PietV schreef:VO2max testen, conditietraining, graadmeters, anaerobe- en aerobe drempels, creatinefostaat, adrenaline, specifieke klimtraining en zo meer. Nu, bijna 65 jaar, mis ik zeker 30% van mijn VO2max als in mijn tijd als 30 jarige. Mijn testosteron spiegel zal ook wel gedaald zijn. Meer dan een klim Holterberg zal er niet meer uit de benen komen.
Toch fiets ik gemakkelijker 150 km op een dag dan menig 30 jarige met waarschijnlijk een hogere VO2max. Menig snelle rijder kom ik later tegen, met een rood hoofd op een terras. Ik heb geen blessures en geen krampen. Andere conditie?
Kortom, metingen zijn belangrijk voor topsporters, die vaak ook fanaten zijn. Welke vakantie fietser rijdt anaerobe? Hoe lenig moet je zijn om soepel te fietsen? Maar de vraag blijft: Helpt dat meten voor een lichter verzet dan 22 : 32 ?
Piet, zo te horen heb jij een uitstekend trainingsverleden met bijbehorende gezondheid en het bij jou behorende ideale fietslichaam.
Maar zet eens een relatief ongetrainde fietser (die alleen maar de polder gewend is, in een laag tempo) in Limburg neer en vraag hem of haar de Camerig op te fietsen. Dan zal ie hartslagzones moeten aanspreken om het vermogen te genereren die voor die klim voor zijn postuur gewenst is. Zal ie niet de eerste zijn die dan compleet zijn ademhaling kwijtraakt en hyperventilerend in de berm staat. Steady state kennen ze dan niet bij die vermogens, terwijl het simpelweg te trainen is.
anearoob of aeroob is een vage scheidslijn.... je kunt beter spreken van omslagzone dan omslagpunt. Je omslagpunt kun je mooi bepalen aan de hand van een Conconi-test, zie je meteen of je hartslagzones mooi verdeeld zijn. En de ene dag zal je omslagpunt hoger of lager kunnen zijn, naarmate je uitgeruster of vermoeider bent. Des te belangrijker dus om je lichaam te leren kennen bij hoge inspanningen, in plaats van dat je je blind staart op cijfertjes van omslagpunt of vo2max.
Maar om progressie te meten (bij jezelf, niet in vergelijking met een ander!) zijn het wel leuke hulpmiddelen om jezelf beter te leren kennen.
PS
Leuk dat er eindelijk eens uitgebreid gefilosofeerd wordt over sportfysiologie. Een nogal ondergesneeuwd kindje hier op dit forum, maar imho belangrijker dan het type fiets, en de optelsom van je packlijst. Niet dat die laatste twee onbelangrijk zijn, maar je lichaam is het belangrijkste onderdeel. Zeker voor vakantiefietsers, omdat die onder zwaardere condities fietsen dan wielrenners (zwaardere fiets, langere dagen, zware bagage). In dat rijtje moet drinken en voeding ook zeker niet onderschat worden, dat is de olie en benzine voor je moter!
(maar ze kunnen er vast interessant over doen 
).
).
). De meeste sporters gaan op gegeven moment zelf maar wat rekenen met wat er op internet te vinden is en dan kom je niet altijd op de meest correcte waarden uit; omdat lichamen nou eenmaal verschillen.
klimmetjes van engeland; het is niet de ultieme maat denk ik; maar zegt meer dan welke andere (meetbare) maat ook. Daarnaast kun je niet nauwkeuriger bepalen waar de aerobe an anaerobe drempel liggen dan middels een (goed uitgevoerde) vo2max-test, toch wel cruciale gegevens om een goed trainingsschema op te stellen als ik je verhaal lees 
