Oja, ik vergat die link te lezen, staat idd veel in! Thanks.bladerdeeg schreef:Nou ja, ik zou zeggen: lees ook zeker even de link die ik hierboven gaf. De beste man is met alle brandstoffen op pad geweest, ook Esbit.
In het kort:
- Duur;
- Duur;
- Duur;
- Niet geschikt voor echt wintergebruik (<-15 graden C);
- Erg lastig aan te steken;
- Functioneler (lichter en efficiënter) dan alcoholbranders;
- Alleen voor sologebruik;
- Ongeschikt om uitgebreid te koken, puur om water te koken.
Mooi verhaal trouwens over de bivybag, Bladerdeeg. Vooral een tarp delen klinkt leuk, dat doe je niet snel met een tentje (is vaak te close, vooral als vrouw heb je weinig zin om je tent te delen). Ik heb ook een tarp maar die is te klein, is echt een onding. Heb ook geen bivybag maar ik slaap wel vaak met alleen een slaapzak in een open windshelter, geeft een heerlijk vrij gevoel. Behalve als er vliegend gespuis is dan is het toch minder. En in de winter (ook in strenge zweedse winters) kun je prima onder een tarp bivakeren, bij mooi weer zelfs zonder tarp want gewoon in de sneeuw gaat ook. Als het nl buiten -30 is is het binnen in je tent heus niet warmer, alleen bij sneeuwval en harde wind lig je natuurlijk heel wat beter.
Ik fiets vaak door onbewoond gebied (soms wekenlang) en dan ontkom je gewoon niet aan droogvoer, er is dan geen keus, wel of geen fan zijn maakt niet uit. Ik maak het meestal zelf, is veel goedkoper. Heb daar een voedseldroogmachine voor maar een oven werkt ook prima. Als ontbijt heb ik meestal muesli of havervlokken want brood gaat niet (ook niet in de winter want alles bevriest) en verder word ik steeds beter in 't herkennen van eetbare planten/bessen, kan handig zijn. Aan de paddestoelen durf ik nog niet goed, behalve dan de cantharel want die herken ik ondertussen wel, daar heb ik al heel wat kilootjes van gebakken.Georg schreef:Van gevriesdroogde maaltijden ben ik geen fan, ik kook graag enigszins 'normaal' als ik met de fiets weg ben. Maar ik fiets dan ook niet in winters Zweden.
Ultralight kamperen is meer voor de echte grammenjagers, de gek die bv met een 18kg zware fatbike sleept maar wel elk wcpapiertje weegt. Meestal wordt ie niet begrepen, kijkt men hem meewarig aan en komt er het eindeloze ultralight-vs-pakezel gezeur waar je niks mee opschiet.Overigens begin ik te beseffen dat ultra-lichtgewicht en lichtgewicht blijkbaar twee verschillende 'kampen' zijn. Ik dacht dat deze draad over lichtgewicht ging, maar ik zie nu het doorslaggevende woordje 'ultra'.
In dit forum komt meestal de negatieve reactie dat UL veel duurder is, alleen geschikt is in warme bewoonde gebieden of alleen met een creditcard kan. Wat grote onzin is, maarja probeer dat maar eens uit te leggen aan iemand die al 25 jaar vier of zes zware Ortliebs rondsjouwt.
Snelle asfaltvreters die voor de echte UL-strijd gaan worden al helemáál slecht geaccepteerd, dan komen gelijk de opmerkingen dat je alleen kunt genieten zoals men hier al 20 jaar of langer doet en dat is met minstens 15kg bagage, veel stoppauzes (dan wordt het woordje cultuuuuur gebruikt haha) en veel geleuter over wat precies een fietsvakantie is. Wat natuurlijk voor een ieder een andere betekenis heeft maar dat wil men dan niet inzien of accepteren.
Ik begrijp ook heel goed Bladerdeeg zijn wat felle reactie, want soms word je kriegelig van dit soort onzinnige discussies.
En om weer terug te komen op een geschikt UL-tentje. Met UL-kamperen staar je je niet blind op duurzaamheid en hoe storm/sneeuwzeker je tent is. Ik hoef ook helemaal geen tent die 20 jaar meegaat want dan ben ik mss al dood, ik leef liever nu. Daarbij vind ik het erg leuk om van tentje te veranderen, om mee te gaan in de grammenjacht, om open te staan voor bv een tarp met bivybag en om alles uit te proberen. Als mijn UL-tentje sneuvelt heb ik tenminste een goed excuus om een nieuwe te zoeken of om er eentje zelf te maken, lijkt mij ook wel eens intressant.