Leon schreef:AB schreef:Leon schreef:Het stuur is wel heel breed.
Mijn huidig stuur op de OR is een stuk korter inderdaad, denk dat dat met dit stuur ook gaat gebeuren, stukkie eraf. Hoeveel eraf is nog even afwachten, eerst maar eens de derailleurs afstellen en een flink stuk gaan fietsen.
Om te voorkomen dat de verstellers niet genoeg naar binnen kunnen: eerst verstellers en rem- en handgrepen naar binnen verstellen, dan pas zagen.
Leon (die wel eens geluk heeft gehad dat het nét nog kon)
Dat stuurtasje moet ook nog maar net passen. Als dat ook niet kan, is die hele dubbele stuurpen-opbouw ook een beetje hopeloos. Het zagen van het stuur en vorkbuis dus idd zo laat mogelijk uitstellen.
Deel X
Weer het crank demonteren, zucht. Nog even en ik krijg heimwee naar de buitenboordlagers.
Wat blijkt, de bouten van de crankarmen waren al redelijk losgeraakt (aan beide zijden), net als de cup aan de aandrijfzijde. De cup aan de niet-aandrijfzijde bleek nog goed op zijn plaats te zitten.
Ditmaal de metalen spacer toepassen in combinatie met wat Bison lockbond. Cups stevig vastdraaien, cranks weer monteren en ook die flink stevig vastdraaien aan de bracketas en de speling was weer verdwenen.
Dan de achterderailleur. Wat ik altijd doe is eerst de grenzen van de derailleur instellen met behulp van de stelschroefjes. Dan handmatig de derailleur over het cassettebereik drukken, terwijl het wiel draait, zeg maar schakelen zonder kabel. De begrenzing aan de binnenkant is wel cruciaal, je wilt niet de derailleurkooi tussen de spaken hebben en je wilt ook niet de ketting over het grootste achterblad wippen. Pas als tweede stap de versnellingskabel aan de derailleur bevestigen en vervolgens de kabelspanning ietsje bijstellen met de rapidfire zodat de ketting nergens aanloopt.
Een kritische stelgrens voor de kooi van de voorderailleur is klein (voorblad)-klein(achterblad) en klein(vb)-groot(ab) schakelen. Dit is samen met groot(vb)-groot(ab) en groot(vb)-klein(ab) de meest extreme kettinglijn. De ketting mag uiteraard net niet de kooi raken, in de uiterste kettingstand liefst 1mm vrije ruimte tussen kooi en ketting.
H en L staat voor high and low gear (hoogste versnelling resp kleinste versnelling). Met de stelschroeven stel je dus de maximale begrenzing in, waarna je met behulp van het draaimechanisme aan de rapidfire (cable adjusting bolt unit) de kabelspanning bijstelt om zo de uiterste waarden van de derailleur in ruststand (voorbij klikpunt van het schakelmechanisme) te bepalen. Nadeel is altijd wel met dit systeem dat je niet kunt bijtrimmen, zoals wel bij een barendshifter. Goed afstellen van de stelschroefjes en de kabelspanning is soms een geduldig zaakje. Ik zelf ben er niet echt bedreven in, veel trial and error en het gevoel dat je aan het klooien bent.
Voor het vastdraaien van de kabel aan de derailleur altijd even het spanmechanisme in een neutrale middenstand zetten en de rapidfire in de laagste versnelling zetten, dan is de kabel het langst en kun je die bevestigen aan de derailleur.
Met andere woorden beetje vrije ruimte (1-3mm) houden tussen bovenkant vertanding en onderkant derailleurkooi
Bij standje groot-groot loopt de ketting nog net tegen de derailleur aan, kortom even de kabelspanning bijstellen.
even de cable adjusting bolt unit aandraaien.
Et voila, standje groot-groot doet ook weer mee. Achteraf toch niet voldoende want bij hard aanzetten kwam de ketting toch nog tegen de kooi aan. Zit er toch nog wat flex in het gehele systeem..... wat dat betreft is rohloff toch wel fijn, nooit last van een aanlopende ketting.
Door de dunnere spacer moest de kettingtegenhouder ook iets bijgesteld worden.
Voorderailleur in de zwaarste versnelling (langste draadlengte) en vervolgens de versnellingskabel aan de achterderailleur monteren. Geen bijstelling nodig met de cable adjusting bolt unit.
Interim kabel management
The beast.
Net even een langere testrit gemaakt en het fietste als een beest. Heel prettig stuurgedrag, heerlijk stabiel. De rapidshifters hebben toch duidelijk gewonnen van de barendshifters, ook al kun je met een barendshifter de voorderailleur wel beter bijtrimmen, qua gebruiksgemak zijn de rapidfires in het voordeel. Stuur moet nog een tweetal centimeter aan beide zijden worden ingekort, maar de Ergon grepen zitten heerlijk en geven een solide gevoel. Het hoge ligstuur slaapt heerlijk comfortabele en geeft een hoge snelheid (die C2 gaat overigens wel vervangen gaat worden door de C3). Het stukje buis waar het ligstuur op rust kan dus ook bijgesneden worden. Wel is het dus zaak om de bracketcups nog even in de gaten te houden, er kwam wel heel gemakkelijk speling op. En inmiddels vertoont de LX achternaaf ook een beetje speling. Daarna nog enkele testritjes en dan de kabels bijknippen, alle bouten en moeren nog eens langslopen en stuur- zadel- en frametassen bevestigen. Bivislaapzak kan ook elk moment arriveren en dan alleen nog een thermarestje bestellen.
Maar over het algemeen heel tevreden over de fiets. Samen met de Big Bens krijg je echt het gevoel dat je op een tank rijdt en zo door een betonnen muur kunt fietsen. Een fiets die dus elk parcour en elke ondergrond aan kan, precies zoals ie moest worden.... Ik moest ook telkens aan de portemonnee van Samuel L. Jackson in Pulp Fiction denken, zo'n soort fiets dus.
Deel XI
Syntace C3 met 26.0 adapters.
Gekozen voor rapidfires in plaats van barendshifters, dus het 26.0 alu buisje (middendeel oud racestuur) kan ingekort worden met een pijpensnijder, wel de snijrandjes even bijvijlen.
Stuur kan 2cm korter aan beide weerszijden. Zo'n fanatieke mountainbiker ben ik natuurlijk niet
.
Randjes bijvijlen.
Einddopjes terugplaatsen.
Ergon grips plaatsen.
Voorlopig uitzicht.
Rem- en versnellingskabels inkorten en met tieripjes bevestigen aan de framenokjes. Achterrem links, achterderailleur midden, voorderailleur rechts.
Montage krimphulzen.
Montage electrodraad tussen voorlamp en naafdynamo: krimpkousmania.
Plastic mantelbuisje om het electradraad van de koplamp en het electradraad van de USB-Werk te bundelen.