Additionally, paste this code immediately after the opening tag: Eerste lange fietsreis: Den - Haag / Rome - Pagina 2 - Forum Wereldfietser

Eerste lange fietsreis: Den - Haag / Rome

Roomijsje schreef:Morgen de Splügenpas! Ben benieuwd!!!
Op je blog kan ik volgens mij niet reageren. Wat een mooi fotoverslag van je tocht vandaag!
Ik ben ook jaloers. :-)
Super Romy! Ik ken het alleen van op en neer met een volle Aygo (en dat viel niet mee). Heb wel te voet die berg bij Monte Spluga bedwongen, dat dan weer wel, maar heb grote bewondering voor deze beklimming per fiets.
Goed dat je een dagje rond kijkt daar. Geniet er van.
gr Anja
Romy heeft de Spluegenpas bedwongen en geniet nu van volle teugen van de ervaring van deze unieke overgang van Zwitserland naar Italie. Alles wat je daar met al je zintuigen beleeft valt onvoldoende te beschrijven. Dit moet je zelf ervaren.
Wat Bert zegt geldt niet alleen voor de overgang tussen Zwitserland en İtalië, maar voor de gehele reis: alles wat je met al je zintuigen beleefd valt onvoldoende te beschrijven! Dat moet je inderdaad zelf meemaken en ikzelf ben elke keer weer verbaasd over hoe mooi de natuur en steden op ontzettend verschillende manieren kunnen zijn.

Zal bij terugkomst een daadwerkelijk lidmaatschap van de wereldfietser aanvragen en de weekenden van Bert van Sprang in de gaten houden (hoewel het alleen fietsen ook wel heel goed bevalt!)

Dank voor alle berichten! Op naar de laatste 1000km en alle verassingen en verbazingen die die nog in het verschiet hebben!
Romy
net even het verslag gelezen in een woord prachtig krijg er steeds meer zin in moet nog 2 weken wachten en dan ga ook ik richting rome alleen breek ik hem af na de splugen

erg leuk om alvast in de stemming te komen en wat leuk geschreven
toppie :D
@roomijsje:
Ik geniet van je verslag. Veel fietsplezier op weg naar Rome.

(In mei fietste ik via Benjaminse van Maastricht tot Thusis, daarna met de trein en postbus naar Chiavenna om vervolgens via Benjaminse's ''Fietsen naar Venetië'' in Tilburg te eindigen.)

Jan
Hallo Romy,
Leuk je blog te lezen! Ik heb de fietsreis Maastricht-Rome net achter de rug en heb van 23 april tot 25 mei de tocht gefietst. Er warennog zeer weinig fietsers onderweg. Laat staan vrouwen alleen. Geweldige reis. Mocht je nog wat ervaringen willen lezen.. Ik heb dagelijks een blog bijgehouden bij Reiskrabbels. Tik bij Google in: moniquetraptnaarrome ( kleine letters, alles aan elkaar ) en je komt op de blog die per dag, van dorp naar dorp of stad en met kilometeraantal is opgebouwd.
Nog veel fietsplezier. Ik ben jaloers en zou het zo weer over doen.

Monique Beute
Romy gaat nog steeds goed. Gisteren verslag vanuit Siena. Met onder andere de voorbereidingen voor de Palio aanstaande donderdag. Een mooi moment om er langs te komen.
Het verslag van Romy inspireert me wel om toch ook eens die kant op te gaan. Dan moet ik me maar over het gevoel heenzetten van: naar Rome fietsen doet 'iedereen' al. :-) Enfin, dit jaar eerst maar eens naar Wenen fietsen, ook heel origineel.

http://romyopweg.blogspot.nl/p/2906-dag-26.html
Fijn dat ik in ieder geval één iemand weet te inspireren. Doe ik blijkbaar toch nog iets zinvols met mijn leven... :D :D :D

Laatste loodjes, tis bijna op!!!!!
Romy, doe de groeten aan de paus.
Je hebt het in extreem korte tijd gedaan. Mijn petje af. De energie zit niet alleen in de kilometers, maar vooral al die totaal verschillende landschappen, steden, mensen en culturen die je zo kort op elkaar voorbij flitsen vreten de nodige inspanning. De fiets mag dan een "langzaam` vervoermiddel zijn, maar je beleeft alles zo intens. Als je thuis bent en de tijd hebt gehad om alles te verwerken, zal je het uitschreeuwen: wouwwwwww! :lol: :lol: :lol: :lol:

Ik schat zo in dat jij veel meer mensen geprikkeld hebt. Ik hoop niet teveel, want die tunneltjes in de schitterende afdaling van de Spluegenpas zijn best smal en link.

Volgende rit? :wink:
De paus was er niet :cry: gelukkig wel voldoende toeristen. Anders hadden ik en Ezel daar helemaal alleen gestaan...

2700 km in iets meer dan 28 dagen, dus net geen 100km per dag, hoewel mijnrustdagen in Maastricht, Basel, Como, Milaan, Pisa en Florence niet als echte fietsdagen mogen worden gerekend maar uiteindelijk heb ik die dagen toch wél gefietst. De snelheid breekt uiteindelijk ook wel een beetje op hoor. Zoals ik op mijn blog ook al opmerkte was ik de laatste dagen best wel een beetje uitgefietst terwijl die dagen echt niet minder moois brachten dan de andere dagen. De hele reis schreeuw ik al wouwwwwwww en dat blijf ik doen!

Geen idee hoeveel mensen ik heb weten te prikkelen. De meeste mensen hebben me toch wel voor gek verklaard als ik verkondigde dat ik naar Rome zou gaan fietsen. Kan me niet voorstellen dat die nu ineens allemaal op de fiets springen... En mochten ze dat wel doen dan kan ik me nog niet voorstellen dat er over de lengte van de route files ontstaan :wink:

Om nog even terug te komen op de opmerking van Peter dat "iedereen al naar Rome fietst"; ik snap wel waarom 8)

Volgende (lange) reis? Daar ga ik nog even goed over na denken (Noordkaap, Compostela, Oostkust VS). Er moet echter ook gelegenheid voor zijn... Dit jaar zat ik aan het einde van een project en kon ik een maand weg in een periode waarin het weer ook plezierig is om in te fietsen, dat is nog niet gezegd dat dat volgend jaar weer kan...
...
Romy, gefeliciteerd met het volbrengen van deze prachtige tocht. Ik heb je verrichtingen met heel veel plezier gevolgd, jammer dat het nu klaar is. :-)
Veel plezier morgen in Rome en moge je thuisreis net zo voorspoedig gaan als de heenweg.

Peter
Na je blog een tijdje niet gelezen te hebben, zojuist je blog uitgelezen. Zit ervan te genieten. Heel veel herkenning. En heel leuk om via jouw foto's en verhalen mijn eigen reis van een maand eerder nog eens te herbeleven. Zelfs de gedachte aan de Noordkaap speelde ook door mijn hoofd. Ach, we denken zo uniek te zijn, maar lijken in wezen toch ook weer erg op elkaar. Het mooie van in ROME aankomen, is, dat je door al die dagen bij elkaar te fietsen, er opeens bent! Ik had alleen niet zoals jij, dat ik aan het einde er wel een beetje klaar mee was. Maar had veel minder omzwervingen gemaakt ( soortement van in rechte lijn op doel af). Overwoog zelfs stiekem om door te trappen naar Napels.
Hoe dan ook, tof verhaal, en felicitaties waard!
Monique Beute
Ha Monique,

Ik heb jouw reisverslag geprobeerd te lezen maar ik heb wat moeite om met mijn ipad en iphone bij de eerste dag te komen. Ik bewaar het dus nog even voor thuis!

Ik vraag me wel af waarom wij mensen toch altijd zo ontzettend de neiging hebben om uniek te zijn. Peter stelde ook al dat "iedereen al naar Rome fietst". Ik vind persoonlijk grote drommes toeristen met hun camera's ontzettend hinderlijk. Kuddegedrag is het. Maar elke keer als die gedachte door mijn hoofd heen zindert komt ook direct het besef dat ik ook één van die toeristen ben en dat ook ik met mijn telefoon plaatjes sta te schieten van hetgeen miljoenen andere mensen ook al hebben vastgelegd op de gevoelige plaat. Elke reis die je onderneemt is in dat opzicht weinig uniek. De wereld is nou eenmaal al ontdekt, hoe jammer dat ook is.

Het feit dat ik nu met de fiets naar Rome ben afgereisd is al meer uitzonderlijk dan met het vliegtuig, de trein, de auto, de motor of per boot, maar nog steeds alles behalve uniek. Terecht werd eerder in dit topic al door iemand afgevraagd hoeveel mensen er zouden zijn die dat in een jaar per fiets doen en het antwoord resteert, maar voor mij is zoveel duidelijk dat de campingbazen er al lang niet meer van onder de indruk zijn en denken dat álle Hollanders met de fiets naar Rome komen :D

Maakt het feit dat "iedereen" al naar Rome fietst, of naar Compostela, of naar de Noordkaap, of naar Australië, of naar waar dan ook, de reis minder bijzonder? Ik vind van niet. Ik voeg deze reis toe aan mijn eigen persoonlijk en unieke lijstje met personal achievements en zal er een leven lang met veel tevredenheid naar terugkijken en er lange tijd kracht en zelfvertrouwen uit putten; want was ik niet degene die fietsend Rome wist te bereiken terwijl heel veel andere mensen daar enkel van dromen maar het nooit doen?

Mijn reis was op zijn eigen manier uniek, net als dat een eventuele toekomstige reis naar waar dan ook dat zal zijn. Ook als die reis al door iedereen is ondernomen 8) Uiteindelijk is elke reis op die manier uniek.
Zo is dat! :wink:
Ik heb genoten van je blog! heel tof!
Ha Romy,
Vanochtend werd ik wakker, Rome lag al weer even achter me, maar met terugwerkende kracht dacht ik met verbazing: damn, ik ben gewoon naar Rome gefietst! Net zoals jij beschrijft was die ervaring een life event die me nieuwe kracht heeft gegeven en zelfvertrouwen. Als je hoofd wil, volgt het lichaam. Ik lees nu een zalig boek van Dirk Jan Roeleven: De nieuwe Fiets. Autobiografie van een man die een fiets laat maken door een ex- coureur die in Noord-Italië woont. Van daar fietst hij terug naar Nederland.
Op het beginsel uniciteit kom ik niet terug. Je hebt het verwoord zoals het is.
Hartelijke groet,
Monique
Even een reactie op jou reactie op "mijn" topic (Passo dello Spluga) omdat deze anders wel heel erg off topic gaat en dit topic het verdient om nieuw leven in te blazen :D
Ja dat rusteloze herken ik wel heel erg, zit sinds mijn thuiskomst van mijn 10daags tripje ook steeds te broeden en te dromen van een volgend avontuur.
Santiago of de noordkaap....lastige keuze lijkt mij erg verschillend, vooral in temperatuur :D Hoop dat je een mooie trip weet te plannen en dat we uiteraard weer via een blog kunnen meegenieten van jou volgende avontuur!

Wat ik mij afvroeg: je hebt van de 31 dagen nooit gekookt? Lukte het dan om een restaurant in de buurt te vinden of at je gewoon een boterham? Ik zelf vind het koken nooit erg, zie er altijd meer tegenop om na aankomst op de camping deze weer te moeten verlaten.... zo zie je maar elke gek z'n gebrek :D benieuwd naar je antwoord! Verder vind ik het bewonderenswaardig dat je nog de tijd en kracht had om zo'n uitgebreid blog te schrijven, sjappo!

Veel plan plezier!
Het kan nog erger, in 7 weken op weg naar Santiago niet verder gekomen dan het koken van een eitje en maken van heet water voor onderweg/koffie.
uiteindelijk het kookgerei terug gestuurd naar huis :lol:
Spanje is spotgoedkoop, en met kwark, fruit, salade, brood, kaas, worst en noten kom je een heel eind. Soms schoof ik aan in een herberg waar iemand aan het koken was en zorgde ik voor het dessert of de kaas. Soms at ik om 16 uur warm in Spanje in een restaurantje waar speciale pelgrimsmenu's waren en soms werd er in een herberg voor ons gekookt.

Ook ik broed op een volgende trip, maar dit allemaal off topic vrees ik.
Krijg ook nooit weer zoveel weken dus moet nu meer km's in de dag wegfietsen.
Het gaf ook een ontzettend vrij gevoel om geen haast te hebben en ergens 3 dagen te kunnen blijven.
Ben er ook nog niet uit of ik weer alleen wil of met een groepje.
Ik broed dus nog even door.
Anja