Op DEET2: fietsverslag Bangkok - Koh Chang

[Aniphys]

...

Ondertussen scrol ik door mijn foto’s, maak ik een selectie en zet wat horizonten recht. Wanneer ik even niet op mijn kleine schermpje kijk zie ik dat de omgeving baadt in een bijna buitenaards rood licht. Wat gebeurt hier? Ik ren terug naar het strand en zie die grote grijze wolkenmassa van daarnet dieprood kleuren en een grillige wervelende gelaagdheid vertonen. Avondrood. Maar niet zomaar avondrood. Het hevigste, meest indrukwekkende avondrood dat ik ooit in mijn leven zag. Mijn shutter maakt overuren want dit wil ik absoluut vastleggen. Tussen de foto’s door kijk ik rond en tracht ik de rode sfeer zo goed mogelijk te absorberen. Life on Mars. Dit. Is. Prachtig.

Het felste avondrood dat ik ooit zag.

Even inzoomen op het avondrood. Ik heb hier echt niet geknoeid met kleurintensiteit of -verzadiging.

Enkele minuten laten begint het reeds weg te kwijnen en worden de grillige wolken geaccentueerd.

[CarlW]

Mooi gephotoshopt maar die boom-in-de-zee was beter.

[Aniphys]

Mooi gephotoshopt maar die boom-in-de-zee was beter.

Eeuhm... ik zie geen ironie emoji, maar hier is nergens gephotoshopt. Ik zal het als een complimentje beschouwen
Die lone tree in the sea was wel eentje uit de (letterlijk bijna) 100. Het golfje op de voorgrond spiegelde de heuvels aan de horizon. De lichte zon zat net op dezelfde lijn als de donkere strandsteen. Daarom koos ik hem qua compositie.

[Aniphys]

Dag 13: de laatste dag

De laatste dag van mijn fietsreis wordt er ook eentje zonder fiets. Het wordt een jungletocht voor twee personen, remember? Een pickup truck pickt me up om 13u aan mijn resort. “First we pick up the other client”, informeert de vriendelijke gids me. Ik neem plaats op een zijdelings bankje in de halfopen laadruimte achteraan en voel tijdens de rit de wind lekker door mijn haar spelen. De truck stopt aan het sjieke Centara hotel. Dit is een perfecte trigger om mijn vooroordelingsvermogen te testen. Ik verwacht dat er een oude grijze norse gezette Duitser als tweede klant tevoorschijnkomt. Mis. Het blijkt een zekere Sylvia te zijn - een goedgemutste jonge Chinees-Zuidkoreaanse meid uit Nieuw-Zeeland.

Bij de start aan de Khlong Phlu waterval doe ik een tweede poging om een toeristenvrije foto te nemen – wat al een beetje beter lukt dan enkele dagen geleden. Na de obligate kiekjes neemt de gids ons even opzij en kijkt heimelijk in het rond om te zien of er geen andere toeristen in de buurt zijn. Als de kust veilig is maakt hij een door takken gebarricadeerd smal paadje vrij. Hij wil niet dat we gevolgd worden zegt hij. We komen nu terecht in de backstage van de jungle. Een steil paadje leidt ons naar de bovenloop van de Khlong Phlu waar kristalhelder water in kleine watervalletjes kabbelt. De gids houdt halt bij een breder rotsachtig deel van de rivier met een natuurlijke waterkom. “Here you can swim” zegt hij. Sylvia en ik kijken elkaar aan en kijken naar de gids. Hij leest de blik in onze ogen en zegt geruststellend met een glimlach “No need swim suit here” en hij trekt zich discreet terug een eindje verderop. Omdat ik mijn fijne vleeswaren niet wil opdringen aan een mij onbekende jonge deerne hou ik het bij pootjebaden. Sylvia vindt dit een goed idee en doet hetzelfde. Het water van de stilstaande poel is zo helder dat het moeilijk te zien is hoe diep onze benen onder het gladde wateroppervlak zitten. Het is wel goed te voelen want het water is heerlijk verfrissend. Plots voel ik aan mijn tenen kleine visjes knabbelen – een beetje een doctor Fish ervaring, maar dan in het wild. Het kietelende gevoel van de visjes indachtig ben ik blij dat ik bedankt heb voor het skinnydippen. Terwijl Sylvia en ik een gezellige babbel hebben komt de gids terug met de vraag “OK, we go?”. “Yes, we go!”. We zien opvallend weinig dieren tijdens de wandeling, maar dit wordt goedgemaakt wanneer ik bij het passeren van een woudreus een red-tailed rat snake aan de luchtwortels zie hangen. Een gifgroene maar ongevaarlijke beauty. Daarmee kunnen we de trektocht mooi afsluiten.

Khlong Phlu waterval. Tweede poging.

Geen skinny dipping - enkel pootje baden in het heel heldere koele water.

Red-tailed rat snake (zonder rode staart)

...

[Aniphys]

...

’s Avonds neem ik nog een allerlaatste zonsondergang mee, beseffende dat ik morgen met de taxi terugkeer naar Bangkok. Gelukkig is de pret nog niet afgelopen. In Bangkok wachten mijn vrouw en kinderen me op voor nog twee extra weken strandvakantie in Krabi in het diepe zuiden van Thailand. Zonder fiets weliswaar.

De laatste zonsondergang van mijn fietsreis.

FIN

[dik5]

Ik heb genoten van je verhalen en je foto,s
Bedankt daarvoor

Groet Dirk

[Aniphys]

Ik heb genoten van je verhalen en je foto,s
Bedankt daarvoor

Groet Dirk

Dank je Dirk!
Ik heb nog even overwogen wat natuurfotootjes te posten van de laatste 14 dagen, maar dit is wellicht minder relevant op dit forum . Het was immers geen deel meer van mijn fietsreis.

[joop.r]

...

nog twee extra weken strandvakantie in Krabi in het diepe zuiden van Thailand. Zonder fiets weliswaar.

Het was een mooi verhaal, bedankt daarvoor. Misschien heb ik het gemist, maar wat doe je met de fiets gedaan? Gaat die mee naar huis of blijft die in Thailand?
Groet, Joop

[Aniphys]

Misschien heb ik het gemist, maar wat doe je met de fiets gedaan? Gaat die mee naar huis of blijft die in Thailand?
Groet, Joop

Mijn fiets blijft in Thailand staan, bij mijn vrienden. Ze kunnen hem gebruiken wanneer ze willen. Maar ik hoop ook dat er een DEET3 komt.

[bert sitters]

Voor mij is veel herkenbaar.
Zijn jouw verhaal en jouw foto's iets voor een presentatie op de Fiets en Wandelbeurs in Gent?

[Aniphys]

Zijn jouw verhaal en jouw foto's iets voor een presentatie op de Fiets en Wandelbeurs in Gent?

Mocht daar interesse/een publiek voor zijn dan wil ik dit best overwegen, ja. Gent is met de fiets bereikbaar voor me

[Carl]

Gent is met de fiets bereikbaar voor me

Moet je die wel ophalen in Thailand!

Bedankt voor het uitgebreide verslag en de foto’s, met plezier je tocht meebeleefd!

Groetjes,

Carl

[Aniphys]

Naschrift:
Ik vond onlangs heel toevallig mezelf terug op Google. Het moment waarop ik foto's aan het nemen was van dat prachtige avondrood op Koh Chang. Blijkbaar heeft een personeelslid van het hotel toen ook foto's genomen.
Het silhouet is duidelijk, dat ben ik.

[Poppink]

Het silhouet is duidelijk, dat ben ik.

Kijk, dat is nou leuk bioloog Aniphys! Friend or foe.

Ik vertelde een keer aan een vriend van mij dat ik soms moeite heb met namen terugvinden in mijn geheugen.
Hij vertelde mij het volgende:
Namen onthouden is niet nodig, dat is iets wat wij mensen hebben uitgevonden in de loop van de evolutie. Wij hebben ons instinct nog steeds paraat.
Let maar op, je kunt iemand die je kent op grote afstand herkennen, aan het silhouet, aan de manier van bewegen aan .... Instinct!
Friend or foe, dat is wat je nodig hebt om te kunnen overleven.