Hmm, nogal ongenuanceerd verhaal in mijn ogen. Je doet net alsof een carbonframe een tijdbom is. Heb al voor het vijfde seizoen een carbon racer en in het begin van het eerste seizoen ging ik met 50 km/h over de kop. Daarna nog een paar keer gevallen. Je zou zeggen dan eventuele schade zich nu wel zou moeten hebben geopenbaard in de vorm van een scheur o.i.d. en daar is geen sprake van. Carbon is echt geen porselein. Schade aan carbon is vaak moeilijk zichtbaar, maar niet zelden valt (wereld)fietsers veel meer in het oog springende schade/slijtage al niet eens op. Vinger opsteken wie zijn alu frame wel eens controleert op scheurtjes.Roadster schreef:100% van alle fietsvelgen zijn van alu, zou die fietsenmaker dat weten ?Johojo schreef:Omdat 95% van alle fietsen tegenwoordig aluminium is?
Overigens dat alu-vliegtuigen wel 30 jaar meegaan klopt wel maar daar zijn idd problemen met scheuren in het alu. Daarom krijgt alu een kunststof laagje om de trekstrekte van alu te verhogen; Glare, een soort triplex; Hollandse uitvinding. Carbon heeft in principe geen last van vermoeing, MITS ruimschoots bemeten, hetgeen bij fietsvoorvorken vraagtekens opwerpt.
Fietsen carbon is echter zo dun dat als de fiets een keer omvalt je het frame kan wegdoen want je kan de beschadiging niet goed beoordelen.
Ofwel carbon is voor fietsen absoluut onbruikbaar en absoluut zinloos want de gewichtswinst is verwaarloos baar.
Je neemt carbon niet alleen vanwege een lichter gewicht, maar ook vanwege de stijfheid. Ik wist niet wat ik meemaakte na de overstap van mijn alu ros naar carbon. Alsof ik een duwtje in de rug kreeg bij sprints. Waarmee niet is gezegd dat elk carbonnen frame stijver is dan elk alu frame. Bovendien kun je met dat carbon ook hele mooie aërodynamische frames bouwen, bijvoorbeeld voor tijdritfietsen. En ja, dat scheelt veel als je tijdritten rijdt, ook bij de amateurs. Een seconde per kilometer klinkt als niets, maar als die tijdrit 20 km lang is heb je het over een gat van een paar honderd meter.
En hoezo is het gewichtsverschil verwaarloosbaar? Als consument is tegenwoordig een fiets van 6,9 kg die ook nog lekker stijf is gewoon bereikbaar. Die 1-1,5 kg merk je in de bergen gewoon. Moet je natuurlijk wel zorgen dat je zelf op gewicht bent en niet een bierbuik mee sleurt. Maar goed, serieuze amateurs die zelf scherp staan, zich suf trainen en baat hebben bij zo'n licht ding zijn er genoeg. Kijk maar naar de cyclo's als de Marmotte, Dolomietenmarathon, Les 3 Ballons, etc, etc.