Regel 1 (de belangrijkste): tassen links en rechts zijn even zwaar!
De laatste keer dat ik onze 'bijna even zware' tassen controleerde op een weegschaal was het verschil schokkend: 4,6 kg. links, 5,8 kg. rechts.
Volgende keer neem ik een digitale weegschaal mee. Zelfs een tandem rijdt minder stabiel met een dergelijk gewichtsverschil.
En: zware dingen onderin, laag zwaartepunt.
Wat heb je onderweg nodig?
Dat zit goed bereikbaar. Betekent de ene keer regenjacks bovenop en de andere keer korte broek, handdoekjes bovenop.
EHBO spullen zijn een voorbeeld. Wij fietsen 1 van de 2 of 2 van de 3 dagen zonder tent en dus zitten de EHBO spullen in de stuurtas, want die gaat altijd mee. Ook als we 's avonds naar het dorp fietsen.
Wat eet je onderweg? Heb je onderweg keukenspul nodig?
Gebruik je een E-reader onderweg? Of pas als je op de camping bent aangekomen?
Ben je voor het donker thuis? Of krijg je die lekke band in het donker en heb je de hoofdlampjes nodig?
Er is een verschil tussen een fietstocht in de winter en in de zomer. Altijd droog weer of vaak regen?
In de winter hebben wij de extra kleding bij de hand, maar picknicken bij dat meertje? Nee, meestal niet in de winter. Soms nemen we 's winters zelfs geen keuken mee. Betekent een compleet andere indeling.
Soms fiets je met veel kleding, soms met weinig. Betekent, zie regel 1, dat de extra kleding over links en rechts verdeeld moet zijn. Zodat je als het koud is met twee lege voortassen rijdt en niet met één.
Op de camping: ben je alleen of met 2 personen?
Wij zijn met twee en dus is er een persoonlijke scheiding in de tassen die Anke in- of uitpakt en 'mijn' tassen.
Anders geformuleerd: ik loop buiten in de regen, probeer de haringen in die berg te krijgen en Anke zit binnen, droog, met 'haar' tassen die nodig zijn om het bed op te maken. En die tassen konden tot dat moment dicht en dus droog blijven.
En 's morgen hoef ik niets in de tassen van Anke te stoppen en omgekeerd. Totaal onjuist criterium tijdens een fietsvakantie, maar toch: enige efficiency is niet verkeerd.
Zaken moeten logischerwijs, functioneel gescheiden zijn. Er is een tas met kookspullen. Dan is het lastig om eerst die andere zooi er uit te moeten gooien voordat je de borden en het bestek hebt gevonden. (Waar laat je het spul dat je nu niet nodig hebt? Even buiten in het natte gras en de regen en daarna weer - nat - terug in de tas?).
Als het regent is het handig als de droge spullen niet nat worden als je een tas - onderweg - open moet maken.
Natte items gaan nat de (fiets)tas in. Haringen, tent, tentstokken, footprint, regenjacks, handdoeken. Een slaapzak stelt geen prijs op dergelijk gezelschap. Waterdichte fietstassen hebben óók een nadeel: ze houden het vocht perfect binnen.
Daarom ook altijd: benzinefles aan het frame, niet in een tas. (Zie ook: regel 1. Een lege benzinefles, of bidon, of thermosfles hangt gewichtsneutraal aan het frame).
Samenvattend:
De optimale indeling van jouw (...) fietstassen zul je zelf moeten bepalen.
Wat neem je mee?
'Alles wat je thuislaat is mooi meegenomen'?
Of: 'Alles wat je (aan luxe) kunt meenemen is mooi meegenomen'?
Solo met 2 achtertassen? Of met tweeën en 2-8 tassen? Of tandem met 2-4 tassen +/- bob?
Als je minder meeneemt én het is altijd goed weer maakt het allemaal niet zo veel uit (behalve regel 1).
Wat zijn je doelstellingen? Zelf gaan wij voor een 5-sterren fietsvakantie. En juist dat stelt hoge eisen aan materiaal én indeling.
Wat zijn je eigen criteria? Op de dagen dat we 125 km. 'moesten' fietsen hebben we een andere indeling van de tassen dan op een trip van 50 km. Maar... Frank van Rijn rijdt altijd met dezelfde bepakking én indeling.
En vervolgens: kritisch evalueren en bijstellen. Waarom werkt iets niet voor jou (...) en hoe kun jij (...) dat verbeteren voor morgen (of voor de volgende vakantie)?
En, regel 2, documenteer je bevindingen. Ik (...) ben anders geneigd volgend jaar weer dezelfde - logische - fouten te maken. Alleen op basis van een Excel workbook met paklijst (en indeling) ben ik er na een aantal decennia in geslaagd om mijn partner er van te overtuigen dat 1 lange broek echt voldoende is;