keesswart schreef:In buitenlandse treinen zijn vaak speciale rekken voor grote koffers, al is ook daar de ruimte beperkt.
Die buitenlanden zijn vaak véél groter, en treinvervoer is daar van een andere orde. In Nederland is de trein bijna van het niveau "S-Bahn" in een grote Duitse conglomeratie. Minder langeafstandsreizigers met omvangrijke bagage, dus, behave op treindiensten die van en naar luchthavens voeren. Dit is bijvoorbeeld ook de reden dat Nederlandse treinen anders van constructie zijn, met name wat betreft in- en uitstappen.
Het valt me ook op hoe weinig plek er in NS-treinen voor fietsen is, zeker als je nagaat hoeveel er in Nederland wordt gefietst.
NS heeft een niet onaanzienlijk belang in het verhuren van OV-fietsen. Zou dat ermee te maken kunnen hebben?
In Nederland wordt je vaak schaapachtig aangekeken of agressief bejegend als je mensen aanspreekt op hun gedrag. Conducteurs zijn dan zelden in de buurt.
Inderdaad een andere ergernis van mij als treinreiziger: recentelijk nog enkele uren lang in de stiltecoupé mogen "genieten" van luidruchtig bellende medereizigers die op mij, laat ik het netjes zeggen—of nee, toch niet: geen "eersteklas" indruk maakten. Aan het begin van de rit, in Zeeland in een nog grotendeels lege trein, één keer een conducteur langs zien komen, daarna ruim twee uur niet meer.

In buitenlandse (Duitse, Zwitserse) treinen zie ik na vrijwel elke halte de conducteur zijn of haar rondje doen met de vraag of er nog "Zugestiegenen" zijn; in Nederland zit het treinpersoneel na een snelle rondgang vlak de rest van de reis in de eersteklas onderling luidkeels te klagen wat een rotbaan ze wel niet hebben. Op bekende "probleemtrajecten" als Schiphol-Amsterdam C zie je ze in de regel al helemaal nooit: veel te veel gedoe met al die toeristen die de OV-chipkaart niet snappen of aan wie moet worden uitgelegd wat het verschil tussen eerste- en tweedeklas is.
0 x