald dacht ik altijd best wel snel te zijn, maar mijn records 74km in de Alpen en 82km in Thailand verbleken bij de anderen. Beide keren op een lang recht steil stuk omlaag op mooi glad asfalt, beter kon je niet hebben, dacht ik.
Ik vind het heerlijk om zo hard mogelijk af te dalen en dan zo min mogelijk af te remmen, zonde van de energie. Vooral wegen met veel haarspeldbochten hebben mijn voorkeur, dan is het de kunst om zo laat mogelijk voor de bocht te remmen om vervolgens in de bocht de remmen al weer los te laten zodat de snelheid weer snel kan oplopen.
Ik heb dan toch nog steeds het idee niet roekeloos te zijn e.e.a. nog onder controle te hebben, maar niet iedereen zal dat met mij eens zijn.
Overigens ben ik wel een keer gevallen in een afdaling en knalde met mijn schedel tegen het asfalt (gelukkig een helm op): dat was in Engeland tijdens de buitenlandtocht van 2007. Ik daalde met pakweg 35km per uur in stromende regen een weggetje af en dat bleek teveel van het goede. Die helm heeft mij gelukkig voor veel ellende behoed.

jim

De tovenaar schreef:

willem.megens schreef:Tegenwoordig doen we wat rustiger aan...

Misschien dat je in Schotland vanaf de Devil's Elbow je record nog kunt aanscherpen
Niet supersteil, maar wel lange rechte stukken à 9%.

Completely off-topic:
Ik zag net op je website dat je Spinvis leuk vindt. Ben toevallig afgelopen donderdag naar zijn 'huiskamervoorstelling' geweest. Erg tof (om zijn eigen woorden te gebruiken).

On-topic:
Die Devils Elbow is natuurlijk niet steil genoeg, he...

87 kilometer per uur. Ergens in Noorwegen. Zonder bagage op een mountainbike met asfaltbanden.
Met bagage 63 kilometer in de Pyreneeen op een Vittorio rando.
Elke keer neem ik me voor om niet te hard te gaan maar de behoefte aan de snelheidskick ...
Ik denk dat ik nu niet meer zo hard zou gaan.
niko

Leon schreef:Reserve houden is op de lange duur inderdaad noodzakelijk. Je kunt beter de snelheid aanhouden waarbij je nog de baas bent over je fiets: als je nog durft te remmen en een uitwijkmanoevre kunt maken. Die snelheid is voor iedereen natuurlijk anders en hangt ook van het wegdek af.

Ik vindt zelf 90% van de maximaal haalbare snelheid een ideaal optimum. Nog wat veiligheidsreserve maar tegelijkertijd snel genoeg om goed met de auto's mee te kunnen en met het verkeer te kunnen mengen.
Je bochtensnelheid hangt er vooral van af hoe goed je de situatie kunt analyseren. Er spelen een hoop factoren een rol, van weer via soort wegdek, type banden, onderhoudsniveau van de weg etc. Soms kun je ook handig gebruik maken van spoorvorming, sporen vormen als het ware een kombocht waardoor je net iets harder door de bocht kunt.
Een goede indicator zijn lokale automobilisten. Je kunt op de fiets in principe harder door de bocht dan een auto. Als je dezelde snelheid aanhoudt als een automobilist die pakweg 50-100m voor je rijdt dan weet je dat je binnen de veilige grenzen blijft. Zeker als je geen piepende banden hoort.

Daarom was mijn record (ook op de Halembaye) van 82 km/u niet zo'n goed idee: de superflauwe glooiïng die ik nog niet eerder gezien had is bij die snelheid net een verkeersdrempel ... terwijl onverwacht een vijfendertigtonner me met 100 km/u voorbijraast

Op dat kleine deukje in de weg moet je inderdaad voorbereid zijn. Je kunt hier 2-3km/u meer uitpeuteren. Maar dan moet je op dat moment wel soepel op je fiets zitten en meebewegen met de weg.

willem.megens schreef: On-topic:
Die Devils Elbow is natuurlijk niet steil genoeg, he...

Niet erg steil nee, toch ging het akelig hard dankzij de brede goede asfaltweg met lange rechte stukken. Bovendien had ik een forse rugwind en was ik op een ligfiets.

Voor liefhebbers van snelle afdalingen, op de site van de Volkskrant staan wat filmpjes van enkele afdalingen van Alpen cols:
http://fiets.vkwebspecial.nl/m/magstrea ... ant/fiets/