za 02 jan, 2010 13:48
Alle meelezende fietsers en niet-fietsers vanaf deze plaatse een gezond en gelukkig nieuwjaar gewenst.
We zitten op dit moment in Villa Pehuenia, een klein dorpje op de grens van Chili en Argentinie, net ten noorden van het bekende merengebied.
De kerst hebben we doorgebracht in de Argenteinse wijnstreek Mendosa. De Mendosa is een prachtige streek met veel wijngaarden, maar ook walnoten en veel fruit. De Mendosa dankt zijn bestaan aan de aanwezigheid van een uitgebreid stelsel van irregatie kanalen dat de streek van water voorziet. Zonder dit stelsel zou de Mendosa net zo dor zijn als het gebied wat ten noorden en ten zuiden ligt.
Deze gebieden zijn erg groot en met weinig afwisseling in het landschap. Dat landschap bestaat hoofzakelijk uit lage struiken in de kleuren geel en bruin. Dit wordt afgewisseld met kleine en grote stenen.
Dit deel van het land zijn we dan ook vlot doorgereisd door de bus te nemen tot de plaats Neuqen. Hier zijn we weer in de pedalen geklommen naar Zapala, via Laguna Blanco naar Villa Pehuenia. We hebben in deze 4 dagen fietsen het landschap langzaam groener zien worden. Neuqen was nog dor en heet.
Hier is het veel groener en ook frisser. We treffen hier de bekende araucarie bomen aan. We denken dat ze bij ons bekend zijn als apenplagers, al zijn ze hier wel een maatje groter en dikker dan bij ons, in ons koude kikkerlandje.
We trekken een paar dagen op met een groepje Argentijnse mensen die we onderweg tegen gekomen zijn. Prachtig, want ze spreken goed Engels, dus zo komen we veel over het land te weten. We kunnen ze van alles vragen wat onderweg , tot nu toe niet duidelijk was.
We zitten op dit moment in Villa Pehuenia, een klein dorpje op de grens van Chili en Argentinie, net ten noorden van het bekende merengebied.
De kerst hebben we doorgebracht in de Argenteinse wijnstreek Mendosa. De Mendosa is een prachtige streek met veel wijngaarden, maar ook walnoten en veel fruit. De Mendosa dankt zijn bestaan aan de aanwezigheid van een uitgebreid stelsel van irregatie kanalen dat de streek van water voorziet. Zonder dit stelsel zou de Mendosa net zo dor zijn als het gebied wat ten noorden en ten zuiden ligt.
Deze gebieden zijn erg groot en met weinig afwisseling in het landschap. Dat landschap bestaat hoofzakelijk uit lage struiken in de kleuren geel en bruin. Dit wordt afgewisseld met kleine en grote stenen.
Dit deel van het land zijn we dan ook vlot doorgereisd door de bus te nemen tot de plaats Neuqen. Hier zijn we weer in de pedalen geklommen naar Zapala, via Laguna Blanco naar Villa Pehuenia. We hebben in deze 4 dagen fietsen het landschap langzaam groener zien worden. Neuqen was nog dor en heet.
Hier is het veel groener en ook frisser. We treffen hier de bekende araucarie bomen aan. We denken dat ze bij ons bekend zijn als apenplagers, al zijn ze hier wel een maatje groter en dikker dan bij ons, in ons koude kikkerlandje.
We trekken een paar dagen op met een groepje Argentijnse mensen die we onderweg tegen gekomen zijn. Prachtig, want ze spreken goed Engels, dus zo komen we veel over het land te weten. We kunnen ze van alles vragen wat onderweg , tot nu toe niet duidelijk was.
of ben je daar ver uit de buurt.
