Forum Wereldfietser

Twentyniners zijn in principe niks nieuws. De naam is dat wel.

Het bekt nu eenmaal lekkerder dan achtentwintig-inch-wielen-met-extra-dikke-banden-in-een-frame-met-voldoende-ruimte-daarvoor.

Pardon? Ik reed rond het jaar 2000 op een (toen al) zogenoemde twenty-niner door de bossen. De naam is absoluut niet nieuw, alleen de trekkingmerken hebben de mogelijkheden pas erg laat ontdekt. Verder is de doelgroep ook vrij beperkt, dus wellicht dat het daarom zo'n 15 jaar heeft geduurd voordat de term bij trekkingfietsen bekend werd.
(Gary Fisher, door mij liefkozend Gerrie Fietser genoemd, was één van de eerste merken die het in Nederland introduceerde. Tegenwoordig onderdeel van Trek. En eerlijk gezegd hebben de crossers op dirty-pages.net de 29'er ook pas laat ontdekt. Een 'expert' daar had pas sinds ~2006 een 29'er.)

keesm54 schreef:40 jaar geleden een Raleigh randonneur gehad die er zo uitzag

Dat was tenminste functioneel

Peter

Christophorus schreef:De knik in de onderbuis is bij meer 29ers noodzakelijk, want anders kan de vorkkroon van de verende voorvork de onderbuis beschadigen bij te ver doordraaien.

Ik lees net weer dit antwoord na, en bedenk me dat dit bij mij raar overkomt. 29'ers zijn in principe bedacht om op minder technisch terrein wat ontspannender te kunnen toeren. Daar hoort een zit bij welke het nemen van obstakels makkelijker maakt, alsmede de berijd(st)er iets rechter op laat zitten. Daar hoort dus een wat achteroverhangende zitbuis bij, alsmede een hoger stuur. Dan lijkt me een rechte onderbuis voldoende. Zeker als ik kijk naar mijn frame (binnenbeenlengte 71,5cm) en de bochtenradius die nodig is om de vorkkronen tegen het frame te laten komen.
Ik blijf het gevoel behouden dat de ontwerper niet optimaal heeft nagedacht over het gebruik van de fiets en de doelgroep.

Robertjan schreef:Ik blijf het gevoel behouden dat de ontwerper niet optimaal heeft nagedacht over het gebruik van de fiets en de doelgroep.

Ik denk dat de ontwerper met een veel te grote doelgroep rekening heeft willen houden en dat de fiets daardoor teveel compromissen bezit. Ontwerpen voor een zo groot mogelijke doelgroep levert niet automatisch meer verkopen op. Maar we zullen zien...

Robertjan schreef:Pardon? Ik reed rond het jaar 2000 op een (toen al) zogenoemde twenty-niner door de bossen. En eerlijk gezegd hebben de crossers op dirty-pages.net de 29'er ook pas laat ontdekt. Een 'expert' daar had pas sinds ~2006 een 29'er.) 29'ers zijn in principe bedacht om op minder technisch terrein wat ontspannender te kunnen toeren. Daar hoort een zit bij welke het nemen van obstakels makkelijker maakt, alsmede de berijd(st)er iets rechter op laat zitten. Daar hoort dus een wat achteroverhangende zitbuis bij, alsmede een hoger stuur. Dan lijkt me een rechte onderbuis voldoende. Zeker als ik kijk naar mijn frame (binnenbeenlengte 71,5cm) en de bochtenradius die nodig is om de vorkkronen tegen het frame te laten komen.
Ik blijf het gevoel behouden dat de ontwerper niet optimaal heeft nagedacht over het gebruik van de fiets en de doelgroep.

De eerste twentyniner van Gary Fisher, 1999.
https://www.facebook.com/photo.php?fbid ... =3&theater
https://www.facebook.com/photo.php?fbid ... =3&theater

De knik in de onderbuis bij de aansluiting met de balhoofdbuis is vrij gebruikelijk bij een twentyniner. De knik in de bovenbuis is dat niet en dat is eigenlijk het enige wat je kunt opmerken aan de Santos Travelmaster 2.9. Het maakt het frame er niet mooier op, maar het is en blijft een esthetisch argument. Functioneel bekeken willen ze de bovenbuis zo hoog mogelijk op de balhoofdbuis aansluiten, maar je kunt je afvragen of dat nodig is. Wat je ook wel eens ziet is gewoon een langere balhoofdbuis die - ten opzicht van de aansluiting met de bovenbuis - ietsje doorschiet (vergelijkbaar met de zitbuis). Vittorio en M-gineering past dat veel toe (bij randonneurs bijvoorbeeld) om zo een "klassieke rechte" bovenbuis te houden in combinatie met een hoger stuur. Een langere balhoofdbuis geeft meer stijfheid aan de stuur- en vorkinrichting. Het uitgangspunt van Santos om een lange balhoofdbuis toe te passen is voor een trekkingbike niet verkeerd, het ziet er alleen een beetje raar uit.

Dat een 29'ers in principe bedacht is om op minder technisch terrein wat ontspannender te kunnen toeren is natuurlijk onzin. Het gaat niet om ontspannen toeren, het gaat om de grote wielmaat en de bijbehorende (al dan niet theoretische) voordelen tijdens wedstrijden (tractie, snelheid, makkelijker nemen van hobbels).
Grote wielen met brede banden voor trekkingbikes lijkt me een niet meer dan logische ontwikkeling, lekker "versatile". Je kunt alles kiezen: brede banden, smalle banden, wel of geen geveerde voorvork, veel tassen, geen tassen, schijfremmen of velgremmen, riem of ketting. Mooie ontwikkeling v.w.b. trekkingbikes

AB schreef: Dat een 29'ers in principe bedacht is om op minder technisch terrein wat ontspannender te kunnen toeren is natuurlijk onzin. Het gaat niet om ontspannen toeren, het gaat om de grote wielmaat en de bijbehorende (al dan niet theoretische) voordelen tijdens wedstrijden (tractie, snelheid, makkelijker nemen van hobbels).

Dank voor het bevestigen van mijn opmerking. Heb je trouwens zelf ervaring op een 29'er?

Wow, wat een hoop stuurlui hier. We weten natuurlijk allemaal dat het wachten is op de Travelmaster 650b! Want 29er is zóóó 2012.

Robertjan schreef:Wie wil er op een 29-er fietsen?
Niet de technische mountainbiker-met-bagage, die wil 26" voor het draaien en keren en de stevigheid.

?

Robertjan schreef:29'ers zijn in principe bedacht om op minder technisch terrein wat ontspannender te kunnen toeren.

??

Robertjan schreef:Verder is de doelgroep ook vrij beperkt.

???

Ik haak af.

Sjors

AB schreef:Functioneel bekeken willen ze de bovenbuis zo hoog mogelijk op de balhoofdbuis aansluiten, maar je kunt je afvragen of dat nodig is.

Je kunt het metaal op die plek ook gewoon lomp sterk maken, maar een iets langere balhoofdbuis als die op de foto's van de Gary Fisher-fiets levert wel een sterkere en waarschijnlijk stijvere fiets op met minder materiaalgebruik en dus lichter. Nodig is het niet.

Robertjan schreef:Wie wil er op een 29-er fietsen?
Niet de technische mountainbiker-met-bagage, die wil 26" voor het draaien en keren en de stevigheid.

Ja! IKKE!

Ik ben een technische mountainbiker en met een 29er ben ik op de meest technische draai-en-keer-en-stuiter trajecten sneller dan met een 26er. Dankzij meer grip en meer stabiliteit durf ik een 29er harder een bocht in te laten vallen en kan ik eerder op het gas.

Ik ben later eens teruggegaan naar een 26er en ik ging om de haverklap op mijn bek, zo snel was ik aan de 29er gewend geraakt.

Een vriendin van mij was erg skeptisch tegenover de 29er en erg verliefd op haar vertrouwde 26er. Toen ik haar een keer op een 29er liet rijden vond ze het best fijn, maar ze was niet direct overtuigd. Totdat ze weer op haar 26er stapte... Bij thuiskomst flikkerde ze 'dat ding' direct in de hoek van de schuur en ze zei dat ze hem nooit meer aan wilde raken. Ze rijdt nu naar volle tevredenheid een leuke 29er en is nu veel minder bang voor snelle bochten, mul zand en modderige stukken. En ze heeft geen pijn meer in haar nek, rug, schouders en polsen door de hogere stuurpositie.

En tijdens o.a. een ruige trektocht door IJsland heb ik ervaren dat een goede 29er echt heeeeeeeel stevig is.

Probeer het ook een keer uit, zou ik zeggen!

Christophorus schreef:Probeer het ook een keer uit, zou ik zeggen!

Ik heb al een paar jaar een 26er en sinds 1999 een 29er. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat je ietwat overdreven lyrisch bent.
Uiteraard ga ik er wel van uit dat de fietsen die je probeerde verder volstrekt identiek waren tot de bandenspanning en slijtagegraad van de banden toe.
Leon

AB schreef:Functioneel bekeken willen ze de bovenbuis zo hoog mogelijk op de balhoofdbuis aansluiten, maar je kunt je afvragen of dat nodig is.

Een zo lang mogelijke balhoofdbuis met ver uit elkaar geplaatste boven- en onderbuis is altijd goed voor de stijfheid van een frame.

Neem bijvoorbeeld maar eens een bezemsteel recht voor je in je handen en vraag iemand om een beetje kracht te zetten op een uiteinde.

Als je je handen dicht bij elkaar houd, dan heeft de persoon weinig kracht nodig om de bezemsteel te laten draaien en moet jij met je armen en handen aardig wat kracht uitoefenen. Dan kan je nog zulke sterke armen en handen hebben, de lange hefboom en de geringe kracht van de persoon zullen het makkelijk winnen.

Als je je handen verder uit elkaar plaatst zal je minder moeite hebben om de steel recht te houden en de hulppersoon zal meer kracht op het uiteinde moeten zetten om de steel te laten draaien.

Bij een 29er met een hoge stuurpositie zijn de hefbomen naar het frame vrij lang en dan is het zaak om de onder- en bovenbuis zo dicht mogelijk bij de vorkkroon en het stuur te plaatsen. De handen dus zo ver mogelijk uit elkaar om de hefboomwerking zo klein mogelijk te maken.

Je kan bij een kort balhoofd nog zoveel lomp materiaal toevoegen om de zaak te versterken, uiteindelijk zal de hefboomwerking van wiel, vork en stuurpen het toch winnen. En vergeet daarbij de extra druk op de lagers niet...

Leon schreef:Uiteraard ga ik er wel van uit dat de fietsen die je probeerde verder volstrekt identiek waren tot de bandenspanning en slijtagegraad van de banden toe.
Leon

Ja, beiden waren een aluminium Santos met Rohloff, American Classic voornaaf, Rigida velgen, tandriem, verende voorvork en Schwalbe Racing Ralph banden met 2,5 Bar.

Kijk eens op:

http://velotraum.de/modelle/cross-7005-ex-komfort


Ook zo een met een knik......

Ja, maar die is natuurlijk compléét anders!

Vind ik de Santos toch mooier, hahaha!

Leon schreef:

AB schreef:Functioneel bekeken willen ze de bovenbuis zo hoog mogelijk op de balhoofdbuis aansluiten, maar je kunt je afvragen of dat nodig is.

Je kunt het metaal op die plek ook gewoon lomp sterk maken, maar een iets langere balhoofdbuis als die op de foto's van de Gary Fisher-fiets levert wel een sterkere en waarschijnlijk stijvere fiets op met minder materiaalgebruik en dus lichter. Nodig is het niet.

vs

Vergelijk het met de zitbuis, die loopt ook iets door. Datzelfde zou je met de balhoofdbuis kunnen doen. Een lange balhoofdbuis is vanuit functioneel oogpunt goed te begrijpen (stijf frame combineren met hoge stuurinrichting voor comfortabele zithouding), maar bij dit Santos ontwerp schiet dat verlangen wel erg veel door (met kromme bovenbuis als gevolg). Een Surly Ogre heeft ook een korte balhoofdbuis en ik merk bij die fiets geen enkele flex. Het stuur kan dat ook wat lager (en sportiever), eventueel aangevuld met een ligstuur. Ik denk dat veel mensen het simpelweg mooier zouden vinden om de bovenbuis recht te houden. En verlengde balhoofdbuis heeft genoeg stijfheid en is minder opvallend. Eerlijk gezegd, je moet wel een enorm klokkenspel hebben en daar last van hebben als de bovenbuis gewoon rechtgetrokken was.

Robertjan schreef:

AB schreef: Dat een 29'ers in principe bedacht is om op minder technisch terrein wat ontspannender te kunnen toeren is natuurlijk onzin. Het gaat niet om ontspannen toeren, het gaat om de grote wielmaat en de bijbehorende (al dan niet theoretische) voordelen tijdens wedstrijden (tractie, snelheid, makkelijker nemen van hobbels).

Dank voor het bevestigen van mijn opmerking. Heb je trouwens zelf ervaring op een 29'er?

ja, ik wel, heb lange benen. Ik heb ook het idee dat een 29'er sneller fiets offroad dan een 26''er met dikke banden. Maar het blijft een gevoelskwestie. Ik hou overigens niet van al te technische parcoursen. Lekker raggen over rechte onverharde wegen is meer mijn ding en dan kun je met een 29'er heel goed uit de voeten, ik denk dat zelfs kleine kaboutertjes een voorkeur voor 29'er zouden kunnen hebben.

Christophorus schreef: Ik ben een technische mountainbiker en met een 29er ben ik op de meest technische draai-en-keer-en-stuiter trajecten sneller dan met een 26er. Dankzij meer grip en meer stabiliteit durf ik een 29er harder een bocht in te laten vallen en kan ik eerder op het gas.

Ik ben later eens teruggegaan naar een 26er en ik ging om de haverklap op mijn bek, zo snel was ik aan de 29er gewend geraakt.

Een vriendin van mij was erg skeptisch tegenover de 29er en erg verliefd op haar vertrouwde 26er. Toen ik haar een keer op een 29er liet rijden vond ze het best fijn, maar ze was niet direct overtuigd. Totdat ze weer op haar 26er stapte... Bij thuiskomst flikkerde ze 'dat ding' direct in de hoek van de schuur en ze zei dat ze hem nooit meer aan wilde raken. Ze rijdt nu naar volle tevredenheid een leuke 29er en is nu veel minder bang voor snelle bochten, mul zand en modderige stukken. En ze heeft geen pijn meer in haar nek, rug, schouders en polsen door de hogere stuurpositie.

En tijdens o.a. een ruige trektocht door IJsland heb ik ervaren dat een goede 29er echt heeeeeeeel stevig is.

Probeer het ook een keer uit, zou ik zeggen!

Hee dit klinkt toch wel erg leuk, en als ik de kans krijg zal ik het zeker proberen!

En hoe zal een 29'er door diepe sneeuw in bv het zweedse bos fietsen? Val nu om de haverklap om maar denk zelf dat een lichter fietsje fijner door die sneeuw ploegt, sneller over een dun laagje ijs danst voordat ie er doorheen zakt enzo.

M'n kleine 26'er is wel fijn bij het tillen over obstakels, door modderstromen etc, denk dat een 29'er hierin wel wat zwaarder en onhandiger is (groter frame/wielen/banden ..). Of ben ik nu een zeur?

Zou iig wel erg leuk zijn om minder onderuit te glijden, scheelt heel wat blauwe plekken en ander ellende .. ik ga hier toch eens over nadenken.

Ergens is dit allemaal HEEL raar. In 1999 kocht ik een fiets die nu een twentyniner genoemd zou worden. Meer dan twaalf jaar lang was het geloof van forummers en websites altijd dat 26" op onverhard toch echt beter zou zijn. Niet dat ik me daar ooit iets van heb aangetrokken.
Nu is ineens alles anders?
Leon