Theo B schreef:Toch.....fiets mee in de trein is zeker niet alleen maar een feest:
--drie jaar geleden na een fietsvakantie van Schiphol terug naar Dongen, trein ging niet verder dan den Bosch; reizigers werden verder met de bus naar Tilburg vevoerd. Daar kom je dus met je vakantiefiets nooit in. We zijn maar gaan fietsen
--afgelopen jaar terug van Schiphol na een fietsvakantie in Cuba. Na allerlei vertragingen hadden we op zondagavond de laatste trein naar huis Gelukkig was onze fiets niet meegekomen met het vliegtuig. Die trein stond zo bomvol........daar waren we nooit met onze fiets ingekomen.
--overstappen op sommige stations kan een ramp zijn, vooral als je via allerlei trappen naar een ander perron moet (niet in alle landen heb je zo'n gootje als bij ons) zeker als het druk is en als je haast hebt.
Toegegeven het grote voordeel is: als je eenmaal voor een langere etappe in de trein zit, is het erg relaxed.
Soms vinden er werkzaamheden plaats aan het spoor. Dit wordt ruim van te voren aangekondigd. Stremming door een ongeluk kan nooit worden uitgesloten, maar dat geldt ook voor bijvoorbeeld de A2.
Toch handig dat je gewoon op je fiets kunt stappen, als een trein niet rijdt. Dat kun je niet als je met je blinkende bolide vast zit op de A2.
Heb je met jouw Dinky Toy nog nooit vastgestaan in een file? Ken je het fileleed onder vakantiegangers op de zwarte zaterdagen en alle vakantie verpestende gezinsdrama´s die daar uit voortvloeien? Heb je wel eens meegedraaid op een dagje alarmcentrale van de ANWB in juli?
Heb je nooit in een hotelletje in het buitenland je fiets over een eng trappetje met scherpe bochten naar boven moeten slepen om je fiets op een veilige plek te krijgen? Heb je nooit halsbrekende toeren moeten uithalen om je fiets in het op het water dansende veerbootje van Ban Pak Nam Pisai te krijgen? Een beetje avontuur kan bij een fietsreis horen.
Overigens: hoe vaak moet je overstappen met de trein van Amsterdam naar Gothenburg? slechts 1 keer en het centraal station van Kopenhagen heeft liften!
De vertraging van jouw vlucht uit Cuba hoort thuis in de categorie vliegleed.
De TGV van Rijsel naar Parijs loopt voor een deel langs de tolweg. Je hebt daar echt het gevoel te zoevend te zweven langs al die slakken en krijgt achter je koffie met croissantje ongetwijfeld gevoelens van medelijden of leedvermaak.
Dat is het voor mij net niet.
