Omdat ik me kan voorstellen dat er bij diegenen die dit forum volgen ook mensen zijn die graag de resultaten willen kennen van de gegeven adviezen, toelichtingen en raad wil ik bij dezen jullie het vervolg laten kennen van mijn zoektocht naar een fiets.
Ziehier mijn verhaal.
Op maandag 04/04/11, sprong ik nog eens binnen bij de fietsenhandel Fiets in Hasselt die er in de loop van de maand maart zijn deuren opende. Ik werd er te woord gestaan door een jonge man genaamd Jasper. Deze jonge man heeft kosten nog moeite gespaard om me al de uitleg te geven die ik wenste terwijl hij dan ook nog herhaaldelijk in zijn uiteenzetting werd onderbroken door telefoongesprekken, vragen van collega's, andere klanten... Pijnlijk en gênant soms voor hem maar hij bleef bij dit alles rustig en deed het met de glimlach. Deze jonge man was vervuld van het Idworx-product.
Omdat de tijd op raakte sprak ik met hem af op dinsdag 05/04/11 om test te rijden. Opnieuw heeft Jasper zich toen uitgesloofd om de fietsen, OR en ER, rijklaar te maken zodat ik er het beste type kon uitkiezen.
Daarna maakte ik een afspraak met fietsen Koen in Leuven om er eens te gaan testrijden. Dit was op donderdag 07/04/11. Ditmaal was ik in gezelschap van mijn echtgenote en onze vriendin. De ontvangst was er prima, de uitleg af, de mogelijkheden om fietsen te testen volledig.
Voor mijn vrouwelijk gezelschap was de keuze vlug gemaakt. Het werden de Comfort en de Lady.
Voor mezelf was kiezen wat moeilijker. Ik droomde van de Off Rohler om zijn looks, uitstraling en concept. Maar het verschil in de rijtest was toch duidelijk in het voordeel van de Easy. De Easy Rohler reed naar mijn gevoelen minder zwaar. Misschien lag het aan de banden of bandendruk maar het gevoel bij de Easy Rohler was frisser, minder log, fijner. Met pijn in het hart koos ik, ondanks het magere kleurenaanbod en ik de kleur van de Off Rohler liever zie, dan toch voor de Easy.
En dus werden het uiteindelijk drie Easy Rohlers. De Comfort, Lady en de herenuitvoering, allen in glanzend zwart met EBB LL en kettingkast.
Onze fietsen hebben we aangekocht bij de Fiets in Hasselt. Interessant hierbij was natuurlijk de toch wel wat kortere afstand van onze woonplaats naar de fietsenhandel in Hasselt.
Maar daar bleef het niet bij. Ook het onderhandelen over prijs was een wereld van verschil.
In zijn reactie dd 18 maart 2011 om 11.56 uur zegt AB:
AB Titel: Re: Idworx: keuze van 26/28 - zadel - stuur
Geplaatst: Vr 18 Mrt, 2011 11:56
[fluistermodus aan] Het moet geen probleem zijn om voor die prijs ook een complete tassenset, wat banden, extra remblokjes, reservespaken, pedalen en een magura & rohloffonderhoudset bij te pingelen (zeker als je 3 fietsen koopt, dan is het pingping voor de dealer, beetje sluw brengen dus [fluistermodus uit]
En zelfs in het tv-programma Volt in de maand april 2011 kwam een universiteitsprofessor uitleggen dat je voor aankopen die gepaard gaan met belangrijke bedragen, best kan onderhandelen over de prijs.
De uitgangspositie van fietsen Koen is dat wanneer je zo'n fiets wil kopen, je er ook het geld voor hebt of moet voor over hebben en er dus voor hoort te betalen. Je zeurt niet over de prijs of over er iets bij te krijgen.
Een fiets van die prijsklasse aan de man brengen is in Leuven geen probleem en verklaart hun houding. Zelfs een klant die er met een bestelling van drie fietsen komt aandraven, maakt daar geen indruk meer.
Maar nogmaals, geen slecht woord over deze fietsenhandel, over de bereidwilligheid of inzet om de klant te woord te staan. Ik verwijt deze mensen niets. Alleen is het onbegonnen werk om er te onderhandelen over de prijs – lees: het bekomen van bijkomend materiaal want aan de prijs wordt er niet gesleuteld. Ze zijn er zo zeker van hun stuk dat ze niet hoeven na te denken over het feit of ze iets moeten doen om een mogelijke klant in huis te houden. De zekerheid geboden door het behaalde verkoopcijfer – ze verkochten er vorig jaar ruim 500 Idworxfietsen hetgeen bijna 1/3 van de Idworx productie betekent – geeft hen een macht die gelijktijdig ook een zekere “arrogantie” inhoudt. Maar men bakt natuurlijk wel op meerdere plaatsen brood en dus moet je als kandidaat koper zelf op oorlogspad.
Heel anders was dat dan in Hasselt bij de Fiets. Wij zijn er ondanks de moeilijke omstandigheden waarin de jonge man, Jasper, moest werken en hij onze aandacht moest proberen te behouden, heel fijn en goed geholpen en hebben er kunnen onderhandelen met goed resultaat als gevolg. Jasper verdient in de bloemen te worden gezet. Een geweldige ambassadeur voor Idworx. Ere wie ere toekomt.
En na deze uiteenzetting kan ik me ook voorstellen dat er mensen zijn die graag iets vernemen over onze rijervaringen met de Idworx.
Wel, de fietsen rijden fijn. Sedert we ze in ontvangst mochten nemen, dat was op 10 juni 2011, hebben we er ruim vijfhonderd kilometer opzitten. Op zich geen groot aantal kilometers maar voldoende om een eerste rijindruk te kunnen weergeven. Ik ga me niet begeven op het terrein van de superlatieven want dan heb je er geen meer over wanneer je nog eens iets duidelijk in de verf wil zetten. Maar ze rijden echt wel fijn. We zijn tevreden over de gemaakte keuze.
Het rijden met de Rohloff naaf is een beetje wennen. Om te verschakelen, naar boven of onder, maak je gebruik van een soort “zweefmoment” in de druk op de trappers. Gaandeweg leer je daarbij het juiste gevoel in de druk op de trappers te vinden.
Tijdens het rijden in de eerste zeven versnellingen hoor je een gezoem in de naaf en heb je het gevoel dat je zwaarder moet trappen om vooruit te geraken. Of dit ook zo is zal ik maar aan de specialisten over laten.
In aanvang hield ik me aan het bandendrukschema dat is bijgevoegd. Dit is mogelijk wel een comfort bandenspanning maar ik heb de druk aangepast naar boven hetgeen de fiets een heel wat betere loop geeft. Het verlies aan comfort is verwaarloosbaar.
Mijn echtgenote, die koos voor de Easy Rohler Comfort, bekloeg zich herhaaldelijk over de opstelling van de drinkbushouder. Bij op-en afstappen kwetste ze zich vaak aan dit accessoir. En gezien haar kleinere gestalte – 1,53 m – kon ze bij een stop nooit met de fiets tussen de benen gaan staan door de plaatsing van deze drinkbushouder. Er is gewoon te weinig ruimte tussen de drinkbushouder en de zadelpunt hetgeen gecombineerd met de hoogte waarop de drinkbushouder is opgesteld er voor zorgde dat ze zich bezeerde in de schaamstreek. Dus heb ik drinkbushouder daar weggenomen. Maar alvast dit is een werkpunt voor de heer Gerrit Gaastra.
Gepakt en gezakt hebben we met onze fietsen nog niet gereden. Ervaringen hieromtrent kunnen we dus nog niet weergeven.
Met dank aan allen, die in de loop van mijn onderzoek naar een fiets, advies en raad hebben gegeven. Jullie medewerking was waardevol.
