Ah, oké....Om een goedbelichtte foto te maken moet er een bepaalde hoeveelheid licht op de sensor vallen. Dat regel je door de hoeveelheid (diafragma) en/of door de tijdsduur (de sluitertijden). In principe is er maar één hoeveelheid precies goed. Dus als je de ene grootheid halveert moet de andere verdubbelen (dat heten "stops"). Nu heb je bij beide maar een beperkt aantal mogelijkheden. En al vrij snel zit je aan een grens, vooral als het iets donkerder wordt. Je moet dan het grootste diafragma gebruiken (hoeveelheid), en een bijbehorende sluitertijd (tijdsduur).
Maar nu wat betreft sluitertijden: een vuistregel is dat je om nog een
scherpe foto te kunnen maken één seconde deelt door de brandpuntsafstand die je op dat moment gebruikt. Standaard brandpuntsafstand is ongeveer 50mm (omgerekend naar kleinbeeld(film), vergeet dit anders even). Dus standaardlens = 50mm ==>maximale luistertijd=1/50ste seconde. Bij 100mm is dat dus 1/100ste en bij 300mm(tele): 1/300ste seconde. let op: dit zijn de
maximale sluitertijden om de foto
uit de hand nog scherp te krijgen.
Nu kan je met een goede stabilisator dat getal delen door 4 of zelfs door 8! Dus in plaats van dat je bij zo'n 300mm tele 1/300ste seconde als langste tijd kunt nemen, kan je dan, zeg, 1/60ste nemen. Je kan dus veel langer door blijven fotograferen als het langzaam donkerder wordt, zeg maar (als je al je diafragma op z'n grootst hebt gezet).
Nu kan je dat ook opvangen door je sensor gevoeliger af te stellen (ISO/ASA te verhogen). Als je camera op 100asa staat, i.p.v. 50, is hij twee keer zo gevoelig, en kan je dus met de helft van de belichtingstijd toe. Dus in bovenstaand voorbeeld zou je dus je asa twee of drie keer zo hoog kunnen zetten (dus van 50 naar 200 of 400) om toch nog bij 300mm een tijd te krijgen van 1/300ste.
Daar zit echter een flink nadeel aan: RUIS. Hoe gevoeliger je je camera zet, hoe meer ruis de sensor genereert (dan ziet je foto er vlekkerig en stippelig uit, zeg maar). Het best kan je je camera dus maar met zo laag mogelijke asa gebruiken. Compactcamera's doen het over het algemeen wel oké bij een asa-instelling van 50-200. Bij 400 krijg je al meer ruis, en meestal wordt het daarboven vrij vreselijk. Tegenwoordig zie je ze zelfs met asa 6400, maar dat is totaal onbruikbaar, je foto komt er dan uit te zien als een pointilistische aquarel
.
Hierin zijn slr's véél beter: daarmee kan je bijna straffeloos je asa opvoeren tot wel 1600 asa, of zelfs 3200.
UItzondering zijn dus die (iets oudere)Fuji "compacten". Die hebben een aparte, iets grotere sensor, waarmee je dus straffeloos je asa op 800 asa kan zetten.
Dus in plaats van je beeld stabiliseren door een stabilisator (waardoor je met een langere sluitertijd kan werken), doe je het dan door je asa omhoog te zetten (waardoor je toch die snellere sluitertijd kunt gebruiken), om een goedbelichtte foto te maken.
Hoop dat het nu iets duidelijker is?