Additionally, paste this code immediately after the opening tag: stevigheid aluminium kader - Pagina 2 - Forum Wereldfietser

stevigheid aluminium kader

Roadster schreef:
Johojo schreef:Omdat 95% van alle fietsen tegenwoordig aluminium is?
100% van alle fietsvelgen zijn van alu, zou die fietsenmaker dat weten ?

Overigens dat alu-vliegtuigen wel 30 jaar meegaan klopt wel maar daar zijn idd problemen met scheuren in het alu. Daarom krijgt alu een kunststof laagje om de trekstrekte van alu te verhogen; Glare, een soort triplex; Hollandse uitvinding. Carbon heeft in principe geen last van vermoeing, MITS ruimschoots bemeten, hetgeen bij fietsvoorvorken vraagtekens opwerpt.

Fietsen carbon is echter zo dun dat als de fiets een keer omvalt je het frame kan wegdoen want je kan de beschadiging niet goed beoordelen.
Ofwel carbon is voor fietsen absoluut onbruikbaar en absoluut zinloos want de gewichtswinst is verwaarloos baar.
Hmm, nogal ongenuanceerd verhaal in mijn ogen. Je doet net alsof een carbonframe een tijdbom is. Heb al voor het vijfde seizoen een carbon racer en in het begin van het eerste seizoen ging ik met 50 km/h over de kop. Daarna nog een paar keer gevallen. Je zou zeggen dan eventuele schade zich nu wel zou moeten hebben geopenbaard in de vorm van een scheur o.i.d. en daar is geen sprake van. Carbon is echt geen porselein. Schade aan carbon is vaak moeilijk zichtbaar, maar niet zelden valt (wereld)fietsers veel meer in het oog springende schade/slijtage al niet eens op. Vinger opsteken wie zijn alu frame wel eens controleert op scheurtjes.

Je neemt carbon niet alleen vanwege een lichter gewicht, maar ook vanwege de stijfheid. Ik wist niet wat ik meemaakte na de overstap van mijn alu ros naar carbon. Alsof ik een duwtje in de rug kreeg bij sprints. Waarmee niet is gezegd dat elk carbonnen frame stijver is dan elk alu frame. Bovendien kun je met dat carbon ook hele mooie aërodynamische frames bouwen, bijvoorbeeld voor tijdritfietsen. En ja, dat scheelt veel als je tijdritten rijdt, ook bij de amateurs. Een seconde per kilometer klinkt als niets, maar als die tijdrit 20 km lang is heb je het over een gat van een paar honderd meter.

En hoezo is het gewichtsverschil verwaarloosbaar? Als consument is tegenwoordig een fiets van 6,9 kg die ook nog lekker stijf is gewoon bereikbaar. Die 1-1,5 kg merk je in de bergen gewoon. Moet je natuurlijk wel zorgen dat je zelf op gewicht bent en niet een bierbuik mee sleurt. Maar goed, serieuze amateurs die zelf scherp staan, zich suf trainen en baat hebben bij zo'n licht ding zijn er genoeg. Kijk maar naar de cyclo's als de Marmotte, Dolomietenmarathon, Les 3 Ballons, etc, etc.
Je kunt van verschillende materialen goede frames maken. Van diezelfde materialen kunnen ook frames gemaakt worden die niet goed zijn.

En dan is er nog de definitie van "goed". Een zeer goed aluminium race frame dat gemaakt is voor een lichtgewicht klimmer is niet goed voor een zwaargewicht fietser. En ook al niet meer voor die lichtgewicht klimmer na een bepaalde tijdsduur gebruiken: zo'n lichtgewicht frame zit tegen de grens aan wat mogelijk is, en is niet gebouwd om tien jaar te gebruiken.
Zo'n lichtgewicht frame construeren in staal is niet mogelijk, omdat staal een te hoge soortelijke sterkte heeft: bij het reduceren van het gewicht van een frame houdt je nauwelijks nog wanddikte over.

Voor dit forum zijn vakantiefietsen vooral van belang, en daarvoor worden de grenzen niet opgezocht. Feitelijk maakt de keuze voor staal of aluminium dan ook helemaal niet uit.

Wel kunnen bij beide constructie fouten gemaakt worden, die tot vroege uitval van een frame leiden.

Op de site van Bongers wordt bijvoorbeeld gewag gemaakt van frame breuken bij lugs. Die kunnen ook ontstaan door te heet solderen: door de te hoge temperatuur verslechterd de kristalstructuur va de buis en verliest daardoor zijn sterkte.

Een goede frame bouwer durft makkelijk tien jaar garantie te geven op materiaalfouten van zijn frames. Dat is dus één manier om de slechte van de goede te onderscheiden.
Verdorie, nu wil ik een carbon racer. Bedankt :x :P !
Peter_K schreef:Je kunt van verschillende materialen goede frames maken. Van diezelfde materialen kunnen ook frames gemaakt worden die niet goed zijn.

En dan is er nog de definitie van "goed". Een zeer goed aluminium race frame dat gemaakt is voor een lichtgewicht klimmer is niet goed voor een zwaargewicht fietser. En ook al niet meer voor die lichtgewicht klimmer na een bepaalde tijdsduur gebruiken: zo'n lichtgewicht frame zit tegen de grens aan wat mogelijk is, en is niet gebouwd om tien jaar te gebruiken.
Zo'n lichtgewicht frame construeren in staal is niet mogelijk, omdat staal een te hoge soortelijke sterkte heeft: bij het reduceren van het gewicht van een frame houdt je nauwelijks nog wanddikte over.

Voor dit forum zijn vakantiefietsen vooral van belang, en daarvoor worden de grenzen niet opgezocht. Feitelijk maakt de keuze voor staal of aluminium dan ook helemaal niet uit.

Wel kunnen bij beide constructie fouten gemaakt worden, die tot vroege uitval van een frame leiden.

Op de site van Bongers wordt bijvoorbeeld gewag gemaakt van frame breuken bij lugs. Die kunnen ook ontstaan door te heet solderen: door de te hoge temperatuur verslechterd de kristalstructuur va de buis en verliest daardoor zijn sterkte.

Een goede frame bouwer durft makkelijk tien jaar garantie te geven op materiaalfouten van zijn frames. Dat is dus één manier om de slechte van de goede te onderscheiden.
Helemaal mee eens. Het is allemaal niet zo zwart-wit.
Roadster schreef:
Fietsen carbon is echter zo dun dat als de fiets een keer omvalt je het frame kan wegdoen want je kan de beschadiging niet goed beoordelen.
Ofwel carbon is voor fietsen absoluut onbruikbaar en absoluut zinloos want de gewichtswinst is verwaarloos baar.
Dat is nou juist het mooie van carbon. Van het frame kunnen de wanden en het model daarvan specifiek worden bepaald. Dun, doch sterk genoeg waar het niet nodig is en dik/sterker waar nodig. Zou je fiets beschadigen op zo'n dun deel heb je behoorlijk pech.
Aan de andere kant heb je heel veel voordeel, bergop en nog meer bij het afdalen. Stuurt als een scheermes. :wink:
multiwgb schreef:Zou je fiets beschadigen op zo'n dun deel heb je behoorlijk pech.
Gelukkig kan er tegenwoordig veel worden gerepareerd aan carbon! Je hoeft bij een scheur niet meer automatisch je frame weg te gooien.
Ik geloof best dat hier in de westerse wereld carbon frames gerepareerd kunnen worden
Maar in de bush bush zal dit toch wel een probleem worden, ook met een alu frame is lassen dan nog moeilijk.
Je zal dan ook niet veel wereld/vakantie fietsers aantreffen met een cabon frame
Ik neem aan dat carbon frames ook wat duurder zijn .
Volgens mij heeft een carbon fiets alleen wat voordeel in de wedstrijd sport
Zie het verhaal van Peter_K. Juiste fiets voor de juiste toepassing. Reisfietsen worden niet gemaakt van carbon. Het ging er even om dat de opmerking van Roadster dat carbon als materiaal voor fietsen zinloos en onbruikbaar is, onzin is.

Iemand heeft op dit forum eens de vraag gesteld wie zijn stalen fiets onderweg wel eens heeft (moeten) laten lassen. Het bleef oorverdovend stil. De gemiddelde dorpssmid in de bushbush heeft meestal niet het juiste apparaat/lastechniek in huis om de chromoly buizen van mijn Surly te lassen, begreep ik eens uit een post van M-gineering. Het gemiddelde bak en braad apparaat wat je dan tegenkomt, richt meer schade aan dan het goed doet. Dat onderweg lassen van staal valt in de praktijk dus nogal tegen.
Ik ben het ook eens met PeterK zijn verhaal.
Ik reageerde op de opmerking dat Carbon frames tegenwoordig ook gerepareerd kunnen worden
En gelukkig komt frame breuk onder de forum leden zelden voor.

Overigens heb ik in Azië heel veel geavanceerde lasappatuur en technieken gezien,maar misschien hebben wij een verschillend beeld bij de "Bush Bush"
Als een heel dorp 1 (vaste) telefoon heeft, geen internet en je verwelkomt als allereerste toerist ooit, is de kans erg groot dat op dat soort trajecten er geen geschikt lasapparaat te vinden is. Tel daarbij op dat er 1x/week openbaar vervoer langskomt en je kunt maar beter geen framebreuk krijgen.
Mocht je dan tóch een framebreuk krijgen, dan is het maar de vraag wat er binnen enkele dagen omtrek aan mogelijkheden zijn: http://www.m-gineering.nl/schade.htm

Kortom: gezien de mogelijkheden tot reparatie onderweg en de waarschijnlijkheid onderweg een hooggekwalificeerde lasser tegen te komen, ligt het maar net aan waar je op vakantie of fietsreis wil of het nuttig is om rekening te houden met repareerbare framebreuk.
En enige kennis van hoe je frame in de fabriek is gelast is ook niet overbodig. :wink:
Met een rol duct tape kom je een heel eind. :lol: