PietV schreef:AB,
Een rijder kan, onder invloed van de zwaartekracht, de grootste kracht op de pedalen overbrengen als het zwaartepunt zich boven die neerwaartse pedalen bevind. Zwaarder leunend op een ligstuur brengt dat zwaartepunt naar voren.
Tijdrijders rijden met een compromis. Dat wat je aan (trap)vermogen inlevert, maakt de aerodynamische houding meer dan goed. De luchtweerstand neemt namelijk kwadratisch toe met de snelheid.
Precies, je lichaamszwaartepunt naar voren en je kunt meer kracht zetten. Zie een sprinter of een berggeit dansend in de pedalen. Echter fietsen met je kont uit het zadel is te inspannend, houdt je een minuutje vol, voordat je beenspieren verstikken. Vandaar dat men het zadel als tussensteunpunt (= niet eindsteunpunt) heeft uitgevonden. Combineer je dat met een ligstuur dan heb je ondersteuning en comfort, plus voldoende druk op de pedalen. Je nek gaat er wel aan wennen, dont worry. Je moet er voor lange reisdagen natuurlijk niet volledig horizontaal bij gaan fietsen. Stuur omhoog, kortere stuurpen, zadel naar voren en ietsje hoger en je kunt er prima in een 45graden hoek (compromis tussen oma en tijdrijder) mee fietsen. Combineer je een recht stuur met ligstuur dan heb je genoeg mogelijkheden om onderweg van houding te wisselen, zonder kans op rugpijn of dode handpalmen, zoals bij een racestuur.
Kortom, ik heb goede ervaringen met een ligstuur, vandaar dat ik mijn enthousiasme deel. Dat jij 10h lang roerloos in je brooks zadel kunt zitten, respect, lukt mij niet. Wil overigens ook niet een zadel die je tot één zitpositie dwingt. Lijkt me eerder statisch dan dynamisch. Ik hou van afwisseling, beetje stevig doortrappen, even rusten, tegen de wind vechten, even dansen, en vervolgens met verstand op nul die afsluitdijk oversteken, heerlijk. Beetje fysieke inspanning kan ook genieten zijn.
PietV schreef:
Ik ben een comfortfietser en rij de sportieve houding. Een compromis tussen rechtop en bukken of stuurliggen. Zie ik het meest. Tegenwind maakt mij niet uit. Dan duurt de rit wat langer en geniet ik langer. Op een ligfiets zie je veel meer dan met een ligstuur.
Ik hoeft nooit te wennen aan een race- of ligstuur. Ik ben nog soepel genoeg om dubbelgevouwen op een fiets te liggen. Maar op de lange ritten zit ik graag sportief. Met gemak 10 uur per dag in het zadel, zonder daaruit te komen. Ook niet in een klim. Misschien overgehouden van het ligfiets rijden. Efficiënt de benen het werk laten doen.
Hier vinden we elkaar wel, op de trekkingbike ga ik ook niet zo plat als een tijdrijder, gewoon het sportieve fietsen opzoeken. In combinatie met een ligstuur fietst het gewoon heerlijk efficient, geeft het gevoel dat er geen energie verloren gaat. Of je op een ligfiets meer of minder ziet geen flauw idee, heb nog nooit op zo'n fiets gereden (wil er ook niet nog een vierde fietsverslaving bij
). Het lijkt me wel dat als je hoofd hoger boven het maaiveld steekt je gewoon verder kunt kijken. Misschien dat ligfietsers van bloemetjes houden, ik hou meer van een horizon. Ten aanzien van verkeersveiligheid heb ik ook nog een beetje mijn vooroordelen. Lijkt me dat een normale fietser iets beter opvalt voor een automobilist.
Denk overigens niet dat dit topic bedoeld was om het ligfietsen te propageren, maar meer bedoeld was om normale stervelingen op normale trekkingfietsen enkele tips over aerodynamica bij te brengen. Iedereen in snelpak met hoesjes over de schoenen en druppelhelm op vakantie dan maar
. Sommigen geloven zelfs dat je een bidon beter op de staande buis kunt plaatsen dan op de liggende buis..... of dat je een beter een smallere voorband kunt monteren, omdat die als eerste de wind zal klieven
. Elk minuutje eerder op de camping is er één.
). 
