door
Wim » vr 16 mar, 2012 08:35
Ik ben het hier toch wel met Walter eens, al gaat de vlieger ook weer niet altijd op. Ik denk dat veel mensen ten onrechte geobsedeeerd zijn door de kans op een lekke band, en dus op nodeloos zware en stugge banden rijden. Zelf rij ik op mijn vakantiefiets al weer een aantal jaren probleemloos met vooral Panaracer Pasela's, een band in ruwweg dezelfde categorie als Walter's Kojak, maar dan wel met wat profiel. Lekke banden zijn niet aan de orde, het profiel is diep genoeg voor niet al te woeste onverharde weggetjes, en de band is tot nu toe ook degelijk genoeg (al zit daar door de soepele wangen van deze band de beperking). De band is prima voor de meeste Europese bestemmingen, zeker als je niet teveel bagage bij je hebt (vroeger met een zwaarbeladen tandem had ik wel problemen met deze band). De komende tijd ga ik zelfs de nog weer lichtere en soepelere en dus snellere Compas 26x1.75 uitproberen om te zien of ik daar ook nog mee wegkom. Dat is een band met het profiel van de Pasela (en ook gemaakt door Panaracer), maar zonder lekbescherming, en met een soepeler karkas en beter rubber. Wie weet.
Anderzijds zou ik voor tochten in dun bevolkte gebieden in Zuid Amerika, Afrika of Centraal Azie toch echt een dieper profiel willen, een bredere maat dan de 42 echte mm van de 26x1.75 Pasela/Compass, en een veel degelijker constructie. Als er op zulke tochten een band sneuvelt heb je immers echt een probleem. In Noorwegen had ik er twee jaar geleden Extremes op, vanwege enerzijds het relatief lage gewicht bij het klimmen, en anderzijds het grove profiel voor de stukken onverhard. Dat ging prima, al was ik op asfalt merkbaar langzamer dan anderen met banden als de Big Apple.
Kortom, iedere band is een compromis, en het is de moeite waard de band aan te passen aan de omstandigheden. Steeds rijden op de langzaamste banden omdat die alles kunnen is niet mijn idee van fietsplezier.
Wim
